Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής
(...) Ἐφοδιασμένοι λοιπόν μέ τήν πλούσια χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, φθάσαμε καί στήν πανέμορφη Σαμόα μέ τά ψηλά βουνά, τά φαράγγια καί τά κρύα νερά καί προπάντων μέ τούς πιστούς καί εὐσεβείς κατοίκους της.
Τό ταξίδι μας ἧταν διερευνητικό. Νά δοῦμε ἀν θά μποροῦσε νά κτιστεῖ ἐκεί ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία χριστιανικῆς οἰκογένειας ἀπό τόν Ἀσπρόπυργο.
Δύο πράγματα ἐνίσχυσαν τή θελησή μας νά προχωρήσουμε στό κτίσιμο τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Ναοῦ καί στό ξεκίνημα τῆς Ἱεραποστολῆς καί στό νησί αὐτό τῶν διακοσίων χιλιάδων κατοίκων.
Τό πρῶτο βράδυ κιόλας εἶδα στόν ὕπνο μου ὅτι βρέθηκα στό Ἱερό Σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στήν Πάτμο, ἀσχολούμενος μέ τήν καθαριότητα καί τή τακτοποίηση τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου καί ἐχοντας στή συνέχεια συζήτηση μέ πρόσωπα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Θεολόγου γύρω ἀπό τά προβλήματα τοῦ παγκοσμίου αὐτοῦ προσκυνήματος.
Η πρώτη ομάδα κατηχουμένων στα νησιά Τόνγκα
Τήν ἀλλή ἡμέρα τό πρωί οἱ σύντροφοί μου π. Παῦλος καί π. Μελέτιος βγῆκαν στόν κῆπο τοῦ ξενοδοχείου γιά νά προσευχηθοῦν. Τούς εἶδε ὁ κηπουρός μέ τά ράσα καί ρώτησε μήπως εἶναι Μουσουλμάνοι, παίρνοντας τήν ἀπάντηση ὅτι εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι. Σέ λίγο βρέθηκα καί ἐγώ ἐκεί καί τού ἐκάναμε μία σύντομη κατήχηση πάνω στήν ἰστορική ἀναδρομή καί τήν οὐσία τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐνθουσιάστηκε ὁ κ. Οὐαλέση (αὐτό εἶναι τό ὀνομά του) καί μαζί του καί ὁ συνάδελφός του στόν κῆπο ὁ κ. Κέλυ, ὁ ὁποῖος μάς παρακάλεσε νά πᾶμε στό σπίτι του καί νά εὐλογήσουμε τήν ἀρρωστη σύζυγό του. Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδιας ἡμέρας πήγαμε στό σπίτι τοῦ Οὐαλέση καί κάναμε ἀγιασμό στήν ἐπίσης ἀρρωστη σύζυγό του, ἡ ὁποία ὑπέφερε ἀπό φοβερούς πόνους σέ ὅλο τό σῶμα της. Τούς μιλήσαμε γιά τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τί σημαίνει καί πῶς πρέπει νά γίνεται, καί τόν ἔκαναν μέ βαθειά ἐπίγνωση καί πίστη μέχρι πού τελείωσε ὁ ἁγιασμός καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ σταμάτησαν καί οἱ πόνοι τῆς ἄρρωστης. Στή συνέχεια γνωρίσαμε τόν κ. Pepe, πάστορα μιᾶς μικρῆς προτεστάντικης ὁμάδος πού καί αὐτός δέν ξέρει τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὁμάδα τους αὐτή καί μέ ἐνδιαφέρον καί χαρά ἄκουσε τά ὅσα τοῦ εἴπαμε γιά τήν Ὀρθοδοξία καί δέχθηκε νά τήν ἀσπασθεῖ καί νά γίνει Ὀρθόδοξος ἱερέας.
Τό βράδυ τῆς ἄλλης ἡμέρας μιλήσαμε σέ μικρή συγκέντρωση συγγενικῶν τους προσώπων γιά τήν Πάτμο καί τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη ζητώντας τήν συμπαράστασή τους γιά τήν ἀνεύρεση οἰκοπέδου πρός ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ του.
Οἱ ἀνθρωποι στή Σαμόα ἔχουν μιά ἰδιαιτερότητα. Εἶναι ἤρεμοι, χαμογελαστοί καί πολύ θρῆσκοι. Νομίζω ὅτι δικαιοῦνται καί αὐτοί καί τό ἀξίζουν νά γίνουν μέλητῆς Ἁγίας καί ἀληθινῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί νά μήν περιμένουν ἀπό τά πνευματικά ψίχουλα τῶν αἰρετικῶν Προτεσταντῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ἀκραίων Μορμόνων, οἱ ὁποῖοι δέν βάζουν στούς Ναούς τους τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὅπως ὅμως χωρίς τήν πίστη στήν Ἀνάσταση χάνει κάθε νόημα τό κήρυγμα τοῦ Ευαγγελίου, ἐτσι καί χωρίς τήν πίστη στό Σταυρό ἐξαφανίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Χριστιανοσύνης καί χάνει τό νόημά της ἡ διά τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Θεανθρώπου θεολογία τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
Ἀς στηρίξουμε λοιπόν αὐτό τό νέο εὐαγγελικό ἄνοιγμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στό νησί αὐτό, πού θά ὁδηγήσει τούς ἀδελφούς μας στή σωτηρία.
† Ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος
http://o-nekros.blogspot.gr/2015/10/blog-post_37.html
(...) Ἐφοδιασμένοι λοιπόν μέ τήν πλούσια χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, φθάσαμε καί στήν πανέμορφη Σαμόα μέ τά ψηλά βουνά, τά φαράγγια καί τά κρύα νερά καί προπάντων μέ τούς πιστούς καί εὐσεβείς κατοίκους της.
Τό ταξίδι μας ἧταν διερευνητικό. Νά δοῦμε ἀν θά μποροῦσε νά κτιστεῖ ἐκεί ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία χριστιανικῆς οἰκογένειας ἀπό τόν Ἀσπρόπυργο.
Δύο πράγματα ἐνίσχυσαν τή θελησή μας νά προχωρήσουμε στό κτίσιμο τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Ναοῦ καί στό ξεκίνημα τῆς Ἱεραποστολῆς καί στό νησί αὐτό τῶν διακοσίων χιλιάδων κατοίκων.
Τό πρῶτο βράδυ κιόλας εἶδα στόν ὕπνο μου ὅτι βρέθηκα στό Ἱερό Σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στήν Πάτμο, ἀσχολούμενος μέ τήν καθαριότητα καί τή τακτοποίηση τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου καί ἐχοντας στή συνέχεια συζήτηση μέ πρόσωπα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Θεολόγου γύρω ἀπό τά προβλήματα τοῦ παγκοσμίου αὐτοῦ προσκυνήματος.
Η πρώτη ομάδα κατηχουμένων στα νησιά Τόνγκα
Τήν ἀλλή ἡμέρα τό πρωί οἱ σύντροφοί μου π. Παῦλος καί π. Μελέτιος βγῆκαν στόν κῆπο τοῦ ξενοδοχείου γιά νά προσευχηθοῦν. Τούς εἶδε ὁ κηπουρός μέ τά ράσα καί ρώτησε μήπως εἶναι Μουσουλμάνοι, παίρνοντας τήν ἀπάντηση ὅτι εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι. Σέ λίγο βρέθηκα καί ἐγώ ἐκεί καί τού ἐκάναμε μία σύντομη κατήχηση πάνω στήν ἰστορική ἀναδρομή καί τήν οὐσία τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐνθουσιάστηκε ὁ κ. Οὐαλέση (αὐτό εἶναι τό ὀνομά του) καί μαζί του καί ὁ συνάδελφός του στόν κῆπο ὁ κ. Κέλυ, ὁ ὁποῖος μάς παρακάλεσε νά πᾶμε στό σπίτι του καί νά εὐλογήσουμε τήν ἀρρωστη σύζυγό του. Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδιας ἡμέρας πήγαμε στό σπίτι τοῦ Οὐαλέση καί κάναμε ἀγιασμό στήν ἐπίσης ἀρρωστη σύζυγό του, ἡ ὁποία ὑπέφερε ἀπό φοβερούς πόνους σέ ὅλο τό σῶμα της. Τούς μιλήσαμε γιά τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τί σημαίνει καί πῶς πρέπει νά γίνεται, καί τόν ἔκαναν μέ βαθειά ἐπίγνωση καί πίστη μέχρι πού τελείωσε ὁ ἁγιασμός καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ σταμάτησαν καί οἱ πόνοι τῆς ἄρρωστης. Στή συνέχεια γνωρίσαμε τόν κ. Pepe, πάστορα μιᾶς μικρῆς προτεστάντικης ὁμάδος πού καί αὐτός δέν ξέρει τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὁμάδα τους αὐτή καί μέ ἐνδιαφέρον καί χαρά ἄκουσε τά ὅσα τοῦ εἴπαμε γιά τήν Ὀρθοδοξία καί δέχθηκε νά τήν ἀσπασθεῖ καί νά γίνει Ὀρθόδοξος ἱερέας.
Τό βράδυ τῆς ἄλλης ἡμέρας μιλήσαμε σέ μικρή συγκέντρωση συγγενικῶν τους προσώπων γιά τήν Πάτμο καί τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη ζητώντας τήν συμπαράστασή τους γιά τήν ἀνεύρεση οἰκοπέδου πρός ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ του.
Οἱ ἀνθρωποι στή Σαμόα ἔχουν μιά ἰδιαιτερότητα. Εἶναι ἤρεμοι, χαμογελαστοί καί πολύ θρῆσκοι. Νομίζω ὅτι δικαιοῦνται καί αὐτοί καί τό ἀξίζουν νά γίνουν μέλητῆς Ἁγίας καί ἀληθινῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί νά μήν περιμένουν ἀπό τά πνευματικά ψίχουλα τῶν αἰρετικῶν Προτεσταντῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ἀκραίων Μορμόνων, οἱ ὁποῖοι δέν βάζουν στούς Ναούς τους τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὅπως ὅμως χωρίς τήν πίστη στήν Ἀνάσταση χάνει κάθε νόημα τό κήρυγμα τοῦ Ευαγγελίου, ἐτσι καί χωρίς τήν πίστη στό Σταυρό ἐξαφανίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Χριστιανοσύνης καί χάνει τό νόημά της ἡ διά τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Θεανθρώπου θεολογία τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
Ἀς στηρίξουμε λοιπόν αὐτό τό νέο εὐαγγελικό ἄνοιγμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στό νησί αὐτό, πού θά ὁδηγήσει τούς ἀδελφούς μας στή σωτηρία.
† Ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος
http://o-nekros.blogspot.gr/2015/10/blog-post_37.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου