Ένα ποίημα που έγραψα για τη Βασιλεία των Ουρανών.
Πέρα από του κόσμου τη στεγνή λογική μέσα σε θάλασσες χρυσές και σε φωτός γιορτή, σε περιμένει τόπος με αιώνια γαλήνη, ένα μέρος όπου η θλίψη δεν σε θίγει. Μα εσύ είσαι δεμένος εδώ από της κοσμικής ύλης την παραίσθηση , ψάχνεσαι σε θεωρίες ψεύτικες και ζεις σε μια ψευδαίσθηση, την φθορά να δοξάζεις και να υμνείς το χαμό, σου έμαθαν σωτήρες κάλπικοι που είχαν το κέρδος ως μόνο σκοπό. Και τώρα μες της αμαρτίας τη μαύρη θάλασσα πλανάσαι και για την χαμένη αθωότητά σου θρηνείς και λυπάσαι. Μα μην απελπίζεσαι και μην σκύβεις το κεφάλι, γιατί η Παναγιά μας θα είναι εκεί το χέρι να σου δίνει , κι αν σκόνταψες και έπεσες μες της φθοράς τα πάθη, στοργικός Πατέρας ο Θεός θα στέκεται στο πλάι σου ψηλά να σε ανεβάζει, αν του ανοίξεις την ψυχή σου και τον εμπιστευτείς, μια πατρίδα θα σου δήξει όπου αιώνιο καταφύγιο θα βρεις, μια πατρίδα ωραιότερη όλων των καιρών, τον Παράδεισο, την Βασιλεία των Ουρανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου