Πως ένα φως από τον ουρανό υπέδειξε που έπρεπε να θαφτούν τα σώματα των μοναζουσών στο μοναστήρι του Berecingum. (675)

Πως ένα φως από τον ουρανό υπέδειξε που έπρεπε να θαφτούν τα σώματα των μοναζουσών στο μοναστήρι του  Berecingum. (675)



Σε αυτό το μοναστήρι συνέβησαν πολλά θαύματα, τα κατέγραψαν εκείνοι που τα έζησαν ώστε να διατηρηθεί η μνήμη τους και να διαδοθούν στις επόμενες γενιές και αυτές οι καταγραφές βρίσκονται στην κατοχή πολλών. Μερικές από αυτές με κόπους τις συμπεριλάβαμε στην Ιστορία της Εκκλησίας μας.  Τον καιρό της πανώλης, στην οποία έχουμε αναφερθεί και προηγούμενος, η οποία ρήμαξε όλη τη χώρα σε κάθε σημείο, η ασθένεια εμφανίστηκε και σε αυτό το μοναστήρι όπου κατοικούσαν οι άνδρες και καθημερινά πέθαιναν και οι ψυχές τους πήγαιναν στον Κύριο.    

Η προσεκτική μητέρα του μοναστηριού άρχισε να ρωτάει συχνά τις μοναχές*, όταν συγκεντρώνονταν μαζί, σε ποιο σημείο του μοναστηριού επιθυμούσαν να θαφτούν και να φτιαχτεί ένα κοιμητήριο όταν η πανώλη θα έπεφτε πάνω στο μοναστήρι στο οποίο οι δούλες του Κυρίου κατοικούσαν μαζί ξεχωριστά από τους άνδρες και θα έφευγαν από αυτόν τον κόσμο από την ίδια καταστροφή όπως και οι υπόλοιποι.  Αφού δεν έλαβε κάποια συγκεκριμένη απάντηση από τις αδερφές, παρότι τις ρωτούσε συχνά, αυτή και όλες μαζί έλαβαν μια ποιο σίγουρη απάντηση από τη Θεία Πρόνοια. Γιατί μία νύχτα, αφού έψαλαν τις προσευχές, αυτές οι δούλες του Θεού είχαν βγει από το εκκλησάκι τους και πήγαν στους τάφους των αδελφών που είχαν εγκαταλείψει αυτή τη ζωή πριν από αυτές και έψελναν τους συνηθισμένους ψαλμούς που δοξολογούσαν τον Κύριο, ξαφνικά ένα φως από τον ουρανό, σαν ένα μεγάλο σεντόνι, τις σκέπασε όλες και τις ξάφνιασε τόσο που από την κατάπληξη τους σταμάτησαν να ψέλνουν τους ύμνους.    

Όμως αυτό το περίλαμπρο φως, λίγο αργότερα υψώθηκε από εκείνο το σημείο και μετακινήθηκε προς τη νότια πλευρά του μοναστηριού, δυτικά από το εκκλησάκι, και αφού παρέμεινε εκεί για ένα μικρό διάστημα και αναπαύθηκε πάνω σε αυτό το μέρος, μπροστά σε όλες υποχώρησε και πάλι προς τον ουρανό, χωρίς να αφήσει αμφιβολία στο μυαλό κάποιας πως αυτό το φως που επρόκειτο να οδηγήσει ή να δεχτεί τις ψυχές αυτών των δούλων του Χριστού στον Παράδεισο, φανέρωσε επίσης τον τόπο στον οποίο τα σώματα τους επρόκειτο να αναπαυθούν και να περιμένουν την ημέρα της αναστάσεως. Η λαμπρότητα αυτού του φωτός ήταν τόσο μεγάλη, που ένας από τους ποιο ηλικιωμένους  μοναχούς  ο οποίος την ίδια στιγμή βρισκόταν μέσα στο κελί του με έναν νεότερο από αυτόν, ανέφερε το πρωί, πως οι ακτίνες του φωτός που μπήκαν μέσα από τις χαραμάδες της πόρτας και από τα παράθυρα, έμοιαζαν να ξεπερνούν την λαμπρότητα της πρωινής λιακάδας.

*ήταν διπλό μοναστήρι.


Αγγλικό κείμενο  Bede's Ecclesiastical History of England
http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc199

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow