Πως μια τυφλή γυναίκα, προσευχόμενη στο κοιμητήριο αυτού του μοναστηριού, θεραπεύτηκε και μπόρεσε να δει. (675)
Συνέχεια από εδώ
Η Hildilid, μία αφοσιωμένη δούλη του Θεού, διαδέχτηκε την Ethelburg στην ηγουμενία και ηγουμένευε με μεγάλο πόθο για πολλά χρόνια, φρόντιζε για όλα όσα χρειαζόταν η κοινότητα και επίσης φρόντιζε να διατηρεί την πειθαρχεία ακόμη και όταν έφτασε σε μεγάλη ηλικία. Η στενότητα του χώρου όπου ήταν χτισμένο το μοναστήρι, την οδήγησε στο να αποφασίσει πως τα λείψανα των δούλων του Χριστού, που είχαν θαφτεί εκεί, έπρεπε να βγουν από το χώμα και έπρεπε να γίνει η μετακομιδή τους μέσα στην εκκλησία της Ευλογημένης Μητέρας του Θεού και να συγκεντρωθούν σε ένα σημείο. Και πάλι η λαμπρότητα ενός ουράνιου φωτός εμφανίστηκε εκεί όταν έγινε αυτό και ένα άρωμα υπέροχης ευωδίας απλώθηκε και για τα άλλα σημεία που εμφανίστηκαν, μπορεί κανείς να μάθει διαβάζοντας το βιβλίο από το οποίο πήραμε αυτές τις ιστορίες.
Αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να παραλείψουμε το θαύμα της θεραπείας, το οποίο όπως μας πληροφορεί το ίδιο βιβλίο συνέβη στο κοιμητήριο αυτής της κοινότητας που ήταν αφιερωμένη στο Θεό. Εκεί ζούσε σε αυτή τη γειτονιά ένας ιππότης, του οποίου η γυναίκα είχε προσβληθεί με μία ξαφνική σκοτοδίνη στα μάτια και καθώς η ασθένεια εξελισσόταν καθημερινά, έγινε τόσο ανυπόφορη, που δεν μπορούσε να δει ούτε στο ελάχιστο το φως. Αφού παρέμεινε για λίγο καιρό τυλιγμένη στη νύχτα αυτής της τυφλότητας, ξαφνικά της ήρθε η σκέψη πως θα μπορούσε να επανακτήσει την όραση της, εάν την πήγαιναν στο μοναστήρι όπου κατοικούσαν οι μοναχές και προσευχόταν στα λείψανα των αγίων. Δεν άργησε να εκπληρώσει αυτό που είχε στο μυαλό της. Αφού οδηγήθηκε από τις υπηρέτριες της στο μοναστήρι, το οποίο ήταν πολύ κοντά, και έχοντας απόλυτη πίστη πως θα θεραπευτεί εκεί, την οδήγησαν στο κοιμητήριο και αφού προσευχήθηκε για ώρα εκεί γονατιστή, η προσευχή της εισακούστηκε , γιατί καθώς σηκώθηκε μετά την προσευχή της, πριν να βγει έξω από αυτό το μέρος, έλαβε το δώρο της όρασης το οποίο επιθυμούσε. Και ενώ προηγούμενος την είχαν οδηγήσει εκεί τα χέρια των υπηρετριών της, επέστρεψε τώρα στο σπίτι χαρούμενη χωρίς βοήθεια. Φαίνεται πως είχε χάσει το φως αυτού του κόσμου προκειμένου να δείξει με τη θεραπεία της πόσο υπέροχο φως παραχωρείτε στους αγίους του Χριστού στον Παράδεισο και πόσο μεγάλη χάρη θεραπευτικής δύναμης.
Αγγλικό κείμενο http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc205
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Συνέχεια από εδώ
Η Hildilid, μία αφοσιωμένη δούλη του Θεού, διαδέχτηκε την Ethelburg στην ηγουμενία και ηγουμένευε με μεγάλο πόθο για πολλά χρόνια, φρόντιζε για όλα όσα χρειαζόταν η κοινότητα και επίσης φρόντιζε να διατηρεί την πειθαρχεία ακόμη και όταν έφτασε σε μεγάλη ηλικία. Η στενότητα του χώρου όπου ήταν χτισμένο το μοναστήρι, την οδήγησε στο να αποφασίσει πως τα λείψανα των δούλων του Χριστού, που είχαν θαφτεί εκεί, έπρεπε να βγουν από το χώμα και έπρεπε να γίνει η μετακομιδή τους μέσα στην εκκλησία της Ευλογημένης Μητέρας του Θεού και να συγκεντρωθούν σε ένα σημείο. Και πάλι η λαμπρότητα ενός ουράνιου φωτός εμφανίστηκε εκεί όταν έγινε αυτό και ένα άρωμα υπέροχης ευωδίας απλώθηκε και για τα άλλα σημεία που εμφανίστηκαν, μπορεί κανείς να μάθει διαβάζοντας το βιβλίο από το οποίο πήραμε αυτές τις ιστορίες.
Αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να παραλείψουμε το θαύμα της θεραπείας, το οποίο όπως μας πληροφορεί το ίδιο βιβλίο συνέβη στο κοιμητήριο αυτής της κοινότητας που ήταν αφιερωμένη στο Θεό. Εκεί ζούσε σε αυτή τη γειτονιά ένας ιππότης, του οποίου η γυναίκα είχε προσβληθεί με μία ξαφνική σκοτοδίνη στα μάτια και καθώς η ασθένεια εξελισσόταν καθημερινά, έγινε τόσο ανυπόφορη, που δεν μπορούσε να δει ούτε στο ελάχιστο το φως. Αφού παρέμεινε για λίγο καιρό τυλιγμένη στη νύχτα αυτής της τυφλότητας, ξαφνικά της ήρθε η σκέψη πως θα μπορούσε να επανακτήσει την όραση της, εάν την πήγαιναν στο μοναστήρι όπου κατοικούσαν οι μοναχές και προσευχόταν στα λείψανα των αγίων. Δεν άργησε να εκπληρώσει αυτό που είχε στο μυαλό της. Αφού οδηγήθηκε από τις υπηρέτριες της στο μοναστήρι, το οποίο ήταν πολύ κοντά, και έχοντας απόλυτη πίστη πως θα θεραπευτεί εκεί, την οδήγησαν στο κοιμητήριο και αφού προσευχήθηκε για ώρα εκεί γονατιστή, η προσευχή της εισακούστηκε , γιατί καθώς σηκώθηκε μετά την προσευχή της, πριν να βγει έξω από αυτό το μέρος, έλαβε το δώρο της όρασης το οποίο επιθυμούσε. Και ενώ προηγούμενος την είχαν οδηγήσει εκεί τα χέρια των υπηρετριών της, επέστρεψε τώρα στο σπίτι χαρούμενη χωρίς βοήθεια. Φαίνεται πως είχε χάσει το φως αυτού του κόσμου προκειμένου να δείξει με τη θεραπεία της πόσο υπέροχο φως παραχωρείτε στους αγίους του Χριστού στον Παράδεισο και πόσο μεγάλη χάρη θεραπευτικής δύναμης.
Αγγλικό κείμενο http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc205
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου