Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο παρατηρούμε μια ανοδική πορεία των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων η αλλιώς anime. Τι είναι τα anime; Πρόκειται για σειρές κινουμένων σχεδίων που προέρχονται από τη χώρα της Ιαπωνίας(πολλά βασίζονται σε κόμικ-manga το Ιαπωνικό όνομα και μεταφέρονται μετά σε κινούμενα σχέδια), χαρακτηριστικό στοιχείο στο σχεδιασμό τους αποτελεί η “υπερβολή” στις σωματικές αναλογίες των χαρακτήρων(μεγάλα αυγοειδή μάτια, στόματα που ανοίγουν σε μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου). Υπάρχουν διαφόρων ειδών anime, αθλητικά, μυστηρίου, εφηβικά, επιστημονικής φαντασίας κ.α. Στη χώρα μας έχουν γίνει ιδιαίτερα γνωστά τα dragon ball και sailor moon. Που υπάρχει πρόβλημα; Όπως ανέφερα πιο επάνω τα anime βασίζονται στην υπερβολή. Αυτή η υπερβολή όμως παίρνει διάφορες εκτάσεις και διαστάσεις. Έτσι, σε πολλά anime έχουμε αμείλικτες μάχες μεταξύ νεαρών παιδιών(dragon ball, naruto one piece, bleach)στις οποίες εάν κάποιος κόψει κάποιον με ένα σπαθί τότε με το στοιχείο της “υπερβολής” θα εκτιναχτούν λουτρά αίματος τα οποία καλύπτουν μέσα στο αίμα ολόκληρο τον χαρακτήρα, με μαγικές τεχνικές που βασίζονται στην ιαπωνική θρησκεία/μυθολογία(κι, τσάκρα) ακρωτηριάζουν και διαλύουν με απόλυτα ωμό τρόπο τους εχθρούς τους. Στο anime deathnote, ο πρωταγωνιστής κατέχει ένα τετράδιο με το οποίο σκοτώνει όποιον επιθυμεί, σημειώνοντας το όνομα του υποψήφιου θύματος στο τετράδιο. Το θύμα, του οποίου το όνομα θα σημειωθεί στο τετράδιο πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Ο κάτοχος του τετραδίου μπορεί και να σκηνοθετήσει, μια ολόκληρη διαδικασία για να σκοτώσει το θύμα με τον ποιο αρεστό τρόπο. Στην Ελλάδα είχαμε την ατυχία προβολής μίας τέτοιας σειράς, της σειράς με το όνομα dragon ball η οποία προβαλλόταν μέσα στο παιδικό πρόγραμμα του σαββατοκύριακου σαν «παιδικό». Πέρα από το στοιχεία της έντονης βίας που χαρακτηρίζουν αυτά τα κινούμενα σχέδια, κατακλύζονται επίσης και από αρρωστημένα σεξουαλικά μηνύματα. Η πλειονότητα των εφηβικών-νεανικών σειρών, προωθεί την ομαλοποίηση της ομοφυλοφιλίας, πολλά περνούν αμυδρά μηνύματα παιδοφιλίας(dragon ball,-η μπουλμα που πουλάει το σώμα της στο γέρο για να πάρει τη dragonball-η ίδια συχνά εμφανίζεται γυμνή)- ενώ στις σειρές φαντασίας βλέπουμε τους χαρακτήρες να χρησιμοποιούν τις υπερφυσικές δυνάμεις τους προκειμένου να ενδώσουν σε διατροφικές ενέργειες, στο γνωστό naruto ο πρωταγωνιστής μεταμορφώνετε σε γυμνή γυναίκα,(και μέσα του έχει φυλακισμένο έναν δαίμονα, που όποτε επιθυμεί του παρέχει δύναμη παίρνοντας τον έλεγχο του σώματος του) ενώ στο επίσης γνωστό one piece έχουμε έναν χαρακτήρα τραβεστί ο οποίος αλλάζει το φύλο των εχθρών του επεμβαίνοντας στις ορμόνες τους. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τις διαστροφές που προωθεί η συντριπτική πλειοψηφία των anime, και τα anime αυτού του τύπου, είναι αυτά που προτιμούντα από τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων και προωθούνται ποιο πολύ από όλα τα άλλα. Υπάρχουν anime τα οποία έχουν αξιόλογο περιεχόμενο, όμως σπανίζουν και τα προαναφερθέντα κερδίζουν τις προτιμήσεις.. Αξίζει να αναφέρω πως στο διάσημο dragon ball το οποίο προβαλλόταν για χρόνια στη χώρα μας υπάρχει ένας χαρακτήρας που ονομάζετε Σατανάς, και σε ένα σχέδιο (πάνω σε ένα αυτοκίνητο)ενός εισαγωγικού τραγουδιού(από το dragon ball z)είναι σχεδιασμένος ο αριθμός 666. Τυχαίο, δεν νομίζω… Όντας και ο ίδιος κάποτε fan αυτών των σειρών, ξέρω λίγο πολύ για τι μιλάω. Πολλά από αυτά περιέχουν σενάριο με ευπαθείς χαρακτήρες( ο naruto είναι ένα μοναχικό παιδί που δεν τον θέλει κανείς επειδή έχει μέσα του έναν δαίμονα) προκειμένου να προσελκύσουν ευκολότερα, μεγαλύτερο κοινό, μπλέκουν ιστορίες αγάπης και φιλίας διαστρεβλώνοντας το νόημα τους. Το μεγάλο λάθος είναι να κατατάσσουμε αυτές τις σειρές στις κατηγορίες των «παιδικών». Το ότι είναι κινούμενα σχέδια, δεν σημαίνει ότι είναι κατάλληλα για παιδιά, συγκεκριμένα,χωρίς να υπερβάλλω, όποιος επιθυμεί να διατηρήσει, την ψυχική του ακεραιότητα, ανεξαιρέτως ηλικίας, καλό θα ήταν να τα αποφεύγει.
Κάποια από τα ποιο διάσημα anime τα οποία έχουν μεγάλη επιτυχία σε όλον τον κόσμο και στην Ελλάδα και παρακολουθούνται και από μικρά παιδιά. (φωτογραφικό υλικό και περιγραφές).
Dragon ball: Οι ήρωες, πρέπει να φτάσουν σε ακράτητα σημεία μίσους, απέχθειας και οργής προκειμένου να γίνουν ποιο δυνατοί.... Δηλαδή, το μίσος και ο θυμός, είναι τα κλειδιά για να δυναμώσει κάποιος...
Naruto: Ο πρωταγωνιστής(ένα αγόρι 12 χρονών) μεταμορφώνεται σε γυναίκα...
One piece: Προώθηση των ομοφυλόφιλων...
Dragon ball: Ωμός τεμαχισμός και αίμα...
Bleach: Ο πρωταγωνιστής έχει καταβληθεί από τον εσωτερικό του δαίμονα...
Deathnote: Ο εικονιζόμενος χαρακτήρας διαθέτει ένα τετράδιο, με το οποίο σκοτώνει όπιον θέλει, απλώς σημειώνοντας το όνομα του θύματος στο τετράδιο του.
One piece: Ο εικονιζόμενος χαρακτήρας είναι ένας τραβεστί που έχει τη δυνατότητα να αλλάζει το φύλο των εχθρών του επεμβαίνοντας στις ορμόνες τους.
Naruto:"θέλω να σε σκοτώσω τόσο πολύ που τρέμω". Προφανή μηνύματα μίσους συνδυασμένα με έντονα σχέδια που προκαλούν ένταση και ταραχή.
Claymore: Αιματοβαμμένες, δαιμονικές γυναίκες, βιασμοί, ωμή βία με ακρωτηριασμούς και λουτρά αίματος.
Elfenlied: Νεαρά κορίτσια με αρρωστημένες δολοφονικές τάσεις, αίμα και βία.
Sailor moon: Ένα φαινομενικά αθώο, cartoon, γιατί οι σχεδιαστές να διάλεξαν αυτή τη χειρονομία ; Επίσης, γνωρίζετε πως στη σειρά εμφανίζονται δυο χαρακτήρες sailor οι οποίες είναι λεσβίες:
Claymore:η εικόνα μιλάει από μόνη της.
Dragon ball: Υποτίθεται, πως οι "ήρωες" της σειράς διδάσκουν τις αρετές των πολεμικών τεχνών... Πια αρετή μπορεί να περνάει η βια, ειδικά όταν παίρνει αποτρόπαιες μορφές όπως στην παραπάνω εικόνα;
Dragon ball: Η αδιαμφισβήτητα ωμή βία, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά...
Naruto: Δύο αδέρφια παλεύουν ανελέητα μεταξύ τους, στην συγκεκριμένη εικόνα, ο μεγάλος αδερφός επιχειρεί να ξεριζώσει το μάτι του μικρότερου για να πάρει δύναμη...
Bleach: Ο χαρακτήρας ακρωτηριάζεται και η σκηνή προβάλλεται σαν κάτι απόλυτα φυσικό...
Death note: Ο πρωταγωνιστής μαζί με τον συνεργάτη του, ο οποίος είναι ένας θεός του θανάτου. Στο τέλος της σειράς, ο πρωταγωνιστής πεθαίνει, και η ύπαρξη του εκμηδενίζεται...
Death note: Η εικονιζόμενη χαρακτήρας, έχει πουλήσει τα μισά χρόνια της ζωής της στο θεό του θανάτου της, για να της δώσει ως αντάλλαγμα την ικανότητα να βλέπει τα ονόματα των θυμάτων της ώστε να τα σημειώνει στο τετράδιο της.
Σχετικά με την παιδοφιλία στο Laputa Castle in the Sky. Οι ενήλικες γιοι της γυναίκας στην φωτογραφία (αν θυμάμαι καλά ήταν γιοι της) σε μία σκηνή φαίνεται να ερωτεύονται το μικρό κορίτσι που είναι συμπρωταγωνίστρια της σειράς στην παρακάτω φώτο:
αυτό και μόνο κινεί υποψίες.
Τα anime επικαλούνται την κατώτερη φύση μας. Τα πιο πρωτόγονα, σκοτεινά σημεία της ανθρώπινης ψυχής. Η ματαιοδοξία, ο άκρατος συναισθηματισμός, τα ένστικτα... όταν ένα θέαμα στα σερβίρει αυτά με τον κατάλληλο τρόπο, σου δημιουργεί μια περιεργη έλξη στην ιστορία τους ακόμα κι αν δεν έχει κανένα αληθινό ενδιαφέρον... κάτι σαν υποσυνείδητο μήνυμα...
Αν μπεις για καλά μέσα στη νοοτροπία τους γίνεσαι και φανατικός υποστηρικτής τους... στο βαθμό που να κάθεσαι να φτιάχνεις ελληνικούς υπότιτλους για να τα προωθήσεις σε άλλους... να παρεξηγιέσαι όταν κάποιος σου πει ότι κάτι είναι στραβό μαζί τους...
Αν μπεις για καλά μέσα στη νοοτροπία τους γίνεσαι και φανατικός υποστηρικτής τους... στο βαθμό που να κάθεσαι να φτιάχνεις ελληνικούς υπότιτλους για να τα προωθήσεις σε άλλους... να παρεξηγιέσαι όταν κάποιος σου πει ότι κάτι είναι στραβό μαζί τους...
Οι αρρωστημένοι σχεδιαστές αυτών των σειρών και γενικά όσοι ασχολούνται και προωθούν κατά οποιονδήποτε τρόπο αυτή την "τέχνη", θέλουν να μας πείσουν πως η οποιαδήποτε σεξουαλική διαστροφή και η οποιαδήποτε βίαιη εξόρμηση του ανθρώπου είναι φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, και πως μέσα από αυτές τις διαστροφές μπορεί να περάσει κάποιο θετικό μήνυμα... αν είναι δυνατών...
Όσοι παρακολουθούν αυτές τις σειρές γενικά, καλλιεργούν την τάση να αυτοσχεδιάζουν ότι παραλογισμό μπορούν να βρουν για να δικαιολογήσουν ηθικά αυτό που τους διασκεδάζει.. και δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα...
Τα περισσότερα anime, προσφέρουν κάποιο ενδιαφέρον, επιφανειακά, σενάριο το οποίο ως μόνο σκοπό έχει να δικαιολογήσει και να παρουσιάσει σαν φυσιολογικά τα αρρωστημένα και ζωώδη σκηνικά στα οποία εκτίθεται ο θεατής. Μιλούν, περί δικαιοσύνης, αγάπης, φιλίας και τα συναφή, όμως πάντα όλα είναι συνδεδεμένα με κάτι απόκρυφο, βίαιο και σκοτεινό. Προβάλλουν την αγάπη, τη φιλία και τη δικαιοσύνη σαν τον σκοπό τους, όμως αυτά τα στοιχεία δεν είναι παρά ένα όμορφο περιτύλιγμα για να καλύψουν τις χυδαίες και αποκρουστικές καλλιτεχνικές ανησυχίες των δημιουργών.
Λόγο των σχεδίων και των χρωμάτων τα anime γίνονται ποιο προσιτά και στα μικρά παιδιά. Έτσι, εάν ένα παιδί έβλεπε αυτές τις βίαιες σκηνές σε μια ρεαλιστική ταινία θα αποτραβιόταν από την αηδία, όμως στα anime η βία σερβίρεται με έναν πολύ ύπουλο τρόπο.
Προσοχή λοιπόν, σε αυτή την επικίνδυνη "τέχνη".
Δείτε επίσης:
Χρήστος
