Ημέρα μνήμης 9 Σεπτεμβρίου
Υπάρχουν πολλοί Ιρλανδοί άγιοι με αυτό το όνομα, όμως ο περισσότερο τιμώμενος είναι ο άγιος Ciaran του Clonmacnoise, επίσης γνωστός ως άγιος Ciaran ο νεότερος. Γεννήθηκε μεταξύ του 512 και
516 στο Connacht, της Ιρλανδίας. Πολλοί μπερδεύουν το όνομα του και κάποιες φορές το γράφουν Kieran όμως δεν υπήρχε το γράμμα K στα παραδοσιακά Ιρλανδικά (γκαέλικ). Το σωστό είναι Ciaran.
Είναι γνωστός σαν ένας από τους δώδεκα αποστόλους της Ιρλανδίας.
Ο Ciaran είναι κάτι ξεχωριστό ανάμεσα στους Ιρλανδούς αγίους καθώς οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από αριστοκρατικές οικογένειες, όμως ο Ciaran είχε ρίζες από οικογένεια που ήταν τεχνίτες. Το όνομα Ciaran έχει το προσωνύμιο Mac an Tsair, (γιος ξυλουργού), και μερικοί αναφέρουν πως ο πατέρας του ήταν κατασκευαστής αμαξών. Ο Ciaran κληρονόμησε την αγάπη για την μόρφωση από την πλευρά της μητέρας του. Από την οικογένεια της μητέρας του, η γιαγιά του ήταν βάρδος, ποιήτρια και ιστορικός. Βαπτισμένος από τον Διάκονο Justus ( τον ενάρετο) ο οποίος ήταν ο πρώτος του οδηγός, ο μικρός Ciaran εργάστηκε ως βοσκός για βόδια. Ακόμη και στη νεότερη ζωή του Ciaran., ιστορίες αποδεικνύουν την αγιότητα του. Πολλοί πιστεύουν πως η εργασία του σαν βοσκός προανήγγειλε την ποιμαντική του πορεία με την οποία θα φρόντιζε μετέπειτα πολλούς οι οποίοι θα αναζητούσαν τη σοφία του.
Σύμφωνα με κάποια ιστορία, η οικογένεια του ήταν πολύ φτωχή για να τον στηρίξει στην επιθυμία του να γίνει μαθητής στο σχολείο του αγίου Finian του Clonard. Ζήτησε μια αγελάδα για να την προσφέρει σαν πληρωμή αλλά και αυτό ήταν αδύνατο για την οικογένεια του. Παρόλα αυτά, καθώς ξεκίνησε το ταξίδι του για το Clonard, μια γκριζόμαυρη αγελάδα και το μοσχάρι της τον ακολούθησαν. Χωρίς να επιθυμεί να πάρει και την αγελάδα και το μοσχάρι ο Ciaran χρησιμοποίησε τα υλικά του για να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή στο έδαφος,ανάμεσα στα ζώα. Μετά από αυτό ούτε η αγελάδα ούτε το μοσχάρι, διέσχισαν τη γραμμή και το μοσχάρι γύρισε σπίτι του.
Σύμφωνα με μία ιστορία η αγελάδα του Ciaran παρήγαγε γάλα για τους μοναχούς και τους μαθητές και για τους επισκέπτες κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο μοναστήρι.
Ο Ciaran κέρδισε γρήγορα την αναγνώριση του ποιο μορφωμένου μοναχού του Clonard. Ο φίλος του και συμμαθητής του, άγιος Columba αποδεικνύει την ευφυΐα του Ciaran λέγοντας «Ήταν ένας φωστήρας, ο οποίος άστραφτε με το φως της σοφίας». Ο Ciaran είχε στενές φιλίες με πολλούς άλλους αγίους της Ιρλανδικής εκκλησίας. Όπως και οι Justus, Columba και Finian, ο Ciaran εναπόθεσε την πνευματική του καθοδήγηση στον Enda των νησιών Aran.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Clonard, ο Ciaran μετακόμισε στο μοναστήρι του Inishmore, στα νησιά Aran, καθοδηγούμενος από τον άγιο Enda. Όταν ήταν μέλος αυτής της κοινότητας, ο Enda και ο Ciaran είδαν το ίδιο όραμα ενός μεγάλου και καρποφόρου δέντρου να μεγαλώνει σε ένα ρυάκι της κεντρικής Ιρλανδίας. Αυτό το δέντρο προστάτευε όλο το νησί, τα φρούτα του διέσχισαν τη θάλασσα κυκλώνοντας την Ιρλανδία, και πουλιά ήρθαν για να μεταφέρουν κάποια από τα φρούτα στον υπόλοιπο κόσμο. Ο Enda εξήγησε αυτό το όραμα για τον φίλο του λέγοντας του: «Το μεγάλο δέντρο είσαι εσύ , Ciaran, γιατί είσαι μεγάλος στα μάτια του Θεού και όλων των ανθρώπων. Όλη η Ιρλανδία θα προστατεύεται από τη χάρη μέσα σου και πολλοί θα τραφούν από τις νηστείες και τις προσευχές σου. Πήγαινε με τον λόγο του Θεού στο κέντρο της Ιρλανδίας, και ίδρυσε την εκκλησία σου δίπλα σε ένα ρυάκι.»
Από το Inishmore, ο Ciaran πήγε να επισκεφτεί τους αδερφούς του στο Isel στην κεντρική Ιρλανδία. Η διαμονή του εκεί ήταν σύντομη, καθώς οι άλλοι μοναχοί ζήλεψαν τη φήμη του ως σχολάρχη, και αγανάκτησαν θεωρώντας τις ελεημοσύνες του προς τους φτωχούς ως υπερβολικές. Αφού του ζήτησαν να φύγει από το Isel, ο Ciaran οδηγήθηκε στο Inis Aingin, ή Hare Island. Ενώ ζούσε εκεί, αδερφοί από όλη την Ιρλανδία ήρθαν για να διδαχτούν από αυτόν και πολλά περισσότερα θαύματα απέδειξαν την αγιοσύνη του.
Ο Ciaran άφησε το νησί Hare με οκτώ αδερφούς και τελικά εγκαταστάθηκε στην Ανατολική όχθη του ποταμού Shannon όπου βρήκε μια ποώδη κορυφογραμμή με το όνομα Ard Tiprait, ή "το ύψος της πηγής". Εκεί αναφέρεται, πως στις 23 Ιανουαρίου του 544 τοποθέτησε τον θεμέλιο λίθο του μεγάλου μοναστηριακού σχολίου του Clonmacnoise. Ο Ciaran είχε την τύχη να κερδίσει την εύνοια του πρίγκιπα Diarmait, γιου του Cerball, του Υψηλού Βασιλιά. Ο Diarmait προσέφερε κάθε βοήθεια για το χτίσιμο του μοναστηριού και παραχώρησε μεγάλο μέρος γης για να το χρησιμοποιήσει η κοινότητα. Ο Diarmait έγινε έπειτα από κάποιον καιρό ο πρώτος Χριστιανός Βασιλιάς της Ιρλανδίας.
Το μοναστήρι μπορούσε να προσεγγιστεί μόνο μέσο του ποταμού ή δια μέσο μιας διαδρομής γνωστής ως ο Δρόμος του Προσκυνητή ( ο κύριος δρόμος από το Δουβλίνο για τη Δύση τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.) και έτσι εξασφάλιζε απομόνωση και πολύ γαλήνη και ησυχία Παρά την απομόνωση του το μοναστήρι έλκυσε μαθητές από όλη την Ιρλανδία και την Ευρώπη και έγινε το κέντρο μάθησης της Ιρλανδίας, κέντρο τεχνών και λογοτεχνίας. Για περισσότερα από 600 χρόνια το μοναστήρι ήταν ένα από τα κέντρα όπου γράφτηκαν φωτισμένα χειρόγραφα. Λέγεται ότι την περίοδο της ακμής του μοναστηριού Clonmacnoise οι μαθητές έφτασαν τους 6 με 7 χιλιάδες, ένα μοναστηριακό πανεπιστήμιο που ίδρυσε ο γιος ενός ξυλουργού.
Ο ίδιος ο Ciaran δεν είδε ποτέ την άνοδο του Clonmacnoise σαν το μεγάλο μορφωτικό σχολείο της Ιρλανδίας. Τον Σεπτέμβριο του 544, μόλις 9 μήνες αφού άρχισαν οι εργασίες, ο Ciaran πέθανε από τον κίτρινο πυρετό ο οποίος θέριζε την Ιρλανδία. Όμως ο Ciaran του έδωσε τον χαρακτήρα του σχολείου για όλο το έθνος. Οι δάσκαλοι επιλέγονταν για την μόρφωση τους και τον ζήλο τους και οι ηγούμενοι προέρχονταν από όλες τις περιοχές. Απολάμβανε την υποστήριξη επισκόπων και βασιλέων. Στα χώματα του είναι θαμμένος ο Diarmait, ο Βασιλιάς και άλλοι πολλοί αριστοκρατικοί ευεργέτες και ο τελευταίος Υψηλός Βασιλιάς της Ιρλανδίας ο Rory O' Connor.
Η ευημερία του Clonmacnoise δεν ήταν να κρατήσει για πάντα. Υπήρξε θύμα δυσχερειών και επιθέσεων. Τον 7ο αιώνα μια αρρώστια σκότωσε σχεδόν όλους τους μαθητές και μοναχούς και τον 8ο αιώνα το μοναστήρι κάηκε τρεις φορές, πιθανόν λόγο της ξύλινης κατασκευής του. Ανάμεσα στον 9ο και 11ο αιώνα ο ποταμός Shannon, έγινε η βάση για τις επιδρομές των Βίκινγκς στην κεντρική Ιρλανδία και το μοναστήρι λεηλατήθηκε πολλές φορές. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν από τους Νορμανδούς και τελικά το 1552, το μοναστήρι έπεσε από επίθεση της Αγγλικής φρουράς.
Το σημερινό τοπίο, περιλαμβάνει τα ερείπια ενός Ιερού, οκτώ εκκλησιών, δύο κυκλικούς πύργους, τρεις υψηλούς σταυρούς, μία συλλογή από πολύ παλιές ταφόπλακες. Οι υψηλοί σταυροί τοποθετήθηκαν σε προστατευόμενο μέρος το 1993 για προστασία από τις καιρικές συνθήκες. Αντίγραφα των σταυρών τοποθετήθηκαν στα μέρη των αυθεντικών. Το Clonmacnoise παραμένει ένα Χριστιανικό Κελτικό αξιοθέατο που αξίζει να το επισκεφτεί ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για την αρχαιότητα των Κελτών. Μέχρι και σήμερα τουρίστες και προσκυνητές επισκέπτονται το μοναστήρι του Ciaran προκειμένου να δουν μερικά από τα ποιο υπέροχα μοναστηριακά ερείπια και τους υψηλούς σταυρούς.
(στην φωτογραφία, το Clonmacnoise)
αγγλικό κείμενο
http://britishorthodox-church.blogspot.gr/2011/11/commemoration-of-st-ciaran-kieran.html
μετάφραση: orthodoxy-rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου