Κάποτε, όταν ο σεβάσμιος πατέρας (ο άγιος Βενέδικτος) έτρωγε το δείπνο του, ένας από τους μοναχούς του, ο οποίος ήταν γιος ενός σπουδαίου άνδρα, κρατούσε το κερί. Καθώς στεκόταν εκεί, και ο άγιος έτρωγε το γεύμα του, έκανε μία πολύ περήφανη σκέψη μέσα στο μυαλό του. Μίλησε στον εαυτό του και είπε: «Ποιος είναι αυτός, που τον περιμένω στο δείπνο και του κρατάω το κερί; Και ποιος είμαι εγώ, που θα του κάνω τέτοια εξυπηρέτηση;»
Αμέσως ο άγιος άνδρας στράφηκε προς αυτόν και του μίλησε με αυστηρότητα: «Πρόσεξε την καρδιά σου αδερφέ, τι είναι αυτά που σκέφτεσαι; Πρόσεξε την καρδιά σου.» Αμέσως κάλεσε έναν άλλο από τους μοναχούς του, και τον παρακάλεσε να πάρει το κερί από τα χέρια του μοναχού. Έπειτα τον διέταξε να σταματήσει να περιμένει και να αποσυρθεί.
Ο Βενέδικτος, αφού του ζητήθηκε από τους μοναχούς να τους πει τι ήταν αυτό που σκέφτηκε ο μοναχός, τους είπε για το πόσο είχε φουσκώσει αυτός ο μοναχός από υπερηφάνεια και για το τι είπε ενάντια σε αυτόν μέσα στην καρδιά του.
Τότε όλοι κατάλαβαν πολύ καλά πως τίποτα δεν μπορούσε να κρυφτεί από τον σεβάσμιο Βενέδικτο, βλέποντας πως και ο παραμικρός ήχος των κρυφών σκέψεων των ανθρώπων έφτανε στα αυτιά του.
Αγγλικό κείμενο εδώ
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου