Ο άγιος Alphege, ή ποιο σωστά Aelfheah, γεννήθηκε κατά την παράδοση σε μία αριστοκρατική οικογένεια στο Weston κοντά στο Bath (Somerset), γύρω στο έτος 953. Όταν ήταν ακόμη πολύ νέος, απαρνήθηκε τον κόσμο και παρά τα δάκρυα και τα παρακάλια της χήρας μητέρας του, πήγε στο μοναστήρι του Deerhurst, στο Gloucestershire, όπου υπηρέτησε τον Θεό με μεγάλη αφοσίωση για πολλά χρόνια. Μετά από λίγο καιρό, πήγε στο Glastonbury. Έπειτα, επιθυμώντας να ζήσει μία ζωή με περισσότερη ησυχία και αυστηρότητα, έζησε σαν αναχωρητής κοντά στις θερμές πηγές στο Bath. Εκεί, τον ακολούθησαν πολλοί παλιοί υποτακτικοί του ώσπου ο άγιος Dunstan, ο οποίος ήταν αρχιεπίσκοπος όλης της Αγγλίας, τον έπεισε να γίνει Ηγούμενος ζώντας εκεί κοντά. Μετά τον θάνατο του Aethelwold, επισκόπου του Winchester, το 984, ο Dunstan κάλεσε τον Alphege να γίνει επίσκοπος στο Winchester.
Η Αγγλία εκείνο τον καιρό, αποτελούσε θήραμα για τους Βίκινγκς. Ο βασιλιάς Aethelred ο Ανέτοιμος προσπαθούσε να αποτρέψει τις επιθέσεις των Βίκινγκς δωροδοκώντας τους όμως ο Alphege προσπάθησε να τους κερδίσει με τη δύναμη του Ευαγγελίου. Το 994, ο Olaf Tryggyeson, βασιλιάς της Νορβηγίας και οι άνδρες του επιτέθηκαν στο Λονδίνο. Οι πολίτες τον νίκησαν με γενναιότητα και πήγε να λεηλατήσει τις νότιες ακτές ξεχειμωνιάζοντας στο Southampton. Ο βασιλιάς Aethelred έστειλε τον Alphege και τον Ethelward να επισκεφτούν τον Olaf εκεί και να του ζητήσουν να διαπραγματευτεί με τον Άγγλο βασιλιά και αυτοί έφεραν τους Νορβηγούς στο Andover όπου κατοικούσε τότε ο Aethelred. Ο Olaf ήταν Χριστιανός και έτσι ο Alphege τον έπεισε να κάνει ειρήνη και ο Aethelred τον υιοθέτησε σαν γιο του. Σε αντάλλαγμα, ο Olaf υποσχέθηκε πως δεν θα εισβάλει στην Αγγλία ξανά και κράτησε την υπόσχεση του με πίστη.
Αφού διοίκησε την Επισκοπή του Winchester για είκοσι δύο χρόνια, ο Alphege μεταφέρθηκε στην Επισκοπή του Canterbury, όταν κοιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Aelfric το 1005. Ήταν παρών στην Σύνοδο του Enham, όπου έδωσε συμβουλές για την άμυνα της χώρας. Μόλις δύο χρόνια αφότου ανέλαβε την επισκοπή οι επιδρομές των Βίκινγκς άρχισαν ξανά. Ένας Δανέζικος στόλος ήρθε στην Αγγλία, με δύο διοικήσεις. Η πρώτη στρατιά διοικούταν από τον Κόμη Thorkell, η δεύτερη από τους αδερφούς του Heming και Eglaf. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι το τέλος της βασιλείας του Aethelred, οι Δανέζικες λεηλασίες ήταν ασταμάτητες. Το 1011, οι Δανοί πήραν το Canterbury, το οποίο προδόθηκε σε αυτούς από τον Alfmar, τον ηγούμενο του μοναστηριού του αγίου Αυγουστίνου, του οποίου η ζωή είχε κάποτε σωθεί από τον άγιο Alphege. Λέγεται πως οι Δανοί έπραξαν κάθε είδους βαρβαρότητες, η πόλη λεηλατήθηκε και ο καθεδρικός κάηκε. Πήραν πολλούς αιχμαλώτους για να τους πουλήσουν σαν σκλάβους. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο Alphege, που παρέμεινε στη θέση του για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους του. Τον κράτησαν αιχμάλωτο, στην Δανέζικη βάση στο Greenwich, για εφτά μήνες με την ελπίδα πως θα πλήρωναν για την απελευθέρωση του.
Τον Απρίλιο του επόμενου χρόνου, ένα συμβούλιο συγκεντρώθηκε στο Λονδίνο και συμφώνησε να πληρώσει τους Δανούς £84,000 στο Danegeld προκειμένου να τους πείσει να φύγουν. Παρόλα αυτά, ο Αρχιεπίσκοπος Alphege αρνήθηκε να επιβαρύνει την χώρα περισσότερο με το να τους αφήσει να πληρώσουν το επιπλέον ποσό των £3,000 για την απελευθέρωση του. Οι Δανοί μέθυσαν μία νύχτα και θυμωμένοι με την άρνηση του χτύπησαν τον καημένο άνδρα με κόκαλα βοδιού. Ο αρχηγός τους, ο Κόμης Thorkell, προσπάθησε να τον σώσει, αλλά οι άνδρες του ήταν ανεξέλεγκτοι. Ο ετοιμοθάνατος Αρχιεπίσκοπος ελευθερώθηκε από την μιζέρια του με το χτύπημα ενός τσεκουριού το οποίο κράδαινε ένας συμπονετικός Δανός, ονόματι Thrum, τον οποίο είχε φέρει στην αληθινή πίστη όταν ήταν αιχμάλωτος.
Η δολοφονία συνέβη εκεί όπου σήμερα στέκεται η εκκλησία του αγίου Alphege στο Greenwich. Το σώμα του έμεινε εκεί για αρκετές ημέρες καθώς οι πολεμιστές Βίκινγκς αρνούνταν να γίνει μία αξιοπρεπείς κηδεία για αυτόν. Παρόλα αυτά, όταν ένα νεκρό κλαδί, το οποίο είχε βαφτεί από το αίμα του, έγινε πράσινο ξανά και άρχισε να ανθίζει -ένα γεγονός που οι παγανιστές το απέδωσαν στην παγανιστική θεά, Dia Feronia - υποχώρησαν και μετέφεραν το σώμα του αγίου Alphege στο Λονδίνο. Εκεί, οι Επίσκοποι Ednoth του Dorchester και Elfhun του Λονδίνου τον έθαψαν στον καθεδρικό του Αποστόλου Παύλου. Οι συμπατριώτες του τον τίμησαν σαν μάρτυρα και πολλοί προσκυνητές μαζεύτηκαν γύρω του. Το 1023 το Λονδίνο έχασε τα άγια λείψανα του. Ο βασιλιάς Canute ο Δανός πείστηκε από την ευλαβή βασίλισσα του, την Emma, να δώσει αποζημιώσεις για τις βαρβαρότητες και τις ιεροσυλίες τις οποίες οι ακόλουθοι του πατέρα του είχαν διαπράξει στην Αγγλία. Μετέφερε το σώμα του αγίου Alphege στον καθεδρικό του Canterbury, όπου τοποθετήθηκε σε έναν αριστοκρατικό τάφο, δίπλα στο ιερό και ο καθεδρικός πλουτίστηκε από πολλά ακριβά δώρα από τον βασιλιά και την βασίλισσα.
Η μνήμη του τιμάται την ημέρα του θανάτου του, στις 19 Απριλίου και η μετακομιδή των λειψάνων του στις 8 Ιουνίου.
Αγγλικό κείμενο εδώ
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου