Η Ορθοδοξία στη «Χώρα Του Ανατέλλοντος Ηλίου»
Tού Μακ. Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου
Το 1906 η ιερά Σύνοδος ανύψωσε τον Κασάτκιν σε αρχιεπίσκοπο και το 1908 έστειλε ως βοηθό του Επίσκοπο τον Σέργιο Τυχομίρωφ, ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Κιότο. Ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος εξακολούθησε να ζει με ευαγγελική απλότητα και πτωχεία,18 ακτινοβολώντας τη χάρη του Θεού.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε εξαιρετικά ευγενής και ταπεινός. Έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα δύο δωματίων, στη γωνία του Καθεδρικού, με τρόπο ασκητικό. Κατά κανόνα, αφιέρωνε όλα τα έσοδά του για να βοηθεί τους φτωχούς και τον κλήρο· η τροφή του ήταν λιτή· τό ράσο του μπαλωμένο σε πολλά μέρη. Ήταν το ίδιο με αυτό των κληρικών του. «Η φτωχική εμφάνισή τους, τους εμπόδιζε να εισέρχονται στα σπίτια των πλουσίων. Έτσι οι Ορθόδοξοι προέρχονταν από τις τάξεις των φτωχών εργατών»
Όταν στις 16 Φεβρουάριου 1912 ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος άφησε αυτό τον κόσμο, βρέθηκαν στο ταπεινό του κελί μόνο μερικά τριμμένα ρούχα και αρκετά βιβλία. Σε όλη όμως την Ιαπωνία, τα επιτεύγματά του μιλούσαν για τον πλούτο της καρδιάς και το αποστολικό έργο του μεγάλου αυτού Αγίου.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιαπωνίας αριθμούσε 33.000 πιστούς οργανωμένους σε 266 ενορίες. Είχε 8 επιβλητικούς ναούς, 276 μικρότερους, 178 ιεραποστολικούς σταθμούς, 35 Ιάπωνες Ιερείς, 22 Διακόνους και 116 κατηχητές.
Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Μέιτζι έστειλε ένα στέφανο για την κηδεία του.21 Ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος Κασάτκιν ήταν ο μόνος ξένος Ιεραπόστολος που τιμήθηκε μ’ αυτό τον τρόπο.
Η αγιότητα του, η γνήσια ζωή του εν Χριστώ υπήρξαν το μυστικό των πνευματικών του επιτευγμάτων. Ο Νικόλαος συνδύαζε βαθιά πνευματικότητα, σπάνια διοικητικά προσόντα και πύρινο Ιεραποστολικό ζήλο. Εργάσθηκε με βαθύ σεβασμό προς την ψυχοσύνθεση του Ιαπωνικού λαού και, σε περίοδο όπου πολλές φορές οι δυτικές ιεραποστολές είχαν συνυφανθεί με αποικιοκρατικές βλέψεις, πέτυχε να κρατήσει την αποστολική του προσπάθεια μακριά από κάθε πολιτική σκοπιμότητα.
Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας τον ανακήρυξε Άγιο (1977).
Το Αποστολικό έργο του Νικολάου Κασάτκιν, διάπυρο από τη φλόγα του Αγίου Πνεύματος, έφερε τη χαραυγή της Ορθοδοξίας στη «χώρα του ανατέλλοντος ηλίου».
πηγή
Tού Μακ. Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου
Το 1906 η ιερά Σύνοδος ανύψωσε τον Κασάτκιν σε αρχιεπίσκοπο και το 1908 έστειλε ως βοηθό του Επίσκοπο τον Σέργιο Τυχομίρωφ, ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Κιότο. Ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος εξακολούθησε να ζει με ευαγγελική απλότητα και πτωχεία,18 ακτινοβολώντας τη χάρη του Θεού.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε εξαιρετικά ευγενής και ταπεινός. Έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα δύο δωματίων, στη γωνία του Καθεδρικού, με τρόπο ασκητικό. Κατά κανόνα, αφιέρωνε όλα τα έσοδά του για να βοηθεί τους φτωχούς και τον κλήρο· η τροφή του ήταν λιτή· τό ράσο του μπαλωμένο σε πολλά μέρη. Ήταν το ίδιο με αυτό των κληρικών του. «Η φτωχική εμφάνισή τους, τους εμπόδιζε να εισέρχονται στα σπίτια των πλουσίων. Έτσι οι Ορθόδοξοι προέρχονταν από τις τάξεις των φτωχών εργατών»
Όταν στις 16 Φεβρουάριου 1912 ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος άφησε αυτό τον κόσμο, βρέθηκαν στο ταπεινό του κελί μόνο μερικά τριμμένα ρούχα και αρκετά βιβλία. Σε όλη όμως την Ιαπωνία, τα επιτεύγματά του μιλούσαν για τον πλούτο της καρδιάς και το αποστολικό έργο του μεγάλου αυτού Αγίου.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιαπωνίας αριθμούσε 33.000 πιστούς οργανωμένους σε 266 ενορίες. Είχε 8 επιβλητικούς ναούς, 276 μικρότερους, 178 ιεραποστολικούς σταθμούς, 35 Ιάπωνες Ιερείς, 22 Διακόνους και 116 κατηχητές.
Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Μέιτζι έστειλε ένα στέφανο για την κηδεία του.21 Ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος Κασάτκιν ήταν ο μόνος ξένος Ιεραπόστολος που τιμήθηκε μ’ αυτό τον τρόπο.
Η αγιότητα του, η γνήσια ζωή του εν Χριστώ υπήρξαν το μυστικό των πνευματικών του επιτευγμάτων. Ο Νικόλαος συνδύαζε βαθιά πνευματικότητα, σπάνια διοικητικά προσόντα και πύρινο Ιεραποστολικό ζήλο. Εργάσθηκε με βαθύ σεβασμό προς την ψυχοσύνθεση του Ιαπωνικού λαού και, σε περίοδο όπου πολλές φορές οι δυτικές ιεραποστολές είχαν συνυφανθεί με αποικιοκρατικές βλέψεις, πέτυχε να κρατήσει την αποστολική του προσπάθεια μακριά από κάθε πολιτική σκοπιμότητα.
Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας τον ανακήρυξε Άγιο (1977).
Το Αποστολικό έργο του Νικολάου Κασάτκιν, διάπυρο από τη φλόγα του Αγίου Πνεύματος, έφερε τη χαραυγή της Ορθοδοξίας στη «χώρα του ανατέλλοντος ηλίου».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου