Αγία Werburga του Τσέστερ

(μετάφραση orthodoxy-rainbow)
Η Werburga ήτανε κόρη του Wulfhere, Βασιλέα της Mercia και της αγίας Ermengilda. Ήταν επίσης εγγονή(από τη μεριά του πατέρα της) του μεγάλου βασιλιά Penda, και από τη μεριά της μητέρας της εγγονή της αγίας Sexburga. Είχε συγγενικές σχέσεις με τις περισσότερες αριστοκράτισσες που ακολούθησαν το μοναχικό βίο εκείνη την εποχή. Η ιστορία μας λέει πως ο Wulfhere, επιθύμησε να προωθήσει ένα γάμο μεταξύ της Werburga και του Werbode ενός ισχυρού ειδωλολάτρη και σπουδαίο στρατιωτικό ηγέτη, στον οποίο είχε χρέος για τις στρατιωτικές του υπηρεσίες. Πάραυτα οι αδερφοί της Werburga, ο Wulfad και ο Rufinus, εναντιώθηκαν στο να παντρευτεί η αδερφή τους έναν ειδωλολάτρη. Ανίκανος να υπερισχύσει ο Werbode, δηλητηρίασε το μυαλό του βασιλιά ενάντια στους γιους του και χρησιμοποιώντας την ισχύ του τους αιχμαλώτισε με την κατηγορία της προδοσίας. Ο βασιλιάς αποδέχτηκε εύκολα την κατηγορία και οδήγησε τους αθώους γιους του στην ποινή του θανάτου. Λίγο μετά την εκτέλεση τους ο βασιλιάς αντιλήφθηκε την απάτη στην οποία έπεσε. Η Werburga αποδεσμεύτηκε από τη βασιλικά διαταγή να παντρευτεί έναν ειδωλολάτρη. Έπειτα ενθάρρυνε τον πατέρα της να μην την οδηγήσει ξανά σε γάμο με έναν θνητό άνθρωπο. Επιθυμούσε να θρηνήσει για τα γεγονότα σαν μοναχή σε κάποιο μοναστήρι. Θεωρούσε δε πέρα από τον πατέρα της υπεύθυνο και τον εαυτό της για το γεγονός.

Το 674 ο Wulfhere, υποκύπτοντας στην επιθυμία της γυναίκας και της κόρης του, συγκατατέθηκε με δάκρυα στο να αποχωριστεί την κόρη του, όχι για ένα πολεμιστή σύζυγο αλλά για τον Χριστό. Πιθανόν να προοριζόταν από τη μητέρα της να γίνει μοναχή η να μορφώθηκε για αυτό το σκοπό. Κανένα μέρος δεν άρεσε τόσο στην Werburga όσο το Ely, όπου η γιαγιά της η Sexburga ήταν μοναχή και στο οποίο ήταν ηγουμένη η θεία της Etheldreda, η οποία ήδη υπολογιζόταν στους αγίους. Εκεί η Werburga έγινε ιδιαίτερα αποδεκτή και την ημέρα που θα έμπαινε στο μοναστήρι την υποδέχτηκαν συγγενείς της και πρόσωπα της βασιλικής αυλής σαν να επρόκειτο να πάρουν μέρος σε μια μεγάλη γιορτή. Ντυμένη στα μοβ και στα χρυσά, η Werburga συνοδευόμενη από τη βασιλική φρουρά πήγε έφιππη και με βάρκα στο Ely. H Βασιλική ηγουμένη Ethelreda με την αδερφή της Sexburga και με μία μεγάλη συνοδεία από μοναχές βγήκαν για να υποδεχτούν τη βασιλική πομπή. Όταν η Werburga αντάμωσε την ηγουμένη έσκυψε στα γόνατα μπροστά της και παρακάλεσε να γίνει αποδεκτή. Η ηγουμένη δέχτηκε με χαρά αυτό το πρόβατο του Χριστού. Μετά το θάνατο της Sexburga, η Ermengilda έγινε τρίτη ηγουμένη του Ely και θέλησε η Werburga να  επιτύχει και αυτή σαν ηγουμένη. Όταν η Ermengilda πέθανε η Werburga έγινε η τέταρτη ηγουμένη του Ely.

Ο αδερφός του πατέρα της ο Athelred την κάλεσε να διοικήσει τα μοναστήρια στο βασίλειο του. Διοίκησε τα μοναστήρια στις περιοχές των Weedon, Hanbury και Trentham. Η εκκλησία του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστή στο Τσέστερ χτίστηκε για εκείνη μα δεν επιβεβαιώθηκε εάν ποτέ έζησε εκεί. Κάποτε η Werburga είδε κάποιον γνωστό της να χτυπάει βίαια έναν άντρα. Τον τιμώρησε με το να του γυρίσει το κεφάλι σε πλήρη κύκλο γύρω από τους ώμους του και αφού αυτός μετανόησε προσευχήθηκε για αυτόν και το κεφάλι επανήλθε στη θέση του.

 Ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα της συνέβη στο Weedon. Οι πεδιάδες γύρω από το μοναστήρι ήταν γεμάτες από άγριες χήνες οι οποίες προκαλούσαν μεγάλες ζημιές στα σπαρτά. Μία μέρα καθώς προκαλούσαν τις συνηθισμένες τους καταστροφές, η Werburga τις οδήγησε σε έναν στάβλο και τις κλείδωσε εκεί μέσα όλη τη νύχτα. Όταν το πρωί άνοιξε την πόρτα οι χήνες πήγαν προς το μέρος της και κινούνταν σαν να θέλουν να πάρουν την άδεια της για να μείνουν εκεί ή να φύγουν. Τις επέτρεψε να φύγουν και τις έδωσε την εντολή να μην προκαλέσουν ξανά καταστροφές στο Weedon. Πέταξαν μακριά μα λίγο μετά επέστρεψαν και με κρωξίματα που φανέρωναν θλίψη της έδωσαν να καταλάβει πως κάποια ανάμεσα τους αρπάχτηκε βίαια. Ανακάλυψε πως ένας κάτοικος της περιοχής είχε κλέψει και έφαγε την χήνα. Την επανέφερε στη ζωή όπως ήταν και πριν και το σμήνος αποχώρησε. Από τότε δεν πείραξαν ξανά καμία χήνα στο Weedon μέχρι και σήμερα. Πέθανε στο μοναστήρι της στο Trentham αλλά οι μοναχοί μετέφεραν το σώμα της στο Hanbury για να εμπλουτίσουν τη δική τους εκκλησία. Τον ένατο αιώνα κατά τις επιθέσεις των Δανών το σώμα της μεταφέρθηκε για μεγαλύτερη ασφάλεια στην Εκκλησία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Τσέστερ. Πηγή Αγγλικού κειμένου:
http://www.britannia.com/bios/saints/werburga.html