Όμορφη παραδοσιακή μουσική της Ουαλίας

Ο Άγιος Colman O’Ficra και οι πάπιες του(7ος αιώνας Ιρλανδία)

Ο άγιος  Colman O’Ficra ήταν ένας άγιος ο οποίος έζησε τον 7ο αιώνα και ίδρυσε ένα μοναστήρι στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται H Eκκλησία του Αγίου Colman στο Templeshanbo στην κομητεία του Wexford στην Ιρλανδία. 

Ανάμεσα σε δύο νεκροταφεία υπάρχει ένα άγιο πηγάδι και σε αυτό το σημείο υπήρχε κάποτε μία πλατιά λιμνούλα η οποία προμηθευόταν το νερό της από το άγιο πηγάδι. Για πολλά χρόνια μετά την κοίμηση του αγίου Colman μερικές πάπιες ζούσαν στην λιμνούλα και πίστευαν πως ήταν υπό την ιδιαίτερη προστασία του αγίου. 

Ο άγιος Colman αγαπούσε πολύ τα πουλιά και οι πάπιες ήταν τα πιο αγαπημένα του πτηνά. Τις πάπιες τις αντιμετώπιζαν με εξαιρετική αγάπη και φροντίδα, τόσο πολύ ώστε έγιναν ιδιαίτερα ήρεμες και έπαιρναν το φαγητό απευθείας από τα χέρια των προσκυνητών. 

Καθώς αυτές οι πάπιες προστατεύονταν τόσο πολύ, η ιστορία μας λέει πως τίποτα δεν μπορούσε να τις βλάψει. Κανένας από τους χωριανούς δεν τολμούσε να ακουμπήσει ούτε ένα φτερό από τα κεφάλια τους. Παρόλα αυτά, λόγο του ότι οι πάπιες ήταν τόσο ήμερες, κάποιος παίρνοντας νερό από την λιμνούλα μία σκοτεινή νύχτα πήγε σπίτι του έχοντας πάρει μαζί του κάτι περισσότερο από αυτό που νόμιζε. Χωρίς να το καταλάβει, πέταξε το περιεχόμενο του δοχείου, την πάπια και το νερό, μέσα σε ένα τσουκάλι που είχε τοποθετηθεί επάνω στην φωτιά για βράσιμο. Όμως όσο και αν έκαιγε η φωτιά, όσα ξύλα και αν πρόσθετε σε αυτήν, το νερό παρέμενε κρύο σαν πέτρα. Αφού κοίταξε καλύτερα, είδε την πάπια να κολυμπάει μέσα στο τσουκάλι και έτσι την επέστρεψε στην λιμνούλα και έπειτα το νερό έβρασε κανονικά χωρίς καμία καθυστέρηση.  

Αγγλικό κείμενο εδώ 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow

Η εμφάνιση της Παναγίας στον βασιλιά Αρθούρο

 Αυτός ο θρύλος πάει πίσω στα χρόνια που ο βασιλιάς Αρθούρος κυβερνούσε την Βρετανία. Εκτός από το ότι ήταν ένας ισχυρός πολεμιστής και ηγέτης των ανδρών, ο Αρθούρος ήταν επίσης ένας καλός και σοφός βασιλιάς που ήταν αφοσιωμένος στον Θεό και στην Υπεραγία Θεοτόκο. 

Η απώλεια της Γαλατίας

Η ιστορία αυτή συμβαίνει κατά τη διάρκεια που Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Λέοντας ο πρώτος και την Γαλατία την κυβερνούσε ο Flolo, έναν αξιωματικό της Ρώμης. Μας λέει πως ο Flolo ήταν ένας άδικος και βίαιος κυβερνήτης ο οποίος δίωκε τους Χριστιανούς και συχνά βλαστημούσε την Παναγία διατάζοντας την καταστροφή των αγαλμάτων της, των ιερών και των λειψάνων των αγίων. 

Κατά την περίοδο αυτή ο Αρθούρος είχε χάσει τον έλεγχο της Γαλατίας και βρισκόταν πίσω στην Βρετανία στην βασιλική του αυλή. Λέγεται πως ήταν κοντά στο τέλος του καλοκαιριού όταν ένας ιππότης στάθηκε μπροστά του στην βασιλική του αυλή και αποκάλεσε τον Αρθούρο δειλό γιατί έχασε την Γαλατία από τους εχθρούς του. Είπε στον Αρθούρο πως τώρα θα πεθάνει χωρίς να είναι βασιλιάς της όμορφης αυτής γης που ο ίδιος ο πάπας του είχε παραχωρήσει. 

Ο όρκος του Αρθούρου. 

Θυμωμένος και ντροπιασμένος ο Αρθούρος ορκίστηκε ενώπιον του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου πως θα καταλάβει ξανά την Γαλατία και θα γίνει ξανά βασιλιάς της. Ορκίστηκε πως μέσα σε δώδεκα μήνες θα προκαλούσε τον Flolo. Ο Αρθούρος ξεκίνησε να προετοιμάζει τον στρατό του για την εισβολή στην Γαλατία. Όταν έφτασε η άνοιξη ο Αρθούρος συγκέντρωσε μία μεγάλη δύναμη για την εισβολή και την μετακίνησε διά μέσω της θάλασσας προς την Γαλατία. 

Την άνοιξη η Γαλατία ήταν ένας θαυμάσιος τόπος με ωκεανούς λιακάδας και πράσινα χορτάρια και ήταν πράγματι μία υπέροχη χώρα. Ο Αρθούρος περίμενε σφοδρή αντίσταση από την άμυνα της αλλά δεν εμφανίστηκε κανένας στρατός για να τον αντιμετωπίσει. Σαστισμένος, ο Αρθούρος έστειλε πεντακόσιους από τους πολεμιστές του και δύο χιλιάδες τοξότες για να ψάξουν τον αμυνόμενο στρατό αλλά το μόνο που ανέφεραν ήταν πως όπου και αν πήγαιναν ο κόσμος έφευγε μακριά τους. Τώρα, αντίθετα από τον Flolo, ο Αρθούρος δεν ήταν ένας βίαιος άνδρας και άρχισε να μετανιώνει για το ότι η άφιξη του με ένα τόσο ετοιμοπόλεμο στράτευμα είχε τρομοκρατήσει τον ντόπιο πληθυσμό. Ήταν απλοί χωριάτες που δούλευαν την γη για να ζήσουν και ήταν και οι ίδιοι θύματα της βιαιότητας του Flolo και τους λυπήθηκε. Καθώς σκεφτόταν τι πρέπει να κάνει άκουσε τον ήχο από τρομπέτες και μία ομάδα αγγελιοφόρων πήγε στην κατασκήνωσή του. 

Η πρόκληση του Flolo

Ήταν οι αγγελιοφόροι του Flolo τους οποίους έστειλε για να γνωστοποιήσουν την πρόκλησή του. Οι αγγελιοφόροι ανακοίνωσαν πως ο άρχοντας τους πρότεινε πως προκειμένου να γλιτώσουν άσκοπη αιματοχυσία, αντί να συναντηθούν οι δύο στρατοί σε ανοιχτή μάχη ο Αρθούρος θα έπρεπε να διαλέξει ένα γενναίο πολεμιστή του ο οποίος θα τον πολεμούσε σαν άνδρας προς άνδρα μέχρι θανάτου. Ο νικητής θα κυβερνούσε την Γαλατία. 

Ο Flolo ήταν ένας μεγαλόσωμος άνδρας με εκπληκτική δύναμη και αντοχή και ήταν εντελώς άφοβος στην μάχη. Σαν τέχνασμα, είχε προκαλέσει τον Αρθούρο να στείλει στην μάχη τον πιο γενναίο, δυνατό και καλύτερο πολεμιστή του να πολεμήσει για αυτόν, παρά να αντιμετωπίσει τον ίδιο τον Αρθούρο. Οι αγγελιοφόροι είχαν μαζί τους το γάντι του Flolo και το πέταξαν μπροστά στα πόδια του Αρθούρου σαν πρόκληση. 

Ο Αρθούρος δέχεται

Οι ιππότες του Αρθούρου φώναζαν για να τους διαλέξει για την μάχη αλλά ο Αρθούρος τους διέταξε να σωπάσουν. Τους είπε πως θα πολεμούσε ο ίδιος τον Flolo και πως μόνο αυτός μπορούσε να γίνει βασιλιάς της Γαλατίας. Ο Αρθούρος είπε στον αγγελιοφόρο να πάει πίσω στον Flolo και να του πει πως θα τον πολεμούσε ο ίδιος μέχρι θανάτου. Του είπε επίσης πως ο Θεός θα διάλεγε τον πιο άξιο νικητή. Έτσι συμφωνώντας με τους όρους το μέρος της μάχης θα ήταν το νησί Notre Dame στο Παρίσι. 

Το πρωί ο Αρθούρος γονάτισε για να προσευχηθεί στο Θεό και στην Υπεραγία Θεοτόκο για να του δώσουν κουράγιο και προστασία. Ο Flolo προσευχήθηκε στον θεό Βάγχο για δύναμη και κουράγιο και για τον θάνατο του Αρθούρου. Έπειτα και οι δύο άνδρες ίππευσαν τα άλογα τους και αντίκρισαν ο ένας τον άλλο περιμένοντας το σήμα του αγγελιοφόρου. Ο αγγελιοφόρος στάθηκε στην μέση του πεδίου περιμένοντας και τους δύο να ετοιμαστούν και έπειτα ήχησε την τρομπέτα για να αρχίσει η μάχη. 

Μάχη μέχρι θανάτου

Ο Flolo ώθησε το άλογο του μπροστά και ο Αρθούρος έκανε το ίδιο. Οι αιχμές από τα δόρατα των δύο αντρών συγκρούστηκαν επάνω στις ασπίδες τους και έπεσαν και οι δύο από τα άλογά τους. Με δόρατα και ασπίδες διαλυμένες σε κομμάτια οι δύο άνδρες στάθηκαν στα πόδια τους και άρχισαν να χτυπάνε ο ένας τον άλλον με τα σπαθιά τους. Και οι δύο κατάφεραν να αποκρούσουν τα θανατηφόρα χτυπήματα ώσπου το ύψος και η δύναμη του Flolo του έδωσαν ένα σύντομο πλεονέκτημα και χτύπησε το κεφάλι του Αρθούρου σπάζοντάς του το κράνος και τον έριξε στα γόνατα σχεδόν λιπόθυμο. 

Εμφάνιση της Υπεραγίας Θεοτόκου

Οι ιππότες του Αρθούρου φώναζαν πιστεύοντας πως ο βασιλιάς τους σίγουρα θα πέθαινε. Ο Flolo  ύψωσε το σπαθί του για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα αλλά το χτύπημα δεν ήρθε ποτέ. Προς μεγάλη έκπληξη όλων η Υπεραγία Θεοτόκος εμφανίστηκε με έναν μανδύα από ερμίνα γύρω από τους ώμους της τον οποίο άπλωσε γρήγορα πάνω από την ασπίδα του Αρθούρου. Τόσο αγνός και λευκός ήταν ο χιτώνας από ερμίνα ώστε ο Flolo  τυφλώθηκε προσωρινά και πάγωσε από τον φόβο. Ο Αρθούρος, παρότι πληγωμένος άδραξε την ευκαιρία και με την τελευταία του δύναμη έκοψε το κεφάλι του εχθρού του με το σπαθί του, το Excalibur. 

Σχετικά με τον βασιλιά Αρθούρο και το Άβαλον εδώ 

Αγγλικό κείμενο εδώ 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow

Ορθόδοξοι Άγιοι της Γερμανίας. Orthodoxe Heilige Deutschlands. Orthodox Saints of Germany.

Παρουσίαση της Ορθόδοξης εκκλησίας στο Γιαμάτε της Ιαπωνίας(βίντεο)

 

Η Ορθόδοξη εκκλησία του Γιαμάτε της Ιαπωνίας όπου λειτουργεί ο πατέρας Κωνσταντίνος Χισάσι Μασούντα.

Η ιστοσελίδα της εκκλησίας εδώ

St. Seraphim Rose: Beware of the danger from the "right"!

Αγία Βασίλισσα Radegund της Θουρηγγίας (†587) και Αγία βασίλισσα Matilda του Ringelheim (†968)

 

Στις καταγραφές μας σχετικά με την Ορθόδοξη ιστορία της Γερμανικής γης, μερικές γυναίκες της αριστοκρατίας ιδιαίτερης αγιότητας είναι άξιο να αναφερθούν: Η αγία Radegund της Θουρηγγίας και η αγία Matilda του Ringelheim.

Παρότι η αγία Radegund είναι γενικά συσχετισμένη με περιοχές μέσα στην σημερινή Γαλλία, είχε καταγωγή από την Θουρηγγία. Εκείνο τον καιρό η Θουρηγγία, τώρα κομμάτι της κεντρικής Γερμανίας, ήταν μέρος του Φράγκικου βασιλείου, το οποίο διαχώριζε την σημερινή Γερμανία και την Γαλλία (και πιο πέρα). 

Η αγία Radegund ήταν πριγκίπισσα και όπως ταίριαζε σε κάποια που είχε γεννηθεί μέσα σε βασιλική οικογένεια ήταν πολύ καλά μορφωμένη. Στην μετέπειτα ζωή της καλλιέργησε μια λόγια φιλία με τον μεγάλο Χριστιανό ποιητή Άγιο Venantius Fortunatus (+610).Ο Μεγάλος επίσκοπος και ιστορικός Άγιος Γρηγόριος της Tours (†594) είχε επίσης πολύ στενές σχέσεις με την αγία Radegund και έγραψε λεπτομερώς σχετικά με τον άγιο βίο της στο έργο του, η Ιστορία των Φράγκων. 

Η βασιλική ζωή στο Φράγκικο βασίλειο ήταν ιδιαίτερα σκληρή, με σχεδόν συνεχείς αδελφοκτόνους πολέμους και σκοτωμούς καθώς διάφοροι είχαν ατελείωτο πόθο για δύναμη. Αφότου ο πατέρας της δολοφονήθηκε από τον θείο της, ο οποίος επίσης έπειτα έχασε την εξουσία του, η αγία Radegund κατέληξε να γίνει μία από τις έξι γυναίκες του βασιλιά  Clotaire. Αφού ο Clotaire σκότωσε τον αδερφό της, έφυγε από την βασιλική αυλή του και αφοσιώθηκε πλήρως στην Εκκλησία. Χρησιμοποίησε την περιουσία της για να ιδρύσει το Αβαείο Sainte-Croix στην Poitiers. Ονομάστηκε έτσι λόγο ενός κομματιού του Τιμίου Ξύλου που έλαβε από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου. 

Η αγία Radegund ήταν γνωστή για την ακραία ασκητικότητα της, η οποία περιελάμβανε μία ιδιαίτερα αυστηρή νηστεία. Κατά την διάρκεια της Σαρακοστής κατανάλωνε μόνο νερό. Φορούσε βαριές, σιδερένιες αλυσίδες που έκοβαν την σάρκα της. Για τους πόνους της έλαβε μεγάλα πνευματικά χαρίσματα, μεταξύ αυτών το χάρισμα να θεραπεύει ασθένειες με τις προσευχές της. Η αγία Radegund κοιμήθηκε το 587.

Αιώνες μετά την Αγία Radegund, η αγία Matilda του Ringelheim έζησε με μεγάλη αγιότητα σαν μέλος της υψηλής αριστοκρατίας. Η Αγία Matilda ήταν βασίλισσα της Σαξονίας, η πρώτη της Οθωνικής δυναστείας (ονομάστηκε έτσι χάριν του γιου της, Όθωνα του Μεγάλου) της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. 

Παντρεύτηκε τον Henry, Δούκα της Σαξονίας, με τον οποίο απέκτησε πέντε παιδιά, συμπεριλαμβανομένου και του προαναφερθέντα Όθωνα. Σαν βασίλισσα ήταν ιδιαίτερα γνωστή για το αίσθημα δικαιοσύνης της και την φροντίδα των μοναστηριών, ιδιαίτερα των γυναικείων. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ίδρυση από αυτήν του μοναστηριού Quedlinburg στην Σαξονία. Πολλές γυναίκες της αριστοκρατίας ανατράφηκαν σε αυτό το σημαντικό μοναστήρι. 

Η αγία Matilda αναπαύθηκε το έτος 968 στο μοναστήρι του Quedlinburg που ίδρυσε. Οι ελεημοσύνες που έκανε καθόλη την διάρκεια της ζωής της καθώς και η φροντίδα των  μοναστηριών ήταν πολύ διαδεδομένες και τιμήθηκε σαν αγία. 

Αγγλικό κείμενο εδώ 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow 

Ύμνοι για τα Θεοφάνια από το Ορθόδοξο Γερμανικό Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στο Buchhagen της Γερμανίας

27o Συνέδριο - Συνέντευξη με την κ. Μαρία Kinuko Fukami, Ιαπωνέζα

 Συνέντευξη με την κ. Μαρία Kinuko Fukami, Ιαπωνέζα - προσωπική εμπειρία μεταστροφής από τις θρησκείες της Άπω Ανατολής στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία, στο 27ο Ιεραποστολικό Συνέδριο στις 24/8/24.

Bau der deutschen orthodoxen Dreifaltigkeitskirche.

Kloster Seyfriedsberg – ein neues Zentrum der Orthodoxie in Deutschland