«Κύριος δίκαιος συνέκοψεν αυχένας αμαρτωλων»
(Ό δίκαιος Κύριος κατέκοψε όλους μαζί τούς αλαζονικούς καί επηρμένους αυχένες των άμαρτωλών)
«αισχυνθήτωσαν καί άποστραφητωσαν εις τα οπίσω πάντες οι μισούντες Σιών» (Ας ντροπιασθούν καί ας στραφούν οπίσω νικημένοι κατά κράτος όλοι όσοι μισούν -την νέαν Σιών, την Έκκλησίαν)
«γεννήτωσαν ώσεί χόρτος δωμάτων, ο προ του έκσπασθηναι έξηράνθη»
(Ας γίνουν σαν τον χόρτο, πού φυτρώνει στις ταράτσες καί στίς στέγες καί ό όποιος, πρίν εκσπασθεί καί εκριζωθεί από ανθρώπινα χέρια, ξεραίνεται από μόνος του, γιατί δεν έχει βάθος)
«ού ουκ επλήρωσε την χείρα αύτού ο θερίζων καί τον κόλπον αύτού ο τα δράγματα συλλέγων»
(Ας γίνουν σαν τον χόρτο αυτόν, από τον οποίο δεν έγέμισε με χαρά το χέρι του ό θεριστής καί την αγκαλιά του αυτός πού μαζεύει τα δεμάτια .
«καί ουκ είπαν οι παράγοντες· ευλογία Κυρίου έφ΄υμάς, ευλογήκαμεν υμάς εν ονόμάτι Κυρίου»
(Ούτε οι άνθρωποι οι περαστικοί είπαν στους θεριστές «ώρα καλή σας, θεριστές, ή ευλογία του Κυρίου να είναι μαζί σας»,ούτε απάντησαν εκείνοι «ώρα καλή σας, διαβάτες· σας ευλογούμε κι εμείς εν ονόματι Κυρίου)
Καί ό αναγνώστης συλλογίζεται καί απορεί:
-Πώς βρέθηκαν τα σπέρματα του σταριού στις ταράτσες καί στίς στέγες των υψηλών σπιτιών;-
-Ποιος άνεμος ανύψωσε τους αλαζονικούς καί επηρμένους αμαρτωλούς σε περίοπτες θέσεις;
- Πόσο βάθος μοναξιάς καί άκαρπίας στην καρδιά του αλαζονικού ύψηλοθέσιου καί ύψηλόστεγου χόρτου!
Τί κρίμα!-
Ό αλαζονικός χόρτος ξεραίνεται στο υψηλό ρίζωμά του...
-μοναχικός...
-στεγνός από τη δροσιά της ανθρώπινης κοινωνίας..,
- άνικμος ευλογίας Θεού. . . !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου