Σχετικά με τον βίο και το θάνατο του πιστού βασιλιά Sigbert. (631)
Εκείνο τον καιρό, το βασίλειο της Ανατολικής Αγγλίας, μετά το θάνατο του Earpwald, τον διάδοχο του Redwald, κυβερνιόταν από τον αδερφό του ονόματι Sigbert, έναν καλό και πιστό άνθρωπο, ο οποίος λίγο καιρό πριν βαπτίστηκε στη Γαλατία, όπου ζούσε εξόριστος λόγω του ότι έφυγε από τη χώρα του εξαιτίας της εχθρότητας που του έδειχνε ο Redwald. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, μόλις ενθρονίστηκε, όντας πρόθυμος να μιμηθεί τα καλά ιδρύματα τα οποία είχε δει στη Γαλατία, ίδρυσε ένα σχολείο όπου τα αγόρια θα διδάσκονταν γραφή και τον βοήθησε σε αυτό ο Επίσκοπος Felix, ο οποίος ήρθε εκεί από το Kent και ο οποίος τους ενίσχυσε με δασκάλους.
Ο βασιλιάς αγάπησε τόσο πολύ το ουράνιο βασίλειο, που τελικά, αφού αποσύρθηκε από τις υποθέσεις του βασιλείου του, και αφού τις ανέθεσε στον συγγενή του ονόματι Ecgric, ο οποίος πριν κατείχε ένα κομμάτι του βασιλείου, μπήκε σε ένα μοναστήρι το οποίο το είχε χτίσει για τον ίδιο και αφού έλαβε το μοναχικό σχήμα αφοσιώθηκε στη μάχη που θα του έδινε έναν ουράνιο θρόνο. Αρκετό καιρό μετά από αυτό, συνέβη το έθνος των κατοίκων της Mercian, υπό την ηγεσία του βασιλιά Penda, να κάνει πόλεμο στους Ανατολικούς Άγγλους οι οποίοι αφού κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να νικήσουν τους εχθρούς τους, παρακάλεσαν τον Sigbert να πάει μαζί τους στη μάχη για να ενθαρρύνει τους στρατιώτες. Ήταν απρόθυμος και αρνήθηκε, έτσι τον έσυραν παρά τη θέληση του έξω από το μοναστήρι και τον πήγαν εκεί που ήταν συγκεντρωμένος ο στρατός ελπίζοντας πως οι στρατιώτες τους θα φοβόντουσαν λιγότερο και δεν θα λιποτακτούσαν στην παρουσία κάποιου ο οποίος ήταν ένας ενεργός και φημισμένος διοικητής. Όμως αυτός, έχοντας στο νου του πως ήταν μοναχός, παρότι ήταν περιτριγυρισμένος από έναν βασιλικό στρατό κρατούσε στο χέρι του μόνο ένα ραβδί και σκοτώθηκε μαζί με τον βασιλιά Ecgric. Αφού οι παγανιστές συνέχισαν τη μάχη, ένα κομμάτι του στρατού τους σφαγιάστηκε ενώ ένα άλλο κομμάτι διασκορπίστηκε.
Τους διαδέχτηκε στο βασίλειο ο Anna, ο γιός του Eni, ο οποίος είχε βασιλικό αίμα, ένας καλός άνθρωπος και πατέρας καλών παιδιών, για τον οποίο, στο κατάλληλο σημείο, θα μιλήσουμε αργότερα. Μετά από καιρό σφαγιάστηκε και αυτός όπως και οι προκάτοχοι του από τον ίδιο παγανιστή βασιλιά της Mercia.
Αγγλικό κείμενο Bede's Ecclesiastical History of England
http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc47
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Εκείνο τον καιρό, το βασίλειο της Ανατολικής Αγγλίας, μετά το θάνατο του Earpwald, τον διάδοχο του Redwald, κυβερνιόταν από τον αδερφό του ονόματι Sigbert, έναν καλό και πιστό άνθρωπο, ο οποίος λίγο καιρό πριν βαπτίστηκε στη Γαλατία, όπου ζούσε εξόριστος λόγω του ότι έφυγε από τη χώρα του εξαιτίας της εχθρότητας που του έδειχνε ο Redwald. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, μόλις ενθρονίστηκε, όντας πρόθυμος να μιμηθεί τα καλά ιδρύματα τα οποία είχε δει στη Γαλατία, ίδρυσε ένα σχολείο όπου τα αγόρια θα διδάσκονταν γραφή και τον βοήθησε σε αυτό ο Επίσκοπος Felix, ο οποίος ήρθε εκεί από το Kent και ο οποίος τους ενίσχυσε με δασκάλους.
Ο βασιλιάς αγάπησε τόσο πολύ το ουράνιο βασίλειο, που τελικά, αφού αποσύρθηκε από τις υποθέσεις του βασιλείου του, και αφού τις ανέθεσε στον συγγενή του ονόματι Ecgric, ο οποίος πριν κατείχε ένα κομμάτι του βασιλείου, μπήκε σε ένα μοναστήρι το οποίο το είχε χτίσει για τον ίδιο και αφού έλαβε το μοναχικό σχήμα αφοσιώθηκε στη μάχη που θα του έδινε έναν ουράνιο θρόνο. Αρκετό καιρό μετά από αυτό, συνέβη το έθνος των κατοίκων της Mercian, υπό την ηγεσία του βασιλιά Penda, να κάνει πόλεμο στους Ανατολικούς Άγγλους οι οποίοι αφού κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να νικήσουν τους εχθρούς τους, παρακάλεσαν τον Sigbert να πάει μαζί τους στη μάχη για να ενθαρρύνει τους στρατιώτες. Ήταν απρόθυμος και αρνήθηκε, έτσι τον έσυραν παρά τη θέληση του έξω από το μοναστήρι και τον πήγαν εκεί που ήταν συγκεντρωμένος ο στρατός ελπίζοντας πως οι στρατιώτες τους θα φοβόντουσαν λιγότερο και δεν θα λιποτακτούσαν στην παρουσία κάποιου ο οποίος ήταν ένας ενεργός και φημισμένος διοικητής. Όμως αυτός, έχοντας στο νου του πως ήταν μοναχός, παρότι ήταν περιτριγυρισμένος από έναν βασιλικό στρατό κρατούσε στο χέρι του μόνο ένα ραβδί και σκοτώθηκε μαζί με τον βασιλιά Ecgric. Αφού οι παγανιστές συνέχισαν τη μάχη, ένα κομμάτι του στρατού τους σφαγιάστηκε ενώ ένα άλλο κομμάτι διασκορπίστηκε.
Τους διαδέχτηκε στο βασίλειο ο Anna, ο γιός του Eni, ο οποίος είχε βασιλικό αίμα, ένας καλός άνθρωπος και πατέρας καλών παιδιών, για τον οποίο, στο κατάλληλο σημείο, θα μιλήσουμε αργότερα. Μετά από καιρό σφαγιάστηκε και αυτός όπως και οι προκάτοχοι του από τον ίδιο παγανιστή βασιλιά της Mercia.
Αγγλικό κείμενο Bede's Ecclesiastical History of England
http://www.gutenberg.org/files/38326/38326-h/38326-h.html#toc47
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου