O Άγιος Collen και οι νεράιδες σαν δαιμονικά πλάσματα.

O Άγιος Collen και οι νεράιδες σαν δαιμονικά πλάσματα.

Το όνομα του Llangollen (Χλανγκόλεν-Ουαλία) προέρχεται από την εκκλησία του Collen και  η κοιλάδα και το χωριό παίρνουν το όνομα τους από την εκκλησία η οποία ήταν αφιερωμένη στον άγιο Collen, παρότι μερικοί, ειδικά οι  ντόπιοι χωρικοί, πιθανολογούν πως το όνομα Llangollen είναι ένας συνδυασμός των λέξεων  Llan (εκκλησία στα Ουαλικά), και Collen με τη σημασία της φουντουκιάς (Collen=Φουντουκιά στα Ουαλικά) λόγω του ότι εκεί υπήρχαν πολλές φουντουκιές. Ο άγιος Collen, σύμφωνα με τον βίο του που είναι γραμμένος στα Ουαλικά, ήταν Βρετανός με λαμπρή καταγωγή. Υπηρέτησε για λίγο καιρό στο εξωτερικό σαν στρατιώτης ενάντια στον Ιουλιανό τον Αποστάτη και έσφαξε έναν παγανιστή πρωταθλητή ο οποίος προκάλεσε τον καλύτερο άντρα ανάμεσα στους Χριστιανούς. Επιστρέφοντας στην δική του χώρα αφιερώθηκε στην θρησκεία και έγινε Ηγούμενος του Glastonbury (στην φωτογραφία) όμως έπειτα αποσύρθηκε σε μια σπηλιά στην πλαγιά ενός βουνού όπου έζησε μια ζωή με μεγάλη αυστηρότητα.
Κάποτε ενώ ξάπλωνε στο κελί του  άκουσε δύο άντρες έξω να συζητάνε για τον  Wyn Ab Nudd και να λένε πως ήταν βασιλιάς των Tylwyth ή αλλιώς των νεράιδων  Teg και άρχοντας του Αγνώστου και τότε ο  Collen  βγάζοντας το κεφάλι του έξω από το κελί του τους είπε να συγκρατούν τη γλώσσα τους γιατί ο Wyn Ab Nudd και οι υπηρέτες του ήταν δαίμονες. Την νύχτα άκουσε ένα χτύπο στην πόρτα του και όταν ρώτησε ποιος ήταν μια φωνή απάντησε: « Είμαι ένας αγγελιοφόρος του  Wyn Ab Nudd, του βασιλιά του Αγνώστου και ήρθα να σε καλέσω να εμφανιστείς ενώπιων του κυρίου μου αύριο, το μεσημέρι, στην κορυφή του λόφου.            
Ο Collen δεν πήγε, την επόμενη νύχτα άκουσε τον ίδιο χτύπο και το ίδιο μήνυμα. Και πάλι ο Collen δεν πήγε. Την τρίτη νύχτα ο αγγελιοφόρος ήρθε πάλι και επανέλαβε την πρόσκληση του προσθέτοντας πως αν δεν πήγαινε θα πάθαινε κάποιο κακό.  Την επόμενη ημέρα ο  Collen ετοίμασε αγιασμό τον έβαλε σε μια κανάτα και πήγε στην κορυφή του λόφου όπου είδε ένα υπέροχο κάστρο, υπηρέτες με θαυμάσιες φορεσιές, νέους και νέες να χορεύουν με ευκίνητα πόδια και έναν άντρα με αρχοντικό παρουσιαστικό μπροστά στην πύλη ο οποίος του είπε πως ο βασιλιάς τον περίμενε για γεύμα. Ο  Collen ακολούθησε τον άντρα μέσα στο κάστρο και αντίκρισε τον βασιλιά σε έναν θρόνο από χρυσό και ένα τραπέζι να απλώνεται υπέροχο μπροστά του. Ο βασιλιάς καλωσόρισε τον Collen και τον ικέτευσε να δοκιμάσει τις λιχουδιές στο τραπέζι προσθέτοντας πως ήλπιζε στο μέλλον να κατοικήσει μαζί του. Δεν θα φάω από τα φύλλα του δάσους, απάντησε ο Collen.

Έχεις δει ποτέ σου άντρες καλύτερα ντυμένους, είπε ο βασιλιάς, από τους υπηρέτες μου εδώ στα κόκκινα και τα μπλε;

Οι φορεσιές τους είναι αρκετά καλές, είπε ο Collen, ανάλογα με το τι φόρεμα είναι το καθένα.

Τι φόρεμα είναι το καθένα; Ρώτησε ο βασιλιάς.

Ο Collen ανταποκρίθηκε: Το κόκκινο από τη μία πλευρά δηλώνει την φωτιά της κόλασης και το μπλε στην άλλη πλευρά δηλώνει τον πάγο της κόλασης. Έπειτα βγάζοντας την κανάτα του, ράντισε με το άγιο νερό το πρόσωπο του βασιλιά και των ακολούθων του και τότε όλο το όραμα χάθηκε και δεν υπήρχε ούτε κάστρο ούτε υπηρέτες, ούτε νέοι ούτε νέες, ούτε μουσικοί με την μουσική τους, ούτε συμπόσιο, δεν υπήρχε τίποτα πέρα από τους πράσινους θάμνους.

Αγγλικό κείμενοhttp://celticsaints.org/2009/0521b.html

Μετάφραση orthodoxy-rainbow