Ένα Γράμμα προς τους στρατιώτες του Coroticus (Μία επιστολή του αγίου Πατρικίου του Φωτιστή της Ιρλανδίας)

Ένα Γράμμα προς τους στρατιώτες του Coroticus (Μία επιστολή του αγίου Πατρικίου του Φωτιστή της Ιρλανδίας)



Μέρος Πρώτο


1. Είμαι ο Πατρίκιος, ένας αμαρτωλός και πραγματικά αγράμματος, παρόλα αυτά είμαι εγκατεστημένος εδώ στην Ιρλανδία όπου έχω την θέση του Επισκόπου. Είμαι βέβαιος μέσα στην καρδιά μου πως «όλα όσα είμαι», τα έχω λάβει σαν δωρεά από το Θεό. Έτσι ζω ανάμεσα σε βάρβαρες φυλές, ένας ξένος και εξόριστος για την αγάπη του Θεού. Αυτός ο ίδιος πιστοποιεί πως αυτά είναι όντως έτσι. Ποτέ δεν θα ήθελα αυτές οι σκληρές λέξεις να βγουν από το στόμα μου, δεν συνηθίζω να μιλάω τόσο σκληρά. Παρόλα αυτά τώρα οδηγούμε από τον ζήλο μου στο Θεό, η αλήθεια του Χριστού με ωθεί. Μιλάω λόγο της αγάπης μου για τους γείτονες οι οποίοι είναι οι μόνοι υιοί μου, για αυτούς εγκατέλειψα την πατρίδα μου, τους γονείς μου και έφτασα μέχρι το σημείο να ωθήσω την ίδια μου τη ζωή μέχρι το χείλος του θανάτου. Αν έχω κάποια αξία, είναι το να ζήσω τη ζωή μου για το Θεό προκειμένου να διδάξω αυτούς τους ανθρώπους, παρότι μερικοί από αυτούς μέχρι και σήμερα με βλέπουν καχύποπτα.

2

Εγώ μόνος μου συνέθεσα και έγραψα αυτές τις λέξεις με το ίδιο μου το χέρι, ώστε να μπορέσουν να παραδοθούν, έπειτα τις έστειλα γρήγορα στους στρατιώτες του Coroticus. Δεν αναφέρω τους δικούς μου ανθρώπους, ούτε τους δικούς μου συμπολίτες της αγίας Ρώμης, αλλά αυτούς που έχουν γίνει τώρα πολίτες των δαιμόνων λόγο των δαιμονικών έργων τους. Επέλεξαν, με τις εχθρικές πράξεις τους, να ζήσουν μέσα στο θάνατο. Σύντροφοι των Σκωτσέζων και των Πίκτων και όλοι όσοι συμπεριφέρονται σαν αποστάτες, αιμοβόροι άνθρωποι που έχουν ποτίσει τους εαυτούς τους μέσα στο αίμα αθώων Χριστιανών. Ακριβώς τους ίδιους ανθρώπους που έχω γεννήσει για το Θεό, ο αριθμός τους δεν μπορεί να μετρηθεί, εγώ ο ίδιος έχω κάνει ομολογία για αυτούς μπροστά στον Χριστό.  

3

Την επόμενη ημέρα αφότου οι νεοβάπτιστοι μου, ντυμένοι όλοι στα λευκά, αλείφθηκαν με το Άγιο Χρίσμα, την ώρα που αυτό γυάλιζε ακόμη πάνω στα μέτωπα τους, σφάχτηκαν με αγριότητα και θανατώθηκαν από τα σπαθιά αυτών των ίδιων διαβολικών ανθρώπων. Αμέσως έστειλα έναν καλό ιερέα μαζί με ένα γράμμα. Μπορούσα να τον εμπιστευτώ, γιατί τον είχα διαπαιδαγωγήσει από τότε που ήταν μικρό παιδί. Πήγε, συνοδευόμενος από άλλους ιερείς, για να δει εάν μπορούσαμε να πάρουμε τίποτα πίσω από τις λεηλασίες που έγιναν, ποιο σημαντικό, τους βαπτισμένους αιχμαλώτους τους οποίους είχαν αιχμαλωτίσει. Παρόλα αυτά το μόνο που έκαναν ήταν να γελάσουν μπροστά μας μόλις κάναμε αναφορά στους αιχμαλώτους τους.    

4

Εξαιτίας όλων αυτών, δεν ξέρω ένα θα πρέπει να θρηνήσω περισσότερο για εκείνους που σκότωσαν ή για εκείνους που είναι αιχμάλωτοι ή για εκείνους τους ίδιους τους άνδρες τους οποίους ο διάβολος τους έχει πάρει για σκλάβους του. Στην πραγματικότητα, θα δέσουν τους εαυτούς τους κοντά σε αυτόν μέσα στους πόνους της αιώνιας φωτιάς: γιατί «εκείνος που αμαρτάνει είναι κιόλας ένας σκλάβος» και αποκαλείτε «γιος του διαβόλου.»

5

Εξαιτίας αυτού, γνωστοποιήστε σε κάθε Θεοσεβούμενο άνθρωπο να γνωρίζει καλά πως για εμένα όλοι αυτοί είναι απόβλητοι. Αποβλήθηκαν επίσης από τον Χριστό το Θεό μου, του οποίου είμαι πρεσβευτής. Είναι πατροκτόνοι, ναι και αδελφοκτόνοι, καθόλου καλύτεροι από τους αρπακτικούς λύκους, καταβροχθίζουν τους ίδιους τους ανθρώπους του Θεού σαν ένα καρβέλι ψωμί. Ακριβώς όπως το λέει: «οι μοχθηροί έχουν διασκορπίσει τον νόμο σου, Ω Κύριε,» τον οποίο σε αυτές τις έσχατες ημέρες είχε φυτέψει στην Ιρλανδία με τόση πολύ αγάπη και καλοσύνη. Εδώ είχε κηρυχτεί και αναπτυχτεί υπό το βλέμμα του Θεού.

  Μέρος Δεύτερο

6

Δεν υπερβαίνω τον εαυτό μου, γιατί έχω και εγώ να παίξω το κομμάτι μου με «εκείνους τους οποίους κάλεσε προς το μέρος του και τους προόρισε» να διδάξουν το ευαγγέλιο ανάμεσα σε φοβερούς διωγμούς μέχρι τα έσχατα της γης, ακόμη και αν ο εχθρός αποκαλύψει την πραγματική του κακία μέσα από τους στρατιώτες του Coroticus, ο οποίος δεν φοβάται ούτε το Θεό ούτε τους ιερείς τους οποίους ο Θεός διάλεξε και στους οποίους έχει δώσει την ποιο υψηλή θεία δύναμη, ώστε ότι εκείνοι δένουν στην γη να είναι δεμένο και  στον ουρανό.    

7

Σύμφωνα με αυτά, ικετεύω ιδικά εσάς «που είσαστε άγιοι και ταπεινοί στην καρδιά», και σας λέω πως είναι παράνομο να κολακεύετε ανθρώπους κατά αυτόν τον τρόπο, ούτε πρέπει να τρώτε ή να πίνετε μέσα στις συντροφιές τους, ούτε κάποιος από εσάς πρέπει να νιώθει κάποια υποχρέωση να λάβει ελεημοσύνη από τέτοιους άνδρες. Όχι μέχρι να έρθει η στιγμή που θα  δείξουν τόσο έμπρακτη μετάνοια που τα δάκρυα τους θα χυθούν μπροστά στο Θεό και θα δεχτούν να ελευθερώσουν αυτούς τους δούλους του Θεού και τις βαπτισμένες δούλες του Χριστού. Γιατί για αυτό το λόγο πέθανε Εκείνος, για αυτούς σταυρώθηκε.  

8

«Ο Παντοδύναμος στρέφει μακριά το βλέμμα του από τα δώρα των μοχθηρών ανθρώπων.» «Εκείνος που προσφέρει θυσία από τα αγαθά των φτωχών, είναι σαν έναν άνθρωπο που θυσιάζει ένα γιο μπροστά στο βλέμμα του ίδιου του του πατέρα.» «Αυτά τα πλούτη,» είναι γραμμένο, «τα οποία έχει συλλέξει με αδικίες θα τα ξεράσει μέσα από την κοιλιά του.» «Και τώρα ο άγγελος του θανάτου έρχεται να τον σύρει μακριά. Θα τον βασανίσουν άγριοι δράκοι, θα θανατωθεί από τη γλώσσα του ερπετού. Επιπλέον, μία αιώνια φωτιά θα τον κατατρώει.» Έτσι, «τι συμφέρον έχει ένας άνθρωπος εάν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο και υποφέρει από την απώλεια της ίδιας του της ψυχής;»

9

Θα χρειαζόταν πολύ χρόνο για να συζητήσουμε για κάθε μία υπόθεση ξεχωριστά, ή για το να δούμε στα γρήγορα όλο τον Νόμο για ακριβής μαρτυρίες ενάντια σε μία τέτοια μορφή απληστίας. Αρκεί να πούμε, πως η απληστία είναι μια θανατηφόρα πράξη. Δεν πρέπει να εποφθαλμιάς τα αγαθά του γείτονα σου. Δεν πρέπει να φονεύεις. Ένας ανθρωποκτόνος δεν θα μπορέσει να σταθεί δίπλα στον Χριστό.

 
Μέρος Τρίτο

10

Θα μπορούσα να έχω έρθει στην Ιρλανδία χωρίς να έχω στη σκέψη μου το Θεό; Ποιος με έκανε να έρθω; Γιατί εδώ «είμαι ένας αιχμάλωτος του Αγίου Πνεύματος» ώστε να μην δω κανέναν από την οικογένεια μου. Μπορεί να βρίσκεται εκτός της καλοσύνης της καρδιάς μου το ότι κάνω μία τέτοια εργασία ελέους για έναν άνθρωπο που κάποτε με αιχμαλώτισε όταν λεηλάτησε το σπίτι του πατέρα μου και αιχμαλώτισε τους υπηρέτες του; Γιατί η καταγωγή μου μου προσέφερε ελευθερία, γεννημένος από έναν ευγενή πατέρα, παρόλα αυτά πούλησα αυτή την αριστοκρατική μου θέση, δεν ντρέπομαι για αυτό, ούτε μετανιώνω γιατί αυτό μπορεί να προσέφερε πλεονεκτήματα σε άλλους. Εν συντομία, είμαι ένας σκλάβος του Χριστού σε αυτούς τους απομακρυσμένους ανθρώπους χάρη στην απερίγραπτη δόξα της «αιωνίου ζωής η οποία βρίσκεται στον Ιησού Χριστό τον Κύριο μας.»  

11

Και αν οι δικοί μου δεν θέλουν να με γνωρίζουν, όμορφα και ωραία, «ένας προφήτης δεν τιμάται στην δική του χώρα.» Πράγματι, ίσως δεν είμαστε «από την ίδια στάνη,» ή πιθανόν δεν έχουμε «τον ίδιο Πατέρα για Θεό μας.» Όπως λέει, «Εκείνος που δεν είναι με το μέρος μου, είναι εναντίων μου» και εκείνος ο οποίος «δεν έρχεται με το μέρος μου, θα διασκορπιστεί.» Βρισκόμαστε μπροστά σε σκοπούς που διασταυρώνονται: «Ο ένας καταστρέφει, ο άλλος χτίζει.» «Δεν αναζητώ πράγματα που είναι δικά μου.» Δεν είναι από τη δική μου χάρη, αλλά είναι του Θεού «ο οποίος έχει φροντίσει τόσο την καρδιά μου,» ώστε να μπορώ να βρίσκομαι ανάμεσα «στους κυνηγούς ή στους ψαράδες» για τους οποίους προείπε ο Θεός «σε εκείνους του εσχάτους καιρούς.»  

12

Με ζηλεύουν. Τι πρέπει να κάνω Κύριε; Πόσο πικρά με απεχθάνονται! Απλά δες πως τα πρόβατα σου διαμελίζονται και απογυμνώνονται, από αυτούς τους ταραχοποιούς που έχω κατονομάσει, δούλοι κάθε άντρα που έχει το εχθρικό μυαλό του Coroticus. Μακριά από την αγάπη του Θεού βρίσκεται ο άντρας ο οποίος προδίδει τους Χριστιανούς μου στα χέρια των Σκοτσέζων και των Πίκτων. «Αρπακτικοί λύκοι» έχουν καταπιεί το κοπάδι του Κυρίου, το οποίο άνθιζε στην Ιρλανδία και εξαπλωνόταν με φροντίδα. Τώρα έχω χάσει τον αριθμό πόσοι γιοι και κόρες των βασιλιάδων των Σκοτσέζων έγιναν μοναχοί και παρθένες του Χριστού. Για αυτό το λόγο, «αυτές οι πληγές που έγιναν στους δίκαιους δεν θα έχουν καμία χάρη μπροστά στα μάτια σας», ακόμη «και στα ποιο χαμηλά βάθη της κόλασης δεν θα βρείτε ικανοποίηση.»          

13

Ποιος από τους αγίους δεν θα αρνούταν να νηστέψει και να απαρνηθεί την συντροφιά τέτοιων ανδρών; Βλέπετε πως έχουν γεμίσει τα σπίτια τους με τα λάφυρα των νεκρών Χριστιανών; Γιατί, αφιερώνουν τον εαυτό τους στην λεηλασία! Μίζεροι άνθρωποι, δεν έχουν ιδέα πως ταΐζουν δηλητήριο, φαγητό που σίγουρα σκοτώνει, στους φίλους τους και ακόμη και στα ίδια τα παιδιά τους. Όπως ακριβώς η Εύα ποτέ δεν συνειδητοποίησε πως πρόσφερε σίγουρο θάνατο στον ίδιο της τον άνδρα, τον σύζυγο της. Συμβαίνει πάντα το ίδιο με όσους κάνουν κακές πράξεις. Δουλεύουν πολύ μόνο για να ενδώσουν στον θάνατο που αυτός είναι η αιώνια τιμωρία τους.            

14

Οι Ρωμαίοι Χριστιανοί στην Γαλατία συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά. Έχουν την συνήθεια να στέλνουν, αγίους, ικανούς ανθρώπους στους Φράγκους και σε άλλα έθνη μαζί με πολλούς χιλιάδες στρατιώτες ώστε να λυτρώσουν τους Χριστιανούς αιχμαλώτους, παρόλα αυτά εσείς θα προτιμούσατε να τους σκοτώσετε ή να τους πουλήσετε σε μία απόμακρη φυλή  που δεν γνωρίζει τίποτα για τον αληθινό Θεό. Θα μπορούσατε να στείλετε τους δούλους του Θεού σε ένα πορνείο. Τι ελπίδα μπορεί να σας έμεινε στο Θεό; Μπορείτε  ακόμη να εμπιστευτείτε κάποιον που λέει πως συμφωνεί μαζί σας; Ακούτε ακόμη αυτούς τους κόλακες που σας περιτριγυρίζουν; Μόνο ο Θεός θα κρίνει. Γιατί είναι γραμμένο, «Όχι μόνο αυτοί που κάνουν το κακό, αλλά ακόμη και αυτοί που συμφωνούν μαζί τους θα καταδικαστούν.»  

15

Για τον εαυτό μου, δεν γνωρίζω τι πρέπει να πω, ή πως μπορώ να μιλήσω πλέον για αυτούς που είναι νεκροί για αυτά τα παιδιά του Θεού τους οποίους χτύπησε το σπαθί τόσο σκληρά, πέρα από κάθε φαντασία. Γιατί είναι γραμμένο, Θρήνησε μαζί με όσους θρηνούν, κα πάλι αν ένα μέλος θρηνεί, τότε όλα τα μέλη πρέπει να θρηνούν μαζί του. Λόγο αυτού, όλη η Εκκλησία «θρηνεί για τους γιους και τις κόρες της που μέχρι τώρα δεν έχουν θανατωθεί από το σπαθί. Γιατί τους έχουν πάρει μακριά και έχουν εγκαταλειφτεί σε μία γη όπου η αμαρτία αφθονεί, ανοιχτά, με μοχθηρία, με θράσος. Αυτοί οι άνθρωποι που γεννήθηκαν ελεύθεροι πουλήθηκαν, Χριστιανοί έγιναν σκλάβοι, και το ποιο χειρότερο είναι ότι έγιναν σκλάβοι των χειρότερων από όλους τους αποστάτες, έγιναν σκλάβοι των Πίκτων.      

16

Εξαιτίας όλων αυτών, η φωνή μου υψώνετε με θλίψη και θρήνο. Αχ, η ποιο όμορφη, η αγαπημένη μου αδελφότητα και οι υιοί μου «τους οποίους γέννησα για τον Χριστό, έχω χάσει τον αριθμό σας, τι μπορώ να κάνω για να σας βοηθήσω τώρα; Δεν είμαι άξιος για να βοηθήσω το Θεό ή τους ανθρώπους. Έχουμε κυριευτεί από την κακία άδικων ανθρώπων,  είναι σαν να έχουμε γίνει ξένοι. Βρίσκουν απαράδεκτο το ότι είμαστε Ιρλανδοί. Όμως είναι γραμμένο Δεν είναι αλήθεια πως όλοι έχετε ένα Θεό; Για ποιο λόγο λοιπόν, ο καθένας από εσάς, εγκατέλειψε το ίδιο του τον γείτονα;


Μέρος τέταρτο

17

Και έτσι εγώ θρηνώ για εσάς, πόσο θρηνώ για εσάς, που είσαστε τόσο πολύ αγαπημένοι σε εμένα, όμως και πάλι μπορώ να χαρώ μέσα στην καρδιά μου, δεν έχω εργαστεί για το τίποτα, η εξορία μου δεν ήταν μάταιη. Και αν αυτή η μοχθηρή πράξη, τόσο φοβερή, τόσο ακατάδεχτη, έπρεπε να συμβεί, ευχαριστώ το Θεό, γιατί εσείς άνθρωποι, που πιστέψατε και βαπτιστήκατε, αφήσατε πίσω αυτό τον κόσμο για τον παράδεισο. Μπορώ να σας δω όλους καθαρά: ξεκινήσατε για να πάτε εκεί όπου δεν θα υπάρχει ποια νύχτα, δεν θα υπάρχει θρήνος, ούτε θάνατος. Εκεί οι καρδιές σας θα αναπηδούν, σαν μοσχάρια που τα απάλλαξαν από τα σχοινιά τους, και θα ποδοπατήσετε τους μοχθηρούς και θα γίνουν σαν σκόνη κάτω από τα πόδια σας.


18

Εκεί θα βασιλέψετε μαζί με τους αποστόλους και τους προφήτες και όλους τους μάρτυρες. Θα φθάσετε στα αιώνια βασίλεια. Ακριβώς όπως το πιστοποιεί, ακριβώς όπως το δηλώνει: «Θα έρθουν από την Ανατολή και από τη Δύση, και θα αναπαυτούν με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στο βασίλειο του ουρανού. Όταν την ίδια στιγμή έξω ουρλιάζουν τα σκυλιά, οι φονιάδες, και «η μοίρα τους, μαζί με ψεύτες και ψεύδορκους, είναι η λίμνη της αιώνιας φωτιάς. Όπου, λέει ο Απόστολος, όχι χωρίς λόγο, οι δίκαιοι άνθρωποι με δυσκολία θα σωθούν, οι αμαρτωλοί και παράνομοι που θα σταθούν»;

19

Και έτσι, τώρα εσύ, Coroticus και οι ταραχοποιοί σου, όλοι επαναστάτες ενάντια στον Χριστό, τώρα που βλέπετε τους εαυτούς σας;  Πουλήσατε μακριά κορίτσια σαν αντικείμενα, όχι ακόμη γυναίκες αλλά βαπτισμένες. Όλα για λίγο πρόσκαιρο κέρδος που θα χαθεί την αμέσως επόμενη στιγμή. Σαν ένα σύννεφο που περνάει ή σαν άνεμο που χάνεται στον αέρα, έτσι αμαρτωλοί, αυτοί που κλέβουν, χάνονται μακριά από το πρόσωπο του Κυρίου. Αλλά οι δίκαιοι σίγουρα θα γιορτάσουν μαζί με το Χριστό. Αμήν.

20

Φέρω μαρτυρία μπροστά στο Θεό και στους αγγέλους του πως αυτά θα συμβούν, όπως ακριβώς τα αποκάλυψε αυτός στην αγραμματοσύνη μου. Επαναλαμβάνω: αυτά δεν είναι δικά μου λόγια, μα τα λόγια του Θεού, των αποστόλων και των προφητών, τα οποία έχω λαξέψει στα Λατινικά και δεν έχουν πει ποτέ ψέματα. «Εκείνος ο οποίος θα πιστέψει θα σωθεί, όμως εκείνος που δεν θα πιστέψει θα καταδικαστεί, ο Θεός μίλησε.»

21

Η κύρια παράκληση μου είναι, όποιος είναι ένας υπηρέτης του Θεού να είναι έτοιμος και πρόθυμος, να μεταφέρει αυτό το γράμμα και σε άλλους. Μακάρι ποτέ να μην κρυφτεί ή να κλαπεί από κάποιον, αλλά μάλλον, μακάρι να αναγνωστεί φωναχτά μπροστά σε όλο τον κόσμο. Ναι, ακόμη και αν είναι παρών ο ίδιος ο   Coroticus.

Μακάρι ο Θεός να εμπνεύσει αυτούς τους ανθρώπους να έρθουν κάποτε στα λογικά τους και να πλησιάσουν το Θεό, ώστε να μετανοήσουν, για τα φοβερά εγκλήματα τους, γιατί σκότωσαν τους αδερφούς του Κυρίου και να ελευθερώσουν αυτές τις βαπτισμένες γυναίκες τις οποίες απήγαγαν, ώστε να αξίζουν να ζουν με το Θεό και να γίνουν πλήρης ξανά, εδώ, τώρα και για πάντα.

Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Αμήν.  


Αγγλικό κείμενο
http://www.ancienttexts.org/library/celtic/ctexts/p02.html

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow