Άγιος Ethelbert (Έθελμπερτ) της Ανατολικής Αγγλίας, βασιλιάς και μάρτυρας. Ημέρα μνήμης 20 Μαΐου/2 Ιουνίου.
Ο άγιος Ethelbert (επίσης γνωστός σαν Albert ή Albright), βασιλιάς της Ανατολικής Αγγλίας και μάρτυρας, τιμάται σαν ο κύριος πολιούχος άγιος της πόλης του Hereford στην δυτική Αγγλία. Τιμάται επίσης ιδιαίτερα στις πόλεις Norfolk και Suffolk στην ανατολική Αγγλία, όπου 12 αρχαίες εκκλησίες και πολλά εκκλησάκια ήταν αφιερωμένα σε αυτόν.
Υπάρχουν πολλές παρόμοιες εκδόσεις του βίου του γραμμένες όχι νωρίτερα από δύο αιώνες μετά το θάνατο του. Το μαρτύριο του καταγράφηκε πρώτη φορά στα Αγγλοσαξονικά χρονικά και τοποθετήθηκε στο έτος 794. Από εκεί μαθαίνουμε πως ο βασιλιάς Offa της Mercia διέταξε τον αποκεφαλισμό του βασιλιά Ethelbert της Ανατολικής Αγγλίας. Οι ακόλουθοι συγγραφείς οι οποίοι έζησαν σε μετέπειτα περίοδο έγραψαν ιστορίες για τον βίο του: ο μοναχός Florence του Worcester (αρχές του 12ου αιώνα), ο ιστορικός William του Malmesbury (12ος αιώνας), ο μοναχός και συγγραφέας Osbert του Clare, ο χρονικογράφος Gerald της Ουαλίας (1146-1223), ο ιστορικός Richard Cirencester (15ος αιώνας). Παρακάτω ο βίος του αγίου Ethelbert σύμφωνα με τις πρώτες πηγές.
Πιθανόν γεννήθηκε το 779 σε μία Χριστιανική οικογένεια που ανήκε στην αρχαία βασιλική γενιά της Ανατολικής Αγγλίας. Το όνομα του πατέρα του ήταν Aethelred και η μητέρα του ονομαζόταν Leofruna. Ανατράφηκε με χριστιανικές παραδόσεις και διαπαιδαγωγήθηκε στο μοναστήρι του αγίου Edmund στο Bury. Από την παιδική του ηλικία ο Ethelbert ήταν πολύ σοβαρός, ευγενικός, καλόκαρδος, φιλικός και ήταν γεμάτος από την επιθυμία να μιμηθεί τον Χριστό σε όλα. Εκείνο τον καιρό το μεγαλύτερο μέρος της Αγγλίας ελεγχόταν από τον βασιλιά Offa της Mercia, ο οποίος είχε τη μεγάλη φιλοδοξία να κυριεύσει όλη την Αγγλία και κάποια μέρη της Ουαλίας και ήθελε η Εκκλησία να είναι υπόδουλη στην εξουσία του. Μια σειρά από εκτεταμένα έργα που σώζονται ακόμη κοντά στα σύνορα με την Ουαλία ονομάζονται «Offa’s Dyke (τα αναχώματα του Offa)» και υπενθυμίζουν την δίψα αυτού του βασιλιά για δύναμη.
Όταν ο Ethelbert ήταν 14 χρονών, ο πατέρας του πέθανε και ο νεαρός άνδρας στέφθηκε βασιλιάς και άρχισε να κυβερνάει το βασίλειο του. Ήταν το έτος 793 ή το 794 που έγινε πρόταση γάμου στον Ethelbert όμως ο αφοσιωμένος βασιλιάς αρνήθηκε αρχικά, επιθυμώντας να κρατήσει την παρθενία του. Όμως καθώς χρειαζόταν έναν διάδοχο, ο Ethelbert δέχθηκε τελικά. Ο σύμβουλος του, Oswald, πρότεινε σαν υποψήφια νύφη την κόρη του βασιλιά Offa και της βασίλισσας Cynethryth της Mercia, την Alfreda (επίσης γνωστή σαν Etheldritha). Ο Ethelbert και όλη η βασιλική αυλή συμφώνησαν. Μόνο η μητέρα του αγίου, η Leofruna, ήταν διστακτική καθώς φοβόταν την οικογένεια της Mercia και την ατιμία της. Παρόλα αυτά, αποφασίστηκε πως ο Ethelbert θα ταξίδευε για την Mercia.
Μόλις ο βασιλιάς ίππευσε το άλογο του, ένας ξαφνικός σεισμός συνέβη που έκανε όλους τους συντρόφους του να πανικοβληθούν. Η Leofruna είδε σε αυτό ένα σημάδι από τον Κύριο πως ο γιος της δεν θα γυρνούσε ποτέ στο σπίτι ζωντανός. «Ας γίνει το θέλημα του Θεού!» είπε ο Ethelbert. Όμως ακόμη ένα σημάδι ακολούθησε. Ο ήλιος σκοτείνιασε και εξαπλώθηκε μια τόσο πυκνή ομίχλη γύρω ώστε όλοι όσοι συνόδευαν τον βασιλιά δεν μπορούσαν να δουν ο ένας τον άλλο ή οτιδήποτε κοντά τους. Βλέποντας αυτή την έκλειψη ηλίου, ο βασιλιάς διέταξε όλους να γονατίσουν και να προσευχηθούν μαζί: «Μακάρι ο Κύριος να μας ελεήσει!» είπε. Αφού προσευχήθηκαν η ομίχλη διαλύθηκε.
Στον δρόμο τους για τη Mercia ο Ethelbert γέμισε με πνευματική χαρά και ζήτησε από τους συντρόφους του να τραγουδήσουν χαρούμενα τραγούδια, υποσχόμενος να δώσει το βραχιόλι του στον ποιο ταλαντούχο τραγουδιστή. Άρχισαν να τραγουδούν πνευματικούς ύμνους και τραγούδια σχετικά με την βασιλική γενιά του. Ο βασιλιάς έβγαλε το βραχιόλι του αμέσως και υποσχέθηκε και άλλα δώρα. Τελικά έφτασαν στην Mercia, αποφασίζοντας να σταματήσουν στο Sutton στο σημερινό Herefordshire. Την επόμενη νύχτα ο Ethelbert είχε ένα περίεργο όραμα: ο τόπος του είχε καταστραφεί και η μητέρα του ερχόταν προς το μέρος του θρηνώντας. Την ίδια στιγμή ο ίδιος μεταμορφώθηκε σε ένα όμορφο πουλί με χρυσά φτερά το οποίο πέταξε πολύ ψηλά στους ουρανούς, όπου τελικά άκουσε την αγγελική χορωδία να δοξολογεί την Παναγία Τριάδα. Αφού ξύπνησε, ζήτησε από τον σύμβουλο του Oswald να του εξηγήσει το όνειρο. Ο Oswald παρέμεινε σιωπηλός για λίγο και έπειτα είπε: «Ώ, βασιλιά! Ότι και να σου συμβεί, με το έλεος του Θεού θα είναι για καλό.»
Έτσι, ο Ethelbert έστειλε τους αγγελιοφόρους του με δώρα στον βασιλιά Offa ενώ αυτός ακολουθούσε από πίσω. Παρόλα αυτά, ο Offa, πίστεψε στις πονηρές και ψεύτικες φήμες που διαδόθηκαν από την ασεβή γυναίκα του την Cynethryth πως ο νεαρός βασιλιάς ερχόταν με τον πονηρό σκοπό να εισβάλει στο βασίλειο του. Καθώς ο ευλαβείς Ethelbert πλησίαζε το κάστρο, η νεαρή Alfreda, η οποία προοριζόταν για νύφη του, τον είδε από το παράθυρο. Η νεαρή πριγκίπισσα έτρεξε αμέσως στην μητέρα της φωνάζοντας: «Αγαπημένη μου μητέρα! Ο βασιλιάς Ethelbert έφτασε! Είναι τόσο καλός νέος! Σίγουρα θα τον παντρευτώ!» Αυτά τα λόγια εξόργισαν την Cynethryth, πήγε βιαστικά στον σύζυγο της Offa και του είπε: «Οι φήμες είναι αληθινές. Εάν πραγματοποιηθεί αυτός ο γάμος, θα χάσεις το βασίλειο σου πολύ σύντομα. Πήγαινε και πρόσφερε τα μισά από τα πλούτη σου σε εκείνον που συμφωνεί να τον σκοτώσει.»
Ο Ethelbert καλωσορίστηκε κοντά στο κάστρο από τον Wimbert, έναν υπεύθυνο της βασιλικής αυλής, ο οποίος (μετά από μια συζήτηση με τον βασιλιά) θα δολοφονούσε με ύπουλο τρόπο τον ανυποψίαστο βασιλιά της Ανατολικής Αγγλίας. Ο Ethelbert κατέβηκε από το άλογο του και είπε πως επιθυμούσε να μιλήσει με τον βασιλιά Offa. Ο Wimbert του είπε ύπουλα πως ο βασιλιάς γνώριζε για τον ερχομό του και τον περίμενε όμως έπρεπε να αφήσει το σπαθί του γιατί δεν ήταν πρέπον να εμφανιστεί μπροστά στο βασιλιά με ένα όπλο σε καιρό ειρήνης. Ο αφελής Ethelbert παρέδωσε το σπαθί του και συνοδευόμενος από πολλούς ευγενείς κατευθύνθηκε προς τον βασιλιά. Πήγε στον Offa και οι πόρτες γύρω τους έκλεισαν. Έπειτα αιχμαλώτισαν και έδεσαν τον αθώο Ethelbert και τον χτύπησαν πολλές φορές. Μετά από αυτό ο Wimbert αποκεφάλισε τον Ethelbert με το ίδιο του το σπαθί (με το σπαθί του Ethelbert). Η νεαρή Alfreda θρήνησε τον χαμό του μνηστήρα της με πολύ πίκρα και χωρίς να μπορεί να αντέξει την σκληρότητα των γονιών της, αποσύρθηκε στην Κορνουάλλη στους βάλτους του Lincolnshire όπου έζησε σαν ασκήτρια για σαράντα χρόνια. Γνωστή για τις προφητείες της, η Alfreda κοιμήθηκε το 835 και έπειτα τιμήθηκε σαν αγία (ημέρα μνήμης 2/15 Αυγούστου).
Από τότε ο Ethelbert έγινε γνωστός και τιμόταν σαν μάρτυρας από τους Άγγλους, ένας άγιος του Θεού ο οποίος κέρδισε άφθονη θεϊκή χάρη. Παρότι ο Ethelbert δεν πέθανε για τον Χριστό, έπεσε θύμα του κακού, όντας πολύ ευλαβείς, έτσι τιμάται σαν μάρτυρας. Ο βασιλιάς Offa, ο οποίος κανόνισε την δολοφονία του, δεν μετανόησε (σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές) και τον θυμούνται σαν έναν βίαιο βασιλιά με λαγνεία για δύναμη. Υποθέτεται πως ο τόπος του μαρτυρίου του αγίου Ethelbert ήταν ο βασιλικός οίκος κοντά στο Sutton.
Αφού δολοφόνησε τον Ethelbert, ο Offa διέταξε να πεταχτεί το σώμα του μέσα στους βάλτους κοντά στον ποταμό Lugg, ο οποίος ρέει εκεί κοντά. Μία στήλη φωτός εμφανίστηκε πάνω από τον τόπο πολλές φορές και πολλοί άνθρωποι είδαν τη στήλη να λάμπει. Μία πηγή με άγιο νερό ανέβλυσε κοντά στο σημείο και θεράπευσε τους αρρώστους από πολλές ασθένειες. Το πηγάδι με το άγιο νερό υπάρχει μέχρι και σήμερα. Λίγο καιρό μετά ένας ιερέας είδε ένα θαυμαστό όραμα. Σε αυτό το όραμα έλαβε την εντολή να πάει στον τόπο που σήμερα είναι γνωστός σαν Marden στο Herefordshire και να βρει έναν υπέροχο θησαυρό κοντά στον ποταμό Lugg. Έλαβε επίσης την εντολή να βάλει το σώμα του αγίου σε ένα κάρο που θα το σέρνουν βόδια και να το στείλει στον τόπο που ονομάζεται Fernley κοντά στις ακτές του ποταμού Wye. Αυτός ο τόπος σχετίζεται με το σημερινό Hereford. Ο ιερέας μαζί με τον φίλο του Ecgmund βρήκαν το σώμα του αγίου βασιλιά μαζί με το κομμένο κεφάλι του. Όλα ήταν μέσα στη λάσπη όμως ένα ασυνήθιστο φως έβγαινε από μέσα τους. Ο ιερέας έπλυνε το σώμα, τα τύλιξε με ρούχα και τα έβαλε στο κάρο (το σώμα και το κεφάλι.)
Μόλις έφτασαν στον τόπο με το όνομα Lyde, το κεφάλι του αγίου έπεσε από το κάρο χωρίς να το αντιληφθούν. Εκείνη τη στιγμή κάποιος τυφλός άνδρας περπατούσε στην περιοχή. Ξαφνικά σκόνταψε πάνω σε κάτι και ο τυφλός άνδρας κατάλαβε πως ήταν ένα ανθρώπινο κεφάλι. Φωτισμένος με τη χάρη του Θεού, σήκωσε το άγιο κεφάλι και φώναξε: «Ethelbert που δολοφονήθηκες με την ανέντιμη εντολή του Offa! Λυπήσου με και δώσε μου την όραση μου!» Και καθώς ζήτησε την όραση του με αληθινή πίστη, του δόθηκε αμέσως. Έτρεξε προς το κάρο με το κεφάλι στα χέρια του. Το πρόλαβε σε ένα σημείο με το όνομα Shelwick. Φώναξε: «Σταμάτα, σταμάτα, ιερέα! Κρατάω το πολύτιμο κόσμημα που έχασες κατά λάθος αλλά χάρη σε αυτό θεραπεύτηκαν τα μάτια μου!» Και τους διηγήθηκε τι του είχε συμβεί. Όλοι τους ευχαρίστησαν τον Θεό για το θαύμα Του και συνέχισαν τον δρόμο τους για το Fernley.
Όταν πλησίαζαν στον προορισμό τους το κάρο σταμάτησε για λίγο και άγιο νερό ανέβλυσε σε αυτό το σημείο αμέσως. Στο παρελθόν το νερό του θεράπευσε πολλούς ανθρώπους από πληγές και έλκη. Αυτό το πηγάδι του αγίου Ethelbert παρότι δεν σώζεται ολόκληρο, μπορεί να εντοπιστεί στην πόλη του Hereford μέχρι σήμερα, όχι μακριά από τον Καθεδρικό ναό του αγίου. Τελικά οι ταξιδιώτες έφτασαν στο σημείο όπου σήμερα στέκεται ο Καθεδρικός του Hereford. Εμπνεόμενοι από τη θεία χάρη, αποφάσισαν πως τα λείψανα του αγίου θα αναπαύονταν εκεί. Λίγο μετά ένας ευγενείς ονόματι Milfrid έχτισε έναν εξαιρετικό Καθεδρικό εκεί και τοποθέτησε τα άγια λείψανα μέσα του. Η πρώτη επισκοπή με μία μικρή εκκλησία υπήρχε στο Hereford από το 676 και το χτίσιμο του πρώτου Καθεδρικού που περιείχε τα λείψανα του αγίου Ethelbert τοποθετείτε γύρω στο 830.
Πολλά θαύματα έγιναν εκεί και ο Καθεδρικός ήταν διάσημος προσκυνηματικός τόπος. Δυστυχώς, το 1055 ο επαναστάτης Elfgar, γιος του Leofric, Κόμης της Mercia, λεηλάτησε το Hereford σκοτώνοντας μερικούς από τους κατοίκους του και το 1056 Ουαλικές δυνάμεις έκαψαν τον Καθεδρικό του Hereford* και δολοφόνησαν εφτά κληρικούς οι οποίοι υπερασπίζονταν την είσοδο της εκκλησίας. Φαίνεται πως το μεγαλύτερο μέρος των λειψάνων του αγίου Ethelbert καταστράφηκε. Το κεφάλι του μεταφέρθηκε στο Westminster του Λονδίνου όπου η τιμή του εξαπλώθηκε. Ο Athelstan, ο τελευταίος άγιος Ορθόδοξος επίσκοπος του Hereford, ο οποίος ήταν επίσκοπος για πάνω από σαράντα χρόνια και στα τελευταία δεκατρία χρόνια της ζωής του ήταν τυφλός, πέθανε το 1056, μη μπορώντας να αντέξει μια τέτοια απώλεια.
*Ο Καθεδρικός χτίστηκε και πάλι μετά και σήμερα ανήκει στους Αγγλικανούς.
Αγγλικό κείμενο http://www.pravoslavie.ru/english/79713.htm
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Ο άγιος Ethelbert (επίσης γνωστός σαν Albert ή Albright), βασιλιάς της Ανατολικής Αγγλίας και μάρτυρας, τιμάται σαν ο κύριος πολιούχος άγιος της πόλης του Hereford στην δυτική Αγγλία. Τιμάται επίσης ιδιαίτερα στις πόλεις Norfolk και Suffolk στην ανατολική Αγγλία, όπου 12 αρχαίες εκκλησίες και πολλά εκκλησάκια ήταν αφιερωμένα σε αυτόν.
Υπάρχουν πολλές παρόμοιες εκδόσεις του βίου του γραμμένες όχι νωρίτερα από δύο αιώνες μετά το θάνατο του. Το μαρτύριο του καταγράφηκε πρώτη φορά στα Αγγλοσαξονικά χρονικά και τοποθετήθηκε στο έτος 794. Από εκεί μαθαίνουμε πως ο βασιλιάς Offa της Mercia διέταξε τον αποκεφαλισμό του βασιλιά Ethelbert της Ανατολικής Αγγλίας. Οι ακόλουθοι συγγραφείς οι οποίοι έζησαν σε μετέπειτα περίοδο έγραψαν ιστορίες για τον βίο του: ο μοναχός Florence του Worcester (αρχές του 12ου αιώνα), ο ιστορικός William του Malmesbury (12ος αιώνας), ο μοναχός και συγγραφέας Osbert του Clare, ο χρονικογράφος Gerald της Ουαλίας (1146-1223), ο ιστορικός Richard Cirencester (15ος αιώνας). Παρακάτω ο βίος του αγίου Ethelbert σύμφωνα με τις πρώτες πηγές.
Πιθανόν γεννήθηκε το 779 σε μία Χριστιανική οικογένεια που ανήκε στην αρχαία βασιλική γενιά της Ανατολικής Αγγλίας. Το όνομα του πατέρα του ήταν Aethelred και η μητέρα του ονομαζόταν Leofruna. Ανατράφηκε με χριστιανικές παραδόσεις και διαπαιδαγωγήθηκε στο μοναστήρι του αγίου Edmund στο Bury. Από την παιδική του ηλικία ο Ethelbert ήταν πολύ σοβαρός, ευγενικός, καλόκαρδος, φιλικός και ήταν γεμάτος από την επιθυμία να μιμηθεί τον Χριστό σε όλα. Εκείνο τον καιρό το μεγαλύτερο μέρος της Αγγλίας ελεγχόταν από τον βασιλιά Offa της Mercia, ο οποίος είχε τη μεγάλη φιλοδοξία να κυριεύσει όλη την Αγγλία και κάποια μέρη της Ουαλίας και ήθελε η Εκκλησία να είναι υπόδουλη στην εξουσία του. Μια σειρά από εκτεταμένα έργα που σώζονται ακόμη κοντά στα σύνορα με την Ουαλία ονομάζονται «Offa’s Dyke (τα αναχώματα του Offa)» και υπενθυμίζουν την δίψα αυτού του βασιλιά για δύναμη.
Όταν ο Ethelbert ήταν 14 χρονών, ο πατέρας του πέθανε και ο νεαρός άνδρας στέφθηκε βασιλιάς και άρχισε να κυβερνάει το βασίλειο του. Ήταν το έτος 793 ή το 794 που έγινε πρόταση γάμου στον Ethelbert όμως ο αφοσιωμένος βασιλιάς αρνήθηκε αρχικά, επιθυμώντας να κρατήσει την παρθενία του. Όμως καθώς χρειαζόταν έναν διάδοχο, ο Ethelbert δέχθηκε τελικά. Ο σύμβουλος του, Oswald, πρότεινε σαν υποψήφια νύφη την κόρη του βασιλιά Offa και της βασίλισσας Cynethryth της Mercia, την Alfreda (επίσης γνωστή σαν Etheldritha). Ο Ethelbert και όλη η βασιλική αυλή συμφώνησαν. Μόνο η μητέρα του αγίου, η Leofruna, ήταν διστακτική καθώς φοβόταν την οικογένεια της Mercia και την ατιμία της. Παρόλα αυτά, αποφασίστηκε πως ο Ethelbert θα ταξίδευε για την Mercia.
Μόλις ο βασιλιάς ίππευσε το άλογο του, ένας ξαφνικός σεισμός συνέβη που έκανε όλους τους συντρόφους του να πανικοβληθούν. Η Leofruna είδε σε αυτό ένα σημάδι από τον Κύριο πως ο γιος της δεν θα γυρνούσε ποτέ στο σπίτι ζωντανός. «Ας γίνει το θέλημα του Θεού!» είπε ο Ethelbert. Όμως ακόμη ένα σημάδι ακολούθησε. Ο ήλιος σκοτείνιασε και εξαπλώθηκε μια τόσο πυκνή ομίχλη γύρω ώστε όλοι όσοι συνόδευαν τον βασιλιά δεν μπορούσαν να δουν ο ένας τον άλλο ή οτιδήποτε κοντά τους. Βλέποντας αυτή την έκλειψη ηλίου, ο βασιλιάς διέταξε όλους να γονατίσουν και να προσευχηθούν μαζί: «Μακάρι ο Κύριος να μας ελεήσει!» είπε. Αφού προσευχήθηκαν η ομίχλη διαλύθηκε.
Στον δρόμο τους για τη Mercia ο Ethelbert γέμισε με πνευματική χαρά και ζήτησε από τους συντρόφους του να τραγουδήσουν χαρούμενα τραγούδια, υποσχόμενος να δώσει το βραχιόλι του στον ποιο ταλαντούχο τραγουδιστή. Άρχισαν να τραγουδούν πνευματικούς ύμνους και τραγούδια σχετικά με την βασιλική γενιά του. Ο βασιλιάς έβγαλε το βραχιόλι του αμέσως και υποσχέθηκε και άλλα δώρα. Τελικά έφτασαν στην Mercia, αποφασίζοντας να σταματήσουν στο Sutton στο σημερινό Herefordshire. Την επόμενη νύχτα ο Ethelbert είχε ένα περίεργο όραμα: ο τόπος του είχε καταστραφεί και η μητέρα του ερχόταν προς το μέρος του θρηνώντας. Την ίδια στιγμή ο ίδιος μεταμορφώθηκε σε ένα όμορφο πουλί με χρυσά φτερά το οποίο πέταξε πολύ ψηλά στους ουρανούς, όπου τελικά άκουσε την αγγελική χορωδία να δοξολογεί την Παναγία Τριάδα. Αφού ξύπνησε, ζήτησε από τον σύμβουλο του Oswald να του εξηγήσει το όνειρο. Ο Oswald παρέμεινε σιωπηλός για λίγο και έπειτα είπε: «Ώ, βασιλιά! Ότι και να σου συμβεί, με το έλεος του Θεού θα είναι για καλό.»
Έτσι, ο Ethelbert έστειλε τους αγγελιοφόρους του με δώρα στον βασιλιά Offa ενώ αυτός ακολουθούσε από πίσω. Παρόλα αυτά, ο Offa, πίστεψε στις πονηρές και ψεύτικες φήμες που διαδόθηκαν από την ασεβή γυναίκα του την Cynethryth πως ο νεαρός βασιλιάς ερχόταν με τον πονηρό σκοπό να εισβάλει στο βασίλειο του. Καθώς ο ευλαβείς Ethelbert πλησίαζε το κάστρο, η νεαρή Alfreda, η οποία προοριζόταν για νύφη του, τον είδε από το παράθυρο. Η νεαρή πριγκίπισσα έτρεξε αμέσως στην μητέρα της φωνάζοντας: «Αγαπημένη μου μητέρα! Ο βασιλιάς Ethelbert έφτασε! Είναι τόσο καλός νέος! Σίγουρα θα τον παντρευτώ!» Αυτά τα λόγια εξόργισαν την Cynethryth, πήγε βιαστικά στον σύζυγο της Offa και του είπε: «Οι φήμες είναι αληθινές. Εάν πραγματοποιηθεί αυτός ο γάμος, θα χάσεις το βασίλειο σου πολύ σύντομα. Πήγαινε και πρόσφερε τα μισά από τα πλούτη σου σε εκείνον που συμφωνεί να τον σκοτώσει.»
Ο Ethelbert καλωσορίστηκε κοντά στο κάστρο από τον Wimbert, έναν υπεύθυνο της βασιλικής αυλής, ο οποίος (μετά από μια συζήτηση με τον βασιλιά) θα δολοφονούσε με ύπουλο τρόπο τον ανυποψίαστο βασιλιά της Ανατολικής Αγγλίας. Ο Ethelbert κατέβηκε από το άλογο του και είπε πως επιθυμούσε να μιλήσει με τον βασιλιά Offa. Ο Wimbert του είπε ύπουλα πως ο βασιλιάς γνώριζε για τον ερχομό του και τον περίμενε όμως έπρεπε να αφήσει το σπαθί του γιατί δεν ήταν πρέπον να εμφανιστεί μπροστά στο βασιλιά με ένα όπλο σε καιρό ειρήνης. Ο αφελής Ethelbert παρέδωσε το σπαθί του και συνοδευόμενος από πολλούς ευγενείς κατευθύνθηκε προς τον βασιλιά. Πήγε στον Offa και οι πόρτες γύρω τους έκλεισαν. Έπειτα αιχμαλώτισαν και έδεσαν τον αθώο Ethelbert και τον χτύπησαν πολλές φορές. Μετά από αυτό ο Wimbert αποκεφάλισε τον Ethelbert με το ίδιο του το σπαθί (με το σπαθί του Ethelbert). Η νεαρή Alfreda θρήνησε τον χαμό του μνηστήρα της με πολύ πίκρα και χωρίς να μπορεί να αντέξει την σκληρότητα των γονιών της, αποσύρθηκε στην Κορνουάλλη στους βάλτους του Lincolnshire όπου έζησε σαν ασκήτρια για σαράντα χρόνια. Γνωστή για τις προφητείες της, η Alfreda κοιμήθηκε το 835 και έπειτα τιμήθηκε σαν αγία (ημέρα μνήμης 2/15 Αυγούστου).
Από τότε ο Ethelbert έγινε γνωστός και τιμόταν σαν μάρτυρας από τους Άγγλους, ένας άγιος του Θεού ο οποίος κέρδισε άφθονη θεϊκή χάρη. Παρότι ο Ethelbert δεν πέθανε για τον Χριστό, έπεσε θύμα του κακού, όντας πολύ ευλαβείς, έτσι τιμάται σαν μάρτυρας. Ο βασιλιάς Offa, ο οποίος κανόνισε την δολοφονία του, δεν μετανόησε (σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές) και τον θυμούνται σαν έναν βίαιο βασιλιά με λαγνεία για δύναμη. Υποθέτεται πως ο τόπος του μαρτυρίου του αγίου Ethelbert ήταν ο βασιλικός οίκος κοντά στο Sutton.
Αφού δολοφόνησε τον Ethelbert, ο Offa διέταξε να πεταχτεί το σώμα του μέσα στους βάλτους κοντά στον ποταμό Lugg, ο οποίος ρέει εκεί κοντά. Μία στήλη φωτός εμφανίστηκε πάνω από τον τόπο πολλές φορές και πολλοί άνθρωποι είδαν τη στήλη να λάμπει. Μία πηγή με άγιο νερό ανέβλυσε κοντά στο σημείο και θεράπευσε τους αρρώστους από πολλές ασθένειες. Το πηγάδι με το άγιο νερό υπάρχει μέχρι και σήμερα. Λίγο καιρό μετά ένας ιερέας είδε ένα θαυμαστό όραμα. Σε αυτό το όραμα έλαβε την εντολή να πάει στον τόπο που σήμερα είναι γνωστός σαν Marden στο Herefordshire και να βρει έναν υπέροχο θησαυρό κοντά στον ποταμό Lugg. Έλαβε επίσης την εντολή να βάλει το σώμα του αγίου σε ένα κάρο που θα το σέρνουν βόδια και να το στείλει στον τόπο που ονομάζεται Fernley κοντά στις ακτές του ποταμού Wye. Αυτός ο τόπος σχετίζεται με το σημερινό Hereford. Ο ιερέας μαζί με τον φίλο του Ecgmund βρήκαν το σώμα του αγίου βασιλιά μαζί με το κομμένο κεφάλι του. Όλα ήταν μέσα στη λάσπη όμως ένα ασυνήθιστο φως έβγαινε από μέσα τους. Ο ιερέας έπλυνε το σώμα, τα τύλιξε με ρούχα και τα έβαλε στο κάρο (το σώμα και το κεφάλι.)
Μόλις έφτασαν στον τόπο με το όνομα Lyde, το κεφάλι του αγίου έπεσε από το κάρο χωρίς να το αντιληφθούν. Εκείνη τη στιγμή κάποιος τυφλός άνδρας περπατούσε στην περιοχή. Ξαφνικά σκόνταψε πάνω σε κάτι και ο τυφλός άνδρας κατάλαβε πως ήταν ένα ανθρώπινο κεφάλι. Φωτισμένος με τη χάρη του Θεού, σήκωσε το άγιο κεφάλι και φώναξε: «Ethelbert που δολοφονήθηκες με την ανέντιμη εντολή του Offa! Λυπήσου με και δώσε μου την όραση μου!» Και καθώς ζήτησε την όραση του με αληθινή πίστη, του δόθηκε αμέσως. Έτρεξε προς το κάρο με το κεφάλι στα χέρια του. Το πρόλαβε σε ένα σημείο με το όνομα Shelwick. Φώναξε: «Σταμάτα, σταμάτα, ιερέα! Κρατάω το πολύτιμο κόσμημα που έχασες κατά λάθος αλλά χάρη σε αυτό θεραπεύτηκαν τα μάτια μου!» Και τους διηγήθηκε τι του είχε συμβεί. Όλοι τους ευχαρίστησαν τον Θεό για το θαύμα Του και συνέχισαν τον δρόμο τους για το Fernley.
Όταν πλησίαζαν στον προορισμό τους το κάρο σταμάτησε για λίγο και άγιο νερό ανέβλυσε σε αυτό το σημείο αμέσως. Στο παρελθόν το νερό του θεράπευσε πολλούς ανθρώπους από πληγές και έλκη. Αυτό το πηγάδι του αγίου Ethelbert παρότι δεν σώζεται ολόκληρο, μπορεί να εντοπιστεί στην πόλη του Hereford μέχρι σήμερα, όχι μακριά από τον Καθεδρικό ναό του αγίου. Τελικά οι ταξιδιώτες έφτασαν στο σημείο όπου σήμερα στέκεται ο Καθεδρικός του Hereford. Εμπνεόμενοι από τη θεία χάρη, αποφάσισαν πως τα λείψανα του αγίου θα αναπαύονταν εκεί. Λίγο μετά ένας ευγενείς ονόματι Milfrid έχτισε έναν εξαιρετικό Καθεδρικό εκεί και τοποθέτησε τα άγια λείψανα μέσα του. Η πρώτη επισκοπή με μία μικρή εκκλησία υπήρχε στο Hereford από το 676 και το χτίσιμο του πρώτου Καθεδρικού που περιείχε τα λείψανα του αγίου Ethelbert τοποθετείτε γύρω στο 830.
Πολλά θαύματα έγιναν εκεί και ο Καθεδρικός ήταν διάσημος προσκυνηματικός τόπος. Δυστυχώς, το 1055 ο επαναστάτης Elfgar, γιος του Leofric, Κόμης της Mercia, λεηλάτησε το Hereford σκοτώνοντας μερικούς από τους κατοίκους του και το 1056 Ουαλικές δυνάμεις έκαψαν τον Καθεδρικό του Hereford* και δολοφόνησαν εφτά κληρικούς οι οποίοι υπερασπίζονταν την είσοδο της εκκλησίας. Φαίνεται πως το μεγαλύτερο μέρος των λειψάνων του αγίου Ethelbert καταστράφηκε. Το κεφάλι του μεταφέρθηκε στο Westminster του Λονδίνου όπου η τιμή του εξαπλώθηκε. Ο Athelstan, ο τελευταίος άγιος Ορθόδοξος επίσκοπος του Hereford, ο οποίος ήταν επίσκοπος για πάνω από σαράντα χρόνια και στα τελευταία δεκατρία χρόνια της ζωής του ήταν τυφλός, πέθανε το 1056, μη μπορώντας να αντέξει μια τέτοια απώλεια.
*Ο Καθεδρικός χτίστηκε και πάλι μετά και σήμερα ανήκει στους Αγγλικανούς.
Αγγλικό κείμενο http://www.pravoslavie.ru/english/79713.htm
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου