ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ – ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑΣ
«Προσπαθήστε να προοδεύετε στην εσωτερική καρδιακή επιστήμη, στην επιστήμη δηλαδή της αγάπης, της πίστεως, της προσευχής, της πραότητος, της ταπεινοφροσύνης, της ευγενείας, της υπακοής, της σωφροσύνης, της συγκαταβατικότητος, της συμπαθείας, της αυτοθυσίας, της καθάρσεως από πονηρούς και κακούς λογισμούς…
«Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού,, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. στ’ 33).»
«Περισσότερο απ’ όλα να μαθαίνετε την γλώσσα της αγάπης, την πιο ζωντανή και εκφραστική γλώσσα. Χωρίς αυτή, η γνώσις των ξένων γλωσσών δεν φέρνει καμμιά ουσιαστική ωφέλεια.»
«Ο απ. Παύλος παραγγέλλει «το Πνεύμα μη σβέννυτε» (Α’ Θεσ. ε’ 19). Πρέπει να θυμάται αυτό κάθε χριστιανός ιδιαίτερα όμως ο ιερεύς και ο διδάσκαλος των παιδιών. Ιδιαίτερα εμείς πρέπει πάντοτε να φλεγόμεθα από το Αγ. Πνεύμα κατά την εξάσκηση της υψηλής μας υπηρεσίας προς τον Θεό και τους ανθρώπους».
«Μπορεί κάποιος να γίνη σοφός και όμως να καταντήση άχρηστος άνθρωπος. Εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε όχι μόνον σοφούς ανθρώπους και ωφέλιμα μέλη της κοινωνίας, αλλά κυρίως ευλαβείς και φωτισμένους χριστιανούς. Αυτό είναι το πιο απαραίτητο. Είθε να ευλογήση ο Θεός το έργο της παιδείας, ώστε απ’ όλες τις γνώσεις να σχηματισθή στις ψυχές των παιδιών εκείνη η αρμονική συμφωνία, εκείνο το σταθερό χριστιανικό σύστημα των κανόνων και των έξεων, το οποίον αποτελεί την αληθινή χριστιανική μόρφωση.
Αλλά εάν τα παιδιά πιέζωνται από πολλά μαθήματα της κοσμικής σοφίας, εάν αποσπούν για την προετοιμασία των μαθημάτων αυτών ώρες από τις θείες ακολουθίες, εάν και μέσα στον ναό ασχολούνται με τα μαθήματα τους έτσι ώστε να μη αποτελή η θεία ακολουθία τροφή για τον νου και την καρδιά, εάν ακόμη στενοχωριούνται μέσα στον ναό, τότε το έργο της παιδαγωγικής μας θ’ αποτύχη. Διότι την καλυτέρη παιδαγωγική προσφέρει η Εκκλησία με την θαυμασία, την ουρανία, την λυτρωτική ακολουθία».
«Οι φωνές των διδασκάλων εξωτερικά μόνο χρησιμεύουν για βοήθεια και προτροπή. Ένας είναι ο αληθινός διδάσκαλος, ο Χριστός. Ο λόγος Του διδάσκει μέσα μας. Όταν δεν υπάρχη μέσα μας ο σωτήριος λόγος Του, υπάρχουν ασήμαντα λόγια, κενός θόρυβος.»
«Δεν προέρχεται άραγε η ψυχρότης στην ακολουθία από το ότι άλλοι δεν την καταλαβαίνουν και άλλοι την νιώθουν μόνο νοησιαρχικά, χωρίς ζωντάνια, την στιγμή που η ακολουθία είναι και υψηλή θεωρία του νου αλλά και γλυκύτης της καρδιάς;»
«Διδάσκεις τα παιδιά σου ή τα παιδιά των άλλων; Θεώρησε την εργασία αυτή σαν υπηρεσία προς τον Θεό. Να τα διδάσκης με ζέση, με εγκαρδιότητα, αφού προηγουμένως αναζητήσης να βρης τρόπους για μια διδασκαλία σαφή, κατανοητή, ολοκληρωμένη και καρποφόρα.»
http://proskynitis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_27.html
«Προσπαθήστε να προοδεύετε στην εσωτερική καρδιακή επιστήμη, στην επιστήμη δηλαδή της αγάπης, της πίστεως, της προσευχής, της πραότητος, της ταπεινοφροσύνης, της ευγενείας, της υπακοής, της σωφροσύνης, της συγκαταβατικότητος, της συμπαθείας, της αυτοθυσίας, της καθάρσεως από πονηρούς και κακούς λογισμούς…
«Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού,, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. στ’ 33).»
«Περισσότερο απ’ όλα να μαθαίνετε την γλώσσα της αγάπης, την πιο ζωντανή και εκφραστική γλώσσα. Χωρίς αυτή, η γνώσις των ξένων γλωσσών δεν φέρνει καμμιά ουσιαστική ωφέλεια.»
«Ο απ. Παύλος παραγγέλλει «το Πνεύμα μη σβέννυτε» (Α’ Θεσ. ε’ 19). Πρέπει να θυμάται αυτό κάθε χριστιανός ιδιαίτερα όμως ο ιερεύς και ο διδάσκαλος των παιδιών. Ιδιαίτερα εμείς πρέπει πάντοτε να φλεγόμεθα από το Αγ. Πνεύμα κατά την εξάσκηση της υψηλής μας υπηρεσίας προς τον Θεό και τους ανθρώπους».
«Μπορεί κάποιος να γίνη σοφός και όμως να καταντήση άχρηστος άνθρωπος. Εμείς πρέπει να δημιουργήσουμε όχι μόνον σοφούς ανθρώπους και ωφέλιμα μέλη της κοινωνίας, αλλά κυρίως ευλαβείς και φωτισμένους χριστιανούς. Αυτό είναι το πιο απαραίτητο. Είθε να ευλογήση ο Θεός το έργο της παιδείας, ώστε απ’ όλες τις γνώσεις να σχηματισθή στις ψυχές των παιδιών εκείνη η αρμονική συμφωνία, εκείνο το σταθερό χριστιανικό σύστημα των κανόνων και των έξεων, το οποίον αποτελεί την αληθινή χριστιανική μόρφωση.
Αλλά εάν τα παιδιά πιέζωνται από πολλά μαθήματα της κοσμικής σοφίας, εάν αποσπούν για την προετοιμασία των μαθημάτων αυτών ώρες από τις θείες ακολουθίες, εάν και μέσα στον ναό ασχολούνται με τα μαθήματα τους έτσι ώστε να μη αποτελή η θεία ακολουθία τροφή για τον νου και την καρδιά, εάν ακόμη στενοχωριούνται μέσα στον ναό, τότε το έργο της παιδαγωγικής μας θ’ αποτύχη. Διότι την καλυτέρη παιδαγωγική προσφέρει η Εκκλησία με την θαυμασία, την ουρανία, την λυτρωτική ακολουθία».
«Οι φωνές των διδασκάλων εξωτερικά μόνο χρησιμεύουν για βοήθεια και προτροπή. Ένας είναι ο αληθινός διδάσκαλος, ο Χριστός. Ο λόγος Του διδάσκει μέσα μας. Όταν δεν υπάρχη μέσα μας ο σωτήριος λόγος Του, υπάρχουν ασήμαντα λόγια, κενός θόρυβος.»
«Δεν προέρχεται άραγε η ψυχρότης στην ακολουθία από το ότι άλλοι δεν την καταλαβαίνουν και άλλοι την νιώθουν μόνο νοησιαρχικά, χωρίς ζωντάνια, την στιγμή που η ακολουθία είναι και υψηλή θεωρία του νου αλλά και γλυκύτης της καρδιάς;»
«Διδάσκεις τα παιδιά σου ή τα παιδιά των άλλων; Θεώρησε την εργασία αυτή σαν υπηρεσία προς τον Θεό. Να τα διδάσκης με ζέση, με εγκαρδιότητα, αφού προηγουμένως αναζητήσης να βρης τρόπους για μια διδασκαλία σαφή, κατανοητή, ολοκληρωμένη και καρποφόρα.»
http://proskynitis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_27.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου