Εκμοντερνισμός ή πλάνη; Αναρωτήσου...
Αυτές τις διαφωνίες που έχετε στο Facebook τις διαβάζω σε συζητήσεις νέων παγκοσμίως. Θα παραθέσω εν συντομία ορισμένες από τις μελέτες που βρήκα στη βιβλιογραφία που βασίζονται σε ερευνητικά στοιχεία νευρολόγων, κοινωνιολόγων, ψυχιάτρων κ.λπ. Αν κάποιος θέλει μπορεί να διαβάσει τις μελέτες αναλυτικά. Άλλωστε είμαστε υπεύθυνοι για τις αποφάσεις μας ξεχωριστά.
Τα βασικά στοιχεία της ροκ μουσικής είναι η ένταση, η επανάληψη και ο συγκεκριμένος ρυθμός. Έχει βρεθεί θετική συσχέτιση ανάμεσα στην έκθεση της ροκ μουσικής και σε πολλές διαταραχές συμπεριφοράς. Όσον αφορά στο σχολείο έχει βρεθεί ότι οι νέοι που ακούν ροκ μουσική συγκρούονται περισσότερο με τους καθηγητές και γενικά με ό, τι έχει να κάνει με τη σχολική εξουσία. Επιπλέον, έχουν χαμηλότερη ακαδημαϊκή επιτυχία από τους νέους που δεν ακούν ροκ μουσική (Christenson and van Nouhuys, 1995). Τείνουν να είναι πιο απόμακροι από τις οικογένειές τους (Martin, Clarke and Pearce, 1993). Εμπλέκονται σε απρόσεχτες και ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, όπως οδήγηση υπό την επήρεια ποτού, περιστασιακό σεξ, χρήση ουσιών (Arnett, 1991). Αποβάλλονται από το σχολείο τρεις φορές περισσότερο (Wass, Miller and Redditt, 1991). Επιδεικνύουν προσωπικότητα «νταή» ( Ηansen and Hansen, 1991), καθώς και έντονα συναισθήματα κατάθλιψης, αυτοκτονικές τάσεις και τάσεις να βλάψουν τον εαυτό τους (Martin, 1993).
Προσωπικά ακούγοντας ροκ μουσική με χριστιανικούς στίχους νιώθω ότι ο εγκέφαλός μου χωρίζεται στα δύο. Καταβάλλω προσπάθεια να ξεφύγω από τα αισθήματα που μου προκαλεί αυτή η μουσική που ήταν ένα κομμάτι του παλιού μου εαυτού, και να προσηλώνω στους στίχους για να λατρεύσω τον Κύριό μας. Σχιζοφρένεια δηλαδή.
Διάβασα ότι στο Χριστιανικό ροκ, στην πραγματικότητα οι Χριστιανοί επιθυμούν να ικανοποιήσουν την λαχτάρα τους για τη ροκ μουσική με το να ακούν μια Χριστιανική έκδοση αυτής.
Εξετάζοντας λοιπόν τι είναι ευάρεστο στον Κύριό μας (Εφεσίους 5:11) και για να μην βρεθούμε ότι «δεν υποφέρουμε την υγιαίνουσα διδασκαλία» (από Β Τιμόθεο 4:3)
Προτείνω:
Με θάρρος και αυταπάρνηση αυτών που είναι αρεστά στη σάρκα και στα αυτιά, να βάλουμε στο θυσιαστήριο τη μουσική και να πούμε:
Κύριε, θέλω το θέλημά σου. Αποκάλυψε μέσα μου πως θέλεις να σε υμνώ. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Δεν θέλω να φανώ αδόκιμη. Ας τα πάρει όλα, αρκεί να μην αφαιρέσει το πνεύμα του από μένα. Και έστω, αν υποθέσουμε ότι αυτές οι προστριβές είναι του κατήγορού μας δουλειά, του εχθρού μας το χέρι για να μας ξεκολλήσει από το δεσμό μεταξύ μας, που με αίμα ο Σωτήρας μας, μας ένωσε, τότε, ας μην πούμε μάταια τη θυσία, αλλά σαν στράτευμα ενωμένοι να ζητήσουμε συγχώρεση από το Θεό μας, κι η αλήθεια Του να φωτίσει τη καρδιά και το νου μας.
Τους περισσότερους από εσάς δεν σας γνωρίζω αλλά πιο πολύ και από εξ αίματος αδέρφια σας αισθάνομαι. Θα κερδίσουμε αυτή τη μάχη με τη χάρη του Θεού διότι…τα δικά του πρόβατα ακούνε τη φωνή του και «εγώ τα γνωρίζω και με ακολουθούν. Και εγώ δίνω σε αυτά αιώνια ζωή και δε θα χαθούν στον αιώνα και κανένας δεν θα τα αρπάξει από το χέρι μου (Ιωαν. 10:27,28).
…από Κατερίνα Κ. - PhD - University of Bristol
http://greekchristianchannels.blogspot.gr/2011/04/blog-post.html
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/
Αυτές τις διαφωνίες που έχετε στο Facebook τις διαβάζω σε συζητήσεις νέων παγκοσμίως. Θα παραθέσω εν συντομία ορισμένες από τις μελέτες που βρήκα στη βιβλιογραφία που βασίζονται σε ερευνητικά στοιχεία νευρολόγων, κοινωνιολόγων, ψυχιάτρων κ.λπ. Αν κάποιος θέλει μπορεί να διαβάσει τις μελέτες αναλυτικά. Άλλωστε είμαστε υπεύθυνοι για τις αποφάσεις μας ξεχωριστά.
Τα βασικά στοιχεία της ροκ μουσικής είναι η ένταση, η επανάληψη και ο συγκεκριμένος ρυθμός. Έχει βρεθεί θετική συσχέτιση ανάμεσα στην έκθεση της ροκ μουσικής και σε πολλές διαταραχές συμπεριφοράς. Όσον αφορά στο σχολείο έχει βρεθεί ότι οι νέοι που ακούν ροκ μουσική συγκρούονται περισσότερο με τους καθηγητές και γενικά με ό, τι έχει να κάνει με τη σχολική εξουσία. Επιπλέον, έχουν χαμηλότερη ακαδημαϊκή επιτυχία από τους νέους που δεν ακούν ροκ μουσική (Christenson and van Nouhuys, 1995). Τείνουν να είναι πιο απόμακροι από τις οικογένειές τους (Martin, Clarke and Pearce, 1993). Εμπλέκονται σε απρόσεχτες και ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, όπως οδήγηση υπό την επήρεια ποτού, περιστασιακό σεξ, χρήση ουσιών (Arnett, 1991). Αποβάλλονται από το σχολείο τρεις φορές περισσότερο (Wass, Miller and Redditt, 1991). Επιδεικνύουν προσωπικότητα «νταή» ( Ηansen and Hansen, 1991), καθώς και έντονα συναισθήματα κατάθλιψης, αυτοκτονικές τάσεις και τάσεις να βλάψουν τον εαυτό τους (Martin, 1993).
Προσωπικά ακούγοντας ροκ μουσική με χριστιανικούς στίχους νιώθω ότι ο εγκέφαλός μου χωρίζεται στα δύο. Καταβάλλω προσπάθεια να ξεφύγω από τα αισθήματα που μου προκαλεί αυτή η μουσική που ήταν ένα κομμάτι του παλιού μου εαυτού, και να προσηλώνω στους στίχους για να λατρεύσω τον Κύριό μας. Σχιζοφρένεια δηλαδή.
Διάβασα ότι στο Χριστιανικό ροκ, στην πραγματικότητα οι Χριστιανοί επιθυμούν να ικανοποιήσουν την λαχτάρα τους για τη ροκ μουσική με το να ακούν μια Χριστιανική έκδοση αυτής.
Εξετάζοντας λοιπόν τι είναι ευάρεστο στον Κύριό μας (Εφεσίους 5:11) και για να μην βρεθούμε ότι «δεν υποφέρουμε την υγιαίνουσα διδασκαλία» (από Β Τιμόθεο 4:3)
Προτείνω:
Με θάρρος και αυταπάρνηση αυτών που είναι αρεστά στη σάρκα και στα αυτιά, να βάλουμε στο θυσιαστήριο τη μουσική και να πούμε:
Κύριε, θέλω το θέλημά σου. Αποκάλυψε μέσα μου πως θέλεις να σε υμνώ. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Δεν θέλω να φανώ αδόκιμη. Ας τα πάρει όλα, αρκεί να μην αφαιρέσει το πνεύμα του από μένα. Και έστω, αν υποθέσουμε ότι αυτές οι προστριβές είναι του κατήγορού μας δουλειά, του εχθρού μας το χέρι για να μας ξεκολλήσει από το δεσμό μεταξύ μας, που με αίμα ο Σωτήρας μας, μας ένωσε, τότε, ας μην πούμε μάταια τη θυσία, αλλά σαν στράτευμα ενωμένοι να ζητήσουμε συγχώρεση από το Θεό μας, κι η αλήθεια Του να φωτίσει τη καρδιά και το νου μας.
Τους περισσότερους από εσάς δεν σας γνωρίζω αλλά πιο πολύ και από εξ αίματος αδέρφια σας αισθάνομαι. Θα κερδίσουμε αυτή τη μάχη με τη χάρη του Θεού διότι…τα δικά του πρόβατα ακούνε τη φωνή του και «εγώ τα γνωρίζω και με ακολουθούν. Και εγώ δίνω σε αυτά αιώνια ζωή και δε θα χαθούν στον αιώνα και κανένας δεν θα τα αρπάξει από το χέρι μου (Ιωαν. 10:27,28).
…από Κατερίνα Κ. - PhD - University of Bristol
http://greekchristianchannels.blogspot.gr/2011/04/blog-post.html
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου