tag:blogger.com,1999:blog-89672138582075372052024-03-17T21:58:52.698+02:00Ορθόδοξη Κελτική και Αγγλοσαξονική Εκκλησία.Ας κατοικεί τούτο ανάμεσα μας, το να ζούμε στην οδό ως οδοιπόροι, προσκυνητές και ξένοι, γεμίζοντας την ψυχή μας με ουράνιους και πνευματικούς χαρακτήρες. Άγιος Κολουμπάνος της Ιρλανδίας. Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.comBlogger5379125tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-1496053867521987812024-03-17T21:58:00.000+02:002024-03-17T21:58:18.757+02:00Ένας παραδοσιακός Ιρλανδικός ψαλμός, τον οποίο έψελνε ο Άγιος Πατρίκιος ο φωτιστής της Ιρλανδίας<p style="text-align: center;"> ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ-(+17 Μαρτίου)</p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgct07OwxVbVGsGMIk65g827nZA52GdWUdJd4mbsWy3fQzBoeSU8HSWiowhN5de2XGV1KKCsDDt5ebsQyAsV4NkmN10s7Iqlg-9ZEY-rRxj0U-acNYBF2wRDdRASlHq8NEK9m3HWWO_8PVOi4rid5d2n2Nyg6_0FLMcfsOjKyPeD4VQ2OuW4HQ3h5ESed_W" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="432" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgct07OwxVbVGsGMIk65g827nZA52GdWUdJd4mbsWy3fQzBoeSU8HSWiowhN5de2XGV1KKCsDDt5ebsQyAsV4NkmN10s7Iqlg-9ZEY-rRxj0U-acNYBF2wRDdRASlHq8NEK9m3HWWO_8PVOi4rid5d2n2Nyg6_0FLMcfsOjKyPeD4VQ2OuW4HQ3h5ESed_W=w432-h640" width="432" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;"> Μακάρι οι άγιοι Άγγελοι Σου, ώ Χριστέ, Υιέ του ζωντανού Θεού, να φυλάνε τον ύπνο μας, την ξεκούραση μας, το λαμπερό κρεβάτι μας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"> Κάνε να φανερώσουν αληθινά οράματα σε εμάς όταν κοιμόμαστε, ώ υψηλέ πρίγκιπα του σύμπαντος, ώ μεγάλε βασιλιά των μυστηρίων!</div><div class="separator" style="clear: both;"> Μακάρι, να μην διακόψουν το ύπνο μας οι δαίμονες, οι ασθένειες, οι συμφορές ή οι εφιάλτες, μακάρι να μας πάρει γρήγορα ο ύπνος.</div><div class="separator" style="clear: both;"> Μακάρι το βλέμμα* μας να είναι άγιο, η εργασία μας, κάθε έργο μας. Ο ύπνος μας, η ανάπαυση μας να μην διακοπούνε απότομα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">*(εδώ το αρχικό κείμενο χρησιμοποιεί τη λέξη watch που σημαίνει και αγρυπνία. Αλλά δεν διευκρινίζει τι ακριβώς θέλει να πει οπότε το μεταφράσαμε σαν βλέμμα)</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_19.html" target="_blank">ΠΗΓΉ </a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div></div><p style="text-align: center;"><br /><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-54086188670552119842024-03-12T19:12:00.001+02:002024-03-13T13:18:09.082+02:00Παρουσίαση Βιβλίου. Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ – Από την Απω Ανατολή στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkmemcM67apZXEMV2Xham62qGgGM-8hQQh8msifZgC1nwl-60hxsJfpBZtwroNZNF7tUhy0Z1HKx-nGi43eS1aBtpOYkTFeWSteBHrUjRtP9adJZREawJqvhDURg56cHTvCKnC4SaheXGrb3jX9Y_FrxsHGSQ8RK0tXgxKQdCH00-SmorCwSOwgBtWkt8Y" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1000" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhkmemcM67apZXEMV2Xham62qGgGM-8hQQh8msifZgC1nwl-60hxsJfpBZtwroNZNF7tUhy0Z1HKx-nGi43eS1aBtpOYkTFeWSteBHrUjRtP9adJZREawJqvhDURg56cHTvCKnC4SaheXGrb3jX9Y_FrxsHGSQ8RK0tXgxKQdCH00-SmorCwSOwgBtWkt8Y=w448-h640" width="448" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Περιγραφή</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;">Η συμφιλίωση – Από την Άπω Ανατολή στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Η αληθινή ιστορία της Μαρίας-Kinuko Fukami, που γεννήθηκε στην Ιαπωνία και έζησε πολλές και συγκλονιστικές μεταστροφές. Ένα ταξίδι αναζήτησης από τις ανατολικές θρησκείες στον Προτεσταντισμό, στον Παπισμό και, τέλος, στην Ορθόδοξη Εκκλησία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;">Νέα έκδοση-Βιβλιοπρόταση: Η Συμφιλίωση</div><div class="separator" style="clear: both;">Ελλάδα και Ιαπωνία, δυο χώρες που τις χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα! Τις ενώνει</div><div class="separator" style="clear: both;">όμως ένας βαθύς σεβασμός στην παράδοση και στη φιλοξενία. Πόσο συχνό είναι</div><div class="separator" style="clear: both;">μια Γιαπωνέζα, χωρίς ποτέ να το έχει επιθυμήσει ή σχεδιάσει, να καταλήγει στην</div><div class="separator" style="clear: both;">Ελλάδα μέσα από δρόμους περίεργους και συμπτώσεις αξιοθαύμαστες;</div><div class="separator" style="clear: both;">Στο νέο βιβλίο της Μαρίας-Kinuko Fukami «Η συμφιλίωση» που κυκλοφορεί από</div><div class="separator" style="clear: both;">τις εκδόσεις «Έαρ», η συγγραφέας περιγράφει το συγκλονιστικό ταξίδι αναζήτησης</div><div class="separator" style="clear: both;">από την πατρογονική της θρησκεία με τελική κατάληξη την Ορθόδοξη εκκλησία.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ας την ακούσουμε σε ένα απόσπασμα:</div><div class="separator" style="clear: both;">«Ἀπρόσμενα, ἡ ὀσμὴ τοῦ θυμιάματος μὲ ἔφερε πίσω στὸ μακρινό μου παρελθόν...</div><div class="separator" style="clear: both;">Ἤμουν μὲ τὴ γιαγιά μου στὸ δωμάτιο tatami στὴν Ἰαπωνία. Ἡ γιαγιὰ ἄναβε τὸ κερὶ</div><div class="separator" style="clear: both;">καὶ τὸ θυμίαμα μπροστὰ στὸν μεγάλο βουδιστικὸ οἰκογενειακὸ βωμό, κάθε πρωὶ καὶ</div><div class="separator" style="clear: both;">κάθε βράδυ.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ἡ εὐωδιὰ καὶ ὁ ἦχος ἀπὸ τὸ καμπανάκι (rin) ἠρεμοῦσε τὴν παιδική μου ψυχὴ ἀλλὰ</div><div class="separator" style="clear: both;">μοῦ ἔφερνε καὶ μιὰ μικρὴ λύπη, γιατὶ ἔνιωθα mujō (προσωρινή, περαστικὴ στὴ ζωή).</div><div class="separator" style="clear: both;">Ἡσυχία, σιωπή, νέκρωση, νηστεία, προσδοκία τῆς ψυχῆς γιὰ μιὰ ἄλλη ζωή, αἰώνια</div><div class="separator" style="clear: both;">«Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ» χωρὶς Ἀνάσταση... χωρὶς Παρουσία, χωρὶς Χριστό...»</div><div class="separator" style="clear: both;">Ένα συναρπαστικό autofiction για τους αναγνώστες που αγαπούν τους δυο λαούς</div><div class="separator" style="clear: both;">και αναζητούν τους κοινούς τόπους Ελλήνων-Ιαπώνων που, όπως μας αποκαλύπτει</div><div class="separator" style="clear: both;">η ίδια η συγγραφέας, έχουν ευρύ πεδίο σύνδεσης!</div></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg-J3p39xHC-lNGTMm26BAC8wewqhhvdnZ2tV7bHorqWvYUTZWEds-TOHroXPflZkCq4QkqE9M3gM5gw7X7sm42bvHNJUPXAnjUdmB7BnMUYwiZ4q9q6I0MXN3piIZyap42z_Cv-wvtW_7uU22tOqGa7KgBgmHxgUBs0COajtWGGWqs9nnE5cAsXn-Hb1N0" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1000" data-original-width="700" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg-J3p39xHC-lNGTMm26BAC8wewqhhvdnZ2tV7bHorqWvYUTZWEds-TOHroXPflZkCq4QkqE9M3gM5gw7X7sm42bvHNJUPXAnjUdmB7BnMUYwiZ4q9q6I0MXN3piIZyap42z_Cv-wvtW_7uU22tOqGa7KgBgmHxgUBs0COajtWGGWqs9nnE5cAsXn-Hb1N0=w448-h640" width="448" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Σχετικά με την συγγραφέα </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsXJaLUqYjQyDkYXHzMUn7dQYWS7Us_rtSKtv91WbOMud5cVfxxOyi6yhPBrITf99cEWDqBsjhJFPmMESYE2eqrrJoC6npcIBsNbDj-EcaNJ9FL75oK7V70fObOcfb-iW0QB9NgIxtkDIBurP76NKvpH1sPrSK33ueXnBgWYcq__PnZjuGClJMMJS8fpXD" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="252" data-original-width="236" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgsXJaLUqYjQyDkYXHzMUn7dQYWS7Us_rtSKtv91WbOMud5cVfxxOyi6yhPBrITf99cEWDqBsjhJFPmMESYE2eqrrJoC6npcIBsNbDj-EcaNJ9FL75oK7V70fObOcfb-iW0QB9NgIxtkDIBurP76NKvpH1sPrSK33ueXnBgWYcq__PnZjuGClJMMJS8fpXD" width="225" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;">Fukami Μαρία-Kinuko</div><div class="separator" style="clear: both;">Η Μαρία-Kinuko Fukami γεννήθηκε το 1978 στην Καγκοσίμα της Ιαπωνίας, στο νοτιότερο τμήμα του Κιούσου. Το 1997 εισήχθη στο International Christian University στο Τόκιο της Ιαπωνίας (BA, East Asian Studies, History of Political Thought). Την ίδια χρονιά κέρδισε βραβείο σε διαγωνισμό έκθεσης για την εξομάλυνση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας και στάλθηκε στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου ως πρέσβειρα καλής θέλησης των φοιτητών. Διετέλεσε μέλος του Φοιτητικού Φόρουμ Ιαπωνίας – Κορέας (JKSF), το οποίο στοχεύει στην προώθηση της συμφιλίωσης μεταξύ των δυο χωρών σε φοιτητικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της σπούδασε και στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (Σκοτία), στο Trinity College (Φιλιππίνες) και στο Πανεπιστήμιο Yonsei (Νότια Κορέα).</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Αφότου έγινε προτεστάντισσα, συμμετείχε σε ιεραποστολικό έργο με ευαγγελικούς ιεραποστόλους στις κατεξοχήν βουδιστικές περιοχές του Τόκιο. Φοίτησε στο Θεολογικό Σεμινάριο του Τόκιο. Το 2005-2006 συνεργάστηκε με χριστιανούς νέους από περισσότερες από 30 χώρες στη Λοζάνη της Ελβετίας και στο Λούτον του Ηνωμένου Βασιλείου. Στάλθηκε στην Αθήνα και το Κάιρο για να εξυπηρετήσει πρόσφυγες και άστεγους. Υπηρέτησε ως διερμηνέας αγγλικών – φαρσί μεταξύ Ιρανών, Αφγανών και Κούρδων προσφύγων στην Ελλάδα. Σπούδασε στο Τμήμα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετέχει βοηθητικά στο Historic Faith Commentary Series, που επιμελήθηκε ο πατρολόγος Δρ David Bercot. Μεταφράζει επίσης βιβλία και άρθρα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Για παραγγελία του βιβλίου κλικ <a href="https://ear-books.com/shop/enilikes/i-symfiliosi-apo-tin-apo-anatoli-stin-anatoliki-orthodoxi-ekklisia/" target="_blank">εδώ </a></div></div><br /><br /></div><br /><br /></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-78299021834546057822024-03-08T17:32:00.001+02:002024-03-08T17:32:32.432+02:00Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἐμμέραμνος, Ἐπίσκοπος Ρατισβόνης (Βαυαρία). Ήμέρα Μνήμης: 22 Σεπτεμβρίου.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBYMU4VLPhCqrSSIGtFZv3SNae75-8NWLUVuma-m36rvx0wSqRdo99AP-tHO0vUREzcB8ig8_L5izlOZsJ9Q48I31_xcapqtuwGzcrk1dvHGaguMcQRd9tox5b0a-Lt8r2R2p1ZMSuDDlPj-5hAmNtb3ROJgC2j6xnkH8oYFf3mMYdEeRsOPeIwTRADOLL" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="218" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBYMU4VLPhCqrSSIGtFZv3SNae75-8NWLUVuma-m36rvx0wSqRdo99AP-tHO0vUREzcB8ig8_L5izlOZsJ9Q48I31_xcapqtuwGzcrk1dvHGaguMcQRd9tox5b0a-Lt8r2R2p1ZMSuDDlPj-5hAmNtb3ROJgC2j6xnkH8oYFf3mMYdEeRsOPeIwTRADOLL=w137-h400" width="137" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;">῾Ο βίος τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου (St. Emmeram, </div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;">Emeram(n)us, Emmeran, Emmerano, Emeran, </div><div class="separator" style="clear: both;">Heimrammi, Haimeran ἢ Heimeran), ἐγράφη ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο Ἄρμπεο τοῦ Φράϊζινγκ (Arbeo </div><div class="separator" style="clear: both;">von Freising) μὲ προτροπὴ τοῦ Ἁγίου Βιργιλίου, Ἐπισκόπου Σάλτσμπουργκ († Μνήμη: 27η Νοεμβρίου), γύρω στὸ ἔτος 770, συντάχθηκε δὲ </div><div class="separator" style="clear: both;">ἀπὸ προφορικὲς παραδόσεις.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἅγιος Ἐμμέραμνος γεννήθηκε στὸ Πουατιὲ </div><div class="separator" style="clear: both;">(Poitiers) τῆς Ἀκουϊτανίας (σημ. Γαλλία). Σύμφωνα μὲ τὸ ὄνομά του, τὸ ὁποῖο σημαίνει «τοπικὸ κοράκι», ἦταν γερμανικῆς καταγωγῆς. Καὶ πράγματι, ὁ βίος τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου κατέληξε νὰ εἶναι μία ζωντανὴ ἀναπαράστασις τοῦ νυκτικόρακος – « ὡμοιώθην πελεκᾶνι ἐρημικῷ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ» (Ψαλμ. ρα΄ 7), ὅπου κάθεται στὴν στέγη, ἐγκαταλελειμμένο ἀπὸ ὅλους, ἀλλὰ καὶ μία εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ Ὁποῖος ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τοὺς Μαθητές Του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἅγιος Ἐμμέραμνος ἦταν ψηλὸς καὶ ἑλκυστικὸς στὴν ἐμφάνισι. Λόγῳ τῆς μεγάλης εὐσεβείας του, τῆς εὐγλωττίας καὶ τῆς ἀσκήσεως ὅλων τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, ἐξελέγη Ἐπίσκοπος τοῦ Πουατιέ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τελοῦσε καθημερινὰ τὴν Θεία Λειτουργία, ἔλεγε καθημερινὰ ἀπὸ μνήμης ὁλόκληρο τὸ Ψαλτήρι καὶ ἔκανε συνέχεια περιοδεῖες στὴν Ἐπισκοπή του, κηρύττων τὸ Eὐαγγέλιο καὶ νουθετῶν καταλλήλως τὰ πνευματικά του τέκνα γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς τους.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὅλα ὅσα ἐδίδασκε τὰ ἐπιβεβαίωνε μὲ τὸ ἰδικό </div><div class="separator" style="clear: both;">του παράδειγμα. Εἶχε μεγάλη ἐλευθερία νὰ συναλλάσσεται μὲ ὅλους, εἶχε εὐρύτητα πνεύματος καὶ πάντα προσπαθοῦσε νὰ οἰκοδομήση τὶς καρδιὲς τῶν πνευματικῶν του τέκνων.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἀναζητοῦσε τοὺς ἁμαρτωλοὺς στὶς οἰκίες τους καὶ τοὺς ἔφερνε σὲ μετάνοια μὲ τὶς συμβουλές του. Πλούσιοι καὶ πτωχοί, σοφοὶ καὶ ἁπλοῖ συνέρρεαν πλησίον του γιὰ πνευματικὲς συμβουλὲς καὶ ὑλικὴ ὑποστήριξι. Ὁ Ἐμμέραμνος διακρίθηκε ἰδιαίτερα γιὰ τὴν φιλανθρωπία του: στὶς πεζοπορίες του ἔδινε ὅ,τι εἶχε ἐπάνω του σὲ ἀπόρους, ὥστε συχνὰ ἐπέστρεφε στὸ κατάλυμά του μόνο μὲ τὸ ρᾶσο του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στὴν Βαυαρία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἅγιος ἤκουσε ἀπὸ τοὺς Ἀβάρους, ὅτι ἡ Παννονία, ἡ ὁποία εὑρίσκετο στὰ ἀνατολικὰ σύνορα τοῦ τότε Φραγκικοῦ Βασιλείου (Καρπάθια πεδιάδα), ζοῦσε ἀκόμη στὸν παγανισμό. Ἐπιθυμῶν νὰ κηρύξη τὸ Eὐαγγέλιο ἐκεῖ, καὶ νὰ δώση ἀκόμη καὶ τὴν ζωή του γιὰ τὸν Χριστό, ἂν ἦταν θέλημα Θεοῦ, ζήτησε στὴν προσευχή του τὴν συγκατάθεσι τοῦ Θεοῦ καὶ ἀφοῦ τὴν ἔλαβε, ὥρισε διάδοχο γιὰ τὰ καθήκοντά του, ἄφησε τὰ ὑπάρχοντά του καὶ ἄρχισε μὲ ὀλίγους συντρόφους τὸ ταξίδι.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἔφθασε στὴν Pατισβόνη (Pέγκενσμπουργκ) περίπου τὸ ἔτος 649, ὅπου ἐβασίλευε ὁ Δούκας Θεόδωρος, ὁ ὁποῖος τὸν ὑποδέχθηκε εὐγενικά. Ὅταν ὅμως ἄκουσε, ὅτι ὁ Ἐμμέραμνος ἦταν καθ᾿ ὁδὸν πρὸς τοὺς Ἀβάρους, δὲν ἤθελε νὰ τὸν ἀφήση νὰ προχωρήση περισσότερο γιατὶ ἦταν ἐχθρός τους. Ἀντίθετα, ὁ Δούκας ἐξέτασε τὴν βοήθεια, τὴν ὁποίαν ὁ Ἐπίσκοπος Ἐμμέραμνος θὰ μποροῦσε νὰ προσφέρη στοὺς ἰδικούς του ὑπηκόους μὲ τὸ παράδειγμα καὶ τὶς διδασκαλίες του, γιατὶ ἂν καὶ ὁ Χριστιανισμὸς εἶχε ἐπίσημα καθιερωθῆ στὴν Βαυαρία, ἡ εἰδωλολατρία καὶ ἡ δεισιδαιμονία δὲν εἶχαν ἀκόμη ξεπερασθῆ. Ἔτσι οἱ κάτοικοι ποὺ ἔπιναν ἀπὸ ἕνα δισκοπότηρο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἔπιναν μέχρι τώρα πρὸς εὐλογία τῶν θεῶν, τώρα θὰ ἔπιναν πρὸς εὐλογία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Συνειδητοποιῶν ὅτι ὁ Δούκας δὲν θὰ τὸν ἄφηνε </div><div class="separator" style="clear: both;">νὰ προχωρήση πρὸς τοὺς Ἀβάρους, ὁ Ἐπίσκοπος Ἐμμέραμνος ἀπεφάσισε, μὲ θεϊκὴ φώτησι, νὰ παραμείνη στὴν Βαυαρία καὶ νὰ ἐργασθῆ ἐπιμελῶς γιὰ νὰ ἐξαλείψη τὴν εἰδωλολατρία. Ἐπὶ τρία ἔτη ἐργάσθηκε ἀκούραστα σὲ πόλεις, κωμοπόλεις καὶ χωριά, κηρύττων ἐπίμονα τὸ Eὐαγγέλιο. Μόνο τὸν χειμῶνα ἔμενε στὸ Pέγκενσμπουργκ, ὅπου τελοῦσε τὰ μυστήρια στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἔξω τῆς πόλεως.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὅταν ἐνεφανίζετο ὁ ἀνοιξιάτικος ἥλιος καὶ ἔκανε τὰ μονοπάτια βατά, ἔπαιρνε τὸ ραβδί του καὶ περιπλανιόταν στὴν περιοχὴ τοῦ Ἄλτμουλ (Altmühl), τοῦ Λάμπερ (Laber) καὶ τοῦ Νὰμπ (Naab), μετέβαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ καλύβα σὲ καλύβα, μέσα στὰ πιὸ πυκνὰ δάση, κηρύττων τὸ Eὐαγγέλιο, καταρρίπτων τὰ εἴδωλα καὶ φυτεύων τὸ σημεῖον τῆς ἀπολυτρώσεως.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Σπανίως περνοῦσε κάποιος ἀπὸ δίπλα του χωρὶς </div><div class="separator" style="clear: both;">νὰ τοῦ μιλήση. Ἀμέτρητες μεταστροφὲς ἦταν ὁ καρπὸς τῶν ἀποστολικῶν του κόπων.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μετὰ ἀπὸ τρία ἔτη ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν πληροφορία τοῦ ἐπικειμένου θανάτου του. Ζήτησε λοιπὸν ἀπὸ τὸν Δοῦκα τὴν ἀπελευθέρωσί του, νὰ πραγματοποιήση ἕνα προσκύνημα στὴν Pώμη, νὰ προσευχηθῆ στοὺς Τάφους τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Μαρτύρων καὶ νὰ προετοιμασθῆ γιὰ τὴν ἐκδημία του. Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔλεγε ἀπὸ ταπεινοφροσύνη, γιατὶ ἐγνώριζε ἤδη, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ τὸν τιμοῦσε νὰ μαρτυρήση γιὰ Aὐτόν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ὡμίλησε εἰλικρινὰ μὲ τὸν Ἱερέα τοῦ Γουόλφλετ (Wolflete) πρὶν τὴν ἀναχώρησί του. Τοῦ παρήγγειλε νὰ μὴν θεωρήση, ὅτι διέπραξε πραγματικὰ τὸ ἔγκλημα, γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ μαρτυρήση, ὅταν θὰ τὸν δῆ νὰ πεθαίνη μὲ φρικτὸ θάνατο...</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὸ Μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Πρὶν ἀπὸ τὴν ἀναχώρησί του, ἡ θυγατέρα τοῦ Δοῦκα Θεόδου, Οὔτα, καὶ ὁ φίλος της Σιγκιμπάλδος, υἱὸς δικαστοῦ, ἔπεσαν στὰ πό-</div><div class="separator" style="clear: both;">δια τοῦ Ἐπισκόπου καὶ ὡμολόγησαν, ὅτι εἶχαν σαρκικὴ σχέσι καὶ ὅτι ἡ Οὔτα ἔμεινε ἔγκυος. Μὲ μεγάλο φόβο γιὰ τὴν ζωή τους, τοῦ ζήτησαν συμβουλὲς γιὰ τὸ πῶς νὰ ἀποφύγουν τὴν ὀργὴ τοῦ Δοῦκα, ἀπὸ τὸν ὁποῖο περίμεναν μόνο θάνατο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἐπίσκοπος Ἐμμέραμνος ἐπέπληξε αὐστηρὰ καὶ τοὺς δύο γιατὶ ἐφοβοῦντο τόσο πολὺ τὶς ἐπίγειες τιμωρίες, οἱ ὁποῖες εἶναι παροδικές, καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὶς αἰώνιες τιμωρίες. Ἔδωσε καὶ στοὺς δύο τὸν κατάλληλο κανόνα μετανοίας, καὶ εἶπε στὴν Πριγκίπισσα, ὅτι θὰ ρίξη τὸ ἔγκλημα ἐπάνω του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἀμέσως μετά, μὲ τὴν συμμετοχὴ ὁλοκλήρου τῆς Aὐλῆς, ὁ Ἐπίσκοπος ἀποχαιρετήθηκε μὲ κάθε εὐλάβεια.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Καθὼς ὁ Ἅγιος Ἐμμέραμνος ὥδευε πρὸς τὴν </div><div class="separator" style="clear: both;">Pώμη, ἡ κατάστασις τῆς Οὔτα ἄρχισε νὰ γίνεται ἀντιληπτή. Ὅταν ἐρωτήθηκε ἀπὸ τὸν ἀγανακτισμένο Δοῦκα ποιὸς ἦταν ὁ πατέρας τοῦ </div><div class="separator" style="clear: both;">ἀναμενομένου παιδιοῦ, ἡ Οὔτα ἀπάντησε (σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Ἁγίου), ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος τὴν ἀποπλάνησε.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μὲ δυσκολία οἱ παρευρισκόμενοι κατάφεραν νὰ ἐμποδίσουν τὸν ἐξαγριωμένο Δοῦκα ἀπὸ τὸ νὰ θανατώση τὴν θυγατέρα του μὲ τὸ σπαθί του. Τῆς ἔδωσε μία μικρὴ περιουσία καὶ τὴν ἔστειλε στὴν </div><div class="separator" style="clear: both;">Ἰταλία, ὅπου τελείωσε τὴν ζωή της μὲ πένθος καὶ μετάνοια. Ὁ Σιγκιμπάλδος λέγεται, ὅτι τράπηκε σὲ φυγὴ σύντομα καὶ εἶχε θλιβερὸ τέλος. Ἀλλὰ ὁ ἀδελφὸς τῆς Οὔτα, Λάμπερτ, ὡρκίσθηκε ἐκδίκησι </div><div class="separator" style="clear: both;">ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο, τὸν ὑποτιθέμενο ἀποπλανητὴ τῆς ἀδερφῆς του. Ἔσπευσε πίσω του μὲ μία ὁμάδα ἐνόπλων καὶ τὸν συνάντησε στὸ Χέλφεντορφ, ὄχι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ Μόναχο, ὅπου ἀναπαυόταν μὲ τοὺς δύο συντρόφους του, τοὺς Ἱερεῖς Βιτάλιο (Vitalis) καὶ Γουόλφλετ (Wolflete), οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἤδη ἔλθει ἀπὸ τὴν Γαλλία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ Ἐμμέραμνος προσευχόμενος ἐντὸς μιᾶς οἰκίας, ἐνώπιον Λειψάνων καὶ λαμπάδων, ἐδιάβαζε τὴν Ἀκολουθία τῶν Ὡρῶν. Στὸν ἦχο τῶν καλπασμάτων, ὁ ὁποῖος πλησίαζε, ὁ Ἐμμέραμνος ἀπευθύνθηκε στοὺς παρευρισκόμενους, λέγων ὅτι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν ἦσαν ἀναμενόμενοι.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στὴν θέα τοῦ Ἐπισκόπου, ὁ Λάμπερτ ἔγινε ἀμέσως ἔξαλλος. Ἀπὸ τὸ ἄλογο χαιρέτησε τὸν Ἅγιο μὲ τὰ λόγια: «Χαιρετίσματα, Ἐπίσκοπε καὶ κουνιάδε!». Ἄκουσε τὴν ἤρεμη ὑπεράσπισι τοῦ Ἐμμεράμνου, ὁ ὁποῖος τοῦ ἐπρότεινε νὰ πάη τὸ θέμα στὸν Ἐπίσκοπο Pώμης καὶ νὰ διευκρινισθῆ ἐκεῖ. Τότε τὸν ἐκτύπησε στὸ στῆθος μὲ τὸ ραβδί του καὶ διέταξε νὰ τοῦ ἀφαιρέσουν τὰ ἐπισκοπικὰ ἄμφια.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Οἱ σύντροφοι τοῦ Ἐπισκόπου καὶ οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς ὅταν εἶδαν τὶ συνέβαινε, τρομοκρατήθηκαν καὶ φοβούμενοι γιὰ τὴν ζωή </div><div class="separator" style="clear: both;">τους κρύφθηκαν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἀπεγύμνωσαν τὸν Ἐμμέραμνο, τὸν ἔδεσαν σὲ μία σκάλα καὶ τὸν ἔβαλαν σὲ ἕναν μεγάλο ὀγκόλιθο, ὁ ὁποῖος ἴσως ἐχρησίμευε κάποτε ὡς πέτρα θυσίας, ὅπου, σύμφωνα μὲ τὸ παλαιὸ γερμανικὸ τελετουργικό, ὅλα τὰ μέλη μὲ τὰ ὁποῖα εἶχε ἁμαρτήσει, κατὰ τὴν γνώμη τῶν δικαστῶν του, ἔπρεπε νὰ κοποῦν ἕνα πρὸς ἕνα. Κάθε τόσο, ὅσο μποροῦσε, ὁ Ἐπίσκοπος Ἐμμέραμνος ἀπηύθυνε </div><div class="separator" style="clear: both;">μία θερμὴ προσευχὴ στὸν Χριστό, ὅπως: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, μὲ ἐλύτρωσες μὲ τὸ πανάγιο Aἷμά Σου. Σὲ εὐχαριστῶ ἐκ βαθέων, διότι μὲ ἔφερες ἀπὸ ὅλες τὶς πολλὲς χῶρες σὲ αὐτήν, τῆς ὁποίας ἤθελες νὰ ἠγηθῆς. Γιὰ τὴν ἀγάπη Σου ἂς χυθῆ τὸ αἷμα, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀθῶο ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν ταύτην».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Δύο ἀπὸ τοὺς πέντε ὑπηρέτες, οἱ ὁποῖοι ἔπρεπε νὰ ἐκτελέσουν τὴν ἐντολὴ τοῦ Λάμπερτ φοβήθηκαν καί, μὲ χλωμὰ πρόσωπα, προσευχήθηκαν ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδίας τους στὸν Χριστό μας νὰ τοὺς συγχωρήση γιὰ ὅσα εἶχαν ἐντολὴ νὰ κάνουν σὲ αὐτὸν τὸν ἀθῶο ἄνθρωπο, καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Ἐμμέραμνος ἐζήτησε ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ τοὺς δώση σύμφωνα μὲ τὴν καρδία τους. Οἱ ἄλλοι τρεῖς ὑπηρέτες, ὅμως, ἔδειξαν τὴν μοχθηρία τῆς καρδίας τους. Πρῶτα ἔκοψαν τὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν τοῦ Ἁγίου, ἔπειτα τὰ δάκτυλα τῶν χεριῶν του, μετὰ καὶ τὰ δυό του πόδια καὶ τὰ δυό του χέρια.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὁ δὲ Ἅγιος Ἐμμέραμνος εὐχαριστοῦσε τὸν Θεόν, ὅτι ἐπέτρεψε νὰ ἀξιωθῆ ὅλων αὐτῶν τῶν βασανιστηρίων. Τότε τοῦ ἔκοψαν καὶ τὴν μύτη καὶ τὰ αὐτιά, ἐξώρυξαν τοὺς ὀφθαλμούς του καὶ τὸν εὐνούχισαν. Ὁ Ἐμμέραμνος συνέχισε νὰ εὐχαριστῆ τὸν Θεὸ μὲ τὴν προσευχή του. Τελικά, ὁ Λάμπερτ ἔκοψε τὴν γλῶσσα τοῦ Ἁγίου καὶ ἄφησαν τὸν Μάρτυρα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὅταν οἱ σύντροφοι τοῦ Ἁγίου ἦλθαν, ἐθρήνησαν τὸν Ἐπίσκοπό τους. Ὁ Ἐμμέραμνος ζήτησε λίγο νερό. Ὁ δὲ Βιτάλιος τοῦ ἀντέτεινε, πῶς ζητάει νερό, ἀφοῦ ἔμεινε χωρὶς ἄκρα, ἔπρεπε νὰ θελήση </div><div class="separator" style="clear: both;">νὰ πεθάνη παρὰ νὰ ἀγωνίζεται νὰ ζήση ἄλλο. Ὁ Ἐμμέραμνος τοῦ ἀπήντησε, ὅτι ἔπρεπε νὰ παρατείνη κανεὶς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του γιὰ νὰ μετανοήση. Ὡς πρὸς τὰ ἀπερίσκεπτα λόγια του, προεῖπε στὸν Βιτάλιο, ὅτι στὸ μέλλον θὰ ἔβαζε ἕνα ποτὸ στὸ στόμα του μὲ τὸ ὁποῖο θὰ ἔχανε τὸ μυαλό του, χωρὶς ὅμως νὰ βλάψη κανέναν, πρὸς παραδειγματισμὸ ὅλων.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Οἱ σύντροφοι τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου ἐκάλεσαν τότε τοὺς κατοίκους τῆς ὑπαίθρου, οἱ ὁποῖοι ἔδεσαν τὸν τραυματισμένο ἄνδρα καὶ τὸν ἔβαλαν σὲ ἕνα κάρο, τὸ ὁποῖο ἔσερναν βόδια, γιὰ νὰ τὸν μεταφέρουν 3 μὲ 4 ὧρες πίσω στὸ Ἄσχαϊμ, ὅπου ὑπῆρχε μία φάρμα τῶν Δουκῶν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Πρὶν νὰ ξεκινήση τὸ ἅρμα τοῦ Ἁγίου, ἐμφανίσθηκαν ἔξαφνα δύο ἱππεῖς, μὲ θαυμάσια ἐμφάνισι, ὅπως δὲν εἶχαν δεῖ ποτὲ ἐδῶ. Ἐρώτησαν γιὰ τὸ ποῦ εὑρίσκονται τὰ μέλη τοῦ μαρτυρικοῦ ἀνδρός. Τοὺς ἔδειξαν ἕναν κράταιγο (φυλλοβόλο θάμνο) κάτω ἀπὸ τὸν ὁποῖο εἶχαν τοποθετηθῆ τὰ κομμένα μέλη. Σύμφωνα μὲ τὶς ἰδέες τῆς ἐποχῆς, ὅσοι ἔχαναν τὰ ἄκρα τους δὲν θὰ ἔβλαπταν ἂν ἦταν καλυμμένοι μὲ χῶμα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μόλις οἱ δύο καβαλλάρηδες σήκωσαν τὰ μέλη, ἔγιναν ἄφαντοι. Τότε ἄνοιξαν τὰ μάτια τοῦ κόσμου, ὅτι ἡ ἐκτέλεσις τοῦ Ἐπισκόπου ἦταν τὸ μαρτύριο ἑνὸς ἀθώου. Ὡς ἐκ τούτου, πολλοὶ κάτοικοι τοῦ τόπου συνώδευσαν τὸν ἀκρωτηριασμένο Ἐπίσκοπο. Τὸ κάρο συνώδευαν καὶ γυναῖκες. Στὸ δρόμο, καθὼς ἐπλησίασαν πολὺ στὸ Ἰσὰρ (Isar), ὁ Ἐμμέραμνος ἐφώναξε καὶ ἔδωσε νὰ καταλάβουν, ὅτι εἶχε ἔλθει ἡ στιγμὴ τοῦ θανάτου του καὶ ὅτι ἔπρεπε νὰ τὸν σηκώσουν ἀπὸ τὸ κάρο. Τὸν ἐσήκωσαν λοιπὸν ἀπὸ τὸ κάρο καὶ τὸν ἐξάπλωσαν στὸ φρέσκο γρασίδι. Ἐκεῖ ὁ Ἅγιος παρέδωσε τὸ πνεῦμά του εἰς χεῖρας Θεοῦ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὴν στιγμὴ τοῦ θανάτου του, ἕνα φῶς ἐξῆλθε τοῦ στόματός του, σὰν μία δυνατὴ δᾶδα, τὸ ὁποῖο ἀνέβαινε ψηλὰ στὸν οὐρανό. Οἱ αἰθέρες ἄνοιξαν καὶ ἡ λάμψις τοῦ οὐρανοῦ ἐφώτισε τὰ πρόσωπα </div><div class="separator" style="clear: both;">ὅλων τῶν παρευρισκομένων σὰν ἀστραπή, καθὼς ὁ Μάρτυς ἀνερχόταν στὸν Παράδεισο. Φόβος καὶ τρόμος κατέλαβε ἅπαντας, καὶ μετὰ βίας ἐτόλμησαν ἔπειτα νὰ ἀγγίξουν τὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου γιὰ νὰ τὸ σηκώσουν καὶ ἀποθέσουν πάλι στὸ κάρο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου ἐνταφιάσθηκε ἀρχικὰ στὸν πλησιέστερο Ναό, τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, στὸ Ἄσχαϊμ. Ὅταν ἀποκαλύφθηκε ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἐγκυμοσύνη τῆς Οὔτα, ὁ Λάμπερτ στάλθηκε στὸν πόλεμο ἐναντίον τῶν Ἀβάρων λόγῳ τῆς σκληρότητός του, ὅπου σύντομα χάθηκε. Ἡ Οὔτα στάλθηκε στὴν Ἰταλία σὲ ἕνα Μοναστήρι, ὁ Σιγκιμπάλδος εἶχε τραπῆ σὲ φυγὴ καὶ τοὺς τρεῖς ὑπηρέτες, οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχαν μὲ εὐχαρίστησι στὴν ἐκτέλεσι τοῦ Ἐμμεράμνου βρῆκε μεγάλη συμφορὰ καὶ ἀπέθαναν, ἐνῶ οἱ ἄλλοι δύο ὑπηρέτες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν καταδικάσει τὸν ἑαυτό τους, ἐτελείωσαν εἰρηνικὰ τὴν ζωή τους. Τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἐμμέραμνος παρέδωσε τὸ πνεῦμά του, ξέσπασε μία καταιγίδα, ἡ ὁποία διήρκησε σαράντα ἡμέρες.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μέσα ἀπὸ διάφορα ὁράματα, κάποιοι κάτοικοι τοῦ Pέγκενσμπουργκ συνειδητοποίησαν, ὅτι ἡ αἰτία τῆς καταιγίδος αὐτῆς ἦταν ὁ θάνατος τοῦ ἀθώου Ἐπισκόπου. Ἔτσι ἀποφασίσθηκε νὰ μετατεθοῦν μὲ τιμὲς τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου στὸ Pέγκενσμπουργκ. Τὸ σκήνωμα τοῦ Μάρτυρος μεταφέρθηκε ἀπὸ τὸ Ἄσχάϊμ στὸ Pέγκενσμπουργκ ἐπὶ ποταμοῦ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὸ πλοῖο ἀπὸ μόνο του σταμάτησε στὸ ὕψος τοῦ Pέγκενσμπουργκ. Ὁ Δούκας, οἱ μεγιστᾶνες, ὁ Κλῆρος καὶ ὁ λαὸς παρέλαβαν τὸ ἅγιο Σκήνωμα μὲ μεγάλη ἐπισημότητα. Οἱ ἱερεῖς μετέφεραν αὐτὸ στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, σήμερα Ἁγίου Ἐμμεράμνου, ὅπου καὶ ἐτάφη. Τὴν στιγμὴ τοῦ ἐνταφιασμοῦ τοῦ Ἁγίου ὁ καιρὸς ἄλλαξε καὶ ἔγινε πάλι αἴθριος.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Σημεῖα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στὸ μέρος ὅπου παρέδωσε ὅ Ἅγιος Ἐμμέραμνος τὸ πνεῦμά του, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσι, διατηρήθηκε ἕνα ἰδιαίτερο κλῖμα: δὲν καλύπτοταν ποτὲ πλέον μὲ χιόνι, ἀλλὰ ὅλο τὸν χρόνο, ἀκόμη καὶ τὸν χειμῶνα, ὅταν ὅλη ἡ Γερμανία εἶναι καλυμμένη μὲ πολὺ χιόνι, ἐκεῖ διετηρεῖτο ἀνοιξιάτικη λαμπρότης καὶ ὀμορφιά.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἔτσι ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου διατηρήθηκε στοὺς ντόπιους κατοίκους, οἱ ὁποῖοι προηγουμένως θεωροῦσαν ὡρισμένα ἄλση καὶ δένδρα ἄξια λατρείας. Ἐκεῖ ἔκτισαν ἕνα Ναΰδριο, στὸ ὁποῖο πολλὲς προσευχὲς γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς εἰσακούσθησαν. Σήμερα ὑπάρχει ἐξωκκλήσι, ὅπου καὶ Λείψανα τοῦ Ἁγίου. Τὸ μέρος ὀνομάζεται Ἅγιος Ἐμμέραμνος (Sankt Emmeram).</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στὸ Χέλφεντορφ (Helfendorf), ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου διατηρήθηκε ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ πέτρα ἐπάνω στὴν ὁποία ἐμαρτύρησε ὁ Ἅγιος ἔκανε πολλὰ θαύματα. Ὅμως τὸ χωριὸ Χέλφεντορφ ἔμεινε ἔρημο γιὰ πολλὰ χρόνια, καθὼς οἱ κάτοικοί του σκορπίσθηκαν, διότι δὲν εἶχαν σταθῆ πλησίον τοῦ ἁγίου Ἐπισκόπου τὴν ὥρα τοῦ Μαρτυρίου του. Ἀργότερα, ἐπάνω ἀπὸ τὸν τόπο τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου κτίσθηκε ἕνας Ναός. Ἕνα ρέμα κυλάει ἀκριβῶς δίπλα στὴν Ἐκκλησία, τοῦ ὁποίου ἡ πηγὴ εὑρίσκεται πλησίον. Ἀπὸ τὴν πηγὴ αὐτὴ δόθηκε γιὰ τελευταία φορὰ νερὸ στὸν Ἅγιο Ἐμμέραμνο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἐπὶ Ἐπισκόπου Γκάγουϊμπαλντ (Gawibald), τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου μεταφέρθηκαν στὸν μεγαλύτερο Ναὸ τοῦ ὁμωνύμου Μοναστηριοῦ, ὅπου ἀναπαύονται μέχρι σήμερα. Ἡ ἐπιγραφὴ στὸν σημερινὸ τάφο γράφει: «Ἐμμέραμνος, Ἐπίσκοπος Πουατιέ. Ἦλθε κηρύττων τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ τῆς Βαυαρίας, ὅπου ὑπέφερε στὸ Χέλφεντορφ γιὰ χάρι τοῦ Χριστοῦ στὶς 22 Σεπτεμβρίου 652 καὶ ἐτάφη ἐδῶ στὸ Ρέγκενσμπουργκ».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὸ Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου στὸ Pέγκενσμπουργκ ἔκλεισε τὸ 1803. Ὁ Πρίγκιπας τοῦ Θοὺρν καὶ Τάξις (Thurn and Taxis) μετέτρεψε αὐτὸ σὲ παλάτι. Ὁ Ναὸς τοῦ Μοναστηριοῦ ἔγινε ἐνοριακός. Σὲ ἕνα ἄνοιγμα τοῦ Τάφου τοῦ Ἁγίου </div><div class="separator" style="clear: both;">Ἐμμεράμνου τὸν IΖ΄ αἰῶνα, βρέθηκαν τὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου ὅπως ἔπρεπε νὰ εἶναι, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσι τοῦ Μαρτυρίου του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Θαύματα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἡ παράδοσις ἀναφέρει γιὰ μία γυναίκα, ἡ ὁποία ζοῦσε μὲ ἕναν ἔγγαμο ἄνδρα, τοῦ ὁποίου ἡ σύζυγος ἦταν ἀσθενής. Ὅταν κάποτε μετέβησαν γιὰ προσκύνημαστὸν Ἅγιο Ἐμμέραμνο καὶ εὑρισκόταν μόλις 200 βήματα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἄρχισε ἔξαφνα νὰ τρέμη σὲ κάθε ἄκρο της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τῆς ἦταν ἀδύνατον νὰ περπατήση οὔτε πρὸς τὰ ἐμπρὸς οὔτε πρὸς τὰ ὀπίσω. Μὲ μεγάλο φόβο ἐκάλεσε σὲ βοήθεια. Ἔτυχε νὰ περάση ἕνας Ἱερέας, ὁ ὁποῖος τὴν ὡδήγησε στὴν ἄκρη καὶ τὴν ἐρώτησε τὸν λόγο τῆς καταστάσεώς της.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἐξωμολογήθηκε τὸ ἔγκλημά της καὶ στὴν συνέχεια ἀπαλλάχθηκε ἀπὸ τὸ μαρτύριο, εἰσῆλθε </div><div class="separator" style="clear: both;">ἐλεύθερα στὸν Ναὸ καὶ προσεκύνησε τὰ ἅγια Λείψανα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μία ἄλλη φορά, μία ὑπηρέτρια ἔπεσε θῦμα μαγείας καὶ ἄρχισε νὰ νιώθη μία ἀνυπέρβλητη ἀποστροφὴ γιὰ κάθε φαγητό. Ἂν τῆς ἔβαζες μὲ δύναμι κάτι στὸ στόμα, θὰ τὸ ἔφτυνε ἀμέσως, ἀναμιγμένο μὲ αἷμα. Γιὰ ἕνα ἔτος ἔζησε ἔτσι, ἐνῶ ἔκανε τὴν ὑπηρεσία της ὡς συνήθως, καὶ μόνο ἡ ὠχρότητα τοῦ προσώπου της πρόδιδε τὴν κατάστασί της. Τότε, κάποιος φιλόθεος τῆς συνέστησε νὰ κάνη προσκύνημα στὸν Ἅγιο Ἐμμέραμνο. Καθὼς ἐπλησίαζαν στὸν Ναό, ὅπου ἀναπαύονται τὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου, ἡ ὑπηρέτρια ἔνιωσε μεγάλη πεῖνα καὶ ἐζήτησε ψωμί. Ἀφοῦ προσεκύνησε τὰ Λείψανα, ἐπέστρεψε στὸ σπίτι θεραπευμένη.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἡ παράδοσις ἀναφέρει ἐπίσης γιὰ κάποιον εὐσεβῆ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μετέβαινε νὰ προσκυνήση τὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου. Στὸν δρόμο συνάντησε ληστές, οἱ ὁποῖοι τὸν συνέλαβαν καὶ τοῦ ἔκλεισαν τὸ στόμα, ὥστε νὰ μὴν μπορῆ πλέον νὰ μιλήση. Ἔπειτα τὸν μετήγαγαν στὴν Γαλλία, ὅπου τὸν ἐπούλησαν ὡς σκλάβο. Στὸ διάστημα αὐτό, ὁ ἄνδρας συχνὰ νήστευε καὶ προσευχόταν θερμὰ στὸν Θεὸ καὶ στὸν Ἅγιο Ἐμμέραμνο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἕνα ἔτος ἀργότερα, πουλήθηκε στὴν βόρεια Γερμανία, στοὺς Γουέσερ (Weser), μία φυλὴ ἡ ὁποία ἦταν ἀκόμα παγανιστική. Ἐκεῖ ἐκέρδισε τὸν σεβασμὸ τοῦ τοπικοῦ Πρίγκιπος λόγῳ τῆς ἱκανότητός του στὴν κατασκευὴ οἰκιῶν καὶ </div><div class="separator" style="clear: both;">ἄλλων χειρωνακτικῶν δεξιοτήτων.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ὅταν κάποιος ἔγγαμος ἄνδρας ἀπέθανε, τὸν διέταξε ὁ Πρίγκιπας νὰ λάβη ὡς σύζυγο τὴν χήρα του. Ἐκεῖνος ὅμως ἀρνήθηκε, ἐπισημαίνων ὅτι ἦταν Χριστιανὸς καὶ ἤδη συζευγμένος, καὶ ὅτι ἡ σύζυγός του ἦταν ἀκόμη ζωντανὴ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἐπετρεπόταν νὰ ἔλθη σὲ δεύτερο γάμο. Ὡστόσο, αὐτὸ ἑρμηνεύθηκε ὡς μυστικὸ σχέδιο ἀποδράσεως καὶ ἀπειλήθηκε νὰ πωληθῆ στοὺς πλέον ἄγριους Σάξονες, γιὰ νὰ μὴν χάσουν οἱ κύριοι του τὴν τιμὴ τῆς ἀγορᾶς του.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τελικά, ὁ ἄνδρας ἐνέδωσε στὸν γάμο. Τὴν νύκτα τοῦ γάμου, ὡστόσο, προσπάθησε νὰ πείση τὴν νέα του σύζυγο νὰ προσποιηθῆ, ὅτι ἔκαναν ἕναν κανονικὸ ἔγγαμο βίο, ἀφοῦ, ὅπως ἤδη ἀναφέρθηκε, εἶχε ἤδη σύζυγο. Ἀλλὰ ἡ νέα του σύζυγος δὲν συμφωνοῦσε καθόλου. Τότε τῆς ἐξήγησε ὅτι, σύμφωνα μὲ τὸ χριστιανικὸ ἔθιμο, ἔπρεπε νὰ περιμένουν τοὐλάχιστον τρεῖς ἡμέρες πρὶν νὰ συνέλθουν. Σὲ αὐτὸ τὸ διάστημα ὁ ἄνδρας αὔξησε τὶς προσευχές του καὶ ἐνήστευε.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τὸ ἑπόμενο βράδυ, ὁ Ἅγιος Ἐμμέραμνος τοῦ ἐμφανίσθηκε σὲ ὄνειρο καὶ τὸν διέταξε νὰ πάρη τὸ ψωμί, τὸ ὁποῖο ἦταν στὸν ἐπάνω ὄροφο καὶ </div><div class="separator" style="clear: both;">νὰ ἐπιστρέψη ἀμέσως στὴν Βαυαρία. Πρὸς ἔκπληξίν του, ὁ ἄνδρας βρῆκε τὸ ψωμὶ ἐκεῖ ὅπου τοῦ εἶχε ὑποδείξει ὁ Ἅγιος στὸ ὄνειρο καὶ ἔφυγε ἀνενόχλητος ἀπὸ τὸ σπίτι τὸ ἴδιο βράδυ. Μὲ τὴν βοήθεια αὐτοῦ τοῦ ψωμιοῦ ἐταξίδευσε γιὰ δεκατέσσερις ἡμέρες ἕως Βαυαρία καὶ ἔφθασε στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἐμμεράμνου στὸ Pέγκενσμπουργκ στὴν ἀρχὴ τῆς Θείας Λειτουργίας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ἀφοῦ παρακολούθησε τὴν Λειτουργία, ὡμίλησε ἐνώπιον τοῦ ἐκκλησιάσματος γιὰ τὴν ὀδύσσειά του καὶ ἐμοίρασε στοὺς πιστοὺς τὸ ὑπόλοιπο ψωμί του, καθὼς τοῦ εἶχε ἀπομείνει τὸ ἕνα τρίτο!...</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://agioi-oi-kaliteroi-mas-filoi.blogspot.com/2024/02/22_26.html?m=1" target="_blank">ΠΗΓΉ </a></div></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><br /><p></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-72191637561093333732024-02-06T20:51:00.002+02:002024-02-06T20:51:29.341+02:00Αγαπημένη ιρλανδική μουσική <iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/8SXdcPiuUHE" title="Eileen Og" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/_NlrsmEvv1Q" title="The Fields of Athenry - The Dubliners & Paddy Reilly | 40 Years Reunion: Live from The Gaiety (2003)" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/bekMj49DLrU" title="Clancy Brothers-Bold Fenian Men" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/j_nuOyxMrMQ" title="Come Out Ye Black & Tans" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/k7DiNTzzJzg" title="Dolores Keane - The Wind That Shakes the Barley" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/hhqqdzwqFSE" title="Siúil a Rúin - Ella Roberts" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/tP5FS6IXJJA" title="Gabhaim Molta Bríghde - Haunting Gaelic song by Aoife Ní Fhearraigh" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/vlKisQL2eOY" title="Celtic Woman - The Parting Glass" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/07XYDwryLIA" title="My Hearts Tonight in Ireland" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/GORHYiWKjQQ" title="Loreena McKennitt - The Star of the County Down" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/9zE3oAZnsuc" title="Skellig by Loreena McKennitt" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/p3nXku80y2Y" title="The Dubliners - Rocky Road To Dublin [HQ][HD]+ Lyrics" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/Gn9WWliz_zg" title="The Wolfe Tones Only Our Rivers Run Free" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/i9EEG-esLxo" title="The Foggy Dew" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-74912379804078708242024-02-01T15:11:00.001+02:002024-02-01T15:11:42.159+02:00 Τριάντα ένα πράγματα που μπορεί να μην γνώριζες για την αγία Brigid του Kildare της Ιρλανδίας <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiwxFUABv5llqlQnpC4Gp4NK-3jvXmojVpU5UEzNDRDrfHUuqano3aLDkN5wjnZUyMT7zbJ0AhprKnNpIg4_-z4gw2CqXtgXWZsY58BvYUNC40Di5f7K2shV4ZEMeIFhkcooT91TdJKaB6vEiRIjQN1R8U5HQltAru-vjc2mcnFGJ98dzN5-TphlXiZs7S7" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="349" data-original-width="300" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiwxFUABv5llqlQnpC4Gp4NK-3jvXmojVpU5UEzNDRDrfHUuqano3aLDkN5wjnZUyMT7zbJ0AhprKnNpIg4_-z4gw2CqXtgXWZsY58BvYUNC40Di5f7K2shV4ZEMeIFhkcooT91TdJKaB6vEiRIjQN1R8U5HQltAru-vjc2mcnFGJ98dzN5-TphlXiZs7S7=w343-h400" width="343" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;">1. Η αγία Brigid γεννήθηκε στην Ιρλανδία το 450 μ.Χ. .</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">2.Ήταν υποτακτική του αγίου Πατρικίου ο οποίος βάπτισε τους γονείς της και την ίδια. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">3.Ο πατέρας της αγίας Brigid ήταν παγανιστής και παντρεύτηκε την μητέρα της η οποία ήταν μία σκλάβα. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">4. Σαν νεαρό παιδί η Brigid ήταν ευσπλαχνική προς τους φτωχούς, χαρίζοντας φαγητό και ρουχισμό ακόμη και τα πράγματα του πατέρα της στους φτωχούς. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">5. Πολλά θαύματα αποδίδονται στην αγία Brigid που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του βίου της. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">6.Η Brigid ήταν μία όμορφη κοπέλα και ο πατέρας της ήθελε να παντρευτεί τον βασιλιά του Ulster </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">7.Στην ηλικία των 16, η αγία Brigid ήθελε ο Ιησούς Χριστός να γίνει σύζυγος της και προσευχήθηκε να την κάνει να μην είναι επιθυμητή έτσι ώστε να μην θέλει κανείς να την παντρευτεί. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">8. Η προσευχή της απαντήθηκε όταν η αγία Brigid έχασε ένα μάτι και τότε της επιτράπηκε να μπει σε μοναστήρι. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">9. Θαυματουργικά, όταν η Brigid πήρε το μοναχικό σχήμα θεραπεύτηκε. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">10. Έγινε γνωστή σαν αγία Brigid του Kildare.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">11. Έξω από το Δουβλίνο έλαβε ένα κομμάτι γης που λέγεται Curragh</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">12.Εκεί έχτισε ένα κελί κάτω από μία μεγάλη βελανιδιά που ονομάζεται Kill-dara, δηλαδή Κελί της βελανιδιάς. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">13. Μερικές ακόμη κοπέλες ακολούθησαν την αγία ιδρύοντας το μοναστήρι του Kildare.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">14. Η σημερινή πόλη του Kildare πήρε το όνομα της από το μοναστήρι. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">15. Η αγία έδιωχνε δαίμονας απλά με το σημείο του σταυρού. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">16. Υπάρχει ένα γνωστό θαύμα σχετικά με τον μανδύα της αγίας. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">17.Αναζητούσε γη για την μοναστική κοινότητα της και ο βασιλιάς του Leinster αρνήθηκε το αίτημα της. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">18. Η αγία Brigid ζήτησε να της δοθεί τόση γη όση μπορούσε να καλύψει ο μανδύας της. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">19. Ο βασιλιάς σκέφτηκε πως σίγουρα κάνει κάποιο αστείο από τη στιγμή που ο μανδύας της ήταν τόσο μικρός </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">20. Έτσι ο βασιλιάς δεν αρνήθηκε να συμφωνήσει με τους όρους της</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">21. Θαυματουργικά, όταν εναπόθεσε τον μανδύα της κάλυψε όλη την περιοχή. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">22. Ένας γνωστός τρόπος για να εορτάσει κανείς την αγία είναι να φτιάξει τον σταυρό της αγίας Brigid. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">23. Η ιστορία του σταυρού έχει να κάνει με ένα περιστατικό που συνέβη ενώ η αγία δίδασκε έναν ετοιμοθάνατο παγανιστή σχετικά με τον Χριστιανισμό. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">24. Ενώ το κεφάλι της ήταν σκυμμένο, μάζεψε βούρλα από το έδαφος και άρχισε να φτιάχνει έναν σταυρό. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">25. Τα βούρλα ήταν ένα σύνηθες υλικό για τα πατώματα στα Ιρλανδικά σπίτια. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">26. Ο παγανιστής ρώτησε την Brigid τι συμβόλιζε ο σταυρός. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">27. Ο παγανιστής έγινε Χριστιανός και βαπτίστηκε πριν το θάνατο του. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">28. Κάποτε η Brigid αποκοιμήθηκε κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος του αγίου Πατρικίου. Εκείνος το βρήκε αστείο και τη συγχώρεσε με ένα χαμόγελο. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">29. Η Brigid θάφτηκε στον Καθεδρικό του Kildare και ένας ακριβός τάφος τοποθετήθηκε επάνω της. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">30. Γύρω στο έτος 878, λόγο των Σκανδιναβικών επιδρομών, τα λείψανα της αγίας μεταφέρθηκαν στο Downpatrick όπου τοποθετήθηκαν στον τάφο των αγίων Πατρικίου και Columba. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">31. Η Brigid είναι η προστάτης αγία της Ιρλανδίας, των ποιητών, των γαλακτοκόμων, των σιδηρουργών, των θεραπευτών, των κοπαδιών, των φυγάδων, των Ιρλανδών μοναζουσών, των μαιών και των νεογέννητων μωρών. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Η μνήμη της τιμάται στις 2 Φεβρουαρίου. </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://joyofallwhosorrow-indy.org/news_211221_16" target="_blank">Πηγή </a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-62342278052684955222024-01-11T19:25:00.001+02:002024-01-11T19:25:19.853+02:00Ελληνίδες νύφες στην .... Ιαπωνία !!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgE-BP6o_kVD5dXX6M0Bh5HZ0hOFRwK-2VJ00ckEa8_F4Pdp_Do0Pcr3REjsRpxjCQ1FSghNHqJuIlAV-WJFYHVlPuNhfU0eYScqTR-006BUow5O2ziRtClolzYCOnbTTqRY1mcgnfbUbLVV1rKtvAfSCHhIZZArzHmzBHFihCDfRXt___y0c_A4ZatgabX" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="325" data-original-width="400" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgE-BP6o_kVD5dXX6M0Bh5HZ0hOFRwK-2VJ00ckEa8_F4Pdp_Do0Pcr3REjsRpxjCQ1FSghNHqJuIlAV-WJFYHVlPuNhfU0eYScqTR-006BUow5O2ziRtClolzYCOnbTTqRY1mcgnfbUbLVV1rKtvAfSCHhIZZArzHmzBHFihCDfRXt___y0c_A4ZatgabX" width="295" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ο Λευκάδιος Χερν με τη σύζυγό του</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;">Λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουν για τα "πλοία με τις νύφες" που μετέφεραν χιλιάδες Ελληνίδες στην Αμερική και την Αυστραλία για να παντρευτούν έναν άνδρα που δεν γνώριζαν. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι πως Ελληνίδες νύφες έφτασαν ως και την… Ιαπωνία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Το αποκαλύπτει ο πανεπιστημιακός καθηγητής, Αναστάσιος Τάμης, στο νέο βιβλίο του «Οι Έλληνες στην Άπω Ανατολή» που εκδόθηκε από τον Εκδοτικό Οίκο Βάνιας της Θεσσαλονίκης. Το βιβλίο έχει συνολικά 580 σελίδες και περιέχει και 480 σπάνιες φωτογραφίες που μαρτυρούν την ελληνική μεταναστευτική εμπειρία σε Ινδίες, Κίνα, Μαντζουρία, Ιαπωνία, Κορέα και Φιλιππίνες.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ένα από τα πιο ενδιαφέρονται κεφάλαια στην ενότητα για την Ιαπωνία, είναι οι Ελληνίδες νύφες που έφτασαν εκεί.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhXPmub3JYrVTXT_BKjXAA67i3P_MINLbnEHq4KnajGuludADmWpTt_LRsAmyHLDLiShCdtcCyr0MDBJLtsF5mBPAMmYdhdVjyT0zVTeDTK4LCAETw35ZUjfjG0je_f3k-bsosBnWOtEOh4Gs40RVi9M0GELfuzxCPtsmeopw649TZ6N5d5PQ69QQ9aq7D9" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="172" data-original-width="250" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhXPmub3JYrVTXT_BKjXAA67i3P_MINLbnEHq4KnajGuludADmWpTt_LRsAmyHLDLiShCdtcCyr0MDBJLtsF5mBPAMmYdhdVjyT0zVTeDTK4LCAETw35ZUjfjG0je_f3k-bsosBnWOtEOh4Gs40RVi9M0GELfuzxCPtsmeopw649TZ6N5d5PQ69QQ9aq7D9" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Ελληνοπούλες στη Σαγκάη το 1942.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Μοναδικός άντρας, ο Ι.Μπουχούτσος.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Η ελληνίδα σούπερ ντίβα της Ιαπωνίας</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Όπως εξηγεί ο καθηγητής Τάμης, όλα άρχισαν με τη σοπράνο Ακριβή Ασημακοπούλου για την οποία λέει: "Ιδιαίτερα σημαντική για τα πολιτιστικά δρώμενα της Ιαπωνίας κατά την μεταπολεμική περίοδο υπήρξε η εγκατάσταση και πολιτιστική συμβολή της μεγάλης σοπράνο Ακριβής Ασημακοπούλου Fukuzawa (1916-2001). Η Ακριβή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από Έλληνες Κωνσταντινουπολίτες γονείς, που είχαν διαφύγει πρόσφυγες στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Το 1940, σπουδάζοντας μουσική και τραγούδι στο Παρίσι, γνώρισε και νυμφεύθηκε, κάτω από δύσκολες συγκυρίες, τον Shindaro Fukuzawa μορφωτικό ακόλουθο της Ιαπωνίας στο Παρίσι και εγγονό του μεγάλου Ιάπωνα ακαδημαϊκού και διανοούμενου Yukichi Fukuzawa, ιδρυτή του Πανεπιστημίου Keio του Τόκιο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Στις ημέρες που ακολούθησαν το ζεύγος Fukuzawa συνελήφθηκε από τα αμερικανικά στρατεύματα στο Βερολίνο και οδηγήθηκε στα στρατόπεδα αιχμαλώτων στην Νέα Υόρκη, την Πενσυλβάνια και το Σιάτλ, πριν από την απελευθέρωσή του και την παράδοσή του στα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής της Ιαπωνίας στην Uraga (5 Δεκεμβρίου 1945). Από την εποχή αυτή άρχισε η ξέφρενη καλλιτεχνική σταδιοδρομία της Ακριβής Ασημακοπούλου, η οποία μέσα από τις άριές της στα μεγαλύτερα θέατρα της Ιαπωνίας εισήγαγε στην Άπω Ανατολή την ευρωπαϊκή κλασική μουσική. Η Ακριβή Ασημακοπούλου Fukuzawa, η ντίβα της Ιαπωνίας υποδύθηκε δεκάδες καλλιτεχνικούς ρόλους, ανέβασε δεκάδες συμφωνικές συνθέσεις με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τόκιο, εξέδωσε δεκάδες δίσκους, συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Ιάπωνες και Ευρωπαίους Διευθυντές Ορχηστρών, συμμετείχε ενεργά σε καλλιτεχνικές εταιρείες και ώθησε τους Ιάπωνες να αγαπήσουν την καλλιτεχνική παράδοσης της Δύσης.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Η κόρη της, Ειρήνη Fukuzawa <b><u style="background-color: #04ff00;">βαπτίσθηκε Ορθόδοξη από τον Βύρωνα Θεοφάνη στον Ορθόδοξο ναό του Αγίου Νικολάου του Τόκιο </u></b>και διανύει μια πλούσια καλλιτεχνική καριέρα στην αρχιτεκτονική και στις καλές τέχνες. Έργα της εκθέτονται στα μουσεία της Αμερικής, της Ιαπωνίας και της Ευρώπης".</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Η Ακριβή Ασημακοπούλου Fukuzawa, λοιπόν, ήταν η πρώτη Ελληνίδα νύφη της Ιαπωνίας. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Τάμης ακολούθησαν εκατοντάδες. Οι περισσότερες παντρεύτηκαν εύπορους και καλλιεργημένους Ιάπωνες και ασχολούνταν με την φιλανθρωπία και την πολιτιστική δράση. Μεταξύ τους βρισκόταν ανεπίσημα στις ελληνορθόδοξες εκκλησίες του Τόκιο και της Γιοκοχάμα αλλά δεν γινόταν εύκολα αποδεκτές στην ελίτ της ιαπωνικής εκκλησίας.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ο κ. Τάμης αναφέρει και συγκεκριμένες περιπτώσεις. Όπως της Κατερίνα Ναγκάγια (Ελευθερίου) από την Ξάνθη που παντρεύτηκε τον Ιάπωνα Φουσάο Μαγκάγια και εγκαταστάθηκαν στο Τόκιο.<b><u style="background-color: #04ff00;"> Ο Φουσάο ασπάστηκε την Ορθοδοξία, βαπτίστηκε Ιωάννης και χειροτονήθηκε ορθόδοξος ιερέας στο Τόκιο!</u></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως, σύμφωνα με τον κ. Τάμη, <span style="background-color: #04ff00;"><b><u>οι περισσότερες Ελληνίδες βάπτισαν τα παιδιά τους ορθόδοξα και τους διδάσκουν την ελληνική γλώσσα στην Ιαπωνία.</u></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ο ομογενής πανεπιστημιακός σημειώνει όμως πως στην δεκαετία του '60 έφτασαν και στην Ελλάδα πολλές νύφες από την Ιαπωνία που είχαν παντρευτεί Έλληνες, κυρίως ναυτικούς.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Συνολικά εκτιμά ότι έφτασαν στην Ελλάδα 700 νύφες από την Ιαπωνία και μάλιστα είχαν κάνει και την οργάνωση Sakura Club for Permanent Women Residents in Greece. Αλλά κι οι περισσότερες δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στην Ελλάδα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής δεν έλειψαν και οι κοινωνικές τραγωδίες. Εκατοντάδες Έλληνες ναυτικοί που βρέθηκαν στα λιμάνια της Ιαπωνίας για σύντομη παραμονή δημιούργησαν σχέσεις με ντόπιες Γιαπωνέζες, όπως μαρτυρούν τα διπλωματικά αρχεία και οι εκθέσεις κληρικών και προξενικών υπαλλήλων.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Πολλές ντόπιες γυναίκες στη συνέχεια ακολούθησαν τους συζύγους τους στην Ελλάδα ύστερα από πρόσκλησή τους, πολλές όμως εγκαταλείφτηκαν απροστάτευτες. Ορισμένες, ακόμη και παντρεμένες, παρουσιάστηκαν σε ελληνικά προξενικά γραφεία και επέστρεψαν διαμαρτυρόμενες τα ελληνικά τους διαβατήρια, άλλες διεκδίκησαν με πείσμα να εντοπίσουν τους ναυτικούς συζύγους τους στη Ελλάδα και άλλες οδηγήθηκαν σε εκτρώσεις ή φόνευσαν τα βρέφη τους, αδύναμες να τα στηρίξουν οικονομικά, όπως μαρτυρούν τα αρχεία στο νεκροταφείο Yamate, έξω από τη Γιοκοχάμα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Έλληνες στην Άπω Ανατολή</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Πρόσφυγες και εκτοπισμένοι Έλληνες, θύματα κοινωνικο-οικονομικών και πολιτικών συγκυριών από το χώρο της Ρωσίας, φιλοπερίεργοι έμποροι από τη Βαλκανική και τη Μικρά Ασία, Xιώτες, Σάμιοι και Κασιώτες, Επτανήσιοι νησιώτες ναυτικοί και τυχοδιώκτες, μέλη πολύτεκνων οικογενειών ήσαν οι πρώτοι Έλληνες έποικοι που εγκαταστάθηκαν στις χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας, Άπω Ανατολής και Ειρηνικού, σύμφωνα με τον καθηγητή Τάμη.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Αρκετοί από αυτούς είχαν πρωταρχικά εγκατασταθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Αγίας Πετρούπολης, της Οδησσού και της Φιλιππούπολης από το 1725. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν οι ταφόπετρες στο κοιμητήριο του Καθολικού Ναού της Παναγίας στο προάστιο Murghihatta της Καλκούτας, όπου είναι θαμμένοι αρκετοί απ' αυτούς. 1953).</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Η δεύτερη φάση (1960-1985) χαρακτηρίζεται για τα οικονομικά της χαρακτηριστικά και είναι η πλέον πολυάριθμη. Στην περίοδο αυτή πάνω από 7.000 Έλληνες εγκαταστάθηκαν στα λιμάνια της Ιαπωνίας και στο Τόκιο ως αποτέλεσμα των πολύπτυχων δράσεων της ελληνικής ναυτιλιακής πρωτοβουλίας, από την ρομαντική εποχή του Σ. Λιβανού και Α. Σ. Ωνάση μέχρι και τις λαμπρές ημέρες του Π. Τσάκου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ήταν η εποχή που πάνω από 1000 εμπορικά πλοία και δεξαμενόπλοια κατασκευάζονταν ετησίως στα ναυπηγεία της Ιαπωνίας, χιλιάδες ελληνικά πλοία κατέπλεαν ετησίως στα λιμάνια της χώρας με τα ελληνικά τους πληρώματα, ενώ σε χιλιάδες ανέρχονταν οι Έλληνες που εργάζονταν σε ιαπωνικά ναυπηγεία, σε ναυτιλιακές εταιρείες νηολόγησης και τροφοδοσίας. Δεν είναι υπερβολικό να διατυπωθεί η άποψη ότι κατά την περίοδο αυτή η ελληνική ναυτιλία υπήρξε, μετά την αμερικανική συμβολή και παρουσία, ο δεύτερος κυριότερος παράγοντας συγκρότησης της οικονομίας της μεταπολεμικής Ιαπωνίας στα αμέσως μεταπολεμικά χρόνια, ένα γεγονός που δεν αγνοεί η ιαπωνική βιβλιογραφία και πολιτεία.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια η οικονομία της Ιαπωνίας στηρίχτηκε σχεδόν αποκλειστικά στις επενδύσεις του αμερικανικού και ελληνικού κεφαλαίου. Ο αριθμός των Ελλήνων εποίκων στην Ιαπωνία συρρικνώθηκε προοδευτικά από 7000 το 1985 σε λιγότερους από 600 τώρα, ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, μας λέει ο καθηγητής Τάμης.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Σήμερα οι Έλληνες της Ιαπωνίας είναι κατά κύριο λόγο απότοκα διεθνικών γάμων, κυρίως Ελληνίδες νυμφευμένες με ντόπιους Ιάπωνες, τέκνα των πρώτων εποίκων που δικτυώθηκαν κοινωνικά και ενσωματώθηκαν διαμορφώνοντας δικές τους οικογένειες και στελέχη ελληνικών ή πολυεθνικών βιομηχανιών, ναυτιλιακών γραφείων και εμπορικών επιχειρήσεων.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Μία απίστευτη ιστορία</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Η καταγραφή της απίστευτης και άγνωστης ιστορίας των Ελλήνων της Άπω Ανατολής ξεκίνησε το 2006 από τον καθηγητή Τάμη. Όπως μας είπε ο ίδιος οργανώθηκαν συνεντεύξεις Ελλήνων εποίκων, που πέρασαν τη ζωή τους στις χώρες αυτές, αντλήθηκαν πληροφορίες από τα προσωπικά αρχεία των Ελλήνων που βρέθηκαν εκεί, ερευνήθηκαν τα αρχεία των χωρών, οι εθνικές τους βιβλιοθήκες, τα ιστορικά και διπλωματικά έγγραφα της εποχής και μέσα στα πλαίσια της προφορικής ιστορίας οργανώθηκαν προσωπικές συνεντεύξεις με δεκάδες εποίκους.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Σύμφωνα με τον κ. Τάμη, από το 1880 χρονολογούνται οι πρώτες εποικίσεις των Ελλήνων στην Κίνα και στην Ιαπωνία. Στην Κίνα οι πρώτοι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Μαντζουρία, και ιδιαίτερα στις πόλεις Χαρμπίν και Ντάρεν, ύστερα από ένα περιπετειώδες οδοιπορικό δια μέσου της Ρωσίας και της αχανούς νότιας Σιβηρίας.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Τα κύματα των Ελλήνων εποίκων πυκνώνουν αμέσως μετά τη ρωσική Επανάσταση και στη συνέχεια στην περίοδο 1932-1949 εξαιτίας των διωγμών που υπέστησαν από το σταλινικό καθεστώς. Ένα άλλο μεγάλο κύμα εποικίσεων με Σαμιώτες, Χιώτες κι άλλους νησιώτες ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα δια τη θαλάσσης, προς τη Σαγκάη και στη συνέχεια στην βόρεια Κίνα και Μαντζουρία, όπου καταπιάνονται με το εμπόριο των ποτών και τα αρτοποιεία. Πολλοί απ αυτούς μετά την επανάσταση του Μάο κατέληξαν στην Αυστραλία.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ο Λευκάδιος εθνικός λογοτέχνης της Ιαπωνίας</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Στην Ιαπωνία καταφθάνουν μετά το 1860 οι πρώτοι Έλληνες ορθόδοξοι από την Αγία Πετρούπολη και την Οδησσό, μέχρι και το 1890, όταν εγκαταστάθηκε εκεί ο Πατρίκιος Λευκάδιος Χερν, που γεννήθηκε στην Λευκάδα από την Ρόζα Κασιμάτη και από Ιρλανδό ιατρό του βρετανικού στρατού, τον Κάρολο Χερν. Ο Πατρίκιος Χερν, ύστερα από μία ιδιόμορφη ζωή στην Ελλάδα, Ιρλανδία και ΗΠΑ όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος και συγγραφέας πηγαίνει στην Ιαπωνία, την οποία αποδέχεται ως πατρίδα τους και αναδεικνύεται ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες της χώρας αυτής, αφού έφερε την Ιαπωνία με τα συγγράμματά του στη Δύση και την έκανε γνωστή.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Συνεργάτιδα του πρωτοποριακού ερευνητικού αυτού προγράμματος στην Ιαπωνία ήταν η Φαίη Σαββαΐδου, η οποία σπούδασε ιαπωνική λογοτεχνία και ζει εδώ και 15 χρόνια στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή του Τόκιο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ιδιαίτερα σημαντική είναι και δίδεται για πρώτη φορά στην παγκόσμια βιβλιογραφία η τρίτη έξοδος και προσφυγιά των Ποντίων από τη Νότιο Ρωσία προς την Ανατολική Σιβηρία και Κίνα όπου συνολικά 5.500 Πόντιοι Έλληνες διωγμένοι, εξορισμένοι και εκτοπισμένοι καταφεύγουν από το 1917-1921, 1932-1939 στο Χαρμπίν και Μούγντεν της Κίνας ακολουθώντας τους συντοπίτες τους Ρώσους φυγάδες και μετά το 1949 μεταφυτεύονται και πάλι ως πρόσφυγες στην Ιαπωνία (μετά το 1945), στην Αυστραλία και Βόρεια Αμερική. Η ιστορία αυτή των Ποντίων δίδεται για πρώτη φορά με αναφορά στα ιαπωνικά αρχεία, αλλά και στις διηγήσεις των επιγόνων τους που συνάντησε ο συγγραφέας σε όλες τις γειτονιές του κόσμου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ο καθηγητής Σπύρος Βρυώνης (ΗΠΑ) συμμετέχει στο βιβλίο αυτό με την εισαγωγή που είναι μια αξιολόγηση του βιβλίου και με έναν επίλογο που αναφέρεται στους συγγενείς του Κεφαλλονίτες που είχαν εποικήσει την Βόρειο Κίνα και τη Μαντζουρία.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Το βιβλίο κυκλοφορεί στην αγγλική γλώσσα, μεταφράζεται και στα Ελληνικά και αναμένεται να κυκλοφορήσει και στα κινέζικα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ</div></div><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://farosthermaikou.blogspot.com/2012/09/blog-post_7091.html" target="_blank">ΠΗΓΉ </a></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-55157218404145874072023-12-11T20:23:00.000+02:002023-12-11T20:23:03.431+02:00Als I Lay on Yoolish Night - Medieval English Christmas Song<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/n_gDDTVBSr8" title="Als I Lay on Yoolish Night - Medieval English Song" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/h7QlxvTIU6Q" title="Als I Lay on Yoolis Night | English Medieval Christmas Song (lyrics)" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/hy0EWFxp5G0" title="As I Lay on Yule Night" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-33800794114908140462023-12-11T20:13:00.001+02:002023-12-11T20:13:36.304+02:00Αρχαίες προσευχές της Ορθόδοξης Κελτικής Εκκλησίας<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/TEnCsi4EHnw" title="Αρχαίες προσευχές της Ορθόδοξης Κελτικής Εκκλησίας" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-77235466793666838932023-12-11T20:08:00.001+02:002023-12-11T20:08:35.446+02:00Η Κελτική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιρλανδίας και των Βρεταννικών Νήσων<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/EMUZWT9bofE" title="Η Κελτική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιρλανδίας και των Βρεταννικών Νήσων" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-65995117537862382342023-10-18T17:04:00.000+03:002023-10-18T17:04:03.672+03:00Ιερομόναχος Αϊντάν : «Για πρώτη φορά, περνώντας το κατώφλι του ορθόδοξου ναού, κατάλαβα ότι θα ζήσω και θα πεθάνω σ’ αυτήν την πίστη»<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjj2ob_RM8uXGgMU6o7Qrn8vJhpyFZQ5ejgq3GT3yalgck9CwH8V11OF5YnnxOYYCsGc1OrL-NAFVUhO9yG2jqLoCWBPofWVo1ELZSflkQDR9Ygophi3wERlTgcksJzAzi3tlPntCOdidwCOIzUiPbaBb0OP-k9QbAHHmgSizdsJ4oKQK04nbCwUkJSu4rn" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="360" data-original-width="640" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjj2ob_RM8uXGgMU6o7Qrn8vJhpyFZQ5ejgq3GT3yalgck9CwH8V11OF5YnnxOYYCsGc1OrL-NAFVUhO9yG2jqLoCWBPofWVo1ELZSflkQDR9Ygophi3wERlTgcksJzAzi3tlPntCOdidwCOIzUiPbaBb0OP-k9QbAHHmgSizdsJ4oKQK04nbCwUkJSu4rn=w400-h225" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;">Μια φορά τιμήθηκα από τον Θεό με κάτι σαν θαύμα, να επισκεφτώ το μοναστήρι του ουράνιου προστάτη μου, του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Μέχρι στιγμής είναι το μοναδικό ανδρικό μοναστήρι της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός Ρωσίας κοντά στην Ουάσιγκτον. Βρίσκεται σε μια κανονική κατοικία, την οποία οι μοναχοί, που είναι όλοι αγγλόφωνοι, τη διαμόρφωσαν σύμφωνα με τις ιδέες τους. Μετά τη Λειτουργία, άκουσα απροσδόκητα τους ήχους ενός πιάνου. Στη γωνία της τραπεζαρίας, χωρίς κανέναν λόγο, έπαιζε πιάνο ένας μοναχός, ο οποίος μόλις πριν λίγο τελούσε την ακολουθία. Πιάσαμε την κουβέντα και ο πατήρ Αϊντάν (Κέλερ) συμφώνησε να μιλήσει για την πορεία του προς την Ορθοδοξία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Πάτερ Αϊντάν, είστε Αμερικάνος, αλλά μιλάτε τέλεια Ρωσικά. Όμως βρισκόμαστε στις ΗΠΑ, άρα εσείς διαλέγετε σε ποια γλώσσα θα επικοινωνούμε.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Τα Ρωσικά μου δεν είναι καλά, γι’ αυτό προτείνω να μιλάμε Αγγλικά. Τελώ καλύτερα τις ακολουθίες στην εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα απ’ ό,τι μιλάω Ρωσικά στην καθημερινότητα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Γιατί; Έχετε περισσότερη πρακτική στην εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Ναι, είναι έτσι. Κατάγομαι από μια οικογένεια με γερμανικές ρίζες, από προτεστάντες. Στην Ορθοδοξία ήρθα όταν ήμουν 16 χρονών.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– «Αϊντάν» είναι πολύ σπάνιο όνομα για το ορθόδοξο περιβάλλον. Στ’ αλήθεια δεν το έχω ξανακούσει ποτέ. Μπορείτε να μας πείτε για τον Ουράνιο Προστάτη σας και για το πώς πήρατε αυτό το μοναχικό όνομα;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Ο Άγιος Αϊντάν ήταν Ιρλανδός. Έγινε μέλος μιας μονής στη Σκωτία και αργότερα εξελέγη Επίσκοπος, για να διαδώσει την ορθόδοξη πίστη και το Άγιο Ευαγγέλιο στο βόρειο μέρος της Αγγλίας. Αυτό το γεγονός έλαβε χώρα τον 7ο αιώνα. Ήταν ιεραπόστολος, καλός και ελεήμων άνθρωπος.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Εγώ ήθελα να γίνω ένας τέτοιος άνθρωπος και γι’ αυτό, πριν από πολλά χρόνια, ζήτησα αυτό το μοναχικό όνομα. Ο τότε καθηγούμενός μου δέχτηκε αυτό το αίτημα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgTVYmmIqNuynKwnqdM2NRYVXR5vsOPMdiFbQZtoYt2bggVJBg1J9BaqU_4Bv3_xQiW3pIVQlnBNdfDrA4E93HrF5cKDKI6IWW_wKd71rPUmbIL8vcGdZSj5eTAsXUWv_hdHwywTTkcdP51WHgWY0YXC_O4-FaAyl8P-VpzGvzN5OrNiQApRp8wA5Y_Ppok" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="608" data-original-width="462" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgTVYmmIqNuynKwnqdM2NRYVXR5vsOPMdiFbQZtoYt2bggVJBg1J9BaqU_4Bv3_xQiW3pIVQlnBNdfDrA4E93HrF5cKDKI6IWW_wKd71rPUmbIL8vcGdZSj5eTAsXUWv_hdHwywTTkcdP51WHgWY0YXC_O4-FaAyl8P-VpzGvzN5OrNiQApRp8wA5Y_Ppok=w485-h640" width="485" /></a></div><br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ωστόσο, αυτά έγιναν στην εκκλησία των παλαιοημερολογητών, η οποία δεν είναι κανονική. Τότε, όταν μόλις είχα προσηλυτιστεί στην Ορθοδοξία, δεν ήξερα αυτά τα πράγματα. Αργότερα, όταν ξεκαθάρισα το θέμα αυτό, έλαβα την ευλογία να εγκαταλείψω εκείνο το μοναστήρι και να ενταχθώ στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας. Όλ’ αυτά έλαβαν χώρα στο Τέξας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Εκείνον τον καιρό η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας δεν είχε την ευχαριστιακή κοινωνία με το Πατριαρχείο της Μόσχας. Με δέχτηκαν στην Εκκλησία με κάμποση καθυστέρηση: Η επανένωση των Εκκλησιών έλαβε χώρα το 2007 κι εγώ προσχρήθηκα το 2008.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ήθελα να μείνω με το όνομα που έλαβα, λόγω λατρείας του Αγίου Αϊντάν. Ο Άγιος ήταν Ιεραπόστολος και αυτό το γεγονός συνδυαζόταν πολύ καλά με αυτό που έκανα εγώ: Μελετούσα Λατινικά και ήμουν καθηγητής της γλώσσας στο Πανεπιστήμιο. Γενικά ήμουν λατινιστής, αλλά, από την άλλη πλευρά, είχα ως στόχο να επιτελέσω ιεραποστολικό έργο και όχι μόνο για τους αγγλόφωνους, αλλά και για τους ισπανόφωνους, επειδή ξέρω Ισπανικά, καθώς και Γερμανικά.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhtLm6AfQRj-4eAp_X7Su45LV28s7xx_14dMpuR87HgIJiniSB5N29NljireyanI4LsOi5VnjSdaROyZ7Vftprv1hzD6dzwJv4J11g2gRw0nldi4JqtSoMifClJUH9jTpV5Ghwm3cxink7LOzOWt96siuL_6ECfONpC3YU00YXZx9EVerJOROq6iQsBns47" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="689" data-original-width="538" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhtLm6AfQRj-4eAp_X7Su45LV28s7xx_14dMpuR87HgIJiniSB5N29NljireyanI4LsOi5VnjSdaROyZ7Vftprv1hzD6dzwJv4J11g2gRw0nldi4JqtSoMifClJUH9jTpV5Ghwm3cxink7LOzOWt96siuL_6ECfONpC3YU00YXZx9EVerJOROq6iQsBns47=w499-h640" width="499" /></a></div><br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Όταν ο Μητροπολίτης Ιωνάς (Παφχάουζεν) με κούρεψε σε μικρό μοναχικό σχήμα, μπορούσε να μου δώσει ένα καινούργιο μοναχικό όνομα, επί τιμή οποιουδήποτε Αγίου. Για παράδειγμα, γνωρίζετε, μάλιστα, τον πασίγνωστο Αμερικάνο τραγουδιστή, τον Έλβις Πρίσλεϊ, και όλοι οι Αμερικάνοι συνδυάζουν αυτό το όνομα μόνο μ’ αυτόν. Όμως υπήρχε ο Άγιος Έλβις, που ήταν άγιος των πρώτων αιώνων στην Ιρλανδία και ήταν ορθόδοξος.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Οι μοναχοί της μονής παρακάλεσαν τον Δεσπότη να μου δώσει το όνομα Έλβις (χαμογελά). Δεν είχα αντιρρήσεις, όμως την παραμονή της κουράς ο Μητροπολίτης με ρώτησε ποιο όνομα προτιμάω και του απάντησα ότι θα ήθελα να μείνω με το όνομα Αϊντάν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Κανείς δεν ξέρει από πριν ποιο όνομα θα πάρει ένας μοναχός. Την επόμενη μέρα, όμως, ο Δεσπότης μού έδωσε το όνομα Αϊντάν και το έχω μέχρι τώρα (χαμογελά).</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Ούτε καν ήξερα ότι ένας μέλλων μοναχός μπορεί να διαλέξει τ’ όνομά του. Συνήθως το κάνει ο ηγούμενος της μονής.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Έχετε δίκιο, αυτός που περιμένει να γίνει μοναχός δεν μπορεί να διαλέξει τ’ όνομά του, αλλά μπορεί να το ζητήσει και στη συνέχεια ο ηγούμενος μπορεί να δεχθεί το αίτημα ή όχι. Συχνά, ο ηγούμενος ή αυτός που τελεί την κουρά φωτίζεται την τελευταία στιγμή και διαλέγει τ’ όνομα. Καμιά φορά, ένας επίσκοπος έχει την ιδέα για το όνομα, αλλά την τελευταία στιγμή ο Θεός του λέει: «Να το όνομα, πρέπει να πράξεις έτσι».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Άρα, πραγματικά ο μοναχός δεν μπορεί να διαλέξει τ’ όνομα, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που ρωτούν τη γνώμη του, όπως έγινε στη δική μου περίπτωση, κι εγώ είπα ότι θα ήθελα να μείνω Αϊντάν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Υπάρχει, όμως, ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα. Ο Αϊντάν ήταν Άγιος της Δύσης, ο οποίος είχε σχέση με τους Ιρλανδούς, τους Σκωτσέζους και τους Εγγλέζους. Και τα πρώτα 24 χρόνια της ζωής μου στην Ορθοδοξία, όταν ήμουν μέλος της μη κανονικής Εκκλησίας, τελούσαμε ακολουθίες σύμφωνα με τη δυτική παράδοση. Εκείνην την εποχή τελούσαμε τις ιεροπραξίες, κατά το πλείστον, με διαφορετικό τρόπο από τον τρόπο που τελούν οι περισσότεροι πιστοί στη Δύση σήμερα, δηλαδή είχαμε πιο παλιό τυπικό, που χρονολογείτο από πάρα πάρα πολύ παλιά. Και στη δεκαετία του 1970 ένας Ρώσος ιερέας μας είπε ότι καλύτερα ν’ ακολουθούμε πιο παλιούς τύπους ιεροτελεστίας, επειδή αυτοί αντιστοιχούν περισσότερο στην Ορθοδοξία, από την άποψη της θεολογίας, καθώς και της ευσέβειας. Αυτό έχει πολλά κοινά με το συνηθισμένο τυπικό της Ανατολικής χριστιανικής Εκκλησίας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Αποφασίσαμε τότε ότι, λόγω δυσκολιών προσχώρησης στην κανονική Εκκλησία, πρέπει να στραφούμε στο ανατολικό τυπικό και, ίσως, αυτό θα μας βοηθήσει. Αποδείχτηκε ότι δεν βοήθησε και πολύ, αλλά ακολουθήσαμε το ανατολικό τυπικό και αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα τους τρόπους τέλεσης της Λειτουργίας στη Ρωσική Εκκλησία. Αυτό το γεγονός μου άρεσε.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στη συνέχεια, καθώς το θέμα του να γίνω μέλος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός Ρωσίας ήταν σε εκκρεμότητα, μου πρότειναν να γίνω ιερέας της Ελληνικής Εκκλησίας. Αλλά αυτό δεν μου φαινόταν σωστό, αισθανόμουν ότι η καρδιά μου ανήκει στη Ρωσική Εκκλησία και στον ρώσικο λαό.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Στη Ρωσία υπάρχει ένα είδος στερεότυπου, που λέει ότι οι Αμερικάνοι δεν θέλουν να βλέπουν πιο πέρα από τη μύτη τους, που λέμε, δεν ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στον κόσμο και δεν έχουν καμία ιδέα γι’ άλλες γλώσσες. Το παράδειγμά σας διαψεύδει αυτό το στερεότυπο. Μήπως αντιπροσωπεύετε κάποια άλλη Αμερική;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Ναι, σε μεγάλο βαθμό είναι σωστό το στερεότυπο, για δύο λόγους, νομίζω. Πρώτ’ απ’ όλα, οι ΗΠΑ είναι μια μεγάλη χώρα, όπου όλοι μιλάνε Αγγλικά. Γι’ αυτόν τον λόγο οι άνθρωποι εδώ δεν αλληλοεπιδρούν τόσο πολύ με άλλες γλώσσες όσο οι Ευρωπαίοι, οι Αφρικανοί ή οι Ασιάτες. Ο άλλος λόγος, κατά τη γνώμη μου, συνίσταται στην ιδέα ότι ο αμερικάνικος τρόπος είναι ο καλύτερος τρόπος στον κόσμο. Τελεία και παύλα. Κάποιος άλλος πολιτισμός, κάποιος άλλος τρόπος, κάποια άλλη κοινωνία, πρέπει να μαθαίνουν τη γλώσσα μας. Γιατί εμείς να μάθουμε τη γλώσσα τους; Ασφαλώς, μια τέτοια προσέγγιση βασίζεται στο γεγονός ότι η αγγλική γλώσσα, σε κάποιο βαθμό, είναι η γλώσσα την οποία μιλάει όλος ο κόσμος. Στη δική μου περίπτωση, όμως, όταν έγινα χριστιανός, αποφάσισα ν’ αποδεχθώ την Εκκλησία με όλη την πληρότητά της, με όλη την ιστορική της σημασία. Αποτελεί μέρος μιας πολύ μεγάλης οικογένειας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Η Ρωσική Εκκλησία και η Ορθοδοξία έχουν αιώνιες ρίζες. Ήθελα να γίνω μέρος αυτής της ένδοξης ιστορίας, η οποία αντανακλά την παρουσία του Χριστού στον κόσμο. Εκτός τούτου, όμως, μου άρεσαν πάντοτε οι ξένες γλώσσες. Κατάγομαι από μια αμερικάνικη οικογένεια με γερμανικές ρίζες, όμως στο σπίτι ποτέ δεν μιλούσαμε Γερμανικά με τους γονείς μας, εκτός μερικών φράσεων. Στην πέμπτη-έκτη τάξη του σχολείου άρχισα να μαθαίνω Γερμανικά μόνος μου.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ύστερα ασχολήθηκα με τα Λατινικά, επειδή είναι πολύ σημαντική γλώσσα για τη Δυτική Εκκλησία. Μετά αποφάσισα να μάθω Ισπανικά, για να μπορώ να επικοινωνώ με τους μετανάστες από τη Λατινική Αμερική, οι οποίοι ήταν πολλοί στην πολιτεία του Τέξας, όπου έμενα τότε. Ήθελα να τους εξηγήσω την ορθόδοξη πίστη μας, γιατί αυτοί εκεί έχουν πολύ δυνατή ρωμαιοκαθολική παράδοση, η οποία είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία, σε σχέση με άλλες θρησκευτικές τάσεις της Βόρειας Αμερικής. Οι άνθρωποι εκεί αγαπούν την Εκκλησία, αγαπούν τις εικόνες και θεωρούν κιόλας ότι μπορούν να πλησιάσουν έναν ιερέα και να κουβεντιάσουν για τη γιαγιά τους από το Μεξικό. Μπορούν να πλησιάσουν τον ιερέα σε κάποιο κατάστημα και να ζητήσουν την ευλογία, ακριβώς όπως το κάνουν στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Επομένως, οι ισπανόφωνοι Αμερικανοί κατανοούν την Ορθοδοξία και αν ξεκινήσει κάποιο ορθόδοξο κίνημα ανάμεσά τους θα έχει επιτυχία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Επίσης ξέρω λίγα Ιταλικά, αλλά όχι και τόσο καλά. Τα Ρωσικά μου, επίσης δεν είναι και πολύ καλά. Μπορώ να μιλώ Γαλλικά. Γενικά, απολαμβάνω την εκμάθηση ξένων γλωσσών.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Μπορείτε να εξηγήσετε το πώς ήρθατε στην Ορθοδοξία; Ήταν μακρόχρονη διαδικασία ή ήταν κάτι το στιγμιαίο;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Σε μεγάλο βαθμό, ήταν στιγμιαίο. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια, η οποία δεν ήταν της εκκλησίας. Στα παιδικά μου χρόνιά με βάφτισαν στην Εκκλησία των Μεθοδιστών, αλλά οι γονείς μου δεν επισκέπτονταν την εκκλησία κι εγώ μεγάλωσα εκτός αυτής. Η μόνη εξαίρεση ήταν η γιαγιά μου. Όταν έγινα 5 χρονών, η γιαγιά μού είπε ότι υπάρχει Θεός και Αυτός βλέπει τα πάντα, ξέρει τα πάντα και τους αγαπάει όλους. Και ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος. Αυτά τα λόγια εντυπώθηκαν στη συνείδησή μου.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μια φορά πήγαμε σ’ ένα κάμπινγκ κι εγώ ρώτησα τους γονείς μου: «Ο Θεός υπάρχει;». Και μου απάντησαν: «Γιατί δεν ρωτάς τον Ίδιο;». Απομακρύνθηκα λίγο από το κάμπινγκ μας, βαθιά στο δάσος, και είπα: «Κύριε, παρακαλώ, αν υπάρχεις, δώσε μου να το καταλάβω, για να το ξέρω».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Κάποιο συναίσθημα γέμισε την καρδιά μου. Επέστρεψα στην κατασκήνωση και είπα στους γονείς: «Ναι, ο Θεός υπάρχει».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Αλλά η πίστη μου ήταν πολύ αδύνατη, δεν είχε καμία δομή, στην οποία να μπορούσα να βασιστώ. Δεν είχα καμία περαιτέρω γνώση για τον Θεό. Δεν είχα διαβάσει ακόμα την Αγία Γραφή, αυτό έγινε πολύ αργότερα. Και κατά τη διάρκεια 5 ετών, δηλαδή από 11 έως 16 ετών, ήμουν εντελώς «επιστημονικός άθεος». Εργαζόμουν κιόλας ως εθελοντής στη μεγαλύτερη αθεϊστική οργάνωση, «Αμερικανική αθεϊστική κοινότητα». Η εξέχουσα ακτιβίστρια εκεί ήταν η Μάντελιν Μιούρεϊ Ο’Χέιρ (Madalyn Murray O'Hair). Αυτή συνέταξε μια αγωγή κατά της ανάγνωσης προσευχών στα κρατικά σχολεία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το 1963 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ να την εγκρίνει. Είχα σχέση με την εγγονή της, όταν ήμουν έφηβος (χαμογελά).</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τι έγινε μετά; Πέθανε ο παππούς μου και αμέσως μετά τον θάνατό του όλοι στην οικογένειά μου αισθάνονταν ξεκάθαρα ότι η ψυχή του βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί μας. Και ύστερα, μετά από 15 ή 20 λεπτά, η ψυχή του μας εγκατέλειψε. Το αισθανθήκαμε όλοι. Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό το γεγονός αποτελεί μια καινούργια πληροφορία για μένα και τώρα πρέπει ν’ αναθεωρήσω τις απόψεις μου.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Άρχισα να ψάχνω. Αυτή η αναζήτηση διήρκεσε μόνο μερικούς μήνες. Σαν να είχα πόνο στο μέρος όπου είναι η καρδιά μου και ο Κύριος μου αποκάλυψε την Ορθοδοξία. Στο σχολείο είχα έναν φίλο, μαζί με τον οποίο κάναμε μαθήματα μουσικής. Ο αδερφός του ήταν παντρεμένος με θρησκευτικό γάμο στην ορθόδοξη εκκλησία. Αποφασίσαμε να πάμε σ’ αυτήν την εκκλησία. Αυτός ο άνθρωπος ήταν Βαπτιστής κι έψαχνε να ενισχύσει τη χριστιανική του πίστη. Ήξερε ότι ο Χριστιανισμός έχει πολύ περισσότερα απ’ όσα λένε οι Βαπτιστές.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Πήγαμε στην εκκλησία και τη στιγμή που περνούσα την πόρτα, μου ήρθε απότομα το συναίσθημα ότι αυτή η πίστη είναι η σωστή και είναι η δική μου πίστη. Και ότι θα ζήσω και θα πεθάνω σ’ αυτήν την πίστη.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μετά άρχισα να μελετάω την Κατήχηση και τελικά βαπτίστηκα σύμφωνα με τον ορθόδοξο τύπο. Όλ’ αυτά έγιναν περίπου σε ηλικία 17 χρονών. Το περίεργο γεγονός ήταν ότι το Μύρο, που χρησιμοποίησαν για το χρίσμα μου, ήταν από το Πατριαρχείο της Μόσχας. Το Μύρο παρέμενε σ’ αυτήν την εκκλησία από τότε που ήταν υπό τη δικαιοδοσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Φυσικά, δεν καταλάβαινα τότε όλες αυτές τις τυπικές ιδιαιτερότητες. Η κατανόηση αυτών συνέβη πολύ αργότερα. Τώρα είμαι πεπεισμένος ότι η αποσχιστική διάθεση δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Προκαλεί πολλά εξ’ αυτών και αποτελεί μεγάλη αμαρτία. Είμαι χαρούμενος που τώρα είμαι μέλος της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και ως μέλος της μπορώ τώρα να πω στους παλαιοημερολογήτες και τα μέλη άλλων αποσχιστικών τάσεων, ότι αυτό δεν είναι ο καλύτερος τρόπος. Δεν είναι αυτό που πρέπει. Και η Εκκλησία δεν είναι απλώς μια κοινότητα, αλλά είναι μέρος μιας πιο μεγάλης εικόνας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Στο Τέξας υπηρετούσατε ως προϊστάμενος μιας ορθόδοξης ενορίας. Γιατί αποφασίσατε να μετακομίσετε στη Βιρτζίνια, στη μονή του Αγίου Δημητρίου;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Πρωτ’ απ’ όλα, όταν το 2008 άρχισα να υπηρετώ σε μια μικρή ιεραποστολή στο Όστιν (πολιτεία Τέξας), είπα αμέσως στους ενορίτες μου: «Είμαι ιερομόναχος. Τώρα υπηρετώ εδώ, αλλά οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να με στείλουν σε κάποιο μοναστήρι και πολύ πιθανόν να μην είμαι ιερέας της εκκλησίας σας για πάντα. Θα πρέπει να επιστρέψω στο μοναστήρι». Αλλά υποσχέθηκα στους ενορίτες ότι δεν θα επιζητήσω την επιστροφή μου μέχρι να εξοφλήσουμε το δάνειο για το κτίριο του ναού μας και βρήκα κατανόηση.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Τον Νοέμβριο του 2019 εξοφλήσαμε όλο το ποσό και μετά απ’αυτό άρχισα να επισκέπτομαι διάφορα μοναστήρια. Πήγα στη Μονή της Αγίας Τριάδος στο Τζόρνταβιλ, στη Μονή Υψώσεως Τιμίου Σταυρού στη Δυτική Βιρτζίνια, επισκέφτηκα τον Μητροπολίτη Ιωνά (Παφάχουζεν), όταν αυτός μαζί με την αδελφότητά του βρισκόταν ακόμα στα περίχωρα της Ουάσιγκτον. Σκόπευα να πάω στο Σιάτλ, στο μοναστήρι του Παναγαθού Σωτήρος, αλλά μετά απ’ όλα αυτά διορίστηκα απροσδόκητα σ’ ένα μικρό μοναστήρι της πολιτείας Μίτσιγκαν, όπου τότε διέμενε μόνο ένας μοναχός. Είναι το πιο βόρειο σημείο της ηπειρωτικών ΗΠΑ, η πόλη Χιούτον (Houghton), τον χειμώνα εκεί συχνά τα χιόνια φτάνουν σε ύψος 4 μέτρων. Είναι η τρίτη πόλη στις ΗΠΑ, όσον αφορά στην ποσότητα του χιονιού.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Αυτό το μοναστήρι ανήκε στη Μητρόπολη του Σικάγου και της Μέσης Αμερικής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός Ρωσίας. Ο Επίσκοπος του Σικάγου Πέτρος μου είπε: «Πάτερ, δεν είναι υποχρεωτικό να μείνετε εδώ, αλλά, σας παρακαλώ, προσπαθήστε να το κάνετε».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Υπηρέτησα εκεί για επτά μήνες και μετά αισθάνθηκα ότι μου είναι καλύτερα να πάω στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, όπου και βρίσκομαι τώρα. Ο ηγούμενος, ο Δεσπότης Ιωνάς, ήταν πνευματικός πατέρας μου. Και φυσικά γνώριζα και τους μοναχούς. Από την πρώτη κιόλας συνάντηση νιώσαμε ότι είμαστε αδέλφια. Δεν ήταν κάποιο είδος ανάλυσης, που διενήργησε το μυαλό, αλλά ήταν εντολή της καρδιάς.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Δεν συμβαίνει συχνά ένας μοναχός, αφού περάσει πολύ καιρό σ’ ένα μοναστήρι, όπως εγώ, μετά να πάει σε άλλο. Δεν είναι πάντα εύκολο πράγμα και δεν είναι πάντα προς το καλό, αλλά στη δική μου περίπτωση όλα πήγαν καλά.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μου αρέσει πολύ να είμαι στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου. Κι ένα σημαντικό για μένα πράγμα εδώ συνίσταται στο ότι μου επιτρέπουν μια φορά τον μήνα να τελώ τη Λειτουργία σύμφωνα με το δυτικό τυπικό. Παρ’ όλο που είναι ένα συνηθισμένο μοναστήρι, όπου η ζωή κυλά σύμφωνα με το ανατολικό τυπικό. Εγώ, όμως, πέρασα πολύ καιρό στην εκκλησία με δυτικό τυπικό και αυτό το είδος ιεροπραξίας μού επιτρέπει να διατηρώ σε κάποιο βαθμό τις γνώσεις που έλαβα εκεί.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου είναι το πρώτο μοναστήρι στην περιοχή της Ουάσινγκτον και ιδρύθηκε πρόσφατα. Μπορείτε να μας μιλήσετε γι’ αυτό, για τη ζωή εκεί και για τους ενορίτες του;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Στην αρχή είχε μόνο 3 ή 4 μοναχούς. Έμεναν σ’ ένα μικρό σπιτάκι στη Ουάσινγκτον. Υπάρχει Ταμείο Αγίων Αρχαγγέλων και πολλοί δωρητές του γνώριζαν τον μακαριστό Επίσκοπο Βασίλειο (Ροντιάνκο). Βοηθούσαν τον Μητροπολίτη Ιωνά, ο οποίος ήταν επίσης πολύ στενό πρόσωπο για τον Δεσπότη Βασίλειο. Τον υποστήριζαν και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι τον ήξεραν από τα χρόνια της υπηρεσίας του στην Ορθόδοξη Εκκλησία Αμερικής.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Χάρη σ’ αυτήν την υποστήριξη, αποκτήθηκε το νυν κτίριο της μονής, το οποίο βρίσκεται σ’ ένα μικρό οικόπεδο, αλλά πρόκειται για ένα ευρύχωρο σπίτι.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ο Μητροπολίτης Ιωνάς έχει πλούσια εμπειρία στην ίδρυση μοναστηριών. Είχε λάβει ενεργό μέρος στην ανακαίνιση της Μονής Βαλαάμ στη Ρωσία, ήταν ηγούμενος ενός μοναστηριού στην Καλιφόρνια. Κι εγώ πρόσεξα τότε ότι σκόπευε να επεκτείνει το εδώ υπάρχον μοναστήρι. Όταν ήρθα σ’ αυτό το μέρος είχε μόνο έξι μοναχούς και τώρα είναι 11 και ακόμα δύο θα προσαρτηθούν στο εγγύς μέλον.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Το μοναστήρι εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Δεδομένης της εμπειρίας του Μητροπολίτη Ιωνά, ήταν κάτι το αναμενόμενο. Θεωρώ ότι έχουμε μια ισορροπία ανάμεσα στην «Ευχή του Ιησού», δηλαδή την εσωτερική προσευχή, την προσευχή της σιωπής, και την εξωτερική προσευχή στην εκκλησία. Τελούμε τις ώρες, τον όρθρο, τον εσπερινό, έχουμε τους ενορίτες μας. Όλ’ αυτά, όμως, είναι συνδεδεμένα με την «Ευχή του Ιησού», την πιο σημαντική για μας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Και ποιοι είναι οι ενορίτες σας;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Ο κόσμος έρχεται στις ακολουθίες, ιδιαίτερα τα Σάββατα, όταν η Λειτουργία αρχίζει λίγο αργότερα. Εκτός τούτου, πολλοί μοναχοί μας τις Κυριακές τελούν τη Θεία Λειτουργία σε άλλους ναούς, αυτό αποτελεί μέρος του ιεραποστολικού έργου μας. Για παράδειγμα, στην εκκλησία του Οσίου Γερμανού της Αλάσκα στο Στάνφορντ, της πολιτείας της Βιρτζίνια. Εγώ και άλλοι δύο δόκιμοι θα υπηρετούμε σε μια καινούργια ενορία της πόλης Λουίσα, της πολιτείας της Βιρτζίνια, αφιερωμένη στην Αγία Άννα, την επίγεια γιαγιά του Χριστού.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Γενικά, έχω ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον διακόνημα – να επισκέφτομαι φυλακισμένους. Το είχα ξεκινήσει όταν ήμουν ακόμα στο Τέξας. Ήταν πολύ ευλογημένο έργο. Πάντως, στη Βιρτζίνια δεν κατάφερα ακόμα να το ξαναρχίσω. Πλην τούτου, έχω την ιδέα να ξεκινήσω να τελώ ακολουθίες στα Ισπανικά, για τους ισπανόφωνους Αμερικανούς. Προς το παρόν, η ιδέα αυτή προχωρά πολύ αργά. Θα δούμε τι μπορεί να γίνει.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Εκτός τούτου, ο Μητροπολίτης Ιωνάς επισκέπτεται συχνά τις ενορίες σε άλλα μέρη των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια των πανηγύρεών τους, στην περίπτωση που ο τοπικός Αρχιερέας δεν δύναται για κάποιους λόγους.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αναθρέφουμε πνευματικά αρκετό αριθμό κόσμου, ιδιαίτερα τους νέους. Όταν λέω κάπου ότι ο επικεφαλής της μονής μας είναι ο Μητροπολίτης Ιωνάς, μου απαντούν συχνά το εξής: «Ο Μητροπολίτης Ιωνάς; Ακούω τις ομιλίες του για την Κατήχηση και άλλα θέματα. Με βοήθησαν πολύ στο να γίνω μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Συνεπώς, το μοναστήρι μας επιτελεί πολύ σοβαρό ιεραποστολικό έργο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Όταν γνωριστήκαμε, σας είδα μετά τη Θεία Λειτουργία να παίζετε σ’ ένα μικρό πιάνο. Δίνετε συχνά τέτοιες συναυλίες και ποια μουσική συνήθως παίζετε; Και ποια είναι η αντίδραση των ενοριτών σας και των άλλων μοναχών; Επειδή σπάνια μπορεί ν’ ακούσει κανείς μη εκκλησιαστική μουσική σ’ ένα ορθόδοξο μοναστήρι.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Όντως, πολύ σπάνια. Στον μοναχικό τρόπο ζωής στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν προβλέπεται η εκτέλεση μουσικών αποσπασμάτων. Επομένως, για ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου δεν ασχολιόμουν με τη μουσική, εκτός από τα φοιτητικά μου χρόνια, όταν κι έκανα μαθήματα μουσικής. Ταυτόχρονα, όμως, στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τέτοια πράγματα επιτρέπονται, σε κάποιο βαθμό. Μερικοί Επίσκοποί μας, καμιά φορά, συνεχίζουν να παίζουν πιάνο, όπως έκαναν, όταν ήταν κοσμικοί. Στη Ρωσία, επίσης, υπάρχουν μοναστήρια, όπου οι μοναχοί έχουν το ταλέντο να παίζουν μουσικά κομμάτια. Για παράδειγμα, παίζουν Μπαχ, μπορείτε να βρείτε τέτοιες ηχογραφήσεις το Διαδίκτυο.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Δεν προγραμματίζω ποτέ κάποιες συναυλίες, όμως όταν οι άνθρωποι συγκεντρώνονται και με παρακαλούν να παίξω κι εγώ έχω ανάλογη διάθεση, τότε μου φέρνουν το πιάνο. Συνήθως παίζω κομμάτια του Μπαχ, του Μότσαρτ, του Μπετόβεν ή παλαιότερη μπαρόκ μουσική, όπως Φρανσουά Κουπερέν, Ζαν Φιλίπ Ραμό και κάποιους Άγγλους συνθέτες, όπως ο Χένρι Πέρσελ και ο Γουέιν Μπερντ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Αλλά έχω μόνο ένα μικρό ηλεκτρονικό όργανο, απ’ όπου λείπουν κάποια πλήκτρα και ποδόπληκτρα. Δεν είναι κανονικό πιάνο. Πάντως, είναι αρκετό για να παίζω πιο παλιά μουσική και μερικά κομμάτια μεταγενέστερων συνθετών, π.χ. του Μότσαρτ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Και τι λέτε για τους Ρώσους συνθέτες, όπως ο Τσαϊκόβσκι, ο Ραχμάνινοφ, ο Προκόφιεφ;</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">– Λατρεύω τα έργα όλων αυτών συνθετών. Παίζω Ραχμάνινοφ, Μουσόργκσκι και ακόμη κάποιους Σοβιετικούς συνθέτες, π.χ. Σοστακόβιτς. Εμπνευσμένος από τον Μπαχ, ο Σοστακόβιτς συνέθεσε μια σειρά από πρελούδια και φούγκες. Μερικά από αυτά αποτελούν υπέροχα μουσικά έργα.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ως μοναχός, βλέπω ότι μερικές φορές ο τρόπος ζωής ενός συνθέτη δεν αντιστοιχεί στην ομορφιά της μουσικής του. Καμιά φορά, μια υπέροχη μουσική μπορεί να είναι δημιουργημένη από όχι τέλειους ανθρώπους. Αλλά ίσως αυτό είναι η χάρη του Θεού. Ίσως ο Θεός τους επέτρεψε να κάνουν ένα καλό πράγμα στη ζωή τους.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> </div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Με τον ιερομόναχο Αϊντάν (Κέλερ)</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">συνομίλησε ο Ντμίτρι Ζλόντορεβ</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Μετέφρασε από τα Ρωσικά στα Ελληνικά η Κατερίνα Πολονέιτσικ</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Pravoslavie.ru</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Το είδα <a href="https://trelogiannis.blogspot.com/2023/10/blog-post_746.html" target="_blank">εδώ </a></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-66144764804686162822023-10-13T18:00:00.002+03:002023-10-13T18:47:37.222+03:00<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBHe9Lau9-psdJgoSLW8vcsGJTOp6eAEANm-w7jPKBRZOMKevBwQbk3Pd5S7ebCyJzZduTctpg-yf7E_3kYvzZWLmRSlJtbqYK68yBgzWuxlwQC-jUKnuqeQlyvgX43wWYIYqrqDVxbLYO2qMCbWc9qXxy84juoJdzzeqlUGLfSIV85XKTC5yAEuH3--Vi" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1080" data-original-width="914" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjBHe9Lau9-psdJgoSLW8vcsGJTOp6eAEANm-w7jPKBRZOMKevBwQbk3Pd5S7ebCyJzZduTctpg-yf7E_3kYvzZWLmRSlJtbqYK68yBgzWuxlwQC-jUKnuqeQlyvgX43wWYIYqrqDVxbLYO2qMCbWc9qXxy84juoJdzzeqlUGLfSIV85XKTC5yAEuH3--Vi=w541-h640" width="541" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Η μυροβλύζουσα αγία εικόνα του αγίου Νικολάου Κασάτκιν (σχετικά <a href="https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2023/10/blog-post.html" target="_blank">εδώ</a>) η οποία περιέχει τμήμα από το λείψανο του θα βρίσκεται από από σήμερα 13 Οκτωβρίου μέχρι και τις 16 Οκτωβρίου στην Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ιαπωνία (Στο Τόκιο) Η εικόνα φιλοτεχνήθηκε από τον </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Valery Vysotsy. Περισσότερες λεπτομέρειες <a href="https://romanianorthodoxy.jp/the-myrrh-streaming-icon-of-saint-nicholas-is-visiting-us-from-hong-kong/" target="_blank">εδώ </a></div><br /><p></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-3439842739443966002023-10-13T16:16:00.001+03:002023-10-13T16:20:14.306+03:00Μυρόβλησε εικόνα του Αγίου και Ισαποστόλου Νικολάου Κασάτκιν Φωτιστού της Ιαπωνίας. Στις 9 Οκτωβρίου του 2022 στον ιερό ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Χόνγκ Κόνγκ κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μυρόβλησε η ιερή εικόνα του Αγίου και Ισαποστόλου Νικολάου Κασάτκιν του φωτιστή της Ιαπωνίας. Στην αρχή όπως μας πληροφορεί το βίντεο που παραθέτω παρακάτω το μύρο που έρεε ήτανε λίγο όμως από τις 15 Οκτωβρίου η ροή του μύρου αυξήθηκε και έρεε άφθονα από το φωτοστέφανο του. Πλέον σύμφωνα με το βίντεο η ροή του μύρου έχει σταματήσει όμως επάνω στην εικόνα είναι εμφανή τα σημάδια της μυροβλησίας.
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/anuTQdYI_p0" title="Myrhh Streaming Icon Of Saint Nicholas Of Japan!" width="500"></iframe> Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-7903601384519669762023-10-11T23:13:00.000+03:002023-10-11T23:13:27.132+03:00 Pilgrimage to Hunstanton. St Edmund. <iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/iHyIHroKFko" title="2023 10 11 Pilgrimage to Hunstanton. St Edmund." frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/_yT_7AB4_MQ" title="2023 10 11 Pilgrimage to Hunstanton. St Edmund came ashore here in AD855." frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/ljLdzA1be60" title="2023 10 11 Pilgrimage to Hunstanton. On the beach where St Edmund came ashore." frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-91637877110686245832023-07-11T22:17:00.000+03:002023-07-11T22:17:18.039+03:00Ο βασιλιάς Αρθούρος της Βρετανίας ενάντια στους παγανιστές Σάξονες στην μάχη του Μπάθ. <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjHti9asJXV26gW3-rmVmeNEFybqS9C5LHtnQFJlRM7vznGeEQbnlV6FZ-QPYB_xirUAitMA5RPXMvFNIGfbuY_G0b9QwctZMJcDD2zRmAX4u7cNRbqH9aWZzPYu3bOHXMKU2fFvXRJfHep5iBHZc-t8MqJ11LdnXcNIrtBlKhHuxAcTJEyp_hEN05NJAVa" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="275" data-original-width="183" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjHti9asJXV26gW3-rmVmeNEFybqS9C5LHtnQFJlRM7vznGeEQbnlV6FZ-QPYB_xirUAitMA5RPXMvFNIGfbuY_G0b9QwctZMJcDD2zRmAX4u7cNRbqH9aWZzPYu3bOHXMKU2fFvXRJfHep5iBHZc-t8MqJ11LdnXcNIrtBlKhHuxAcTJEyp_hEN05NJAVa" width="160" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div>Όταν ο Αρθούρος ανέβηκε στον θρόνο ήταν μόλις δεκαπέντε ετών. Όμως είχε ένα ασύγκριτο κουράγιο και ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος. Η έμφυτη καλοσύνη του, του έδινε τέτοια χάρη ώστε ήταν αγαπητός σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους.<p></p><p><b>Περιγραφή του Αρθούρου στην μάχη του Μπάθ ενάντια στους παγανιστές Σάξονες. </b></p><p>Στο κεφάλι του φόρεσε ένα χρυσό κράνος το οποίο στην κορυφή του είχε χαραγμένο έναν χρυσό δράκο. Στους ώμους του είχε περασμένη μία κυκλική ασπίδα που ονομαζόταν Pridwen πάνω στην οποία είχε ζωγραφίσει το πρόσωπο της Παναγίας, της Μητέρας του Θεού, ώστε να την σκέφτεται συνεχώς. Ζώστηκε το ασύγκριτο σπαθί του, το οποίο ονομαζόταν Caliburn και σφυρηλατήθηκε στο Νησί του Avalon. Στο δεξί του χέρι κρατούσε ένα δόρυ που ονομαζόταν Ron.</p><p>Τράβηξε το σπαθί του, το Caliburn, επικαλέστηκε το όνομα της Παναγίας και όρμησε μπροστά με όλη του την ταχύτητα μέσα στις πυκνές γραμμές του εχθρού. Όποιον εχθρό χτυπούσε επικαλούμενος το όνομα του Θεού έπεφτε αμέσως κάτω νεκρός.</p><p>Από το βιβλίο του Geoffrey of Monmouth* The History of the Kings of Britain σελίδες 112 και 117. </p><p>Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow</p><p>*O Geoffrey του Monmouth όπως και ο Ουαλός μοναχός Nennius μέσα από τα κείμενα τους ερευνούν την ιστορική μορφή του βασιλιά Αρθούρου πέρα από τις μυθολογικές και φανταστικές εκδοχές του θρύλου του. Ο Geoffrey τον περιγράφει ως έναν ιδιαίτερα θεοσεβούμενο άνθρωπο όπως φαίνεται και στην παραπάνω περιγραφή. Ένα σημείο που διαφέρει ιδιαίτερα με την γνωστή εκδοχή του θρύλου είναι πως το σπαθί δεν του το δίνει η Κυρά της Λίμνης όπως ξέρουμε από τις περισσότερες ιστορίες που αποτελούν φαντασία. Αυτό και άλλα σημεία διαφέρουν καθώς ο Geoffrey προσεγγίζει όσο είναι δυνατόν (υπάρχουν και ιστορικές ασάφειες μέσα στο έργο του) το ιστορικό πρόσωπο του Αρθούρου. </p><p> </p><p><br /></p><p><br /></p><p> </p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-16481202764288137112023-07-06T04:24:00.002+03:002023-07-06T04:24:22.505+03:00Ενημέρωση. Για αποστολή E-Mail στο christos.vas94@gmail.com. Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-20362353109130691892023-07-06T04:06:00.001+03:002023-07-06T04:21:11.135+03:00Προσκύνημα σε ένα ξεχασμένο μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ<p> Από Orthodoxy-Rainbow</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi7QR-VvDHQkotiY1a4aJqOuDrEcLnnvtI5u2RhhQJCacbbOFJ2eRempnYfiaGFO0hQgrCS5KacShE-liGsGzhff34FBq9ExinKpqX5lIU4KdWtdzhVTE1ocIhQ2K4hrcCv-IO0F60XG-oDyaGVfj00oWbkZWaqWkR2-uw9azxi153C5aGGj2iiZL6aEp3Z" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1620" data-original-width="2880" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEi7QR-VvDHQkotiY1a4aJqOuDrEcLnnvtI5u2RhhQJCacbbOFJ2eRempnYfiaGFO0hQgrCS5KacShE-liGsGzhff34FBq9ExinKpqX5lIU4KdWtdzhVTE1ocIhQ2K4hrcCv-IO0F60XG-oDyaGVfj00oWbkZWaqWkR2-uw9azxi153C5aGGj2iiZL6aEp3Z" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Τον προηγούμενο μήνα αξιώθηκα να ταξιδέψω για τρίτη φορά στην Αγγλία και να πατήσω στα ιερά χώματα του Glastonbury ή όπως είναι αλλιώς γνωστό ως Avalon.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Σε αυτόν τον ιερό τόπο όπου σήμερα κατακλύζεται από καταστήματα που προωθούν την Νέα Εποχή, όπως για παράδειγμα μαγαζιά με αντικείμενα που σχετίζονται με την μαγεία, κάποτε άνθιζε η Ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν, σε αυτόν τον τόπο έφτασε ο Άγιος Ιωσήφ της Αριμαθαίας και ξεκίνησε την διάδοση του Ευαγγελίου στους παγανιστές. Όταν ήρθε σε αυτόν τον τόπο είχε μαζί του μία ράβδο φτιαγμένη από τον ακάνθινο στέφανο του Ιησού. Αρχικά οι παγανιστές δεν ήθελαν να ακούσουν το κήρυγμα του και τότε ο άγιος Ιωσήφ κάρφωσε την ράβδο του στο έδαφος και εκείνη αμέσως έβγαλε κλαδιά και άνθισε. Όταν οι παγανιστές είδαν αυτό το θαύμα πίστεψαν στο Ευαγγέλιο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Λέγεται πως ο άγιος Ιωσήφ της Αριμαθαίας φτάνοντας στην Αγγλία πέρα από την ράβδο είχε μαζί του και το Ιερό Δισκοπότηρο. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Αυτό λέγεται πως είναι θαμμένο σε ένα μέρος στο οποίο σήμερα αναβλύζει μία πηγή με αγιασμένο νερό και η οποία βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου ανηφορίζει ο δρόμος για το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ για το οποίο θα μιλήσουμε λίγο παρακάτω. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiC7E1fT9WMeqM5B4MgTTbeiBlu_j08TevFwr3vqnaoKmOL_LYEIcK-iWKxZUx0YjBJFCID8ge32cTGUPClRwJpyWTVplU6dzxeR765QtAzfnT11BJMAAHjb99lxWoRqj8edu8rUApsg6UCuUiqFm0NJ5BiBQ7CmyMW81H5kw2S5CTgpzyA8i94bBnUA4B1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="600" data-original-width="448" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiC7E1fT9WMeqM5B4MgTTbeiBlu_j08TevFwr3vqnaoKmOL_LYEIcK-iWKxZUx0YjBJFCID8ge32cTGUPClRwJpyWTVplU6dzxeR765QtAzfnT11BJMAAHjb99lxWoRqj8edu8rUApsg6UCuUiqFm0NJ5BiBQ7CmyMW81H5kw2S5CTgpzyA8i94bBnUA4B1" width="179" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Η εικόνα του αγίου Ιωσήφ της Αριμαθαίας. Στο φόντο πίσω τα ερείπια του μοναστηριού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ* και ποιο μπροστά το δέντρο που άνθισε από την ράβδο του αγίου. Στο χέρι του ο άγιος κρατάει την εκκλησία την οποία έχτισε προς τιμήν της Παναγίας. Η εικόνα φιλοτεχνήθηκε από τον Άγγλο Ορθόδοξο αγιογράφο Aidan Hart. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">*Τα ερείπια ανήκουν σε μετέπειτα κτίσμα καθώς το αρχικό αρχαίο μοναστήρι κάηκε σε μία πυρκαγιά. Αυτό όπως και τα ερείπια του μοναστηριού όπου βρισκόταν η εκκλησία της Παναγίας χτίστηκαν αργότερα από Καθολικούς. </div><br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Εκεί στο Glastonbury έχτισε ο άγιος Ιωσήφ μία εκκλησία αφιερωμένη στην Υπεραγία Θεοτόκο. Σήμερα δεν σώζεται κάτι από αυτό το αρχικό κτίσμα πάρα μόνον τα ερείπια ενός μοναστηριού το οποίο έχτισαν πολλά χρόνια αργότερα βενεδικτίνοι μοναχοί. Σε αυτό το μέρος λέγεται πως βρέθηκαν τα λείψανα του βασιλιά Αρθούρου και της βασίλισσας του όμως σήμερα αγνοείτε η τύχη τους. Σύμφωνα με παλιές πηγές όπως τα γραπτά του Κέλτη μοναχού Nennius ο Αρθούρος ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο και ήταν ιδιαίτερα πιστός χριστιανός. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Για την ιστορικότητα και το χριστιανικό ήθος του βασιλιά Αρθούρου μας πληροφορεί και ο ιστορικός Geoffrey του Monmouth στο βιβλίο του The History of the Kings of Britain (αν και το συγκεκριμένο βιβλίο εμπεριέχει και κάποια στοιχεία μυθοπλασίας αναμεμιγμένα με τα ιστορικά στοιχεία). </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEidJtTNUK4D-r2bQNgSeYCO1kYIGSZjACkcObPFutYdPkmj9zD2cvklNDkHVtYaEsYl3pyhgPH3AtJe5uDrFvO1qR6HNikhJJnlXj1vXECNwwlOEctwF09XwuaIiM6MemAKVWGynmHk4jWRzgZPRCHxqrEa8EbBmPMvZoMjsaKmj_fg6DLuOPOojEXLltu1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="391" data-original-width="300" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEidJtTNUK4D-r2bQNgSeYCO1kYIGSZjACkcObPFutYdPkmj9zD2cvklNDkHVtYaEsYl3pyhgPH3AtJe5uDrFvO1qR6HNikhJJnlXj1vXECNwwlOEctwF09XwuaIiM6MemAKVWGynmHk4jWRzgZPRCHxqrEa8EbBmPMvZoMjsaKmj_fg6DLuOPOojEXLltu1" width="184" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Η εικόνα της Παναγίας του Glastonbury. Για πληροφορίες σχετικά με την εικόνα αλλά και τους αγίους που σχετίζονται με το Glastonbury <span style="text-align: left;">κλικ </span><a href="http://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2013/05/glastonbury.html" style="text-align: left;" target="_blank">εδώ </a></div></div><p><br /></p><p>Στην κορυφή του Glastonbury βρίσκεται το Glastonbury Tor. Ο τόπος όπου δέσποζε κάποτε το Μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Σύμφωνα με την παράδοση αυτό το μοναστήρι χτίστηκε από τον Άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας πάνω στα ερείπια μίας παλιότερης εκκλησίας. Αυτό αναφέρει μία επιγραφή μέσα στο πυργοειδές κτίσμα το οποίο διασώζεται σήμερα στην κορυφή του λόφου. Όπως ήδη έγραψα ποιο επάνω αυτό το κτίσμα είναι μεταγενέστερο χτισμένο από Καθολικούς και δεν διασώζεται κάτι από το αρχικό μοναστήρι το οποίο καταστράφηκε σε πυρκαγιά. Στην επιγραφή αναφέρεται επίσης πως γύρω από το μοναστήρι είχαν βρεθεί ερείπια από κελιά Κελτών μοναχών. </p><p>Το Glastonbury είναι ο ιερότερος Ορθόδοξος Χριστιανικός τόπος της Αγγλίας. Ένας τόπος που μπορεί σήμερα να κατακλύζεται από τους ακόλουθους της Νέας Τάξης Πραγμάτων όμως εδώ κάποτε βρισκόταν το ιερότερο μοναστήρι της κάποτε Ορθόδοξης Αγγλίας. Ένας τόπος από τον οποίο πέρασαν πολλοί μεγάλοι άγιοι της Ορθόδοξης Κελτικής εκκλησίας. Είχα ακούσει κάποτε πως το όνομα Άβαλον(όπως ανέφερα ποιο επάνω το αρχαίο όνομα του Glastonbury είναι Άβαλον) προέρχεται από το ελληνικό Άβατον και ονομάστηκε έτσι γιατί το μοναστήρι εκεί ήταν πολύ ιερό και δεν επιτρεπόταν σε οποιονδήποτε να πατήσει εκεί. Μέλι Άβατον το ονομάζανε. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος για αυτό αλλά σκέφτηκα να το μοιραστώ. </p><p>Η Παναγία του Glastonbury, ο Μέγας Ταξιάρχης Αρχάγγελος Μιχαήλ προστάτης του Glastonbury, ο άγιος Ιωσήφ της Αριμαθαίας και όλοι οι άγιοι της Ορθόδοξης Κελτικής εκκλησίας να πρεσβεύουν για όλους μας. Ας προσευχηθούμε και για την Αγγλία η οποία σήμερα κατακλύζεται από το σκοτάδι της Νέας Τάξης Πραγμάτων να επανέλθει στις αρχαίες Ορθόδοξες ρίζες της. </p><p><br /></p><br /><p></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-1869431652720064692023-07-03T03:07:00.000+03:002023-07-03T03:07:01.836+03:00Η αγιότητα δεν είναι απλά “ορθότητα” ή “τιμιότητα”,για την οποία οι “ηθικοί” πρόκειται να “ανταμειφθούν”...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgr35jTkMdTMHbOANLkOdRaazNfxjXVs9t-mazKw0zCR_gYZHM2TVfnmVYRvHCvVoGh3dLVOx2OZwK4pCUMJLttdV6scfA9arGHukzjp_Meyv2STt40_S7_N3TyuaQJCsYQSkEian-323s9AgGuv9S0sFk1SLOKTyNf6XoML77aZ3u6psmijgUFRBTR6WdQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="638" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgr35jTkMdTMHbOANLkOdRaazNfxjXVs9t-mazKw0zCR_gYZHM2TVfnmVYRvHCvVoGh3dLVOx2OZwK4pCUMJLttdV6scfA9arGHukzjp_Meyv2STt40_S7_N3TyuaQJCsYQSkEian-323s9AgGuv9S0sFk1SLOKTyNf6XoML77aZ3u6psmijgUFRBTR6WdQ" width="239" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><p></p><p>Η αγιότητα δεν είναι απλά “ορθότητα” ή “τιμιότητα”,για την οποία οι “ηθικοί”</p><p>πρόκειται να “ανταμειφθούν” στην Ουράνια Βασιλεία του Θεού.</p><p>Είναι εκείνο το ύψος,κατά το οποίο οι άνθρωποι είναι πλημμυρισμένοι</p><p>με τη Χάρη του Θεού, η οποία διοχετεύεται από αυτούς προς όλους όσους τους συναναστρέφονται.</p><p>Η αγιότητα των αγίων,προέρχεται από τη δική τους άμεση και συνεχή θεωρία της δόξας του Θεού.</p><p>Οι άγιοι είναι, επίσης, γεμάτοι από την αγάπη για τον πλησίον·</p><p>η οποία αγάπη,προέρχεται από την αγάπη που έχουν αυτοί προς τον Θεό και γι’ αυτό ανταποκρίνονται σε κάθε ανθρώπινη ανάγκη.</p><p>Και σε κάθε ανθρώπινο αίτημα του πλησίον τους, οι άγιοι ενεργούν σαν διαμεσολαβητές και σαν πρεσβευτές ενώπιον του Θεού».</p><p><br /></p><p>Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς</p><p></p><p>Η μνήμη του τιμάται 19 Ιουνίου/2 Ιουλίου</p><p><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2023/07/blog-post_3.html" target="_blank">Πηγή</a></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-77029801415774493712023-05-23T19:20:00.003+03:002023-05-23T19:20:41.738+03:00ΤΟ ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYbNpShnvFNuEi3iikLWJiIU-1zY0m6xpi7flsdUvLZPbaUKzlnoGMpzHPyIGKJUfzuCoSSNXfDj1rgTpDA3I08fv801plfT8B178oDCIljgoKv5Gt9Tww8Ae1ySGOJObo3V6jyhA4LRjv6ImN_VdsGjoWqydFQHlpV2MAi_dTvi9vYOZaeRW0MX8fJg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="400" data-original-width="400" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYbNpShnvFNuEi3iikLWJiIU-1zY0m6xpi7flsdUvLZPbaUKzlnoGMpzHPyIGKJUfzuCoSSNXfDj1rgTpDA3I08fv801plfT8B178oDCIljgoKv5Gt9Tww8Ae1ySGOJObo3V6jyhA4LRjv6ImN_VdsGjoWqydFQHlpV2MAi_dTvi9vYOZaeRW0MX8fJg" width="240" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;"> Πόλεμος ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἰσάγει στὴ βασιλεία τοῦ μηδενός, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει τὸ θρίαμβο τῆς ἀσυνέχειας καὶ τοῦ παραλόγου, ἕνα πλῆρες σχέδιο ποὺ καθοδηγεῖται ἀπὸ τὸ Σατανᾶ: μὲ συντομία, αὐτὰ ἀποτελοῦν τὴ θεολογία καὶ τὸ νόημα τοῦ Μηδενισμοῦ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;">Ὅμως ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει μέσα σὲ τέτοια ἄρνηση. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ Διάβολο, δὲν μπορεῖ κἄν νὰ τὴν ἐπιθυμήσει γιὰ τὴ σωτηρία του, ἐκτὸς ἐὰν ἀπὸ λάθος τὴ θεωρήσει θετικὴ καὶ καλή. Στὴν πραγματικότητα κανεὶς Μηδενιστὴς -πέραν ἀπὸ στιγμὲς τρέλλας καὶ ἐνθουσιασμοῦ ἤ πιθανὸν ἀπελπισίας- δὲν εἶδε αὐτὴν τὴν ἄρνηση παρὰ σὰν μέσον γιὰ ἕναν ὑψηλότερο σκοπό: ὁ Μηδενισμὸς προάγει τοὺς Διαβολικούς του σκοποὺς μέσω θετικῶν προγραμμάτων.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> (...) Τὸ πρῶτο καὶ πλέον ἐμφανὲς πρᾶγμα στὸ πρόγραμμα τοῦ Μηδενισμοῦ εἶναι ἡ καταστροφὴ τῆς Παλαιᾶς Τάξης. Ἡ Παλαιὰ Τάξη ἦταν τὸ ἔδαφος ποὺ τρεφόταν ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ ἀλήθεια καὶ στὸ ὁποῖο εἶχαν τὶς ρίζες τους οἱ ἄνθρωποι. Οἱ νόμοι καὶ οἱ θεσμοί της, ἀκόμη καὶ οἱ συνήθειές της, θεμελιώνονταν σὲ αὐτὴν τὴν Ἀλήθεια καὶ ἀφιερώθηκαν στὴ διδασκαλία της. Οἱ δομές της ἀναφέρονταν στὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ ἦταν ὁρατὸ σημεῖο τῆς Τάξης του πάνω στὴ γῆ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> (...) Σὲ κάθε περίπτωση πρόκειται γιὰ ἕναν κρύο, ἀπάνθρωπο κόσμο ποὺ φέρνουν στὸ προσκήνιο ἄνθρωποι χωρὶς Θεό. Ἕναν κόσμο ποὺ κατακλύζεται ἀπὸ τὴν ὀργάνωση καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα καὶ στερεῖται ἀγάπης ἤ σεβασμοῦ.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> (...) Ἡ Μηδενιστικὴ «ὀργάνωση» -ἡ πλήρης μεταλλαγὴ τῆς γῆς καὶ τῆς κοινωνίας ἀπὸ τὶς μηχανές, τὴ σύγχρονη ἀρχιτεκτονικὴ καὶ τὸ σχέδιο, καὶ ἡ ἀπάνθρωπη φιλοσοφία τῆς «ἀνθρώπινης μηχανικῆς» ποὺ τὶς συνοδεύει- εἶναι συνέπεια τῆς ἀδιάκριτης ἀποδοχῆς τῆς βιομηχανοποίησης καὶ τῆς τεχνολογίας ὡς φορεῖς μιᾶς κοσμικότητας πού, ἐὰν δὲν ἐλεγχθεῖ, καταλήγει στὴν τυραννία.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> (...) Στὴ Μηδενιστικὴ «νέα γῆ» ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ἐνέργεια ἀναλίσκεται σὲ ἐγκόσμιες ἔγνοιες. Κάθε τι στὸ ἀνθρώπινο περιβάλλον καὶ κάθε ἀντικείμενο σὲ αὐτὸ ὑπηρετοῦν τὴν «παραγωγὴ» καὶ ὑπενθυμίζουν στὸν ἄνθρωπο ὅτι ἡ μόνη χαρὰ βρίσκεται σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο. Στὴν πραγματικότητα πρόκειται γιὰ τὴν καθιέρωση τοῦ ἀπόλυτου δεσποτισμοῦ τῆς κοσμικότητας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> Ὁ τεχνητὸς κόσμος, ποὺ ὑψώνεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐξαφανίσουν τὴν τελευταῖα ρανίδα θεϊκῆς ἐπιρροῆς στὸν κόσμο καὶ τὸ ὕστατο ἴχνος ἀνθρώπινης πίστης, ὑπόσχεται ὅτι θὰ εἶναι τόσο πλήρης καὶ πανταχοῦ παρὼν ποὺ θὰ εἶναι ἀδύνατον γιὰ τοὺς ἀνθρώπους νὰ δοῦν, νὰ φανταστοῦν ἤ ἀκόμα καὶ νὰ ἐλπίσουν γιὰ κάτι πέραν αὐτοῦ. Αὐτὸς ὁ κόσμος, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν Μηδενιστῶν, θὰ εἶναι κόσμος τέλειου «ρεαλισμοῦ» καὶ ὁλικῆς «ἀπελευθέρωσης». Στὴν πραγματικότητα θὰ εἶναι ἡ εὐρύτερη καὶ πλέον ἀποτελεσματικότερη φυλακὴ ποὺ ἔχουν γνωρίσει οἱ ἄνθρωποι, διότι, κατ' ἀκολουθίαν τῶν λόγων τοῦ Λένιν: «δὲν θὰ ὑπάρξει ὁδὸς διαφυγῆς, δὲν θὰ ὑπάρξει ἄλλος 'τόπος ἀναφορᾶς'».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> (...) Ἐὰν κοιτάξουμε τὸ θέμα μὲ τρόπο ρεαλιστικό, τί εἶναι αὐτὴ ἡ «ἀλλαγή», ὁ «νέος ἄνθρωπος»; Εἶναι ὁ ἔκριζος ἄνθρωπος, αὐτὸς ποὺ βρίσκεται σὲ ἀσυνέχεια μὲ τὸ παρελθὸν ποὺ κατέστρεψε ὁ Μηδενισμός, ἡ πρώτη ὕλη τοῦ ὀνείρου κάθε δημαγωγοῦ. Ὁ «ἐλευθέρως σκεπτόμενος» καὶ σκεπτικός, ποὺ ἀποκλείει τὴν ἀλήθεια ἀλλὰ εἶναι «δεκτικὸς» σὲ κάθε νέο λόγιο ρεῦμα, ἐπειδὴ ὁ ἴδιος δὲν διαθέτει τέτοια θεμέλια. Ὁ «τυχοδιώκτης» κάποιας «νέας ἀποκάλυψης», ἕτοιμος νὰ πιστέψει κάθε τι καινούριο, διότι ἡ ἀληθινὴ πίστη του ἔχει ἐξαλειφθεῖ. </div><div class="separator" style="clear: both;"> Ὁ σχεδιάζων καὶ πειραματιζόμενος, ποὺ λατρεύει τὸ «γεγονὸς», διότι ἔχει ἐγκαταλείψει τὴν ἀλήθεια, καθὼς ἀντιλαμβάνεται τὸν κόσμο ὡς ἕνα εὐρὺ ἐργαστήριο στὸ ὁποῖο εἶναι ἐλεύθερος νὰ προσδιορίσει τί εἶναι «δυνατόν».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> Ὁ αὐτόνομος ἄνθρωπος, ποὺ προσποιεῖται ὅτι εἶναι μετριόφρων μόνον ἐπειδὴ ζητᾶ τὰ «δικαιώματά» του, ἐνῶ εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια ποὺ τοῦ ὑπόσχεται ὅτι κάθε τι πρέπει νὰ τοῦ προσφέρεται σὲ ἕναν κόσμο ὅπου δὲν ὑπάρχουν καθορισμένες ἀπὸ τὶς ἀρχὲς ἀπαγορεύσεις. Ὁ ἄνθρωπος τῆς στιγμῆς, χωρὶς συνείδηση ἤ ἀξίες, καὶ κατὰ συνέπεια στὸ ἔλεος τοῦ ἰσχυροτέρου «ἐρεθίσματος». Ὁ «ἐπαναστάτης», ποὺ μισεῖ κάθε πίεση καὶ ἐξουσία, διότι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός του εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ μόνος θεός του. Ὁ «ἄνθρωπος τῆς μάζας», αὐτὸς ὁ νέος βάρβαρος, ὁ τελείως «ὑποβιβασμένος» καὶ «ἁπλοποιημένος» καὶ ἱκανὸς γιὰ τὶς πλέον στοιχειώδεις ἰδέες, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἐκεῖνος ποὺ ἀπεχθάνεται κάθε ἕναν ποὺ ἀναδεικνύει ὑψηλότερα πράγματα ἤ τὴν ἀληθινὴ πολυπλοκότητα τῆς ζωῆς.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Εὐγένιος (π. Σεραφεὶμ) Ρόουζ, «Μηδενισμός. Ἡ ἀρχὴ τῆς Ἀποστασίας στὴ Σύγχρονη Ἐποχή», σ. 114, 116, 122, 123, 128-129, μτφ. Βασιλεία Στ. Κατσάνη, ἐκδόσεις Μυριόβιβλος, Ἀθήνα, β΄ ἔκδοση, Ἰούλιος 2007.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_281.html" target="_blank">Πηγή </a></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-54802568576700822232023-05-23T19:16:00.001+03:002023-05-23T19:16:36.266+03:00Ο Άγιος Παΐσιος και ο....αετός...!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfof5fpnZJHetkPWQxSVW61sjyQhM_JmWca1E_ykFT5SjYPcX0uD2LbvyrvzIjGovf2PoiN-7ZT6cOD26g8vOSRD0714AxxBd-uSnmX5i_uPcl_PRC_TGbKttquHKY4gTGjgQUnxdj2NpdHqRm6PtL00ExuceLRfxjviKNO3zdmMUCY4pacjWBrNTyJw" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="480" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfof5fpnZJHetkPWQxSVW61sjyQhM_JmWca1E_ykFT5SjYPcX0uD2LbvyrvzIjGovf2PoiN-7ZT6cOD26g8vOSRD0714AxxBd-uSnmX5i_uPcl_PRC_TGbKttquHKY4gTGjgQUnxdj2NpdHqRm6PtL00ExuceLRfxjviKNO3zdmMUCY4pacjWBrNTyJw=w300-h400" width="300" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><p></p><p>Διηγήθηκε πάλι ο Άγιος Παΐσιος:</p><p> «Ήταν η Κυριακή του Τυφλού. Αισθανόμουν εξάντληση και μου πέρασε ο λογισμός ότι, αν είχα να φάω λίγο ψαράκι, θα μου έκανε καλό. Όχι από επιθυμία, αλλά σαν φάρμακο. Είχα προβλήματα και με τα έντερά μου. Βγήκα να πάω έξω. Γυρίζοντας είδα ένα μεγάλο πουλί σαν αετό να χαμηλώνει πολύ και έσκυψα να μην με χτυπήσει. Φοβήθηκα μήπως είναι τίποτε του πειρασμού, γι’ αυτό δεν έδωσα σημασία και μπήκα γρήγορα στο κελλί μου.</p><p><br /></p><p> Σε λίγο χρειάσθηκε πάλι να βγω έξω. Στο ίδιο σημείο που είχα σκύψει είδα να σπαρταράει ένα μεγάλο ψάρι. Πρώτα έκανα τον σταυρό μου, ευχαρίστησα τον Θεό και μετά πήρα το ψάρι. Αλλά, σου κάνει καρδιά μετά να το φας;»</p><p><br /></p><p> Για να θυμάται το γεγονός και να μνημονεύει πάντοτε την πρόνοια του Θεού, ζωγράφισε πολύ ωραία στο όρθιο ξύλο του κρεβατιού του έναν αετό να κρατά στα νύχια του ένα μεγάλο ψάρι.</p><p> Επίσης στο Πεντηκοστάριο,την Κυριακή του Τυφλού,στο περιθώριο της σελίδας είχε καταγράψει το γεγονός, αλλ’ εκ των υστέρων το απέκοψε (από ταπείνωση για να μην γίνει γνωστό). </p><p>Αναγκαστικά όμως -γιατί αλλιώς θα κόβονταν και τροπάρια της πίσω σελίδος- παρέμεινε το εξής τεμάχιο, από το οποίο μάλιστα διέγραψε μερικές λέξεις, (για να μπερδεύεται το νόημα), που με δυσκολία διαβάστηκαν: </p><p>"Δόξα τω Θεώ και ευχαριστίας (εις αυτούς που) προσεύχονται (και στέλνουν) ελεημοσύνη (αθόρυβα με τα) πουλιά του Θεού στα πλάσματα του Θεού." (Οι εντός παρενθέσεων λέξεις είναι οι διαγραμμένες).</p><p><br /></p><p></p><p>«Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ</p><p><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_672.html" target="_blank">Πηγή</a> </p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-37993140227139344242023-05-23T19:12:00.003+03:002023-05-23T19:12:50.950+03:00Ο άγιος Κάθμπερτ (Cuthbert) και ο αετός<p><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjujuFjFjf6YQCm3HvlcsFTdc74f2fPmSw8mpeJBNuxTDR8T0_TXuQtmdv-PZoIz9-XKCMOBB59FBGVBM4o1MYABnBPkq0LQdM-qwAfJsWa4V1GjUeJhAxJtJYZdf4h4Tyjojr5Rj9q_6a7OEybYnuDrj-6ePgoXUGc76t4EQHOxrx2x3gWgGZAWMjQwQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="868" data-original-width="603" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjujuFjFjf6YQCm3HvlcsFTdc74f2fPmSw8mpeJBNuxTDR8T0_TXuQtmdv-PZoIz9-XKCMOBB59FBGVBM4o1MYABnBPkq0LQdM-qwAfJsWa4V1GjUeJhAxJtJYZdf4h4Tyjojr5Rj9q_6a7OEybYnuDrj-6ePgoXUGc76t4EQHOxrx2x3gWgGZAWMjQwQ" width="167" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Στον δρόμο για το σπίτι μετά από μία ιδιαίτερα επίπονη κηρυγματική πεζοπορία, ο νεαρός συνοδός του Κάθμπερτ ανακουφίστηκε όταν τον άκουσε να μιλάει σχετικά με το γεύμα τους. "Σκεφτόμουν σχετικά με αυτό" είπε ο νεαρός με αγωνία. "Έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο μέχρι την επιστροφή. Δεν φέραμε τίποτα για να φάμε και δεν κανονίσαμε να μείνουμε σε κάποιο πανδοχείο.'</p><p>Ο Κάθμπερτ έριξε το βλέμμα του επάνω του και του είπε : "Πρέπει να μάθεις να έχεις πίστη αγόρι μου." Και εκείνη τη στιγμή πρόσθεσε δείχνοντας έναν αετό που πετούσε πάνω από το ποτάμι "Ακόμη και αυτός ο αετός μπορεί να μας ταΐσει, εάν ο Θεός το επιθυμεί." Εκείνη τη στιγμή είδαν τον αετό να προσγειώνεται στην ακτή έχοντας κάτι στα πόδια του. "Τρέξε να δεις τι έχει για εμάς" είπε ο Κάθμπερτ. </p><p>Ο νεαρός επέστρεψε σύντομα πίσω με ένα μεγάλο ψάρι. Τότε ο Κάθμπερτ του είπε: "Μα γιατί δεν άφησες το μισό ψάρι για τον ευεργέτη μας;" Όταν αυτό κανονίστηκε, συνέχισαν το ταξίδι τους. Τελικά έφτασαν σε ένα χωριό όπου ο Κάθμπερτ έψησε το ψάρι και το μοιράστηκε με όλους. </p><p>Πηγή wikipedia</p><p>Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow </p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-78685678672785774122023-05-23T18:28:00.000+03:002023-05-23T18:28:09.081+03:00Το αιώνιο Φως του Θεού μέσα από τα μάτια της σύγχρονης αγίας Γαλακτίας.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjQZXL_I3XBBomwWQ-jQRASWkr7HXGiZbCEstafqQAnaCG557qY7ooDcfKblDo3MmMuN4CusUYU71nRUt72W94u6ywcaL6_EEuW4rsJ-qNCX1O3JRFI3IJ1TXgXd2O9enbemp0XTyrT32e-eAVvAf7dtcwPkvpEtgHTp5aC1KXWj7E-yaTkDSoxiVclKQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="160" data-original-width="204" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjQZXL_I3XBBomwWQ-jQRASWkr7HXGiZbCEstafqQAnaCG557qY7ooDcfKblDo3MmMuN4CusUYU71nRUt72W94u6ywcaL6_EEuW4rsJ-qNCX1O3JRFI3IJ1TXgXd2O9enbemp0XTyrT32e-eAVvAf7dtcwPkvpEtgHTp5aC1KXWj7E-yaTkDSoxiVclKQ" width="306" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both;"> Η Κυριακή του Τυφλού που πέρασε δεν απευθύνεται στους... τυφλούς, αλλά σε όλους εμάς που «ενώ βλέπουμε δε βλέπουμε», όπως ακριβώς συνέβαινε με τους Φαρισαίους..</div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"> Η Κυριακή αυτή μας δείχνει ότι σκοπός της ζωής του Χριστιανού δεν είναι να κάνει καλές πράξεις, ούτε να βοηθάει τον κόσμο, αλλά να φωτίζει το νου του με το άκτιστο φως του Τριαδικού Θεού, ώστε να αγιάζεται η ζωή του με ο,τι κάνει. Σκοπός του Χριστού ήταν και είναι να φωτίσει το νου μας, να μας χαρίσει μάτια για να βλέπουμε το φως Του, που υπάρχει παντού, αλλά δε μπορούμε να το δούμε.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Η ύπαρξη Επιστημών δηλώνει όχι τη δίψα να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, αλλά να γνωρίσουμε τα μυστήρια της ζωής και το μυστήριο των μυστηρίων, τον Θεό. Το λάθος βέβαια που κάνει ο Δυτικός Πολιτισμός είναι ότι αρνείται να δεχτεί τον τρόπο που εδειξε ο Χριστός στην γνώση της Αλήθειας και ακολουθεί... αρχαιοελληνικές μεθόδους!</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> Η ζωή αυτή μοιάζει με σκοτάδι μπροστά σε εκείνο το υπέροχο άκτιστο φως, που επισκεπτόταν και επισκέπτεται ακόμα τους αγίους που υπάρχουν στην Εκκλησία. Εκείνο το Φως είναι η κοινή εμπειρία όλων των Αγίων και όλοι οι Άγιοι από κοινού είχαν την ίδια εμπειρία. Άρα έχουμε εμπειρική γνώση της Αλήθειας και οι Άγιοι είναι οι οδηγοί μας σε Αυτήν.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEirwnd4gI-N91alE_Zz48_TJKZMdamXlqeJDOXwbKHmPyY4P24UiEEjFkRNgeoEcCLHwkGhdStCxRsqMbnAIuorWH0yhHKW6h_3BMJTsGlZYN21BoPwaYBCJsrJmfMStKQbZ7J3ZmKeRtNrZ72mP9iRX1w1LoEAAvW5lTtZnkrHZJ2_BltUz7v4VduXLA" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="190" data-original-width="266" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEirwnd4gI-N91alE_Zz48_TJKZMdamXlqeJDOXwbKHmPyY4P24UiEEjFkRNgeoEcCLHwkGhdStCxRsqMbnAIuorWH0yhHKW6h_3BMJTsGlZYN21BoPwaYBCJsrJmfMStKQbZ7J3ZmKeRtNrZ72mP9iRX1w1LoEAAvW5lTtZnkrHZJ2_BltUz7v4VduXLA" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Η γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης ήταν μια από αυτούς: ήταν ο άνθρωπος που έβλεπε το Θεό και τον περιέγραφε με ακρίβεια!</div><div class="separator" style="clear: both;">Η νέα Αγία της Εκκλησίας μας, που πέταξε για τον ουρανό πριν δυο χρόνια (20 Μαΐου 2021) συγκινεί με την ταπείνωση, τα θαύματά της και το χάρισμα να βλέπει μέσα στην ψυχή του άλλου ή να προβλέπει μελλοντικά γεγονότα...</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">«Ζοῦσε γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ ἦταν νεκρὴ γιὰ τὸν ἑαυτό της! Τὰ μεγαλύτερα χαρίσματά της ἦταν ἡ ὀρθὴ πίστη, ὁ διάπυρος θεῖος ἔρωτας, ἡ ἀπόλυτη ἀκατακρισία, ἡ μέχρι ἀκτημοσύνης ἐλεημοσύνη (πάντα μυστικά), ἡ γνώση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἡ ἀσύγκριτη ταπεινοφροσύνη, ἡ παννύχια στάση της στὴν προσευχή, ἡ θυσιαστικὴ πρὸς ὅλους ἀγάπη της.</div><div class="separator" style="clear: both;">Ἀκολουθεῖ ἡ ἐκπληκτικὴ διόραση καὶ προόρασή της, σὲ βαθμίδα Ἁγίου Πορφυρίου, ἡ θαυματουργός της δύναμη, ἰδιαίτερα τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς της. Τὰ τελευταῖα αὐτὰ χαρίσματα δὲν σημαίνουν τίποτα χωρὶς τὰ πρῶτα».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">«Έβλεπε καί απολάμβανε τό άπλετο καί γαλαζόλευκο Φώς τού Θεού, τήν άφατη δόξα τής Αγίας Τριάδος, πού είναι ασχημάτιστη καί ομοιογενής -όπως έλεγε- καί δέν έχει αρχή καί τέλος («ο ήλιος είναι λυχναράκι μπροστά Της»).</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Διέκρινε μέσα στό ενιαίο εκείνο αμήχανο Φώς, τρία φώτα, τίς υποστάσεις τής Αγίας Τριάδος καί έκανε μοναδικές εμπειρικές περιγραφές, πού μόνον μεγάλοι Πατέρες τής Εκκλησίας τίς απετόλμησαν.</div><div class="separator" style="clear: both;">Έβλεπε ως άσαρκο Φώς τόν Άναρχο Πατέρα, τήν πηγαία Θεότητα. Έβλεπε ως σεσαρκωμένο Φώς, τόν ενανθρωπήσαντα Λόγο καί περιέγραφε μέ εκπληκτική ευκρίνεια τά ανθρώπινα χαρακτηριστικά Του.</div><div class="separator" style="clear: both;">Έβλεπε καί τό τρίτο Φώς, τό Πανάγιο καί Ζωοποιό Πνεύμα νά συνέχει τήν Εκκλησία, νά προχέεται στίς καρδιές από τά Ωμοφόρια τών Επισκόπων καί τά Επιτραχήλια τών ιερέων καί νά σηκώνει επαρκώς μέσα στά δάκρυα τής προσευχής καί τούς στεναγμούς τής μετανοίας.</div><div class="separator" style="clear: both;"> Ήρθε -έλεγε- τήν ημέρα τής Πεντηκοστής αλλά δέν έφυγε. Κινείται στόν κόσμο μέ μεγάλο κρότο, «ως ήχος φερομένης, βιαίας πνοής» αλλά δέν τόν ακούει κανείς, μόνο όσοι έχουν ενεργοποιήσει τόν κρυφό μηχανισμό τής καρδίας...».</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Στην πορεία θα αποκαλυφθούν πολλά για τη γερόντισσα αυτή, απλά αυτή την εβδομάδα που ο Χριστός χάρισε το Φως στον τυφλό, θα πρέπει να ευχόμαστε κι εμείς να μας χαρίζει τα πνευματικά μάτια, για να Τον βλέπουμε, να βλέπουμε κι εμείς νοερά αυτό το αιώνιο Φως του Θεού μέσα από τα μάτια της σύγχρονης Αγίας Γαλακτίας.</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">Ο Θεός ως άκτιστο και αιώνιο Φως, υπάρχει ήδη μέσα στην Εκκλησία. Αν δε βλέπουμε και δε βιώνουμε αυτό το Φως μέσω της προσευχής και των έργων Αγάπης σε αυτή τη ζωή, τότε αυτό το Φως στην άλλη ζωή, αντί να μας φωτίζει, θα μας τυφλώνει και θα μας καίει, αφού δε θα μπορούμε πλέον να κλείσουμε τα μάτια μας ή να καλυφθούμε με ρούχα ή μέσα σε σπίτια για να το αποφύγουμε - και αυτή θα είναι η κόλασή μας...</div><div class="separator" style="clear: both;">Βασίλης Φράγκος</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_265.html#more" target="_blank">Πηγή </a></div><br /></div></div><p><br /></p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-85371635825720741612023-04-29T17:46:00.001+03:002023-04-29T17:46:22.314+03:00ASLAN’S QUESTIONS, OR HOW THE CHRONICLES OF NARNIA TEACH US REPENTANCE<p> Click <a href="https://orthochristian.com/153258.html" target="_blank">here </a>to read the article </p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-91866995125390807172023-04-19T04:15:00.003+03:002023-04-19T04:15:45.606+03:00Πάσχα 2023 στην Ιαπωνία <iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/7fDzE4Jh6K8" title="ハリストス復活!! CHRIST IS RISEN! PASCHA 2023 Nikolai Do Tokyo" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/pfSjnZCr1pM" title="2023.04.16 聖大パスハ(復活大祭)聖体礼儀 LIVE配信 釧路ハリストス正教会 the Orthodox Church in Kushiro, Hokkaido, Japan" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/vlPrIVcnlLs" title="『復活大祭』の夜半課、早課、時課、聖体礼儀。4月15日23:45~15日3時頃まで" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
<iframe width="500" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/PztURXmtXME" title="2023.04.16 復活大祭 聖体礼儀(抜粋)" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-39411389097446153882023-04-19T03:54:00.000+03:002023-04-19T03:54:08.821+03:00Άγιος Έλφιν (Elphin)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYFO0-ZYXCQCK4I1m_HwmSIYGLVGsHnbUSJWLSyymbX_b2j-I7s3KEaxTO1aXt22dqbOWhEucGytX3H-TLT5axMLCVWNcwndNjxficci8WimnI8GY4tvhaltqXWQXzwE-HoHVb_4A1G9k2_IkDRbcxIXnHr6_CXq_ohYBoiRwz1LgkdpHCHGjTS7MQ8A" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1024" data-original-width="763" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiYFO0-ZYXCQCK4I1m_HwmSIYGLVGsHnbUSJWLSyymbX_b2j-I7s3KEaxTO1aXt22dqbOWhEucGytX3H-TLT5axMLCVWNcwndNjxficci8WimnI8GY4tvhaltqXWQXzwE-HoHVb_4A1G9k2_IkDRbcxIXnHr6_CXq_ohYBoiRwz1LgkdpHCHGjTS7MQ8A=w298-h400" width="298" /></a></div><br /><br /><p></p><p><br /></p><p>Ο άγιος Έλφιν του Warrington (κοίμηση 679) είναι ένας άγιος που έζησε στα βορειοδυτικά της Αγγλίας τον 7ο αιώνα και είναι ο πολιούχος άγιος της πόλης του Warrington.</p><p>Λίγα είναι γνωστά σχετικά με τον βίο του, όμως σύμφωνα με την παράδοση συνόδεψε τον άγιο βασιλέα Oswald στην Iona. Όταν ο Oswald έγινε βασιλιάς της Northumbria και μετακίνησε την κατοικία του στο Makerfield, ο Έλφιν τον συνόδεψε και ο Oswald έχτισε μία ξύλινη εκκλησία για αυτόν στο σημείο της σημερινής ενοριακής εκκλησίας στο Warrington. Το βιβλίο Domesday αναφέρει πως δύο κομμάτια γης στην περιοχή Hundred του Newton-in-Makerfield ανήκαν στον άγιο Έλφιν. Μαρτύρησε το 679. </p><p><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Elphin" target="_blank">Πηγή</a> </p><p>Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow </p>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8967213858207537205.post-10369324635486130432023-04-04T01:25:00.004+03:002023-04-04T01:25:48.244+03:00ΚΕΛΤΙΚΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ (απόσπασμα)<p> Διήγηση από τον βίο του αγίου Κάθμπερτ (Λίντισφαρν, Βρετανία). Από το βιβλίο ΚΕΛΤΙΚΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ του Αρχιμ. Χρυσοστόμου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Φανερωμένης Νάξου.(Οι φορητές εικόνες είναι δια χειρός Aidan Hart)</p><p><br /></p><p><br /></p>
<iframe width="300" height="500" src="https://www.youtube.com/embed/SjVUGlqW3-I" title="ΚΕΛΤΙΚΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ (απόσπασμα)" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>Χρήστοςhttp://www.blogger.com/profile/12729563010211399955noreply@blogger.com0