Είναι ανάγκη πάντοτε να είμαστε νηφάλιοι.

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΜΟΣ Γ΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ
΄ Είναι ανάγκη πάντοτε να είμαστε νηφάλιοι

 3. Είπε ο αββάς Αντώνιος: “Αυτός που χτυπάει τη μάζα του σιδήρου, πιο μπροστά βάζει στο μυαλό του τι πρόκειται να κάνει, δρεπάνι, μαχαίρι, τσεκούρι; Έτσι και εμείς οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας ποια αρετή επιδιώκουμε, για να μην πάει χαμένος ο κόπος μας”.

 4. Ένας αδελφός παρακάλεσε τον αββά Αρσένιο να ακούσει απ΄το στόμα του κάποιον λόγο. Και ο Γέροντας είπε: “Να αγωνίζεσαι μ΄όλη σου τη δύναμη για να γίνεται η εσωτερική σου εργασία όπως τη θέλει ο Θεός, και έτσι θα κυριαρχήσεις και στα πάθη που εκδηλώνονται εξωτερικά”.

 5. Είπε επίσης: “Αν αναζητήσουμε τον Θεό, θα μας εμφανισθεί και, αν τον κρατήσουμε, θα μείνει μαζί μας”.

 6. Έλεγε ο αββάς Δανιήλ: “Με κάλεσε κάποια φορά ο αββάς Αρσένιος και μου είπε: "Ανάπαυσε τον πατέρα σου, ώστε, όταν απέλθει στον Κύριο, να τον παρακαλέσει για χάρη σου και να έχεις προκοπή"”.

 7. Είπε ο αββάς Αγάθων: “Ο μοναχός δεν πρέπει να αφήσει τη συνείδησή του να τον κατηγορήσει σε καμία περίπτωση”.

 8. Είπε επίσης ότι: “χωρίς την τήρηση των εντολών του Θεού, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει ο άνθρωπος ούτε σε μια αρετή”.

 9. Είπε άλλη φορά: “Είναι ανάγκη ο άνθρωπος να έχει όλη την ώρα στραμμένη τη σκέψη του στο ότι θα τον κρίνει ο Θεός”.

 14. Είπε ο αββάς Αλώνιος: “Εάν ο άνθρωπος δεν πει μέσ΄στην καρδιά του ότι σ΄αυτόν τον κόσμο εγώ μόνον και ο Θεός είμαστε, δεν θα βρει ανάπαυση”.

 15. Είπε επίσης: “Εάν θέλει ο άνθρωπος, από το πρωί ως το δειλινό φθάνει σε μέτρα θεϊκά”.

 18. Είπε ο αββάς Ησαϊας: “Η ολιγωρία και το ότι κατακρίνουμε κάποιον με τον λογισμό μας, δεν μας αφήνουν να δούμε το φως του Θεού”.

 22. Είπε ο αββάς Πέτρος: “Όποιος αναζητεί τον Κύριο με πόνο καρδιάς, θα εισακουσθεί αυτός, και ό,τι ζητήσει με επίγνωση και φροντίδα και πόνο καρδιάς, ελεύθερος από κάθε τι κοσμικό και φροντίζοντας για την ψυχή του πώς θα την παραστήσει στο βήμα του Κυρίου ακατάκριτη, σ΄αυτόν θα τα δώσει ο Κύριος”.

 23. Ο αββάς Θεόδωρος του Ενάτου είπε: “Εάν λογαριάσει ο Θεός την αμέλειά μας στις προσευχές και την αιχμαλωσία του νου σε λογισμούς τις ώρες της ψαλμωδίας, σωτηρία μην περιμένουμε”.

 24. Είπε ο αββάς Θεόδωρος της Σκήτης: “Έρχεται ο λογισμός, με ταράζει και με απασχολεί, δεν έχει βέβαια τη δύναμη να προχωρήσει στην πράξη, αλλά ωστόσο γίνεται εμπόδιο στην αρετή. Ο άνθρωπος όμως που επαγρυπνεί στην ψυχή του, πετάει πέρα τον λογισμό και σηκώνεται για προσευχή”.

 26. Είπε η αμμάς θεοδώρα: “Ήταν κάποιος μοναχός ο οποίος, επειδή είχε πολλούς πειρασμούς, είπε: "Θα φύγω από δω". Και μόλις έβαλε τα πέδιλά του, βλέπει και κάποιον άλλον άνθρωπο να φοράει τα δικά του πέδιλα και να του λέει: "Εξαιτίας μου δεν φεύγεις; Να, που εγώ θα πηγαίνω μπροστά από σένα, όπου κι αν πας"”.

 45. Είπε ο αββάς Μακάριος ο Μέγας: “Οφείλει η ψυχή τις ώρες της ψαλμωδίας να συμμαζεύει τους λογισμούς της με κατάνυξη και τίποτε άλλο να μην έχει στον νου παρά την αναμονή του Κυρίου και την αγάπη της την έμφυτη να την διαφυλάττει γι΄αυτόν και μόνο. Και όπως ακριβώς η μητέρα μαζεύει τα παιδιά στο σπίτι, για να τα διδάξει και να τα συμβουλεύσει, έτσι και η ψυχή έχει χρέος τους λογισμούς της πού περιπλανώνονται εδώ κι εκεί, να τους συμμβαζεύει από παντού σαν δικά της τέκνα, έστω κι αν η αμαρτία τους διασκορπίζει, ώστε όσο εξαρτάται απ΄αυτήν ακατάπαυστα να συμμαζεύει τους λογισμούς και να αναμένει τον Κύριο με πίστη βεβαία, για να έρθει και να της διδάξει την αληθινή προσευχή, την απερίσπαστη από την αναζήτηση Αυτού και μόνον”.

 46. Είπε ο αββάς Μωυσής: “Δεν μπορεί κανείς να μπει στον στρατό του Χριστού, αν δεν γίνει σαν φωτιά όλος, αν δεν καταφρονήσει τη δόξα και την καλοπέραση, αν δεν ξεριζώσει τις απαιτήσεις του παλαιού ανθρώπου και δεν τηρήσει όλες τις εντολές του Θεού”.

 48. Είπε επίσης: “Οφείλει ο άνθρωπος να νεκρώσει τον εαυτό του ως προς κάθε τι αμαρτωλό, προτού χωρισθεί από το σώμα, για να μην κάνει ζημιά σε κανένα άνθρωπο”.

 61. Είπε ο αββάς Ποιμένας: “Η πονηριά των ανθρώπων είναι κρυμμένη πίσω τους”.

 65. Είπε επίσης: “Οι εξής τρεις αρχές είναι χρήσιμες: Το να φοβάσαι τον Κύριο, να προσεύχεσαι και να κάνεις το καλό στον πλησίον”.

 77. Ρώτησαν κάποτε τον αββά Σιλουανό: - “Τι είδους ασκήσεις έκανες, πάτερ, για να αποκτήσεις τη φρόνηση αυτή;” Και αποκρίθηκε: - “Ποτέ δεν άφησα στην καρδιά μου λογισμό που παροργίζει τον Θεό”.

 78. Ρώτησε ο αββάς Μωυσής τον αββά Σιλουανό: - “Μπορεί ο άνθρωπος κάθε μέρα να βάζει αρχή;” Και ο Γέροντας είπε: - “Εάν είναι αγωνιστής, μπορεί και κάθε ώρα να βάζει αρχή”.

 82. Είπε η μακαρία Συγκλητική: “Τέκνα μου, όλοι γνωρίζουμε τον τρόπο να σωθούμε, αλλά εξαιτίας της αμελείας μας μένουμε πίσω στη σωτηρία”.

 84. Είπε ο αββάς Υπερέχιος: “Η σκέψη σου ας είναι παντοτεινά στη Βασιλεία των Ουρανών και γρήγορα θα την κληρονομήσεις”.

 85. Είπε ακόμη: “Η ζωή του μοναχού ας μιμείται τη ζωή των αγγέλων και να κατακαίει την αμαρτία”.

 97. Είπε Γέροντας: “Όπως κανένας δεν μπορεί να βλάψει αυτόν που στέκεται κοντά στον βασιλιά, έτσι ούτε ο Σατανάς μπορεί να κάνει κάτι είς βάρος μας, αν η υψχή μας είναι κοντά στον Θεό. Γιατί λέει: “Πλησιάστε με και θα σας πλησιάσω κι εγώ”. Αλλά επειδή συνεχώς παίρνουν αέρα τα μυαλά μας, εύκολα αρπάζει ο εχθρός την ταλαίπωρη ψυχή μας και τη ρίχνει στα άτιμα πάθη”.

 99. Έλεγαν για κάποιον Γέροντα ότι όταν του έλεγε ο λογισμός: “Άσε την σημερινή ημέρα και αύριο μετανοείς”, αντέκρουε τον λογισμό λέγοντας: “Όχι, σήμερα θα μετανοήσω και αύριο ας γίνει το θέλημα του Θεού”.

 119. Είπε Γέροντας: “Να σκέφτεσαι πάντοτε τα καλά, για να τα κάνεις και πράξη. Καμιά σκέψη του ανθρώπου δεν ξεφεύγει από τον Θεό. Να κρατάς τον νου σου καθαρό από κάθε κακό”.
http://www.pentapostagma.gr/2012/10/blog-post_8016.html