Ο άγιος Πατέρας MODOMNOC (Μόντομνόκ) του OSSORY της Ιρλανδίας, προστάτης άγιος των μελισσών και των μελισσοκόμων.

Ο άγιος Πατέρας MODOMNOC (Μόντομνόκ) του OSSORY της Ιρλανδίας, προστάτης άγιος των μελισσών και των μελισσοκόμων.


 

Ημέρα μνήμης: 13/26 Φεβρουαρίου

 Ο άγιος Modomnoc (αλλιώς Domnoc και Dominic) έζησε στο πρώτο μισό του έκτου αιώνα. Αυτό το όνομα, με το οποίο είναι γενικά γνωστός, σημαίνει «ο δικός μου Domnoc», ή «μικρός Domnoc». Οι Ιρλανδοί συγγραφείς των βίων των αγίων συνήθιζαν να προσθέτουν το πρόθεμα «mo», το οποίο σημαίνει «δικό μου», «μικρό», «αγαπημένο» πριν από τα ονόματα αγίων τους οποίους αγαπούσαν και τιμούσαν ιδιαίτερα. Το όνομα «Domnoc» έχει άγνωστη Ιρλανδική προέλευση, ενώ το όνομα του σαν  «Dominic» σημαίνει «αυτός που ανήκει στον Θεό».
Ο άγιος  Modomnoc καταγόταν από την αριστοκρατική οικογένεια  του   O’Neil στο  Ulster, στην Βορειότερη Ιρλανδία. Με όλη του την καρδιά ο νεαρός  Modomnoc επιθυμούσε να υπηρετήσει τον Θεό σαν ιερέας, έτσι πήγε στην Ουαλία για να έχει μια καλή εκπαίδευση στο μεγάλο μοναστήρι της Mynyw, ή αλλιώς της  Menevia (τώρα η τοποθεσία ονομάζεται άγιος Δαβίδ, στον άγιο Δαβίδ της Ουαλίας) υπό τον άγιο Δαβίδ, τον προστάτη άγιο της Ουαλίας. Σε αντίθεση με άλλους υποτακτικούς του μεγάλου ηγουμένου Δαβίδ οι οποίοι έκαναν χειρονακτικές εργασίες, έψελναν και καλλιεργούσαν λαχανικά, ο νεαρός ασκητικός  Modomnoc πρόσεχε τις μέλισσες και αυτό ήταν το διακόνημα του.  Ο Modomnoc αγαπούσε αυτό το διακόνημα πάρα πολύ και φρόντιζε πολύ τα μικρά πλάσματα τα οποία είχε υπό την προστασία του. Τις φρόντιζε, τις φύλαγε σε μια ειδικά φτιαγμένη φωλιά από άχυρα σε μια προστατευμένη γωνιά του μεγάλου μοναστηριακού κήπου όπου καλλιεργούσε τα ποιο όμορφα λουλούδια τα οποία αγαπούσαν και εκτιμούσαν οι μέλισσες του.

Ο Modomnoc συχνά μιλούσε στις μέλισσες του και εκείνες, με την σειρά τους, πετούσαν σε σμήνη γύρω από το κεφάλι του, σαν να μιλούσαν σε αυτόν στην γλώσσα τους και εξέφραζαν αμοιβαιότητα για την αγάπη του. Στο τέλος του καλοκαιριού οι μέλισσες προμήθευαν τον άγιο Modomnoc με τόσο μεγάλη ποσότητα μελιού που χρειαζόταν βοηθούς για να το μεταφέρει στο μοναστήρι. Χάρη στον  Modomnoc και στις πιστές του μέλισσες, οι μοναχοί του Μοναστηριού  Mynyw είχαν άφθονο μέλι. Ο άγιος  Modomnoc πάντα ευχαριστούσε τον Θεό που του έδωσε αυτό το διακόνημα. Όλοι οι άλλοι μοναχοί φοβούνταν τις μέλισσες και απέφευγαν να περνούν από την γωνία του κήπου όπου ζούσαν οι μέλισσες του   Modomnoc γιατί μπορεί να τους τσιμπούσαν όμως τα έντομα ποτέ δεν τσίμπησαν τον   Modomnoc.

Πολλά χρόνια πέρασαν. Ήταν καιρός για τον άγιο Modomnoc να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ιρλανδία και να αρχίσει την υπηρεσία του σαν ιερέας. Σύμφωνα με την παράδοση, ένα ολόκληρο σμήνος από πιστές μέλισσες πέταξαν συνοδεύοντας τον αγαπημένο τους κύριο στην Ιρλανδία. Να πως συνέβη. Την ημέρα πριν από την αναχώρηση του, ο  Modomnoc αποχαιρέτησε τον άγιο ηγούμενο του και την αδελφότητα και στο τέλος πήγε στον κήπο για να αποχαιρετήσει τους ποιο αγαπημένους του φίλους, τις μέλισσες, γνωρίζοντας πως θα του λείψουν στην Ιρλανδία. Οι μέλισσες, σαν να ένιωθαν το ότι ο αγαπημένος τους πατέρας θα έφευγε, πέταξαν έξω από τις κυψέλες τους και με πολύ έντονα ζουζουνίσματα άρχισαν να πετάν γύρω από τον άγιο (ήταν χιλιάδες στον αριθμό). Ενώ γίνονταν αυτά οι μοναχοί στέκονταν σε απόσταση από τον άγιο άντρα και ήταν  πολύ εντυπωσιασμένοι. Ο άγιος  Modomnoc μπήκε στην βάρκα και αναχώρησε για την Ιρλανδία.      

Παρόλα αυτά, πριν να πλεύσει τρία μίλια είδε ξαφνικά ένα μικρό μαύρο σύννεφο το οποίο τον προσέγγιζε με ταχύτητα από την ακτή της Ουαλίας. Σύντομα το σύννεφο πλησίασε και ο άγιος άντρας έκπληκτος κατάλαβε πως αυτό το σύννεφο ήταν όλες οι μέλισσες από όλες τις φωλιές του μοναστηριού του Mynyw. Τα έντομα άρχισαν να διασκορπίζονται χαρούμενα μέσα στην βάρκα του κυρίου τους. Ο άγιος  Modomnoc, λυπημένος για τους μοναχούς που θα στερούνταν το υπέροχο μέλι και φοβούμενος για την ασφάλεια των μελισσών οι οποίες θα μπορούσαν να πεθάνουν κατά το ταξίδι από την Ουαλία προς την Ιρλανδία τις διέταξε να πετάξουν πίσω. Όμως τα μικρά πλάσματα δεν υπάκουσαν αυτή τη φορά τον κύριο τους. Την ίδια στιγμή, οι ναύτες, φοβούμενοι τις μέλισσες, παρακάλεσαν τον   Modomnoc να πάρει μια απόφαση όσο το δυνατόν ποιο σύντομα. Και ο άγιος αναγκάστηκε να ζητήσει από τους ναύτες να επιστρέψουν στην Ουαλία.    

Η αδελφότητα του Mynyw ξαφνιάστηκε πολύ βλέποντας τον άγιο Modomnoc να επιστρέφει μαζί με όλες τις μέλισσες στην Ουαλία! Ο άγιος άντρας διηγήθηκε στον ηγούμενο ότι του συνέβη και ο άγιος Δαβίδ του πρότεινε να πλεύσει το επόμενο πρωί, αλλά αυτή τη φορά χωρίς να αποχαιρετήσει τις μέλισσες. Ο   Modomnoc έκανε όπως του είπε. Όμως το γεγονός επαναλήφθηκε. Όταν ο άγιος κάλυψε τρία μίλια στη θάλασσα οι μέλισσες σαν σύννεφο τον πρόλαβαν. Τότε ο άγιος αποφάσισε να πλεύσει πίσω στο Mynyw ξανά.

Ο ηγούμενος, βλέποντας πως ο Modomnoc έπρεπε να επιστρέψει δεύτερη φορά, του είπε: «Modomnoc, σου δίνω αυτές τις μέλισσες. Να τις πάρεις με την ευλογία μου. Βλέπω πως δεν είναι δυνατόν να ζήσουν χωρίς εσένα. Και θα ζητήσουμε νέες μέλισσες για εμάς.» Ο Modomnoc συμφώνησε να εκπληρώσει το θέλημα του ηγουμένου, όμως του πήρε ώρα να πείσει τους ναύτες να πάρουν τις μέλισσες μαζί τους. Καθώς αναχωρούσε, ο άγιος Δαβίδ είπε στον Modomnoc πως οι μέλισσες δεν θα πλήγωναν τους ναύτες όσο ο άγιος θα παρέμενε  στην βάρκα. Πριν να φύγει, ο Modomnoc προσευχήθηκε ώστε οι μέλισσες, εάν αυτό ήταν το θέλημα του Θεού, να παραμείνουν και να ζήσουν στον κήπο του Mynyw καθώς θα μπορούσαν όλες να πεθάνουν κατά την πτήση τους προς την Ιρλανδία.  Παρόλα αυτά και αυτή τη φορά όλες οι μέλισσες πέταξαν πίσω από τον κύριο τους.  Ο Modomnoc έφτιαξε μια φωλιά για τις μέλισσες στην βάρκα και όλες τους με την εντολή του μπήκαν εκεί μέσα περιμένοντας υπομονετικά για το τέλος του θαλάσσιου ταξιδιού και δεν πείραξαν καθόλου τους ναύτες.

Μόλις έφτασε στην Ιρλανδία, σύμφωνα με την παράδοση, ο άγιος Modomnoc οικοδόμησε μια εκκλησία στο Bremore κοντά στην πόλη του Balbriggan, στο σημερινό County Dublin (κομητεία του Δουβλίνου). Κοντά στην εκκλησία, όπως λέει η παράδοση, εγκατέστησε το σμήνος των μελισσών σε φωλιές σε έναν υπέροχα όμορφο κήπο ο οποίος αντιπροσώπευε τον κήπο στο  Mynyw. Αυτό το σημείο είναι γνωστό σαν «η εκκλησία του μελισσοκόμου» (“Llan-Beach-Aire”) μέχρι και σήμερα. Οι Ιρλανδοί από τους παλιούς καιρούς πιστεύουν πως οι μέλισσες όπως και η μελισσοκομία εμφανίστηκαν στη χώρα τους χάρη στον άγιο  Modomnoc.

Πιθανόν, φτάνοντας στην Ιρλανδία, ο Modomnoc ανέλαβε ιεραποστολική δράση και υπηρέτησε σαν επίσκοπος του Ossory. Υπάρχει μια παράδοση που λέει πως ο άγιος Modomnoc πέρασε τις τελευταίες ημέρες του σαν ερημίτης στο Tibraghny στα νοτιοδυτικά του σημερινού  County Kilkenny όπου τον τιμούσαν ιδιαίτερα. Ο άγιος πατέρας μας Modomnoc κοιμήθηκε εν Κυρίω γύρω στο έτος 550.  Το όνομα του Modomnoc συμπεριλήφθηκε στο «Μαρτυρολόγιο του αγίου Oengus» από το Μοναστήρι του Tallacht. Ειδικά, ο άγιος  Oengus έγραψε: «Σε μια μικρή βάρκα, από την ανατολή, μέσα από την καθαρή θάλασσα, ο Domnoc μου έφερε το ευλογημένο είδος των μελισσών της Ιρλανδίας.» Παρεμπιπτόντως, τον ίδιο καιρό με τον  Modomnoc ζούσε στην Ιρλανδία μια αγία γυναίκα ονόματι Gobnait, η οποία ήταν ηγουμένη του  Ballyvourney στο County Cork και θαυματουργή (ημέρα μνήμης 11/24 Φεβρουαρίου, μόλις δύο μέρες πριν τον  Modomnoc) η οποία ήταν επίσης μελισσοκόμος. Έρευνες υποθέτουν πως οι μέλισσες της είχαν συγγένεια με τις μέλισσες του αγίου Modomnoc.


Ο άγιος Modomnoc τιμάται ευρέος σαν προστάτης άγιος των μελισσών και της μελισσοκομίας μέχρι και σήμερα.  


Άγιε πατέρα Modomnoc, προσευχήσου στον Θεό για εμάς!


Αγγλικό κείμενο
http://www.pravoslavie.ru/english/77526.htm

Μετάφραση orthodoxy-rainbow