Η επανεµφάνιση του Αγίου Σεραφείµ του Σαρώφ πριν το τέλος του κόσµου

Μία σπουδαία προφητεία για το µέλλον της Ρωσίας ήταν γνωστή σε ελάχιστους πριν την Επανάσταση.

Ήταν τόσο τολµηρή που ο εκλησιαστικός λογοκρίτης δεν θα επέτρεπε να τυπωθεί. Βρέθηκε στην ίδια συλλογή του Μοτοβίλωφ που έδωσε στον κόσµο την περίφηµη «Συνοµιλία» του Αγίου Σεραφείµ του Σαρώφ περί της αποκτήσεως του Αγίου Πνεύµατος. Η προφητεία, η οποία τώρα εµφανίσθηκε σε µερικές εκτυπώσεις στην τελευταία δεκαετία, προειδοποιεί για την επανεµφάνιση του Αγίου Σεραφείµ του Σαρώφ πριν το τέλος του κόσµου. Εδώ είναι ότι είπε ο Άγιος Σεραφείµ του Σαρώφ στον Μοτοβίλωφ:

«Πολλές φορές άκουσα από το στόµα του µεγάλου ευαρέστου στον Θεό Γέροντος, πατρός Σεραφείµ, ότι δεν θα έκειτο στο Σάρωφ µε το σώµα του. Και τόλµησα µόνος εγώ (ο Μοτοβίλωφ) να τον ρωτήσω: «Μπάτιουσκα (παπούλη), καταδέχεσαι να µας λες συνεχώς ότι το σώµα σου δεν θα κείται στο Σάρωφ. Μήπως αυτό σηµαίνει ότι οι Μοναχοί (της Μονής του Σαρώφ) θα το αποµακρύνουν;

«Θεοφιλέστατε, ο Κύριος και Θεός είχε καθορίσει ότι εγώ, ο ταπεινός Σεραφείµ, θα έπρεπε να ζήσω αρκετά περισσότερο από 100 χρόνια. Αλλά επειδή µετά από καιρό οι επίσκοποι θα γίνουν τόσο ολιγόπιστοι που θα ξεπεράσουν στην ολιγοπιστία τους Ρωµιούς επισκόπους της εποχής του (αυτοκράτορος) Θεοδοσίου του Μικρού, ώστε δεν θα πιστεύουν πλέον στο κυρίαρχο δόγµα της Χριστιανικής Πίστης (της Αναστάσεως -Λ.Μ.∆.), γι’ αυτό φάνηκε ευάρεστο στον Κύριο να πάρει εµένα, τον ταπεινό Σεραφείµ, από την πρόσκαιρη ζωή, άχρι καιρού, και µετά να µε επανεµφανίσει. Και η επανεµφάνισή µου θα είναι κάπως σαν το ξύπνηµα των Επτά Παίδων στο σπήλαιο της Οχλίδος στις ηµέρες του Θεοδοσίου του µικρού».

«Έχοντας αποκαλύψει σε µένα αυτό το µεγάλο και φοβερό µυστήριο, ο µεγάλος Γέροντας µε πληροφόρησε ότι µετά την επανεµφάνισή του θα πήγαινε από το Σάρωφ στο Ντιβέγιεβο και από εκεί θα ξεκινούσε το κήρυγµα για την µετάνοια όλου του κόσµου. Για το κήρυγµα αυτό και την θαυµαστή του επανεµφάνιση ,ένα µεγάλο πλήθος ανθρώπων θα προσέλθουν από όλα τα µέρη της Γης. Το Ντιβέγεβο θα γίνει Λαύρα, η Βερτυάνοβα πόλι και η Αρζαµάς επαρχία.» Και φτάνοντας να κηρύξει µετάνοια στο Ντιβέγεβο, ο µπάτιουσκα Σεραφείµ, θα αποκαλύψει τέσσερα Άγια λείψανα σε αυτό, και µετά την αποκάλυψή τους, αυτός ο ίδιος θα τοποθετηθεί ανάµεσά τους. Και ύστερα, σύντοµα, θα έρθει το τέλος όλων…

Μία άλλη φορά, ο Άγιος Σεραφείµ, µίλησε στο Μοτοβίλωφ για τα αφορώντα την πνευµατική κατάσταση των τελευταίων Χριστιανών που θα αποµείνουν να πιστεύουν (αληθινά) στο Θεό πριν το τέλος του κόσµου:

«Και στις ηµέρες αυτής της µεγάλης θλίψης, από την οποία δεν θα σωζόταν κανείς άνθρωπος, αν για χάρη των εκλεκτών δεν περιεκόπτοντο αυτές οι ηµέρες, σ’ αυτές τις ηµέρες, οι πιστοί που θα έχουν αποµείνει πρόκειται να βιώσουν οι ίδιοι, κάτι σαν αυτό που βιώθηκε από τον ίδιο τον Κύριο, όταν κρεµάµενος επί του Σταυρού, όντας τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, αισθάνθηκε τον Εαυτό του τόσο εγκαταλειµένο από τη Θεότητά Του, που εκραύγασε προς αυτήν: «Θεέ µου, Θεέ µου, ίνα τι µε εγκατέλειπες;»

Οι τελευταίοι Χριστιανοί επίσης, θα βιώσουν στον εαυτό τους µία παρόµοια εγκατάλειψη της ανθρώπινης φύσεώς τους από την Χάρη του Θεού. Αλλά µόνο για µια πολύ σύντοµη περίοδο, µετά το πέρασµα της οποίας, ο Κύριος δεν θα καθυστερήσει να εµφανισθεί µε όλη τη ∆όξα Του, και µε όλους τους Αγίους Αγγέλους µαζί Του. Και τότε θα ολοκληρωθεί σε όλη την πληρότητά του κάθε τι που προορίσθηκε προ των αιώνων από την προαιώνια βουλή της Αγίας Τριάδος. (Τhe Orthodox Word, 1973, Νο 50.)

πηγή