Κάποιοι ισχυρίζονται πως πιστεύουν στον Χριστό αλλά δεν ακολουθούν μια χριστιανική ζωή κι όταν τους το επισημάνει κάποιος, υποστηρίζουν πως ο Χριστός είναι μέσα μας κι όταν έρθει ο αντίχριστος, -και φαίνεται να είναι πολύ κοντά εκείνη η στιγμή- δεν θα τον ακολουθήσουν αλλά θα επιλέξουν και θα ακολουθήσουν το Χριστό μας!
Αλήθεια πόσο επιπόλαια και ανόητη μπορεί να είναι μια τέτοια αντίληψη! Πόσο εύκολα μπορεί να ακολουθήσει κάποιος τον Χριστό από τη μια στιγμή στην άλλην, όταν όλη του τη ζωή με τον τρόπο διαβίωσής του, Τον αρνείται!
Πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να αντέξει τον διωγμό που θα εξαπολύσει ο αντίχριστος, που σύμφωνα με τις γραφές θα είναι σφοδρός, όταν όλη του τη ζωή έχει μάθει στις απολαύσεις κι έχει παραδοθεί στα πάθη! Πως θα καταφέρει να νικήσει τον εαυτό του, να αρνηθεί τα πάθη του και την καλοπέρασή του σε μια στιγμή, όταν δεν κατάφερε να το κάνει σε ολόκληρη τη ζωή του. Και τέλος, πως μπορεί κάποιος να θεωρεί δεδομένο πως θα ζήσει μέχρι τότε που θα έρθει ο άνομος! Είναι λανθασμένη μια τέτοια αντίληψη για κάποιον Ορθόδοξο Χριστιανό!
Ο αγώνας μας, ενάντια στα πάθη και στην αμαρτία πρέπει να είναι καθημερινός και ασταμάτητος! Σε όλους όμως, που επιμένουν να έχουν την παραπάνω λογική, απλά τους ρωτάω, Κι αν πεθάνουν αύριο, είναι έτοιμοι να κριθούν; Ας ζούμε έτσι, ώστε να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να αναχωρήσουμε από αυτόν τον μάταιο κόσμο.
Αναγνώστης
http://paparokades.blogspot.gr/2012/09/blog-post_23.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου