Άγιος Ciaran ο γηραιότερος.

Άγιος Ciaran ο γηραιότερος.

5ος αιώνας.

Ο άγιος Ciaran ή Kieran, ο Γηραιότερος πιστεύεται πως έζησε την ίδια εποχή με τον άγιο Πατρίκιο ή ότι έζησε πριν από αυτόν τον μεγάλο άγιο. Γεννήθηκε στην περιοχή Cape Clear (Ιρλανδία), όπου υπάρχει μια εκκλησία πιθανόν χτισμένη από τον ίδιο, ταξίδεψε στην ήπειρο για τις σπουδές του και χειροτονήθηκε επίσκοπος  πριν να γυρίσει στην Ιρλανδία.  Εγκαταστάθηκε σαν ερημίτης στην περιοχή  Saighir κοντά στα βουνά   Slieve Bloom όμως σύντομα υποτακτικοί μαζεύτηκαν γύρω του και ένα μεγάλο μοναστήρι αναπτύχτηκε γύρω από το κελί του,  το οποίο έγινε ο τόπος όπου θάβονταν οι βασιλιάδες του  Ossory. Η μητέρα του, ονόματι Liaden, λέγεται πως πήγε στο   Saighir με μια ομάδα γυναικών οι οποίες αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού και στα μέλη της κοινότητας του γιου της.  

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για θαύματα που έκανε ο Θεός δια μέσο του Ciaran, συμπεριλαμβανομένων πολλών επαναφορών στη ζωή όσων είχαν πεθάνει και υπάρχουν ελκυστικές ιστορίες για την σχέση του με το βασίλειο των ζώων. Μια από αυτές αναφέρει το πώς ο αγαπημένος επίσκοπος σαν νέος είδε ένα γεράκι να πετάει προς τα κάτω και να αρπάζει έναν νεοσσό από την φωλιά του. Ο   Ciaran,  γεμάτος θλίψη για το μικρό πλάσμα, προσευχήθηκε για την απελευθέρωση του και το γεράκι πέταξε προς τα κάτω και το άφησε στα πόδια του, τραυματισμένο και ματωμένο, όμως αμέσως θεραπεύτηκε πλήρως θαυματουργικά.  Υπάρχουν αξιόλογα απομεινάρια από το   Saighir μεταξύ αυτών μια σκαλισμένη βάση ενός σταυρού και ο άγιος   Ciaran θεωρείτε σαν ο πολιούχος άγιος του   Munster και η  μνήμη του τιμάται στις 5 Μαρτίου.

Ο άγιος Ciaran τιμάται σε όλες τις επισκοπές της Ιρλανδίας, γιατί θεωρείτε πως είναι ο πρώτος όλων των αγίων της Ιρλανδίας. Υπάρχουν πολλές ασάφειες στην βιογραφία του. Λέγεται γενικά, πως εγκατέλειψε την Ιρλανδία πριν την άφιξη του αγίου Πατρικίου. Έχοντας βαπτιστεί, και με καταγωγή από την αριστοκρατική οικογένεια του  Ulster ήταν αποφασισμένος να μελετήσει για την εκκλησία. Σπούδασε στην πόλη Tour και στη Ρώμη. Όταν επέστρεψε από την Γαλλία, έχτισε ένα μικρό κελί στα δάση του Άνω Ossory.

Εκεί πέρασε μερικά χρόνια σαν ερημίτης. Αναπόφευκτα, άλλοι αφοσιωμένοι άντρες τον συνόδευσαν για να δημιουργήσουν ένα μοναστήρι ονόματι  «Saigher» (που σημαίνει «η έδρα του Ciaran). Αργότερα, έχτισε κοντά ένα μοναστήρι για γυναίκες, την φροντίδα των οποίων εναπόθεσε στην μητέρα του Liadan. Έτσι φαίνεται, πως ο Ciaran ήταν ο αρχικός ιδρυτής των γυναικείων μονών και όχι η Brigid. Γύρω από αυτές τις εγκαταστάσεις άνθισε ένα χωριό ονόματι  Saigher που πήρε το όνομα του από το μοναστήρι.

Όταν ο άγιος Πατρίκιος έφτασε στην Ιρλανδία για να διαδώσει την Πίστη, ο ηγούμενος  Ciaran τον βοήθησε με χαρά. Μερικοί συγγραφείς λένε πως ο Ciaran ήταν ήδη τότε επίσκοπος. Φαίνεται ποιο πιθανό πάντως πως ήταν ένας από τους δώδεκα άντρες τους οποίους ο Πατρίκιος, με την άφιξη του, χειροτόνησε σαν βοηθούς του.  Ήταν συνηθισμένο τους πρώτους καιρούς για τους ηγουμένους να χειροτονούνται σαν επίσκοποι αλλά να παραμένουν επικεφαλείς των μοναστηριών τους. Η Επισκοπή του Ossory θεωρεί τον ηγούμενο   Ciaran σαν τον πρώτο επίσκοπο της. (Ίσως να είναι και ο άγιος  Piran ο οποίος τιμάται στην Κορνουάλλη, στην Ουαλία και την Βρετάνη).

Αναπόφευκτα πολλοί θρύλοι άνθισαν, πολύ ελκυστικοί για να μην τους διηγηθούμε, σχετικά με αυτόν τον αρχαίο ερημίτη και επίσκοπο.  

Μια ιστορία περιλαμβάνει την λειτουργία των Χριστουγέννων της αγίας Cuach, ηγουμένης ενός μοναστηριού μακριά από το Saigher. Ήταν η νοσοκόμα του Ciaran όταν ήταν παιδί και σαν ιερέας ο Ciaran,  γιόρταζε πάντα την λειτουργία την νύχτα των Χριστουγέννων με την κοινότητα της αφού είχε πρώτα λειτουργήσει στο δικό του μοναστήρι. Όμως κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως έφτανε στο γυναικείο μοναστήρι του  Ross-Bennchuir,  τόσα μίλια μακριά, και επέστρεφε την ίδια νύχτα. Τα χρονικά της ιστορίας μας λένε πως αυτό γινόταν θαυματουργικά όπως τότε που ο Θεός ανύψωσε τον προφήτη Αββακούμ και τον μετέφερε από την Παλαιστίνη  στην Χαλδαία.

Μια δεύτερη ιστορία είναι αυτή του  Chrichidh, του αγοριού από το Clonmacnois τον οποίο ο άγιος Ciaran είχε στο μοναστήρι του σαν υπηρέτη. Ένα Πάσχα ο νεαρός υπηρέτης έσβησε επίτηδες την Πασχαλινή Φωτιά. (Την Πασχαλινή Φωτιά την άναβαν στο μοναστήρι το Μεγάλο Σάββατο και την άφηναν να καίει όλο το χρόνο σαν την μόνη πηγή θέρμανσης και φωτός στο μοναστηριακό οίκημα). Ο Ciaran προείπε πως για αυτήν την απερίσκεπτη πράξη, ο νεαρός θα έβρισκε έναν πρόωρο θάνατο. Την ακριβώς επόμενη ημέρα, καθώς ο   Chrichidh   τριγύριζε μέσα στο δάσος, θανατώθηκε και φαγώθηκε από έναν λύκο.

Αργότερα, ο άγιος Ciaran ο Νεότερος (του Clonmacnois) έφτασε στο Saigher  και προσκλήθηκε να δειπνήσει με τους μοναχούς. Όμως είπε πως δεν θα έτρωγε μαζί τους ώσπου ο νεαρός φίλος του ο Chrichidh από το  Clonmacnois να  επανερχόταν στη ζωή. Από φιλόξενη διάθεση μέσα στο κρύο μοναστήρι τους, ο γηραιότερος  Ciaran προσευχήθηκε για λίγη ζεστασιά και μια μπάλα φωτιάς κατέβηκε στην αγκαλιά του η οποία ζέστανε τους μοναχούς και τους επισκέπτες. Ο επίσκοπος  Ciaran είπε στον συνονόματο του να μην βιαστεί να καθίσει στο τραπέζι μαζί τους, γιατί το αγόρι επρόκειτο να μπει μέσα. Τότε ο  Chrichidh, αναστημένος από τους νεκρούς, μπήκε μέσα, κάθισε και άρχισε να τρώει.  

Η τελευταία ιστορία περιλαμβάνει και αυτή μια θαυματουργική επαναφορά στη ζωή. Ο βασιλιάς  Aengus του Munster είχε εφτά τροβαδούρους των οποίων τα τραγούδια για νεκρούς ήρωες των ευχαριστούσαν. Αυτοί οι τροβαδούροι, περιπλανώμενοι μέσα στη χώρα, δολοφονήθηκαν μια ημέρα από τους εχθρούς του βασιλιά. Πέταξαν τα σώματα τους στα νερά  ενός βάλτου και κρέμασαν τις άρπες τους σε ένα δέντρο. Ο  Aengus θρήνησε τον χαμό τους. Όμως ο άγιος  Ciaran τον πληροφόρησε πως η ταυτότητα των δολοφόνων και ο τόπος της δολοφονίας του είχαν αποκαλυφθεί. Ο βασιλιάς συνόδευσε τον άγιο στον τόπο του εγκλήματος. Αφού ο   Ciaran νήστεψε μια ημέρα από ψωμί και νερό, ο βάλτος ξεράθηκε, και αυτός και ο Aengus είδαν τα εφτά πτώματα των τροβαδούρων να κείτονται στον βάλτο.  Έπειτα ο  Ciaran προσευχήθηκε να έρθουν πίσω στη ζωή. Παρότι ήταν ένα μήνα νεκροί, αναστήθηκαν και οι εφτά απόλυτα υγιείς. Αφού πήραν τις άρπες τους, ευχαρίστησαν τους ευεργέτες τους με τα γλυκύτερα τραγούδια τους.
Το χρονικό μας λέει, πως αυτός ο βάλτος παρέμεινε στεγνός από τότε.

Αγγλικό κείμενο http://celticsaints.org/2008/0305a.html

μετάφραση orthodoxy-rainbow