Πως ένα μικρό αγόρι, πεθαίνοντας στο ίδιο μοναστήρι, ονόμασε μία παρθένα που επρόκειτο να τον ακολουθήσει και πως μία άλλη μοναχή, όταν ήταν να εγκαταλείψει το σώμα της, είδε ένα μικρό κομμάτι της μελλοντικής δόξας. (675)

Πως ένα μικρό αγόρι, πεθαίνοντας στο ίδιο μοναστήρι, ονόμασε μία παρθένα που επρόκειτο να τον ακολουθήσει και πως μία άλλη μοναχή, όταν ήταν να εγκαταλείψει το σώμα της, είδε ένα μικρό κομμάτι της μελλοντικής δόξας. (675)





Συνέχεια από εδώ  


Ζούσε, στο ίδιο μοναστήρι, ένα αγόρι, όχι μεγαλύτερο από τριών χρόνων, που ονομαζόταν Aesica, το οποίο λόγο της τρυφερής ηλικίας του, ανατρεφόταν ανάμεσα στις παρθένες αφιερωμένο στο Θεό εκεί προκειμένου να μορφωθεί. Το παιδί αφού αρρώστησε από την προαναφερθείσα πανώλη, όταν ήρθε η τελευταία του ώρα, φώναξε τρεις φορές μία από τις παρθένες που είχαν αφιερωθεί στο Χριστό, απευθυνόμενος σε αυτή με το όνομα της, σαν να ήταν παρούσα,  Eadgyth! Eadgyth! Eadgyth! και έτσι τελείωσε την προσωρινή ζωή του, μπαίνοντας στην αιώνια. Η παρθένα, την οποία κάλεσε, καθώς πέθαινε, αρρώστησε αμέσως, ακριβώς εκεί που στεκόταν, από την ίδια ασθένεια και φεύγοντας από αυτή τη ζωή την ίδια ημέρα την οποία είχε αρρωστήσει ακολούθησε το αγόρι που την είχε καλέσει στην ουράνια βασιλεία.

Κατά τον ίδιο τρόπο, μια από αυτές τις δούλες του Θεού, αφού αρρώστησε από την ίδια αρρώστια και η ζωή της πλησίαζε στο τέλος της, άρχισε ξαφνικά, γύρω στα μεσάνυχτα, να καλεί εκείνες που την φρόντιζαν, επιθυμώντας να σβήσουν το κερί που ήταν αναμμένο εκεί μέσα. Και, όταν το έκανε αυτό πολλές φορές και κανένας δεν έπραξε αυτό που ήθελε, τελικά είπε: «Ξέρω πως νομίζετε πως παραμιλάω, όταν το λέω αυτό, αλλά να είστε σίγουρες πως δεν είναι έτσι. Γιατί σας λέω αλήθεια, πως βλέπω αυτό το μοναστήρι γεμάτο με τόσο λαμπερό φως, που το κερί σας μου φαίνεται σαν να είναι σκοτεινό.»

Και όταν πάλι κανένας δεν ανταποκρίθηκε σε όσα έλεγε και δεν έκανε ότι ζήτησε, πρόσθεσε, «Κάψτε το κερί σας όσο θέλετε, αλλά να ξέρετε, πως αυτό δεν είναι το δικό μου φως, γιατί το δικό μου φως θα έρθει σε εμένα στην χαραυγή της ημέρας.»  Έπειτα άρχισε να λέει, πως ένας συγκεκριμένος άνθρωπος του Θεού, που είχε κοιμηθεί τον ίδιο χρόνο, εμφανίστηκε σε αυτή, λέγοντας της πως το πρωί θα έφευγε για το αιώνιο φως. Η αλήθεια αυτού του οράματος γρήγορα  διαπιστώθηκε με την κοίμηση της παρθένας το ξημέρωμα.

Αγγλικό κείμενο Bede's Ecclesiastical History of England
http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc201

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow