Γνωστός για τα άγια έργα του και για πολλά θαύματα, τελικά ασθένησε από έναν θανατηφόρο πυρετό στην περιοχή Candes, ένα απομονωμένο χωριό της επισκοπή του, και ικέτευε τον Θεό με συνεχή προσευχή να τον ελευθερώσει από την φυλακή του θνητού σώματος του. Όμως όταν οι μαθητές του διαμαρτυρήθηκαν για αυτό, άλλαξε την προσευχή του και είπε: "Κύριε, εάν είμαι ακόμη χρήσιμος στους ανθρώπους σου, δεν αρνούμαι να εργαστώ!"
Όταν οι μαθητές του τον είδαν, ενώ είχε υψηλό πυρετό, να ξαπλώνει στεκάμενος στην πλάτη του και να προσεύχεται, τον παρακάλεσαν να ξεκουραστεί ξαπλώνοντας στο πλάι, όσο θα του το επέτρεπε αυτό ο πόνος της ασθένειας του. Όμως ο Μαρτίνος τους απάντησε: "Υποφέρω για να βλέπω προς τα ουράνια και όχι προς τα επίγεια, ώστε το πνεύμα μου να μπορέσει να δει τον δρόμο που θα ακολουθήσει σύντομα προς τον Κύριο." Την ώρα του θανάτου του είδε τον εχθρό της ανθρωπότητας και φώναξε: "Γιατί ήρθες εδώ αιματηρό κτήνος; Μέσα σε εμένα δεν θα βρεις τίποτα δικό σου!" Με αυτά τα λόγια στα χείλια του, παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό σε ηλικία 80 χρόνων.
Λέγεται πως τον υποδέχτηκε μία συνοδεία Αγγέλων, ενώ πολλοί άνθρωποι έπειτα ομολόγησαν πως άκουσαν τους Αγγέλους να ψέλνουν και ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους ήταν και ο άγιος Σεβέρινος (Severinus), Επίσκοπος της Κολονίας της Γερμανίας. Η ευλογημένη κοίμηση του συνέβη στις 8 Νοεμβρίου όμως η μνήμη του τιμάται στις 11 Νοεμβρίου που είναι η ημέρα της ταφή του στην Τουρζ (Tours). Σχετικά με την ταφή του, λέγεται πως δύο χιλιάδες μοναχοί και μοναχές ήρθαν να τον τιμήσουν, οι οποίοι ήταν μαθητές του από τα πολλά μοναστήρια που είχε ιδρύσει.
Αγγλικό κείμενο εδώ
Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου