Ο άγιος Πατρίκιος της Ιρλανδίας, κάποιοι ειδωλολάτρες και τα γουρούνια.
Αφού πέρασε έξι χρόνια σαν σκλάβος στην Ιρλανδία, ο άγιος Πατρίκιος, επέστεψε στην Βρετανία με ένα καράβι. Το πλήρωμα του καραβιού αποτελούταν από ειδωλολάτρες. Παρακάτω μας διηγείται ο άγιος στην αυτοβιογραφία του ένα περιστατικό που συνέβη με το πλήρωμα αυτού του καραβιού.
Μετά από τρεις ημέρες πλεύσης αποβιβαστήκαμε και για 28 ημέρες ταξιδέψαμε μέσα σε μία ακατοίκητη γη. Το φαγητό τελείωσε και η πείνα κατέλαβε τους ειδωλολάτρες. Μία ημέρα ο πηδαλιούχος άρχισε να λέει: «Τι συμβαίνει Χριστιανέ; Μας λες πως ο Θεός σου είναι μεγάλος και παντοδύναμος. Τότε γιατί δεν προσεύχεσαι για εμάς; Θα πεθάνουμε από την πείνα και δεν πρόκειται να συναντήσουμε κάποιον άνθρωπο εδώ.» Τότε εγώ τους είπα: «Πιστέψτε με όλη την καρδιά σας στον Κύριο και Θεό μου, γιατί τίποτε δεν είναι αδύνατο για αυτόν, καθώς σήμερα θα στείλει τροφή για εσάς στον δρόμο ώσπου να χορτάσετε γιατί είναι πανταχού παρόν.»
Και με τη βοήθεια του Θεού αυτό συνέβη. Ένα κοπάδι από γουρούνια εμφανίστηκε στον δρόμο μπροστά στα μάτια μας και έσφαξαν πολλά από αυτά και παρέμειναν εκεί για δύο νύχτες. Χόρτασαν με το κρέας τους και συνήλθαν καθώς πολλοί από αυτούς είχαν εξασθενίσει και αν δεν είχαμε τροφή θα είχαν μείνει πίσω μισοπεθαμένοι. Μετά από αυτό ευχαρίστησαν τον Θεό και με εκτίμησαν και από αυτή την ημέρα είχαμε μεγάλες ποσότητες φαγητού. Βρήκαν άγριο μέλι και πρόσφεραν και σε εμένα και ένας από αυτούς είπε: «Είναι μέλη από θυσία (δηλαδή το είχαν προσφέρει στα είδωλα).» Δόξα τω Θεώ, δεν δοκίμασα καθόλου από αυτό.
Αγγλικό κείμενο
http://www.ancienttexts.org/library/celtic/ctexts/p01.html
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Αφού πέρασε έξι χρόνια σαν σκλάβος στην Ιρλανδία, ο άγιος Πατρίκιος, επέστεψε στην Βρετανία με ένα καράβι. Το πλήρωμα του καραβιού αποτελούταν από ειδωλολάτρες. Παρακάτω μας διηγείται ο άγιος στην αυτοβιογραφία του ένα περιστατικό που συνέβη με το πλήρωμα αυτού του καραβιού.
Μετά από τρεις ημέρες πλεύσης αποβιβαστήκαμε και για 28 ημέρες ταξιδέψαμε μέσα σε μία ακατοίκητη γη. Το φαγητό τελείωσε και η πείνα κατέλαβε τους ειδωλολάτρες. Μία ημέρα ο πηδαλιούχος άρχισε να λέει: «Τι συμβαίνει Χριστιανέ; Μας λες πως ο Θεός σου είναι μεγάλος και παντοδύναμος. Τότε γιατί δεν προσεύχεσαι για εμάς; Θα πεθάνουμε από την πείνα και δεν πρόκειται να συναντήσουμε κάποιον άνθρωπο εδώ.» Τότε εγώ τους είπα: «Πιστέψτε με όλη την καρδιά σας στον Κύριο και Θεό μου, γιατί τίποτε δεν είναι αδύνατο για αυτόν, καθώς σήμερα θα στείλει τροφή για εσάς στον δρόμο ώσπου να χορτάσετε γιατί είναι πανταχού παρόν.»
Και με τη βοήθεια του Θεού αυτό συνέβη. Ένα κοπάδι από γουρούνια εμφανίστηκε στον δρόμο μπροστά στα μάτια μας και έσφαξαν πολλά από αυτά και παρέμειναν εκεί για δύο νύχτες. Χόρτασαν με το κρέας τους και συνήλθαν καθώς πολλοί από αυτούς είχαν εξασθενίσει και αν δεν είχαμε τροφή θα είχαν μείνει πίσω μισοπεθαμένοι. Μετά από αυτό ευχαρίστησαν τον Θεό και με εκτίμησαν και από αυτή την ημέρα είχαμε μεγάλες ποσότητες φαγητού. Βρήκαν άγριο μέλι και πρόσφεραν και σε εμένα και ένας από αυτούς είπε: «Είναι μέλη από θυσία (δηλαδή το είχαν προσφέρει στα είδωλα).» Δόξα τω Θεώ, δεν δοκίμασα καθόλου από αυτό.
Αγγλικό κείμενο
http://www.ancienttexts.org/library/celtic/ctexts/p01.html
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου