Ο Ύμνος του Ιρλανδού Αγίου Máel Rúain-Mael Ruan Ηγουμένου του Tallaght της Ιρλανδίας προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ

Ο Ύμνος του Ιρλανδού Αγίου Máel Rúain-Mael Ruan*προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ 

Έναν υπέροχο, ισχυρό αρχάγγελο τιμούμε, τον Μιχαήλ τον πολεμιστή, έναν πρίγκιπα που λάμπει με θαυμάσια μεγαλοπρέπεια. 

Ο Θεός του δώρισε υπερέχουσα δόξα, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ γνωρίζει πολύ καλά τον Θεό και την Δημιουργία Του.

Η ζωή του, η ανδρεία του, η σταθερότητά του, η μεγάλη θεόσδοτη δύναμή του είναι αξιομνημόνευτες. 

Ο Θεός έκανε τον Μιχαήλ αρχηγικό ποιμένα, ο Θεός τον ανέδειξε τον υπερασπιστή της ανθρωπότητας. 

Εκλεγμένος και εδραιωμένος από την σύνεση του Κυρίου, μεγαλωμένος και μορφοποιημένος από την σοφία του Θεού.

Με πολεμικό σθένος για τους φοβισμένους, για την νικηφόρα σωτηρία της ανθρώπινης φυλής. 

Πολέμησε για την δόξα του Θεού όταν αγωνίστηκε με τον διάβολο για το σώμα του Μωυσή. 

Σίγουρα θα φθάσει σε αυτήν την εξαίσια δόξα όταν θα κατατροπώσει τον Αντίχριστο με μία θαυμάσια νίκη. 

Στην στρατιά του ουρανού, στην στρατιά των ενάρετων, δεν αστράφτει ο υπέροχος Μιχαήλ με την πιο όμορφη φλόγα; 

Αφού συγκεντρώσει τους κατοίκους των ουρανών, αφού νικήσει τον διάβολο, έπειτα ο υπέροχος Μιχαήλ θα λάμψει με τον λόχο των πιστών. 

Το φως του ουρανού και της γης, το εξαίσιο θαυμάσιο σύμβολο και το μεγάλο φημισμένο όνομα του Μιχαήλ. 

Ο Θεός έκανε τον Μιχαήλ στρατηγό ανάμεσα στις πολλές στρατιές και λεγεώνες του ουρανού. Δεν είναι ο ένοπλος νικητής του ισχυρού Κυρίου;

Δεν είναι ο δυνατός Μιχαήλ ακόμη το ισχυρό χέρι του Δημιουργού;

Ω, επουράνιε αρχάγγελε! Ώ, επίγειε δικαστή! Ώ, κόσμημα, στολίδι, δοκιμασμένε στρατιώτη! Με προφητικά λόγια ο πρίγκιπας της στρατιάς του Θεού είναι ξεχωριστός στις απαγγελίες του. Ποιος γνωρίζει τα βάθη των θαλασσών, τα όρια του ουρανού, ποιος γνωρίζει τα ύψη του υπέρτατου Κυρίου;

Κύριος και διδάσκαλος της αλήθειας, υπερασπιστής των εθνών, ο υπέροχος Μιχαήλ αστράφτει επειδή είναι ο ήλιος των πιστών. 

Με ωφέλιμες συμβουλές και υπέροχη προστασία, μεγάλη βοήθεια, Μιχαήλ ελευθέρωσε τον κόσμο.  

Ένα τρομακτικό για τον κόσμο κακό, το θανατηφόρο και άρρωστο δηλητήριο του Αντίχριστου θα καταστραφεί από τον Μιχαήλ.

Ομολογούμαι την αλήθεια, ισχυρέ Αρχάγγελε είθε να δυναμώσεις την αγάπη μας προς τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας. 

Στο μέλλον συμμετέχοντας στην έλευση του Χριστού θα λάμψει πάνω στον κόσμο με μία μεγαλειώδη φλόγα, ο ευγενής Αρχάγγελος.  

Στην στρατιά του ουρανού, ο Μιχαήλ ψέλνει ύμνους με την ακατάπαυστη χορωδία, άγγελοι κράζουν μία θαυμάσια υμνωδία. 

Ζωσμένος με μία σιδερένια ζώνη και στολισμένος με την ενδυμασία του, διοικεί τώρα και θα διοικεί για πάντα το ουράνιο στερέωμα. 

Παρακαλούμε με τις πιο θαυμάσιες προσευχές του Μιχαήλ και αναζητούμε την συνεχή καθοδήγηση του ελεήμονα Βασιλιά ο οποίος βασιλεύει στους αιώνες. Αμήν. 

Σχετικά με το Άγιο Mael Ruan εδώ , εδώ 

Συμβουλές από το Μαρτυρολόγιο του Μοναστηριού του Tallaght εδώ , εδώ , εδώ , εδώ , εδώ, εδώ, εδώ

Ο Άγιος Δουβρίκιος του Caerleon της Ουαλίας

Ο Άγιος Δουβρίκιος του Caerleon της Ουαλίας 

Ο άγιος πατέρας μας Δουβρίκιος, Αρχιεπίσκοπος του Caerleon της Ουαλίας (κοίμηση 14 Νοεμβρίου, 612) (άλλα ονόματα Devereux, Dubric, Dubricus, Dyffryg, Dyfrig) ήταν ένας κήρυκας του Ευαγγελίου και ιδρυτής της μοναστικής ζωής στην Ουαλία, συγκεκριμένα στο βασίλειο του Ergyng. Υποτακτικός του Αγίου Γερμανού της Auxerre, υπερασπίστηκε την Πίστη ενάντια στον Πελαγιανισμό (αίρεση), ίδρυσε μοναστήρια στις Βρετανικές Νήσους και χειροτόνησε τον άγιο Samson του Dol. Η ημέρα μνήμης του είναι στις 14 Νοεμβρίου.  

Ο παππούς του Δουβρίκιου ήταν ο Pepianus Clafrog,  βασιλιάς του Ergyng (ένα βασίλειο στην νοτιοανατολική Ουαλία), ο οποίος ασθένησε από λέπρα και το στόμα του άφριζε. Γυρνώντας από την μάχη, ο βασιλιάς ανακάλυψε πως η κόρη του η Eurddil ήταν έγκυος και διέταξε να την βάλουν σε έναν σάκο και να την πετάξουν στον ποταμό Wye. Μετά από πολλές προσπάθειες, μετά από τις οποίες το κύμα την ξέβραζε ζωντανή  στην ακτή, διέταξε να την κάψουν ζωντανή. Παρόλα αυτά, όταν ο αγγελιοφόρος του Pepianus έλεγξε για κόκαλα την επόμενη ημέρα, βρήκε την Eurddil ακόμη ζωντανή καθήμενη με τον μικρό Δουβρίκιο στην αγκαλιά της. Έπειτα μία πέτρα τοποθετήθηκε εκεί και σημείωνε τον τόπο της γεννήσεως του και ονομάστηκε Madle που σημαίνει άγιος τόπος, γιατί ένας άγιος άνδρας γεννήθηκε εκεί. 

Ο βασιλιάς Pepianus διέταξε η κόρη του και ο νέος εγγονός του να αποσταλούν σε αυτόν. Έπειτα αγκάλιασε το βρέφος και αυτό φίλησε και χάιδεψε το πρόσωπο του παππού του θεραπεύοντάς τον θαυματουργικά από την ασθένεια του. Ο βασιλιάς χάρηκε ξεχνώντας τον προηγούμενο θυμό του και τους αγάπησε ανακηρύσσοντας τον εγγονό του κληρονόμο του βασιλείου Madle  και όλης της νήσου Ynys Eurddil που πήρε το όνομα της κόρης του. 

Σύντομα ο άγιος Δουβρίκιος στάλθηκε σε ένα σχολείο όπου διέπρεψε σαν μαθητής και δάσκαλος. Έγινε γνωστός για την φιλομάθεια του σχετικά με τους καινούργιους και αρχαίους νόμους. Χειροτονήθηκε από τον άγιο Γερμανό σαν ο πρώτος Επίσκοπος του Llandaff και Μητροπολίτης της Cambria (Ουαλία). Λίγο αργότερα ίδρυσε ένα μοναστήρι στις εκβολές του ποταμού Wye που ονομάστηκε Henllan. Ο νέος επίσκοπος δίδασκε κοσμικά και θρησκευτικά θέματα εκεί για εφτά χρόνια. Πιστοί από όλη την Βρετανία μαζευόντουσαν στο Henllan στο οποίο εκείνο τον καιρό βρισκόντουσαν 2.000 μοναχοί μεταξύ αυτών οι άγιοι Thelian, Kingsmark και Samson 

Έπειτα επέστρεψε στο Ynys Eurddil μαζί με υποτακτικούς για να κηρύξει στους δικούς του ανθρώπους. Ένα απόγευμα ένας άγγελος εμφανίστηκε στον άγιο Δουβρίκιο σε ένα όνειρο λέγοντάς του να γυρίσει το νησί και να βρει μία γουρούνα με τα μικρά της. Εκεί, είπε ο άγγελος, θα έβαζε τα θεμέλια ενός μοναστηριού και μίας επισκοπής στο όνομα της Αγίας Τριάδας. Την επόμενη ημέρα, ο άγιος Δουβρίκιος και οι ακόλουθοί του έψαξαν και βρήκαν στο νησί μία γουρούνα με τα μικρά της όπου αμέσως ξεκίνησαν την ανέγερση ονομάζοντας τον τόπο Mochros που σημαίνει ο τόπος με τα γουρούνια. Αφού έφτιαξαν κατοικίες ο άγιος Δουβρίκιος ξεκίνησε για να κηρύξει και να θεραπεύσει τους ασθενείς. Ο άγιος Δουβρίκιος έγινε σύντομα Αρχιεπίσκοπος και του δόθηκε δικαιοδοσία σε όλη την Ουαλία. 

Κατά την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής του 521, ο άγιος Δουβρίκιος επισκέφτηκε τον άγιο Illtyd στο Llandaff προκειμένου να χειροτονήσει τον υποτακτικό του Samson διάκονο, ιερέα και έπειτα επίσκοπο. Κατά την διάρκεια της χειροτονίας, αμφότεροι οι άγιοι Δουβρίκιος και Illtyd είδαν ένα λευκό περιστέρι να κατέρχεται στο κεφάλι του αγίου Samson. Στον επίσκοπο Samson δόθηκε δικαιοδοσία στο μοναστήρι της νήσου Ynys Byr σαν ηγούμενο. Όμως, αφού πήγε εκεί, ο Samson πήγε έπειτα στον άγιο Αρχιεπίσκοπο λέγοντας πως μεγάλη ζήλια προέκυψε εναντίον του επειδή έγινε ηγούμενος του μοναστηριού. Ο άγιος Δουβρίκιος προσευχήθηκε και έδωσε στον άγιο Samson την ευλογία του, λέγοντας: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῑς ἁγῖοις Αὐτοῦ», επιστρέφοντας την γαλήνη στην ψυχή του. 

Μία ημέρα, ένας αριστοκράτης με το όνομα Gwyddgeneu πήγε στον άγιο Δουβρίκιο και πέφτοντας στα γόνατα του ζήτησε να βοηθήσει την κόρη του που λεγόταν Arganhell η οποία είχε καταληφθεί από έναν δαίμονα. Έπρεπε να την δένουν χειροπόδαρα αλλιώς ο δαίμονας την ανάγκαζε να προσπαθεί να πνιγεί στο νερό, να καεί μέσα στην φωτιά ή να δαγκώσει όλους όσους ήταν γύρω της. Στο σπίτι τους, ο Αρχιεπίσκοπος έπεσε στο έδαφος με δάκρυα προσευχόμενος στον άγιο Απόστολο Πέτρο να μεσιτεύσει και αμέσως το κορίτσι θεραπεύτηκε. Η κοπέλα χάρηκε πολύ και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στον Θεό και έγινε μοναχή σε ένα μοναστήρι για να υπηρετεί τον Κύριο. 

Μετά από 43 χρόνια εγκατάστασης στο Llandaff, ο άγιος Δουβρίκιος μετακίνησε την επισκοπή στην πόλη του Caerleon η οποία ήταν την περίοδο εκείνη η πρωτεύουσα της Cambria. 

Γύρω στο 545, μία σύνοδος συγκλήθηκε στην πόλη του Brefi προκειμένου να καταδικάσει τον Πελαγιανισμό. Αφού συνεδρίασαν, ο άγιος Paulinus έπεισε τον άγιο Δουβρίκιο, που ήταν ο γηραιότερος επίσκοπος, να αφήσει τον άγιο Δαβίδ της Ουαλίας, τότε ασήμαντο ηγούμενο, να ηγηθεί. Όταν άκουσε τον νεαρό ηγούμενο να μιλάει, λέγετε πως ο άγιος Δουβρίκιος αποφάσισε να παραμερίσει για χάρη του αγίου Δαβίδ. 

Έπειτα ο άγιος Δουβρίκιος έγινε ερημίτης και έζησε στην νήσο του  Bardsey  μαζί με τους υποτακτικούς του οι οποίοι όργωναν την γη. Το νησί αποκαλούνταν η Ρώμη της Βρετανίας λόγο του επικίνδυνου περάσματος από τη θάλασσα προς αυτό, λόγο της γόνιμης γης του και λόγο της αγιότητάς του καθώς εκεί ήταν θαμμένοι 20.000 ομολογητές και μάρτυρες. 

Την Κυριακή, 14 Νοεμβρίου του 612 ο άγιος Δουβρίκιος αναπαύθηκε εν Κυρίω και θάφτηκε στην νήσο Bardsey.  

Σύμφωνα με το βιβλίο του ιστορικού  Geoffrey of Monmouth με τίτλο Historia Regum Britanniæ (η ιστορία των Βρετανικών βασιλείων) το Caerleon ήταν η πρωτεύουσα της βασιλικής αυλής του βασιλιά Αρθούρου όπου στέφθηκε (ο βασιλιάς Αρθούρος)  από τον άγιο Δουβρίκιο. 

Αγγλικό κείμενο εδώ 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow 

Ο Άγιος Fiacc της Ιρλανδίας και ο ποιητικός βίος του Αγίου Πατρικίου

 

 

Η δωδεκάτη Οκτωβρίου σηματοδοτεί την ημέρα μνήμης του Αγίου Fiacc. Ήταν γιος ενός Πρίγκιπα του οίκου των Ui-Bairrche της περιοχής Carlow/Laois και ο βίος του είναι έντονα συνδεδεμένος με τον άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας. Όταν ο άγιος Πατρίκιος επισκέφτηκε το Leinster, χειροτόνησε τον Fiacc και αργότερα τον έκανε επίσκοπο της επικράτειας. Λέγεται πως ο άγιος Fiacc  κατέγραψε την παλαιότερη βιογραφία του αγίου Πατρικίου ονομαζόμενη "Ο Μετρικός βίος του Αγίου Πατρικίου" που αποτελείτε από 32 στοίχους που καταγράφουν την ζωή του αγίου και γράφτηκε εξολοκλήρου στα Ιρλανδικά. Ο άγιος Fiacc ίδρυσε ένα μοναστήρι κοντά στην περιοχή Clonmore. Ίδρυσε ακόμη ένα μοναστήρι στην περιοχή Sletty. 

1.Ο Πατρίκιος γεννήθηκε στο Emptur:

Αυτή είναι η ιστορία που σχετίζεται με εμάς.

Ήταν παιδί δεκαέξι χρονών 

όταν τον δέσαν με τις αλυσίδες της σκλαβιάς.

2.Succat ήταν το όνομά του λένε,

ο οποίος ήταν ο πατέρας του όπως διηγούνται.

Ήταν γιος του Calpurn, ο οποίος ήταν γιος του Otidus,

εγγονός του Deochain Odissus.

 3. Έξι χρόνια πέρασε στην σκλαβιά

ανθρώπινη τροφή δεν έφαγε καμιά.

Cothraige τον αποκαλούσαν,

γιατί σαν σκλάβος τέσσερις οικογένειες υπηρέτησε. 

 4. Ο Victor είπε στον σκλάβο του Milcho(τον Πατρίκιο):

"Πήγαινε πέρα από τις θάλασσες"

Με το πόδι του επάνω στην πέτρα πάτησε 

το ίχνος του ο χρόνος δεν εξαφάνισε. 

5.  Πέρα από τις μακρινές Άλπεις τον έστειλε 

με θαυμάσιο τρόπο τις θάλασσες διέσχισε.

Ώσπου στον νότο κατοίκησε μαζί με τον άγιο Γερμανό

στην νότια Letha.

 6.  Στις νήσους της Τυρρήνιας θάλασσας έμεινε

και εκεί προσευχήθηκε. 

Τους κανόνες της πίστης με τον Γερμανό μελέτησε

αυτό η ιστορία κατέγραψε. 

 7. Στην Ιρλανδία πίσω γύρισε

μετά από όραμα των αγγέλων του Θεού.

Συχνά σε όραμα έβλεπε

πως του ζητούσαν εκεί να επιστρέψει.

8. Σωτηρία για την Ιρλανδία 

ήταν ο ερχομός του Πατρικίου στο Fochlaidh.

Από μακριά ακούστηκε ο ήχος

από τις κραυγές των νέων της Caill-Fochladh.

 9.  Προσευχήθηκαν ο άγιος να έρθει,

από την Letha να επιστρέψει.

Για να φέρει τους ανθρώπους της Ιρλανδίας στην πίστη την αληθινή,

από το θάνατο στη ζωή. 

10. Οι Tuatha της Ιρλανδίας προφήτευαν 

πως ένα νέο βασίλειο μιας νέας πίστης θα έρθει 

που για πάντα θα κρατήσει.

Η γη της Tara θα παρακμάσει και θα κυριαρχεί η σιωπή. 

11.Οι δρυίδες του Loegaire  δεν απέκρυψαν 

τον ερχομό του Πατρικίου

Η προφητεία τους επαληθεύτηκε 

στο βασίλειο για το οποίο μιλούσαν. 

12. Ο Πατρίκιος μέχρι τον θάνατό του με ταπεινότητα περπατούσε

την αμαρτία με δύναμη εκρίζωνε. 

Ύψωνε τα χέρια του για να ευλογήσει των ανθρώπων τις φυλές. 

13.Ύμνους, την Αποκάλυψη και τους ψαλμούς

επιθυμούσε να ψέλνει

Κήρυττε, βάπτιζε και προσευχόταν

να υμνεί τον Θεό δεν έπαυε ποτέ. 

14. Ο κρύος καιρός ποτέ δεν τον αποθάρρυνε

από το να περνάει τις νύχτες του μέσα σε λίμνες.

Από τον ουρανό προστατευόταν το βασίλειο του,

κήρυττε την ημέρα επάνω από τους λόφους. 

15 Στο Slan, στην επικράτεια του  Benna-Bairche, 

η πείνα και η δίψα δεν τον κυρίευσαν.

Κάθε νύχτα έψελνε εκατό ψαλμούς

για να τιμήσει των Αγγέλων τον Βασιλιά. 

16 Επάνω σε μια γυμνή πέτρα κοιμόταν

με ένα υγρό ύφασμα σκεπαζόταν.

Μία πέτρα είχε για προσκεφάλι 

τίποτα δεν άφηνε το σώμα του να το ζεστάνει. 

17.Σε όλους το Ευαγγέλιο κήρυττε

μεγάλα θαύματα πραγματοποίησε στην Letha.

Θεράπευσε τους χωλούς και τους λεπρούς

τους νεκρούς στην ζωή επανέφερε. 

18. Ο Πατρίκιος στους κατοίκους της Σκωτίας κήρυξε 

στην Letha μεγάλες δοκιμασίες πέρασε. 

Μαζί του θα έρθουν κατά την Κρίση

όλοι αυτοί που έφερε στην Πίστη της ζωής. 

19. Οι γιοι του Emer, οι γιοι του Eremon,

όλοι πήγαν στην Cisal, στην κατοικία του Σατανά

η βαθιά άβυσσος τους κατάπιε. 

20  Ώσπου ο απόστολος ήρθε σε αυτούς

ήρθε παρά την μαινόμενη θύελλα, κήρυξε για τρία χρόνια

το σταυρό του Χριστού στις φυλές του Feni.

21 Η γη της Ιρλανδίας από σκοτάδι σκεπαζόταν 

στην Tuatha τα είδωλα προσκυνούσαν

Στην Αγία Τριάδα δεν πίστευαν. 

 22.Στην Armagh είναι κυρίαρχος

πέρασε καιρός που ο Emain κοιμήθηκε

Μία μεγάλη εκκλησία στο Dun-Lethglasse

δεν επιθυμώ η Tara έρημη να μείνει. 

 23. Όταν ο Πατρίκιος ασθένησε 

την Armagh επιθύμησε να επισκεφτεί

Ένας άγγελος στον δρόμο μέσα στο μεσημέρι πήγε να τον συναντήσει

24. Ο Πατρίκιος πήγε νότια προς τον Victor,

αυτός ήταν που πήγε να τον υποδεχτεί

Ο θάμνος κοντά στον οποίο βρισκόταν ο Victor φλεγόταν

από τις φλόγες ο Άγγελος μίλησε. 

25.Ο Άγγελος είπε: Η τιμή θα δοθεί στην Armagh

δοξάστε το Χριστό

Οι προσευχές σου στον ουρανό έφτασαν. 

26. Ο ύμνος που για εσένα είναι πιο εκλεκτός

θα είναι πανοπλία προστασίας για όλους.

Γύρω σου την Ημέρα της Κρίσης

οι άνθρωποι της Ιρλανδίας θα δικαστούν. 

 27 Ο Tassach μετά από αυτόν στην Sabhall παρέμεινε

αφού την Θεία Κοινωνία του έδωσε.

Είπε πως ο Πατρίκιος θα επιστρέψει

ο λόγος του Tassach δεν διαψεύστηκε. 

28.Ο Πατρίκιος στην νύχτα τέλος έβαλε

το φως ήταν πάντα μαζί του

Στο τέλος του χρόνου η λάμψη κυριάρχησε 

ήταν μία μεγάλη ειρηνική ημέρα. 

29. Στην μάχη που έγινε κοντά στο Beth-horon 

ενάντια στους Canaanites από τον γιο του Nun,

ο ήλιος στο Gaboan ακίνητος έμεινε

αυτό μας λένε οι Γραφές. 

30 Ο ήλιος στάθηκε με τον Josue μέχρι τον θάνατο των μοχθηρών

αυτό πράγματι άρμοζε

Ακόμη περισσότερο αρμόζει να υπάρχει φως κατά τον θάνατο των αγίων. 

 31. Οι ιερείς της Ιρλανδίας πήγαν από όλα τα μέρη

τον Πατρίκιο να δούνε

Ο ήχος της αρμονίας τους σκέπασε

ώστε κοιμήθηκαν θαυματουργικά στην πορεία. 

32 Το σώμα του Πατρικίου από την ψυχή χωρίστηκε

από πόνους φοβερούς ταλαιπωρήθηκε

Οι άγγελοι του Θεού την πρώτη νύχτα

έψελναν ακατάπαυστα γύρω του. 

33.Όταν ο Πατρίκιος από την ζωή αποχώρησε 

πήγε να επισκεφτεί τον άλλο Πατρίκιο 

μαζί ανυψώθηκαν στον Ιησού τον Υιό της Μαρίας. 

34 Ο Πατρίκιος χωρίς αλαζονεία ή υπερηφάνεια

μεγάλο ήταν το καλό που έκανε στον εαυτό του

Τον Υιό της Μαρίας να υπηρετεί

Ευλογημένη η ώρα που ο Πατρίκιος γεννήθηκε 

Ελεύθερη μετάφραση και μικρή διασκευή από Orthodoxy-Rainbow 

Αγγλικό κείμενο εδώ 

...ο φύλακας της θαυματουργής εικόνας θαύμαζε πολύ την Αγία Νεομάρτυρα Ελισάβετ.

 

«...ο φύλακας της θαυματουργής εικόνας θαύμαζε πολύ την Αγία Νεομάρτυρα Ελισάβετ.Η αγάπη του ήταν τόσο βαθιά που,μη έχοντας μία εικόνα της,προσευχόνταν μπροστά στην φωτογραφία της.Αργότερα διαπίστωσε πως όταν μυρόβλυζε η Παναγία η Πορταΐτισσα ,αυτή η φωτογραφία όπως και τα ιερά λείψανα της Νεομάρτυρος βρισκόνταν δίπλα στην εικόνα.

Επίσης ο αδελφός Χοσέ είχε προσέξει πως η εικόνα της Πορταΐτισσας(που του είχαν χαρίσει στο Άγιον Όρος το 1982)είχε φτιαχτεί έναν χρόνο μετά την αγιοκατάταξη των Νέων Μαρτύρων της Ρωσίας.

Η πνευματική συγγένεια των δύο μεγάλων αυτών ψυχών,που τις χώριζε μόνο η ψευδαίσθηση του χρόνου,ήταν προφανής:η ευγένεια και η ακεραιότητα του χαρακτήρα τους,η λεπτότητά τους, η αποφασιστικότητά τους να ακολουθήσουν τον δρόμο του μαρτυρίου και η αγάπη τους για την Αγία Ρωσία κρυμμένες μέσα στις άγιες καρδιές τους.

Η αγάπη σήκωσε μία αόρατη γέφυρα που ένωσε αυτούς τους δύο Αγίους Νεομάρτυρες,την Γερμανίδα πριγκίπισσα και τον Χιλιανό αγιογράφο.Εκείνοι ήταν μετάξυ των πρώτων νεομαρτύρων του 20ου αιώνα,αυτός μεταξύ των τελευταίων.Τώρα μαζί προσεύχονται στην Παναγία που τόσο αγάπησαν

Πηγή

Θαυματουργικές εκδιώξεις ακρίδων από τον Άγιο Σεραφείμ της Λειβαδιάς

 

Θαυματουργεί στον Πειραιά

Η φήμη του Αγίου είχε διαδοθή παντού. Άλλοτε ο Άγιος, όπως είπαμε, απάλλαξε τους αγρούς της Μονής από τις ακρίδες. Αυτό μαθεύτηκε παντού. Όταν δε κατόπιν έπεσε ακρίδα στα χωράφια των Αθηναίων και έτρωγε τα πάντα, οι Αθηναίοι θυμήθηκαν τον ασκητή του Δομπού. Επήγαν, τον βρήκαν και τον έφεραν επί τόπου. Τον ωδήγησαν στο Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος στον Πειραιά. Έγινε λιτανεία και έψαλλεν Αγιασμό. Όταν δε είπε το «Σώσον, Κύριε τον λαόν Σου» και έρριξε τον Σταυρόν στην θάλασσα, ω! του θαύματος! όλες εκείνες οι ακρίδες σύννεφα ολόκληρα μαζεύτηκαν και έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν. Βλέποντας ο Λαός το θαύμα εφώναξε: «Μέγας εί, Κύριε». Το δε νερό της θάλασσας, στο οποίον έπεσεν ο Τίμιος Σταυρός, έγινε γλυκό και πολλοί από τους παρευρεθέντες Χριστιανούς και Τούρκους, που έπιαν, εθεραπεύθηκαν από χρόνια νοσήματα. Τόσον δε ήτο το σμήνος των άκρίδων που πνίγηκαν, ώστε ήταν αδύνατον να κωπηλατήση βάρκα.

Οι Αθηναίοι που είδαν το θαύμα κατεσκεύασαν και εδώρησαν εις τον Άγιο ένα πολύτιμο Σταυρό. Επίσης συνέλεξαν πολλά χρήματα και έστειλαν και οικοδόμους για να αποτελειώση τον Ναό και να τον κοσμίση. Ουδέποτε δε εξέχασαν το θαύμα οι Αθηναίοι. Έκτισαν δε αργότερα εις το Άνω Φάληρο και Ναόν του Αγίου Σεραφείμ, που εώρταζε πανηγυρικά εις τας 6 Μαΐους. Κατ’ εξοχήν δε τον εώρταζε η γεωργική τάξις των Αθηναίων. Εις κάθε τους δε ανάγκην αργότερα έστελναν εις το Μοναστήρι του Δομπού και έφερναν την Κάρα του Αγίου και του ζητούσαν την βοήθειάν Του. Και σήμερα την καλούν για βοήθειά τους μερικοί Αθηναίοι.

Πρέπει δε να σημειωθή ότι και από πολλά άλλα μέρη, όταν πέφτη η ακρίδα, στέλνουν και φέρνουν τα λείψανα του Αγίου, ψάλλουν επί τόπου Αγιασμόν και χάνεται η ακρίδα.

Τούρκος στο Αμαρούσι δέρνει τον Χόντζα

Όχι μόνον οι Χριστιανοί, αλλά και οι Τούρκοι, όταν ήσαν εις την Ελλάδα, έπαιρναν από τον Αγιασμό αυτό των Χριστιανών και ερράντιζαν τα χωράφια των και έσωζαν τα σπαρτά τους. Εις το Αμαρούσι μάλιστα είχε συμβή το εξής: “Ένας Τούρκος είχε μεγάλο κτήμα γεμάτο καρποφόρα δένδρα. Έπεσε ακρίδα πολλή και θα το κατέστρεφε. Ο Τούρκος είχεν ακούσει, ότι οι Χριστιανοί σε τέτοιες περιστάσεις ζητούν την βοήθειαν του Θεού, μέσω των Ιερέων. Εκάλεσε λοιπόν και αυτός τον χότζα του, να ζητήση την βοήθειαν του Μωάμεθ. Ο χότζας προσευχήθηκε στο Μωάμεθ, αλλά τίποτε, καμμία απάντησις. Ο Τούρκος ήταν άπηλπισμένος και έβλεπε να καταστρέφεται τελείως από την ακρίδα το κτήμα του. 

Ένας Χριστιανός όμως τού είπε: «Να σου φέρω εγώ Χριστιανό ιερέα, που με την προσευχή του θα διώξη την ακρίδα». 

Την εποχήν εκείνην είχαν φέρει εις το Αμαρούσιον, για την ακρίδα έναν ιερέα από το Μοναστήρι του Άγ. Σεραφείμ με την Αγίαν Κάραν. Αυτόν τον ιερέα επήγε ο Χριστιανός στο κτήμα του Τούρκου. Μόλις έγινε ο Αγιασμός, η ακρίδα σηκώθηκε ψηλά και έγινε άφαντος από το κτήμα. Ο Τούρκος, όταν είδε το θαύμα, ευχαρίστησε τον Χριστιανό ιερέα, τον δε χότζα τον έδειρε αλύπητα. Από τότε δε δεν έπαυσε να διακηρύττει την ευγνωμοσύνην του εις τον Άγιον Σεραφείμ. Τέτοια θαύματα έγιναν πάρα πολλά μετά τον θάνατο του Αγίου Σεραφείμ.

Καθαρίζει το χωριό του

Τον Μάϊον του 1929 έπεσε εις το χωριό Ζέλι από το οποίον κατήγετο ο Άγ. Σεραφείμ, πολλή ακρίδα, που κατέτρωγε όλη τη βλάστηση. Αι κρατικαί υπηρεσίαι ανέλαβον αγώνα δια την έξόντωση της. Διέθεσαν 1500 δοχεία πετρελαίου και 800 σάκκους με δηλητηριώδη πίτουρα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Οι κάτοικοι τότε κατέφυγαν στον πατριώτη τους Άγιο, να τους προστατεύη. «Καλούμεν, γράφει ο ιερεύς Κ. Ζελιανάκος, εκ της Μονής την Αγίαν Κάραν. Την επομένην 18ην Μαΐου ψάλλεται έξωθεν του χωρίου Αγιασμός. Και ω του θαύματος! την επομένην όλα τα σμήνη των μυριάδων ακρίδων, από όλα τα σημεία του ορίζοντος, έπαιρναν την άγουσαν προς ξηρόν και άκαρπον βουνόν, χωρίς οφθαλμός ανθρώπου να ίδη τί απέγιναν. Εντός δύο ημερών εκαθάρισεν άπασα η περιφέρειά μας».

Πηγή: + Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, Ο Όσιος Σεραφείμ Λεβαδείας, εκδ. Ορθόδοξου Τύπου, Κάνιγγος 10, Αθήναι 1994 (σελ. 15-16, 27, 28)

Το βρήκα εδώ 

Ένα υπέροχο σύγχρονο πορτραίτο της Αγίας Νεομάρτυρος Ελισάβετ Φεοντόροβνα(1864-1918)

 

Ένα υπέροχο σύγχρονο πορτραίτο της Αγίας Νεομάρτυρος Ελισάβετ Φεοντόροβνα(1864-1918)με φόντο τον ναό της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής για το χτίσιμο της οποίας στα Ιεροσόλυμα συνεισέφερε μαζί με τον σύζυγό της

Από το 1921 τα άγια λείψανά της,μαζί με τα λείψανα της μοναχής Βαρβάρας,βρίσκονται σε αυτόν τον ναό.

ΠΗΓΉ

Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Κυότο της Ιαπωνίας

Αγία Πίστη της Γαλλίας (290–303)

Αγία Πίστη της Γαλλίας  (290–303)

Χριστιανή Μάρτυρας και Αγία της Γαλατείας, σημερινή Γαλλία. Άλλα ονόματα:  Faith, Foy, Fides, Foi. Γεννήθηκε το 290 στην πόλη Agen της Γαλατείας σε οικογένεια πλούσιων ευγενών. Μαρτύρησε το 303 στην πόλη Agen. 

Παιδομάρτυρας και προστάτης αγία των προσκυνητών, των αιχμαλώτων και των στρατιωτών. Η πίστη της δοκιμάστηκε όταν ήταν 13 χρονών από τον Ρωμαίο διώκτη Δέκιο ο οποίος επισκέφτηκε την πόλη κατά την διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών από τον Αυτοκράτορα Διοκλητιανό και διέταξε όλους τους κατοίκους να θυσιάσουν στους παγανιστικούς θεούς ή αλλιώς να υποφέρουν φοβερά βασανιστήρια. Η αγία διέφυγε στα βουνά μαζί με άλλους πιστούς όμως τους βρήκανε και τους πήγανε στον Δέκιο. Την έψησαν ζωντανή και έπειτα την αποκεφάλισαν αφού αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πίστη της. Η αγία λόγο του μαρτυρίου της ενέπνευσε την πίστη και την συμπόνια των κατοίκων της πόλης ακόμη και των στρατιωτών. Αφού τα λείψανά της μεταφέρθηκαν σε μία εκκλησία στην πόλη Agen τον πέμπτο αιώνα, έπειτα τοποθετήθηκαν σε μία μεσαιωνική λειψανοθήκη σε μοναστήρι στο Conques (855). Η ημέρα μνήμης της είναι στις 6 Οκτωβρίου. 

Για τον άγιο μάρτυρα Caprasius 

Οι άλλοι χριστιανοί που διέφυγαν μαζί με την αγία Πίστη πήγαν και κρύφτηκαν κάτω από έναν βράχο ακριβώς έξω από την πόλη. Αλλά μπορούσαν να δουν τι συνέβαινε στην Πίστη και ένας από τους άνδρες ονόματι Caprasius είδε ένα όραμα ενώ προσευχόταν για την κοπέλα. Είδε ένα περιστέρι να κατέρχεται από τον ουρανό με ένα στέμμα γεμάτο πετράδια το οποίο τοποθέτησε στο κεφάλι της νεαρής κοπέλας. 

Το όραμα ενέπνευσε τον Caprasius να βγει από την κρυψώνα και να διατρανώσει την πίστη του ενώπιων του δικαστή. Ο Δέκιος προσπάθησε να τον πείσει να σώσει την ζωή του με το να αρνηθεί την πίστη του όμως όταν αρνήθηκε ο Δέκιος είπε στους στρατιώτες του να σκίσουν τις σάρκες του χωρίς οίκτο. Η επιμονή του ενέπνευσε δύο θεατές, τον Primus και τον Felicianus να ασπαστούν τον Χριστιανισμό. Τελικά, από τη στιγμή που ούτε ο Caprasius ούτε η Πίστη αρνήθηκαν τον Χριστιανισμό ο Δέκιος τους αποκεφάλισε και τους δύο. 

Αγγλικές πηγές εδώ και εδώ 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow 

OFI Saints Workshop: St. Lioba | Orthodox Fellowship Ireland

Ο Άγιος Πατρίκιος της Ιρλανδίας και η τιμωρία δύο μάγων

Πήγε (ο άγιος Πατρίκιος) στην περιοχή Inver Boinde. Βρήκε ψάρια εκεί. Τα ευλόγησε και ο κόλπος σε αυτό το σημείο είναι πάντα γεμάτος με ψάρια. Βρήκε έναν μάγο σε αυτό το μέρος ο οποίος κορόιδευε την παρθενία της Παναγίας. Ο Πατρίκιος σταύρωσε την γη και η γη κατάπιε τον μάγο. 

Ο Πατρίκιος και ο Loegaire ζήτησαν ο ένας την ευλογία του άλλου. Ο μάγος Lochru κατευθύνθηκε τότε θυμωμένος και με πολλά επιχειρήματα και ερωτήσεις ενάντια στον Πατρίκιο. Έπειτα βλασφήμησε την Αγία Τριάδα και την Ορθόδοξη πίστη. Τότε ο Πατρίκιος τον κοίταξε με οργή και έκραξε με δυνατή φωνή προς τον Θεό και είπε: "Κύριε που μπορείς να κάνεις τα πάντα και υπό την εξουσία σου βρίσκονται όλες οι υπάρξεις και μας έστειλες εδώ να κηρύξουμε το Άγιο όνομα Σου στους παγανιστές επέτρεψε σε αυτόν τον ανίερο άνδρα που βλασφήμησε το όνομα Σου να ανυψωθεί και έπειτα να πεθάνει". Αφού το είπε αυτό ο μάγος  ανυψώθηκε στον αέρα και έπειτα έπεσε με δύναμη κάτω με αποτέλεσμα να πεθάνει. Οι παγανιστές μόλις το είδαν αυτό φοβήθηκαν.  

Αγγλικό κείμενο Tripartite life of Saint Patrick 

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow