Άγιος Ιερομάρτυρας Ιουστινιανός της Νήσου Ramsey

Άγιος Ιερομάρτυρας Ιουστινιανός της Νήσου Ramsey

Ημέρα μνήμης 5 Δεκεμβρίου





Ο άγιος πατέρας Ιουστινιανός ήταν ένας ευγενείς του γένους των Βρετανών. Ανατράφηκε από νεαρή ηλικία στην μελέτη της λογοτεχνίας, αναδείχθηκε ανάμεσα στους ποιο ένδοξους της φυλής του χάρη στο βάθος των γνώσεων του. Αφού χειροτονήθηκε ιερέας, εκτελούσε τα καθήκοντα του με πίστη.  

Αργότερα μια θεία φωνή του είπε: «Φύγε από το νησί σου, από τους συγγενείς σου και το σπίτι του πατέρα σου.»

Αφού συγκέντρωσε μερικούς συντρόφους, ο άγιος άντρας επιβιβάστηκε σε μια βάρκα η οποία ήταν φτιαγμένη από δέρμα και προσευχήθηκε στον Θεό να τον οδηγήσει σε μια γη στην οποία θα μπορούσε να ζήσει σαν ερημίτης. Έπειτα έφτασε σε μια γη με το όνομα   Hormay, όπου, αφού έμεινε για λίγο καιρό πολλοί ακολουθώντας το παράδειγμα του θέλησαν να αφήσουν τον κόσμο και να τον ακολουθήσουν.

Όμως μετά από λίγο καιρό έλαβε μια δεύτερη εντολή από τον Θεό να αφήσει το ερημητήριο του. Έπειτα, αφού επιβιβάστηκε σε μια βάρκα και αφού παρέδωσε τον εαυτό του στους ανέμους και τα κύματα έφτασε στο νησί το οποίο είναι σήμερα γνωστό σαν  Ramsey στην δυτική ακτή της Ουαλίας. Εκεί βρήκε έναν άντρα ονόματι  Honorius, τον γιο του βασιλιά Thefriauc, ο οποίος είχε εγκαταλείψει τον κόσμο και είχε αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Θεό. Ο Honorius τον υποδέχτηκε με ευγένεια και έπειτα έδωσε τη γη του και το ερημητήριο του στον Ιουστινιανό ώστε να αφιερωθεί χωρίς εμπόδια στο να φέρει ψυχές κοντά στον Θεό.

Βλέποντας πως ο τόπος ήταν κατάλληλος για την μοναστική ζωή και μακριά από τον θόρυβο του κόσμου ο Ιουστινιανός είπε:

«Θα συμφωνήσω με αυτό εάν η αδερφή σου με την υπηρέτρια της μετακινήσουν το κρεβάτι της μακριά από εμάς.»

Μερικοί άπιστοι γέλασαν με αυτό. Όμως, εντυπωσιασμένος από την ευγλωττία και την χάρη του αγίου άντρα ο  Honorius είπε:

«Άγιε πατέρα, εύχομαι να απολαύσω την γλυκιά και τιμητική συντροφιά σου και έτσι θα στείλω την αδερφή μου σε κάποιο άλλο μέρος.»

Και έτσι η αδερφή του ευλογημένου Honorius, αφού έλαβε την ευλογία του άγιου άντρα αποσύρθηκε σε μια απομακρυσμένη χώρα.

Τώρα η φήμη του άγιου άντρα έφτασε στα αφτιά του αγίου Δαβίδ, αρχιεπισκόπου της Menevia, ο οποίος χάρηκε με την άφιξη του και έστειλε αγγελιοφόρους σε αυτόν να τον ικετεύσουν να τον επισκεφτεί.  Όταν ήρθε τον υποδέχτηκαν με μεγάλη τιμή και ο άγιος Δαβίδ ήταν τόσο ευχαριστημένος μαζί του που τον έκανε πνευματικό του πατέρα. Και όποια ερημητήρια διάλεξε, είτε στο νησί είτε στην ενδοχώρα τα έδωσε σε αυτόν και στους αδερφούς που ανήκαν στο ποίμνιο του.


Μια ημέρα, όταν ο Ιουστινιανός ήταν αφοσιωμένος στην προσευχή και στην ανάγνωση στο νησί, πέντε άντρες ήρθαν μέσα σε μια βάρκα και του είπαν:


«Εκείνος τον οποίο αγαπάς είναι άρρωστος και σε διατάζει να πας σε αυτόν χωρίς καθυστέρηση.»

Ακούγοντας αυτό, ο άγιος βιάστηκε να μπει στη βάρκα και άρχισε να ψέλνει ψαλμούς. Όμως όταν κωπηλατούσαν στο μέσο του καναλιού, κοίταξε ψηλά και είδε πως οι άντρες ήταν πολύ ποιο άσχημοι σε σχέση με αυτούς  που είχε δει πριν. Τότε κατάλαβε ξεκάθαρα πως ήταν δαιμονικά πνεύματα. Σηκώνοντας τα  χέρια και τα μάτια του στον ουρανό, άρχισε να ψέλνει τον ψαλμό: « Ο ΘΕΟΣ, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον. ».  Και όταν έψελνε τον δεύτερο στίχο, «αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν  μου», τα πνεύματα εξαφανίστηκαν σαν μαύρα κοράκια. Και έτσι στηριγμένος από την αγάπη του Θεού ανυψώθηκε μέσα από την θάλασσα και αποβιβάστηκε πάνω σε μια πέτρα στην ενδοχώρα όπου βρήκε τον άγιο Δαβίδ, για τον οποίο τα δαιμονικά πνεύματα είχαν πει πως ήταν άρρωστος, ασφαλή και υγιή.

Όταν ο εχθρός των ανθρώπων είδε πως είχε ηττηθεί από τον άγιο και δεν μπορούσε να τον νικήσει με επανειλημμένες επιθέσεις ούτε να τον αποσπάσει  με δαιμονικές προτάσεις από την υπηρεσία του Θεού, χρησιμοποίησε άλλες σκευωρίες και έβαλε τρεις από τους δαίμονες του ανάμεσα στους υποτακτικούς του ανθρώπου  του Θεού. Έπειτα οι υποτακτικοί παρανόησαν και όχι μόνο δεν δέχονταν να υπακούσουν στις σωτήριες συμβουλές του αφέντη τους, ο οποίος τους  παρότρυνε να εργάζονται και να μην ζουν μια τεμπέλικη ζωή, αλλά χωρίς φόβο τον έριξαν στο έδαφος και του έκοψαν το κεφάλι.      

Στο σημείο όπου έπεσε το κεφάλι του μια πολύ όμορφη πηγή ανέβλυσε μέσα από την πέτρα που το νερό της γιάτρευε όλους τους αρρώστους. Σε έναν άντρα ονόματι  Jonah, είχαν δώσει να πιει γάλα με δηλητήριο και το στομάχι του έπαθε έλκος. Όταν ήπιε λίγο από το νερό ξέρασε έναν ζωντανό βάτραχο και το έλκος εξαφανίστηκε εντελώς.

Όμως εκείνοι που έπραξαν αυτό το έγκλημα αρρώστησαν με λέπρα και κατάλαβαν πως αυτή ήταν η τιμωρία του Θεού για το έγκλημα τους. Έπειτα πήγαν με θρήνους και δάκρυα σε μία πέτρα η οποία μέχρι και σήμερα ονομάζεται  «Η πέτρα των λεπρών». Εκεί έζησαν ταλαιπωρώντας το σώμα τους με σκληρή μετάνοια και συγχωρέθηκαν μέσα από τις προσευχές του αγίου Ιουστινιανού.

Το ένα θαύμα ακολουθούσε το άλλο.  Το αποκεφαλισμένο σώμα του αγίου Ιουστινιανού σηκώθηκε και αφού πήρε το κεφάλι του στα χέρια του πήγε στην ακρογιαλιά. Περπατώντας στο νερό, έφτασε στο λιμάνι το οποίο έχει το όνομα του και στην εκκλησία που είναι αφιερωμένη στο όνομα του:  Llanstinian (Χλάνστίνιαν, στα Ουαλικά), κοντά στο  Fishguard. Εκεί ξάπλωσε και θάφτηκε. Πολλά θαύματα συνέβησαν εκεί. Οι άρρωστοι πήγαιναν εκεί και επέστρεφαν θεραπευμένοι ευχαριστώντας τον Θεό. Ο άγιος Δαβίδ πήγε εκεί με την αδελφότητα του σαν ανταπόκριση σε ένα θείο όραμα και αφού πήρε το άγιο σώμα με ψαλμούς και ύμνους στην εκκλησία στην Menevia ( τώρα περιοχή του αγίου Δαβίδ)  το τοποθέτησε με τιμή σε έναν νέο τάφο. Πίσω από το ιερό στον Αγγλικανικό καθεδρικό ναό του αγίου Δαβίδ μπορεί να δει κανείς και σήμερα τα οστά δύο αντρών, ενός κοντού και ενός ψηλού. Πιθανόν να είναι τα λείψανα του αγίου Δαβίδ ( ο οποίος ήταν ψηλός) και του πνευματικού του, αγίου Ιουστινιανού. Ο άγιος πέθανε τον έκτο αιώνα.


Άγιε Ιερομάρτυρα Ιουστινιανέ, προσευχήσου στον Θεό για εμάς!


Από τον Βλαδίμηρο Μος


αγγλικό κείμενο
http://www.orthodox.net/western-saints/justinian-hieromartyr-of-ramsey-island.html

μετάφραση orthodoxy-rainbow