Άγιος Μαγκλόριους/Μαγλόριος/Maglorious, Επίσκοπος Ντολ (Dol) Βρετάνης.

Άγιος Μαγκλόριους/Μαγλόριος/Maglorious, Επίσκοπος Ντολ (Dol) Βρετάνης. Ημέρα μνήμης: 24 Οκτωβρίου.

Ο Άγιος Μαγκλόριους/Μαγλόριος/Maglorious, είναι ένας άγιος της Βρετάνης της Γαλλίας. Ήταν Βρετανός μοναχός που έγινε Επίσκοπος του Dol-de-Bretagne στη Βρετάνη και κοιμήθηκε οσιακά στη νήσο του Σαρκ, όπου ήταν ηγούμενος ενός μοναστηριού.

Πληροφορίες για τη ζωή του Αγίου Maglorious αντλούμε από το βιβλίο Vita sancti Maglorii. Ο Άγιος Μαγκλόριους γεννήθηκε στις αρχές του 6ου αιώνα μέσα σε μία οικογένεια ευγενών, η μητέρα του ονομάζονταν Afrelia και ήταν πριγκίπισσα του Powys ενός μικρού πριγκιπάτου της Ουαλίας και ο πατέρας του Umbrafel και ήταν πρίγκιπας και γιος του βασιλιά της Βρετανίας Budic A’, και ήταν θείοι του Αγίου Σαμψών της Dol (τιμάται 28 Ιουλίου). Ως παιδί, σπούδασε στο μοναστήρι στο Llantwit Major υπό την κηδεμονία του Αγίου Ίχλτυτ/Illtud (τιμάται 6 Σεπτεμβρίου και 6 Νοεμβρίου). Μετά το τέλος των σπουδών του ταξίδεψε στη Βρετάνη με τον ξάδελφό του Άγιο Σαμψών, ο οποίος στη συνέχεια έγινε Αρχιεπίσκοπος της Dol. Μετά την κοίμηση του Αγίου Σαμψών, ο Άγιος Magloire διαδέχθηκε τον Άγιο Σαμψών στην Αρχιεπισκοπή, μετά από Θεϊκή εντολή, όμως σύντομα παραιτήθηκε από τη θέση του και τον διαδέχθηκε ο Άγιος Budoc της Dol(τιμάται 8 Δεκεμβρίου) και αποχώρησε στο νησί Sark όπου ίδρυσε μια μοναστική κοινότητα 62 μοναχών. Σύμφωνα με τα Χρονικά του Butler, πέθανε περίπου το έτος 575.

Εκτός από αυτές τις βιογραφικές πληροφορίες το Vita sancti Maglorii αναφέρει επίσης πολλά θαύματα του Αγίου Maglorious και ισχυρίζεται ότι ως αποτέλεσμα αυτών των θαυμάτων, ο Άγιος απέκτησε πολλά εδάφη τα οποία ανήκαν στη Μονή του. Το Vita sancti Maglorii αναφέρει ότι ο Κόμης Loisescon, ο οποίος ήταν σοβαρά άρρωστος θεραπεύτηκε με θαυματουργικό τρόπο από τον Άγιο Maglorious και για να ευχαριστήσει τον Άγιο του έδωσε το ένα έκτο του συνόλου του πλούτου του και ότι ο Nivo, ο ιδιοκτήτης του Guernsey, ζήτησε τη βοήθειά του για να θεραπεύσει την κόρη του που ήταν κωφάλαλη γι' αυτό στον Άγιο Maglorious του χορηγήθηκε το ένα τρίτο του Guernsey.

Μία από τις πιο γνωστές και λεπτομερείς αναφορές γι 'αυτόν αφορά τη διάσωση μιας ομάδας παιδιών που έπαιζαν στην παραλία κάτω από το μοναστήρι σε ένα εγκαταλελειμμένο ναυάγιο, όταν μια ξαφνική και βίαιη καταιγίδα ξέσπασε και τα έριξε στη θάλασσα. Ακούγοντας τις φωνές τους για βοήθεια, ο Άγιος Maglorious λέγεται ότι μεταφέρθηκε θαυματουργικά στη θάλασσα και έσωσε τα παιδιά και το σκάφος τους, οδηγώντας τους με ασφάλεια στην ακτή.

Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι ταξίδεψε στη νήσο του Jersey και σκότωσε έναν δράκο, ανέστησε έναν πνιγμένο ψαρά του Σαρκ και ότι οδήγησε τους κατοίκους του νησιού να πολεμήσουν έναν στόλο των Βίκινγκς και να τους νικήσουν.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ακόμα ότι ο Άγιος δυσκολευόταν να τηρήσει έναν όρκο που είχε πάρει, να μην πίνει κρασί και να νηστεύει από όλα τα τρόφιμα δύο φορές την εβδομάδα. Τότε Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε και τον απήλλαξε από τον όρκο του.

Μετά την κοίμηση του Αγίου, το Σαρκ δέχθηκε ξανά επίθεση από τους Βίκινγκς, οι οποίοι κατέστρεψαν το μοναστήρι και σκοτώνοντας όλους τους μοναχούς. Όταν επτά από αυτούς προσπάθησαν να ανοίξουν τον τάφο του Αγίου τυφλώθηκαν και πολλοί και οι υπόλοιποι σαν κάποιος ή κάτι να τους σύγχυσε το μυαλό άρχισαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Nominoe, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Maglorious κλάπηκε από τους μοναχούς του Αββαείου Lehon. Εκεί ο Άγιος τιμώνταν από τους μοναχούς ως προστάτης άγιος και είναι πιθανό το μεγαλυτερο μέρος της βιογραφίας του να γράφτηκε εκεί στα τέλη του 9ου αιώνα. Μετά την αύξηση των επιδρομών των Βίκινγκ στις αρχές του δέκατου αιώνα, τα Ιερά Λείψανά του μεταφέρθηκαν στο Παρίσι από τους μοναχούς, όπου ο Ούγος ο Μέγας τους χορήγησε εκτάσεις για την ίδρυση νέου μοναστηριού. Τέλος τα Ιερά Λείψανά του είχαν ταφεί κρυφά κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και βρέθηκαν το 1835, κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης ενός νέου βωμού.

πηγή