Άγιος Ντεΐκολος (St Deicolus / Deicola)
Ι. Λείψανα του Αγίου Ντεΐκολα (St Deicolus / Deicola)
Το Ι. Πηγάδι του Αγίου Ντεΐκολα (St Deicola)
Άγιος Ντεΐκολα (St Deicola / Deicolus),
όσιος ιδρυτής & ηγούμενος Μονης στη Lure Γαλλίας
& Ισαπόστολος Γαλλίας, από Ιρλανδία (+625)
Προστάτης των παιδιών & των ζώων
18 Ιανουαρίου
Ο Άγιος Ντεΐκολα (Deicola, Deicolus, Déicole, Dichuil, Deel, Deicuil, Delle, Desle, Dichul, Dicuil) είναι ένας Ορθόδοξος Άγιος της Δυτικής Ευρώπης. Γεννήθηκε στο Leinster της Ιρλανδίας το 530 και σπούδασε στο Bangor της Ιρλανδίας.
Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Αγίου Γάλλου (St Gall) του Ιρλανδού Ισαποστόλου της Ελβετίας και επιλέχτηκε να είναι ένας από τους δώδεκα ακολούθους του Αγίου Κολουμπάνου (St Columbanus) στο ιεραποστολικό ταξίδι του στη Γαλλία.
Ο Άγιος Ντεΐκολα (St Deicola) μετά από μια σύντομη διαμονή στη Μ. Βρετανία το 576 ταξίδεψε στην Γαλλία όπου εργάστηκε το έργο της Ιεραποστολής μαζί με τον Άγιο Κολουμπάνο (St Columbanus).
Όταν ο Άγιος Κολουμπάνος (St Columbanus) εκδιώχθηκε από τον Theuderic II, το 610, ο Άγιος Ντεΐκολα (St Deicola), 80 ετών, αποφασισε να ακολουθήσει τον Πνευματικό του Πατέρα, αλλά αναγκάστηκε, μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, να εγκαταλείψει το ταξίδι, και ίδρυσε ένα ερημητήριο σε μία κοντινή εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Μαρτίνο της Tours (St Martin) σε ένα μέρος που ονομάζεται Lure, στην Επισκοπή της Besançon της Γαλλίας.
Μέχρι την κοίμησή του, έγινε ο Απόστολος αυτής της περιοχής, όπου του δόθηκε μια εκκλησία και ένα κομμάτι εδάφους από την Berthelde, χήρα του Weifar, άρχοντα της Lure. Σύντομα μία Ιερά Μονή ανεγέρθηκε για πολλούς μαθητές του, παραδίδοντάς τους τον κανόνα του Αγίου Κολουμπάνου (St Columbanus).
O Άγιος Ντεΐκολα (St Deicolα) με τη Χάρη του Θεού επιτέλεσε πολυάριθμα θαύματα. Κρεμμούσε τον μανδύα του σε μια ηλιαχτίδα και εξημέρωνε τα άγρια θηρία.
Ο Βασιλιάς Clothaire ΙΙ της Βουργουνδίας, αναγνώρισε τις αρετές του Αγίου και βοήθησε πολύ στις ανάγκες της Μονής του.
Ο Άγιος Ντεΐκολα (St Deicola) προαισθάνθηκε ότι η κοίμησή του πλησιάζει. Έκανε ηγούμενο της Μονής του έναν από τους Μοναχούς του και ο ίδιος αποχώρησε σέ ένα μικρό παρεκκλήσι, όπου και κοιμήθηκε οσιακά στις 18 Ιανουαρίου το 625.
Είναι προστάτης των παιδιών και θεραπεύει ασθένειες της παιδικής ηλικίας και επίσης είναι προστάτης των ζώων.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου