ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Στή σχετική ἀνάρτηση κάποιου ἀνώνυμου προβληματισμένου Χριστιανοῦ:

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3981.html

Θά ἤθελα νά ἐκφράσω κι ἐγώ τήν ἄποψή μου ἀνοιχτά κι ὄχι ὡς ἁπλό σχόλιο.

Εἶναι προτιμώτερο ἡ Πίστη μας νά δέχεται ἀνοιχτές ἐπιθέσεις, παρά νά δέχεται «ἀλλοιώσεις καί παρερμηνεῖες» καί μάλιστα ἐκ τῶν ἔσω!
Γιατί στήν πρώτη περίπτωση, ὁ καθένας καταλαβαίνει τόν «ἐχθρό» καί τήν έπίθεση, ἐνῶ στήν δεύτερη περίπτωση, ὅλα γίνονται ὕπουλα, «εὐγενικά», ἀθόρυβα καί ἐπιφανειακά δικαιολογημένα. Τό ἀπότελεσμα; Ἐνδέχεται νά περάσει τό «πνευματικό δηλητήριο» στούς κόλπους της καί νά τήν μολύνει.
Στήν προκειμένη περίπτωση, ἔχουμε τρία τινά νά διεισδύουν στήν «κρίση» τῶν Ἱερέων :
α) τήν ἐπιστήμη παπικοῦ τύπου τῶν: ὀρθολογισμοῦ-λογικοκρατίας,
β) τήν προτεσταντική ἐπιστημονικότητα ( σεμινάρια, πτυχία, διατριβές κλπ ) καί
γ) τό ἐξώφθαλμα πνευματικά ἐσφαλμένο ( βλέπε γιά παράδειγμα στή φόρμα ἀξιολόγησης, τήν ἔκθεση τῶν ἐλεημοσυνῶν, ἄκουσον ἄκουσον!
Ἄντί νά ξεχνᾶ τήν ἐλεημοσύνη ὁ Ἱερέας,  ὅπως μᾶς δίνει ἐντολή ὁ Κύριος, νά παίρνει μπλοκάκι γιά νά καταγράφει τί ἔκανε, ὥστε νά τό ἐπιδεικνύει πρός «ἐπαγγελματική του ἐξέλιξη» ). Ἡ Ἱεροσύνη εἶναι Λειτούργημα, ὄχι καριέρα!
Ἐπιπλέον, ἄν κάποιος Ἱερέας κάνει πνευματική ἐλεημοσύνη περισσότερο,  πού εἶναι καί ἀνώτερη, δηλαδή προσευχή, πῶς θά τήν μετρήσουν; Μέ τηλεπάθεια; Μᾶλλον καθόλου! (  Καί ἄλλα θά μποροῦσαν νά εἰπωθοῦν…).
Αὐτά τά τρία λοιπόν, τίθενται ὡς κριτήρια ἀξιολόγησης Ἁγιότητος, Ἱεροσύνης καί προσώπων!

Ὅταν χειροτονεῖται κάποιος Ἱερέας μέ τό Μυστήριο τῆς Ἱεροσύνης, ρωτῶ: τό Ἅγιον Πνεῦμα δέν τοῦ δίδει τό χάρισμα; Εἶναι ἄκυρο τό Μυστήριο; Οὐσιαστικά, τίθεται ὑπό ἀνάκριση τό Ἅγιον Πνεῦμα, διότι ἐνδέχεται νά ἔκανε καί λάθος ( ὁπότε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, μπαίνουμε στή διαδικασία νά ἀξιολογήσουμε-κρίνουμε καλύτερα τά πράγματα ἀπό Αὐτό ). Ἤ ἐνδέχεται τό Ἅγιον Πνεῦμα νά ἔχει περιορισμένη δύναμη καί νά μήν μπόρεσε νά κάνει κάποιους Ἱερεῖς,  ὁπότε ἐμεῖς θά τούς "σχολάσουμε", γιατί ὑπολείπονται προσόντων σέ σχέση μέ ἄλλους!
Ἔλεος!

Ἔχω νά ἀντιπαραθέσω ἕνα τρανταχτό ἁγιογραφικό παράδειγμα, πού ἀναιρεῖ ὅλη αὐτήν τήν παραλογία τῆς λογικῆς πού κάποιοι πᾶνε νά ἐπιβάλλουν καί μαζί μ’ αὐτήν, ….μήπως πᾶνε νά ἐπιβάλουνε καί τούς Λειτουργούς τῆς ἀρεσκείας τους μέ λογικοφανῆ πρός τό ποίμνιο ἐπιχειρήματα;...
Καί βέβαια, τίθεται καί τό ἑξῆς ἐρώτημα: τούς κριτές, ποιός θά τούς κρίνει;…Βάσει τῶν Πατέρων, μόνο ἕνας Ἅγιος καταλαβαίνει ἕναν Ἅγιο.
Οἱ κριτές-ἀξιολογητές…θά εἶναι Ἅγιοι;

Ὁ Χριστός ( ὁ Περιφερειάρχης, ἄς Τόν ποῦμε ὡς παραλληλισμό ἐν προκειμένῳ ), ὅταν ἐξέλεξε τούς μαθητές Του ( τούς Ἱερεῖς ἄς τούς ποῦμε ), τί «προσόντα» εἶχαν; Ἐκτός ἀπό ἕναν τελώνη μαθητή, ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι ἦταν ψαράδες καί ἁπλοί  ἀμόρφωτοι καί πτωχοί ἄνθρωποι, πού δέν τούς ὑπολόγιζε τό μάτι κανενός.
Ξανά ἔλεος!

Κρίση πρίν τήν Κρίση τοῦ Κυρίου, λοιπόν!
Καί κριτήρια ὄχι ἁγιοπνευματικά, ἀλλά κοσμικά, ἴσως καί ὕποπτα-ἐπικίνδυνα, τολμῶ νά πῶ!

Γιά νά θυμηθοῦμε ὅμως ἐπιπλέον, τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ Ἅγιοί μας:
1. «ἡ γνώσις φυσιοῖ…» ( ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 8:1 )
2. «μακάροι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστί ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,3 )
3. «Ἀπό τούς μορφωμένους θά ἔλθει τό κακό» ( Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ).

Ἡ φόρμα πρός συμπλήρωσιν καί ἀξιολόγησιν, φοβᾶμαι ὅτι μακράν ἀπέχει ἀπό τό Πνεῦμα τῶν παραπάνω.

Καί κάτι ἀκόμα, γιά νά μήν ὑπάρξει παρεξήγηση.
Ἡ γνώση καί ἡ ἐπιστήμη δέν εἶναι κάτι κακό ( ἐπειδή καυτηρίασα τήν ἐμμονή καί βαρύτητα στά ἐπιστημονικά-γνωσιολογικά προσόντα στή φόρμα ἀξιολόγησης ). Πότε ὅμως; Ὅταν ἀναγνωρίζουν καί ὁμολογοῦν τόν Θεό ὡς Δημιουργό, ὅταν χρησιμοποιοῦνται πρός δόξαν Θεοῦ καί μέ σεβασμό πρός τόν ἄνθρωπο-εἰκόνα Θεοῦ!

Ἡ ἐπιστήμη-γνώση ἀφισταμένη τοῦ Θεοῦ, γίνεται ὅπλο διαβόλου καί καταστροφῆς τοῦ ἀνθρώπου ( παράδειγμα; ἐκτρώσεις, εὐθανασίες καί ἀλλαγές φύλων στήν ἰατρική, πυρηνικά ὅπλα μαζικῆς καταστροφῆς στή Φυσική, μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος σέ ἀέρα, νερά καί γῆ λόγῳ τῆς "ἀναπτυγμένης" τεχνολογίας καί πολλά πολλά ἄλλα... ). Αὐτήν τήν ὑπεργνώση-ὑπερεπιστήμη εἰσηγήθηκε καί ὁ Διάβολος στούς Πρωτόπλαστους ( θέωση χωρίς Θεό ) καί μᾶς πέταξε ἔξω ἀπό τόν Παράδεισο, ἀνοίγοντάς μας "πύλας κολάσεως".

Ἐπομένως:
ἄν ἡ ἀξιολόγηση τῶν τύπων τοῦ Χριστοῦ-Ἱερέων, βασιστεῖ στά πτυχία καί στά κοσμικοφανῆ "προσόντα" , καταντᾶ δαιμονική "Θεο"λογία.
Ὁ πραγματικός Ἱερέας, ὁ πραγματικός Θεολόγος, ὁ πραγματικός ἄνθρωπος-Πιστός τοῦ Χριστοῦ, εἶναι αὐτός πού ζεῖ ἐνεργά τόν Θεό καί τήν Βασιλεία Του μέσα του, ὅπως τήν ἔλαβε μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα καί Χρίσμα ( "ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστί", Λουκ. ιζ΄, 21 ) κι αὐτόματα τά λόγια καί ἔργα του θά εὐωδιάζουν ἀπ' αὐτήν, χωρίς κώλυμα ὑγείας ἤ ἀσθενείας, μόρφωσης ἤ ἀγραμματοσύνης, φτώχειας ἤ πλούτου, ὑψηλῆς ἤ χαμηλῆς θέσης κι ὅ,τι ἄλλο περιοριστικό θέλει νά σκεφθεῖ κανείς. Ὁ Θεός σταυρώθηκε γιά ὅλους ἀνεξαιρέτως καί ἔδωσε τήν ἐν δυνάμει ἁγιοσύνη σέ ὅλους ἐμᾶς τούς βαπτισμένους ἀνεξαιρέτως.
Πῶς λοιπόν εὐσταθεῖ αὐτοῦ τοῦ τύπου ἀξιολόγηση, πού εἰσηγοῦνται κάποιοι ἰθύνοντες νόες;

Ἄν ἀκολουθήσουμε τήν ἀντίθετη διαδρομή, δηλαδή νά κρίνουμε ἀπό ἐξωτερικά κριτήρια τήν Ἱεροσύνη καί Ἁγιότητα, τότε δέν ὁμιλοῦμε καί δέν πράττουμε ὀρθόδοξα, ἀλλά γινόμαστε αἱρετικοί. Γιατί καί αὐτοί κάνουν ἐλεημοσύνες καί αὐτοί ἔχουν πολλές περγαμηνές καί πτυχία.

Παναγία Δέσποινα, φώτισόν μας τό σκότος!

Κι ἐπειδή διϋλίζουμε τόν κώνωπα καί καταπίνουμε τήν κάμηλο, ἄς τό ποῦμε κι ἔξω ἀπ' τά δόντια:
Γιατί δέν ἀφήνουμε ἤσυχους τούς ἁπλούς Ἱερεῖς νά κάνουν τό Λειτούργημά τους καί δέν ἀξιολογοῦνται οἱ ρασοφόροι οἰκουμενιστές πού συσφίγγονται καί ἐναγκαλίζονται μέ κάθε αἱρετικό ἐδῶ καί δεκαετίες, καί πού "ἐμίγησαν" μέ τά ἔθνη καί τούς θεούς των τά δαιμόνια, προδίδοντας τήν Ὀρθόδοξη Πίστη;;;

Ἐπίσης γιατί δέν ἀξιολογοῦνται κάτι Θεολόγοι ρητορεύοντες σέ Ἀνώτατα Ἐκπαιδευτικά Ἱδρύματα, ἀλλά καί σέ κατώτερες ἐκπαιδευτικές καί ἄλλες βαθμίδες, πού εἴτε εἶναι κυριολεκτικά αἱρετικοί ἤ τούς λείπει ἡ στοιχειώδης Ὀρθόδοξη κατήχηση καί γαλουχοῦν νέες γενεές ἀνορθόδοξων Ὀρθόδοξων;;;

Γιατί μᾶς ἀρέσουν νά ὑπάρχουν αὐτοί πού ἐξώφθαλμα σφάλλουν ( καί δημόσια on camera ) καί πιάσαμε ἀπ' τό σβέρκο ξαφνικά τούς ἁπλούς Ἱερεῖς;

Ἀπευθύνω τά ἐρωτήματα πρός προβληματισμόν ὅλων, ἀλλά περισσότερο πρός τούς ἀξιολογητές-κριτές ὑψηλά ἰστάμενους καί θά ἤθελα πολύ νά ἀκούσω τήν ἀπάντησή τους. Ἄν τολμοῦν…


ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
(από e-mail)